Wat fijn! Nu kun je het eindelijk een plekje geven. Bij mij is het aan het eind van de middag begonnen. Lijken wel weeen. Ben alleen dom geweest, hen iboprufen 600 gebruikt. Op internet staat dat dit de weeen kan laten stoppen, nu is het dus weer rustig. Ben alleen geen vruchtje verloren. Pffffff hopelijk is het snel uitgewerkt
Voelt heftig hè vruchtje zo verliezen. Ik bloed sinds gisteren niet meer. Dus na het verliezen van het vruchtje nog een week gebloed waarvan de eerste dagen als een rund. Net een groot open wond. Ik had de dag erna toevallig wel een echo en zagen ze dat vruchtje met zak weg was, maar nog wel zoals zei dat noemde ‘gruis’ achterin mijn baarmoeder en dat is er nu uit hoop ik. Ik hoop voor je dat het bloeden snel voorbij is.
Nou, echt hè! Was er ook best van onder de indruk, en niet eens op een negatieve manier. Mijn lijf heeft het toch heel efficiënt opgelost; eigenlijk maar weinig bloedverlies gehad, even het geweld van die weeën voor de ontsluiting en pas later, toen ik dacht dat het gestopt was, viel het vruchtje er opeens zo uit. Was zo opgelucht toen dat gebeurde! Die verwondering heeft de eerste dagen overheerst. Maar nu komt toch het verdriet weer terug...
Ik heb nog geen vruchtje gezien. Nu weet ik niet of jet gestopt is door de ibroprofen. Zo stom!! Had eerst moeten checken. Heb bijna 2 uur een soort van mini bevalling gehad. Nu onzeker of het straks weer gaat gebeuren. Of dat t er straks ook uitvalt
Klinkt wel herkenbaar... Ik dacht ook dat het gestopt was. Beetje smerig maar ik kon wel goed voelen dat de baarmoedermond open stond na die weeën. En toen viel het er op het toilet opeens gewoon uit... Dat was een uur of twee later. Hoop dat de ibuprofen het niet geremd heeft, maar aan de andere kant, een bevalling laat zich ook niet zomaar tegenhouden toch? Sterkte!
Dat zou ik je op dit moment willen afraden, je bbm staat wat open en daardoor ben je wat gevoeliger voor infecties. Je mag ook beter geen tampons gebruiken nu en ook niet zwemmen of in bad gaan. Ik hoop dat t ook voor jou snel achter de rug is
Inderdaad is het beter om de bmm met rust te laten als er sprake is van ontsluiting, en dat is het geval als je een actieve miskraam doorloopt. Er is een klein risico op infectie en dat risico wordt groter als je gaat checken. Daarom doen ze tijdens een bevalling ook zo min mogelijk comtroles en als ze die doen, altijd met steriele handschoenen. Dus het is beter om van de bmm af te blijven tot je bent gestopt met bloeden. Wat een vreemd iets he, een miskraam. Ik heb verdriet ervaren, verwondering, trots, pijn, rust, paniek, ontroering... En je lijf gaat toch van zwanger via een soort bevalling over in een soort postpartum staat. Ik heb beide keren ook weeën ervaren, de tweede keer zelfs vrij heftig, en inderdaad verraste de grootte van de placenta me. Overigens wordt het bloeden meestal snel minder als de placenta eruit is. Mocht je meerdere dagen daarna heftig blijven bloeden dan kan het zijn dat er toch iets is achtergebleven en kan het raadzaam zijn om je bloedwaarden te laten checken om er zeker van te zijn dat je niet te veel bloed verliest. Op basis daarvan, en vaak een echo, kan dan worden besloten tot actie of afwachten. Ik had bij mijn eerste miskraam dat toen ik dacht dat het klaar was het bloeden minder werd, maar op dag 3 weer wat toenam. Die avond had ik wat lichte krampen en verloor ik nog een klein stukje placenta, en toen was het echt klaar. Wat een goed idee, die groep. Na mijn tweede miskraam heb ik met enkele van de meiden die uit mijn bevalgroepje kwamen maar helaas ook een miskraam hadden gehad, een groep opgericht. Het is een klein, maar hecht groepje en we ervaren veel steun aan elkaar. Dus ik wens jullie veel succes en hoop dat jullie net zo veel steun aan elkaar mogen hebben. Wie weet steek ik af en toe even mijn hoofd om de deur om te kijken hoe het met jullie gaat. Veel liefs!
