Hallo allemaal, Ik heb ook een probleem. Toen ik bij deze baan solliciteerde 2 en half jaar geleden toen vroegen ze al aan mij wanneer ik aan kinderen wilde gaan beginnen omdat er rust in het filiaal moest zijn. (mmm fijn toen gezegd voorlopig niet) Nu ben ik dus zwanger en krijg medio maart mijn vaste contract. Ik durf het niet voor die tijd te vertellen omdat ik bang ben dat ik dan dus geen vast contract krijg. Het voelt wel echt heel erg klote omdat ik super met mijn collega's om kan gaan en het liefste ze rond de 10 weken zou willen vertellen maar ja dat moet nu dus wachten tot de handtekening is gezet. Denk er ook vak over na wat moet ik zeggen als ik dadelijk al een buikje krijg of erg misselijk wordt of last van rug etc.. Het lastige vind ik ook dan heb ik dadelijk getekend en dan moet ik het vertellen voelt een beetje vreemd omdat ik het dus allang wist. Ben een beetje bang voor de reacties. Help!! iemand ervaring met dit soort dingen?
Dan zeg je het gewoon pas na 12 weken ongeveer. Omdat je zeker wilde weten dat je die grens voorbij was..
Ten eerste mogen ze zo'n vraag helemaal niet stellen bij een sollicitatiegesprek, of in ieder geval; jij hoeft er geen antwoord op te geven. Afgaand op die gestelde vraag, denk ik dat je het beter voor je kunt houden tot je vaste contract een feit is! Tenzij je er op zit te wachten om ontslagen te worden... En idd als verklaring; je wil gewoon die veilige grens van 12-14 weken afwachten! Je bent niemand een verklaring schuldig wat dat betreft, ik vind dat je best aan jezelf kunt denken in dit geval omdat de kans gewoon groot is dat je contract anders beëindigd wordt.
Je hebt wettelijk de plicht om uiterlijk drie maanden voor de bevalling (uitgerekende datum) aan je werkgever te melden dat je zwanger bent. Je hebt dus tijd zat om het te melden.... ik zou het dan niet vertellen. Denk er ook vak over na wat moet ik zeggen als ik dadelijk al een buikje krijg of erg misselijk wordt of last van rug etc.. Bij iedere vrouw is de zwangerschap verschillend. Dus het kan zomaar wezen dat je weinig tot geen zwangerschapskwalen zal hebben. En je kan met een buikje altijd nog kleding wat los zit dragen. Geniet van je zwangerschap en hopelijk krijg je een vast contract.
je bent niet verplicht om het te vertellen...en als jij wil wachten tot na de 12 weken dan mag je dat....ongeacht of er dat contract tussen zit. Wat er wel kan gebeuren...is dat ze toch een reden vinden om jouw er alsnog uit te gooien.....het gebeurd.....maar daar gaan we gewoon niet van uit!
Als ze je achteraf ineens ontslaan heb je zeker een zaak, niet leuk maar zeker wel te winnen. Juist omdat je vlak ervoor een vats contract kreeg en je dus blijkbaar prima voldeed. Denk eraan een vast contract betekent zoveel meer dan alleen een vaste baan. Je hebt straks allemaal rechten zoals ouderschaosverlof. Dat gooi je allemaal weg als je ontslagen wordt, want om recht te hebben op ouderschapsverlof moet je minimaal 1 jaar in dienst zijn. Dus volhouden meid.is vreselijk moeilijk, maar 1 maart is al vlakbij. Misschien kun je nog een vakantie opnemen?
absoluut niet zeggen, eigebelang nu even voor laten gaan, echt spreek uit ervaring, (helaas) tegenwoordig moet je wel zo doen, buikje, iets ruimere kleding aan trekken, een klein buikje is goed te verbloemen hoor, misselijk, overal heerst griepjes enz, dus opzich ook nog wel te verkopen. echt weees verstandig en hou het voor je.
Ik zou het niet zeggen, en me daar geen seconde lullig over voelen. Het mag voor je werkgever niets uitmaken of je zwanger bent, en het is dus geen relevante informatie om te geven voordat je contract rond is. Ik heb het mijn werkgever trouwens ook pas na de 13 weken verteld (nadat ik een goede uitslag van de combinatietest had gehad) en volgens mij wachten de meeste tot die termijn. Voor die tijd vond ik in elk geval dat het hem niets aanging - ik had geen aangepast werk nodig of zo. Ik had trouwens al jaren een vast contract, dus het maakte ook niet uit.
Mag ik iets zeggen? Wat als je ontslagen wordt voor je een vast contract tekent? Je kan helemaal niets maken. Als mensen je willen ontslaan kunnen ze gewoon gelijk nu doen. Dus ik zou zeggen: wees gewoon eerlijk en doe geen dingen waar je later spijt van krijgt. Als ze je ontslaan vanwege zwangerschap, dan weet je toch voldoende? Dan geeft werk helemaal niets om je. Klinkt misschien hard, maar je besteed wel veel tijd met je werk, je doet je best, waarom zou je bang zijn om ontslagen te worden? Sorry hoor, als dat gebeurde, zit ik liever thuis, met een uitkering en genieten van je zwangerschap. Jij bent de baas over jezelf en de wereld. Jij stuurt je leven en niet hun! <3
Een nieuwe baan heb je niet zomaar gevonden, en een uitkering is altijd minder dan wat je voorheen verdiende. En dan heeft een WW-uitkering ook nog eens een vrij korte looptijd als je nog geen heel lang arbeidsverleden hebt. Dus ik vind dat wel erg makkelijk geredeneerd als je het inkomen gewoon nodig hebt.
ben het met mompelientje eens maar als je bij een groter bedrijf werkt heeft je directe leidinggevende meestal niet veel in te brengen als ze van hogerhand zeggen dat je contract niet verlengt mag worden. en helaas het zijn slechte tijden en een bedrijf zal doen wat ze moeten doen om toch nog zoveel mogelijk geld te verdienen. dat jij zwanger bent en met verlof gaat kost ze trouwens volgens mij weinig tot niks dus doe waar jij je goed bij voelt, maar ook wat goed voor jou is!
