ik kan hier over mee praten. ik heb ook geen contact met mijn moeder. zie haar alleen op de verjaardag van mn broer. Ik heb haar een sms gestuurd dat we een eerste kindje verwachten. kun je zeggen; das niet zo netjes. misschien niet, maar ik had totaal geen behoefte om haar te bellen of om haar het persoonlijk te vertellen. wel vond ik dat ze het van ons moest weten en niet via anderen. Meer om weer gezeur te voorkomen. Ook bij mij kwame n toen de verwachtingen van haar kant. ze denkt echt dat ze oma gaat worden. ik zie haar totaal niet als oma. mijn stoefmoeder word veel meer oma, die gaat ook een dag oppassen straks. ze wou meteen al geld brengen voor een cadeau. daar heb ik niet op gereageerd. ik heb totaal geen behoefte aan contact met haar. nu zelfs nog minder dan voor de zwangerschap. ik hoef ook geen cadeau van haar. denk wel dat ik haar straks uitnodig voor kraamvisite, maar ook meer voor de goede orde. absoluut niet omdat ik haar graag haar kleinkind wil laten zien.
ook ik heb geen contact meer met mijn moeder.... door een hoop ellende uit het verleden , eigenlijk al vanaf mijn kindsjaren. mijn moeder denkt graag aan zichzelf en zal daarbij letterlijk over lijken gaan. uiteindelijk was ik het beu nadat ze ons veel geld afhandig gemaakt had met het verhaal dat ze haar huis dreigde te verliezen door betalingsachterstanden. en toen ze van het geld dat wij haar toen leende koos om op vakantie te gaan en thuis niets te regelen barste de bom. toen we ons geld terugvroegen werd er gezegt dat mijn opvoeding ook geld gekost had dus ik niet moest zeuren..... het gaat toch om ruim 5duizend euro , die we wel terugwilden... maar we hebben er nooit meer een cent van gezien. uiteindelijk hebben we voor onszelf gekozen...... en wil zij ook absoluut niets meer met ons te maken hebben... mijn 2 kindjes weten wie oma is , omdat ze haar met vlagen wel gezien hebben.. maar dit 3e kindje zal als het ana mij ligt deze oma nooit kennen helaas kun je biologisch gezien wel oma zijn... maar de rol niet passen. ik heb er afentoe vooral nu ik bijna mag bevallen moeite mee. niet specefiek om haar , maar om het missen van "een" moeder om alles mee te delen...... helaas is het niet anders...
Ik wil nog iets toevoegen trouwens..op dit soort topics reageren meestal alleen de mensen die zich erin kunnen vinden (logisch) maar die reageren dan ook met een achtergrond. En de ene achtergrond/situatie is nou net wat heftiger dan de andere, dus pin je niet teveel vast aan de verhalen van iedereen, want je weet niet wat er achter die deuren allemaal is gebeurd. Als ik voor mezelf kan spreken: hier is ook heel veel gebeurd, mijn ouders hebben vier kinderen maar ik ben altijd de sjaak, maar ondanks dat hoop ik altijd op een goede band met m'n moeder, en probeer daar zelf ook wat voor te doen. Het is echt minimaal (ik stuur dan na controles of met echo's direct een smsje naar m'n beide ouders, zo benader ik ze ook "gelijk" naar mijn gevoel) en misschien zou ik wel veel meer moeten doen, maar voor nu is het dit. En daar heb ik het zelf al reuze moeilijk mee.. Veel succes en wijsheid toegewenst!
Ook mee eens! Wat jou, TS, onderscheidt van andere dames, is dat jij ergens wel lijkt aan te geven dat je behoefte hebt aan je moeder... Je zweert ze niet af, toch? Tegen dat gevoel kan je weinig beginnen. Probeer niet te veel vooruit te lopen op de zaken: wat als mijn moeder de voorbeeldige oma wil spelen, wat als ze het niet inziet, ...... Helpt je geen stap vooruit... Misschien reageert je moeder slechter of beter dan verwacht, maar dan kan je alsnog de dingen herbekijken, op dat moment.... Succes! Niet makkelijk voor je!
Hier ervaring.. Helaas.. Had zelf al ca 2jaar geen contact meer met mijn ouders. Met 12 wkn een brief gestuurd, langs geweest etc. Tsja ze deed alsof ze blij was (moeder) maar ze vinden het niet de moeite om de kleine te zien op kort termijn na de bevalling en ook hebben zij sinds mei niks meer van zich laten horen. Uitgebreider verhaal wil ik je wel via pb vertellen. Anyway bedenk goed wat je wilt, ik heb er namelijk spijt van en kies voor mijn gezin. Het heeft mij in het verleden genoeg pijn gedaan en wil dat niet nog een keer....