Vast contract of niet, als men je willen ontslaan, doen ze toch. Bijvoorbeeld, stel dat je 5 minuten te laat bent, kunnen ze je toch ontslaan. Vaste contract geeft geen garantie, je gezondheid voor je baby staat op nummer 1! Ga er niet vanuit dat je ontslagen wordt. Jij bent een goede werknemer, een goed werkgever zal en moet je zwangerschap accepteren. Waar ben je bang voor schat? Als mijn werk mij zal ontslaan vanwege zwangerschap, kunnen ze echt de pot op. Dan maar geen Iphone, geen internet, geen auto of een groot huis. Mijn man en ik hebben dit gesprek ook een keer gehad, hij staat 100% achter me. Ik ben niet bang, als ik ontslagen word, dan weet ik genoeg. ik ben veels te goed voor dit bedrijf. Onthou dat! jezelf niet de schuld geven. Als je kwaaltjes krijgt, gewoon ziekmelden. En net als andere zeggen, na 10 weken zwangerschap misschien dan pas melden is het verstandigste mocht je werk toch nieuwsgierig zijn. Mijn collega, was ook ooit bang om haar zwangerschap te melden, maar de leidinggevende was zo blij voor haar. Zo zie je maar weer. Waarom bang zijn? Worst case scenario is dat je ontslagen wordt, dan krijg je gewoon bijstand, we wonen niet in een arm land ofzo
Niet vertellen hoor! En sowieso heb je een goede reden, namelijk wachten tot je de kritieke grens voorbij bent.
kritieke grens is na 10 weken trek gewoon van die wijde jurken en een panty aan, niemand die het ziet Anders vreet je gewoon heel veel en dan dan ben je maar dik
Waarom? Ik zou sowieso niks zeggen op het werk voordat ik 3 maanden ben hoor. En misschien heeft TS de centjes wel heel hard nodig, dan kan je wel heel leuk zeggen dat ze beter thuis kan zitten dan bij zo'n 'rotbaas' maar dat moet je je dan wel kunnen veroorloven. En aangezien de baas al vragen heeft gesteld toen ze aangenomen werd over het stichten van een gezinnetje zou ik het al helemaal niet vertellen. Sorry ik zou in deze tijden van moeilijk werk kunnen vinden echt niks zeggen en voor mezelf kiezen. Als TS het contract namelijk al beloofd is dan zijn er behalve de zwangerschap geen andere redenen om haar eruit te werken. Ben zelf ook zwanger werkloos geraakt en no way dat je nog aan werk komt dus ik zou gewoon aan mezelf denken. En daar gaat de baas heus niet failliet aan hoor.. ze krijgen gewoon geld van UWV.
Nou als je een vast contract hebt komen ze echt niet zo makkelijk van je af hoor. Daar moeten ze heus wel een goede reden voor hebben. Met een vast contract heb je toch net even iets meer zekerheid. En een keer te laat komen mogen ze je niet voor ontslaan, dat gaat echt geen kantonrechter goedkeuren. Ze mogen je wel waarschuwen om herhaling te voorkomen.
je word echt niet ontslagen omdat je 5 min te laat bent hoor. En bijstand moet je niet willen dus ik zou ook niets zeggen. Bij de eerste was het ook leuk dat je zwanger bent contract verlengt en bij de 2de zelfde baas ook leuk maar kon ik er net voor me verlof toch uit omdat ik een vaste aanstelling hoorde te krijgen.
Ik heb ervaren dat mijn collega vast contract kreeg, helemaal blij natuurlijk. Normaal komt ze te laat (vanwege omdat ze ver weg woonde komt ze weleens te laat). Nou ze kreeg een waarschuwing. mensen deden opeens raar tegen haar. Collega's hadden afgunst omdat ze vaste contract had, en na 3 waarschuwingen (te laat komen) werd ze ontslagen. Geen poot om op te staan. Vast contract geeft geen garantie op zekerheid. Als een bedrijf je wilt ontslaan gaan ze je toch ontslaan. Als je werk goed doet, waarom bang zijn om ontslagen te worden? Eerlijkheid duurt het langst. Niks is ernstiger dan verzwijgen. mensen moeten juist blij zijn dat je zwanger bent toch? Ik snap dat je de centjes hard nodig heb, maar je hebt toch een vriend en familie als back up die je 100% steunen? En nogmaals, we leven niet in een arm land, dan maar geen Iphone, grote auto, of grote huis...
Ja maar met drie schriftelijke waarschuwingen gaat het wel om een ander verhaal. Dan heb je het meestal al wel bont gemaakt, En ja dan zal een ontslagvergunning makkelijker worden afgegeven. Maar gewoon een keertje te laat komen mag geen reden zijn voor ontslag.