Altijd welkom, we houden allemaal van succesverhalen ! En inderdaad echt een wonderlijk iets, zo’n miskraam. Spijker op de kop met het rijtje dat je noemt
Pff tot vannacht 4 uur weer krampen gehad, maar geen vruchtje gezien. Wat nu? Ik was 8 weken zwanger, moet toch wel iets zien?
Ja dat ga je wel zien. Ik had ook een paar dagen af en aan krampen tot aan gisterenmiddag. Toen ineens kreeg ik echt hele forse krampen, echt met een duidelijke opbouw en pauze er tussen en ik kon ook niet anders dan op t toilet gaan zitten steeds. Duurde al met al 2 uur in totaal ofzo en toen ineens kwam t vruchtje. Ik was 10 weken 2 dagen, en t vruchtje was gegroeid tot aan 6 weken, het zakje tot aan 8 weken ongeveer. Het was een cm of vier lang en 3 rondom. Heel duidelijk herkenbaar als vruchtzak. Het had de vorm van een dadel, en was echt duidelijk te zien temidden van alle bloed en stolsels. Onsmakelijk praatje maar zo weet je wel wat je een beetje kunt verwachten. Nadat t vruchtje er uit was was de pijn vrijwel direct weg. Nu verlies ik alleen nog heel licht rood bij het afvegen en geen pijn meer.
Ik heb gisteren echt zulke pijnlijke weeen gehad, ik kon alleen maar met opgetrokken benen liggen. Na de iboprufen was het even over. Rond 12.00 begon het weer, alleen toen met tussenpozen van 5 min. Tot 4.00 vannacht. En nu niets!? Ik ben bloed verloren, verder niets. Ik zou bijna denken dat het vruchtje vast zit ofzo.. dit was echt zo heftig.
Mijn verloskundige gaf het advies te kiezen voor paracetamol , ibuprofen kan een remming geven op het samen trekken van de baarmoeder, en dat wil je juist niet. Je zou voor de zekerheid even contact met haar op kunnen nemen over hoe en wat. Het kan natuurlijk ook zijn dat jij t vruchtje al in delen bent verloren, het hoeft niet in alle gevallen heel duidelijk zichtbaar te zijn. Heb je veel bloed verloren? Ik dacht echt woensdag al dat de miskraam zich aan het voltrekken was, ik verloor net zoveel bloed als bij een fikse menstruatie ( maandverband elke 2 uur wel wisselen) en had ook wel stolsels, maar dat bleek dus gewoonde voorbode te zijn bij mij.
Weet ik ook wel... Maar twijfelde of het echt al op gang was, gekomen, want verloor helemaal niet veel bloed. Vond het heel fijn om te weten dat het er echt aan zat te komen. Uiteraard goed handen gewassen en maar heel kort gevoeld; vagina is immers ook niet steriel, dus wat dat betreft vond ik het risico wel acceptabel. Gelukkig is het voor mij allemaal al achter de rug; dit gebeurde vorige week maandag en de volgende dag meteen weer schoon verklaard. Daarna nog een kleine week gebloed, niet eens echt veel. Verloor eigenlijk vooral wat druppels op het toilet en maar weinig in het maandverband. Wat dat betreft dus heel soepel verlopen. Hoop dat het voor de dames die er nog middenin zitten ook zo gaat.
Redelijk veel bloed verloren. Ik vraag me af of de krampen weer gaan komen, het was gisteren zo heftig. Ik heb kleine stolsels verloren, verder niet. Pfff slopend dit, wil het zo graag afsluiten
Bel je verloskundige anders gewoon eventjes ter geruststelling. Kan zomaar dat je het al wel achter de rug hebt
Nog niet negatief maar wel al een licht streepje. Ik hoop dat ie ergens na het weekend verdwenen is ( blijft toch zo gek, wensen dat een streepje verdwijnt)
Paracetamol inderdaad, en een warme kersenpitzak of iets dergelijks helpt ook enorm. Let wel even goed op het bloedverlies, als het uit de hand loopt wil je er toch wel echt een dokter bij hebben. Maar zo niet dan kun je in principe gewoon afwachten zo lang er geen sprake is van bijvoorbeeld koorts. Het kan een tergend proces zijn dat echt tijd in beslag neemt. En niet iedereen vindt het prettig om het zo te doen en dat is ok. Zelf heeft het mij enorm geholpen bij de verwerking om af te wachten en mijn lichaam het tempo te laten bepalen. Waarschuwing: Details miskraam. Niet lezen als je er niet tegen kunt! Het vruchtje vind je in zo'n vroeg stadium lang niet altijd hoor. Maar de placenta komt er meestal wel herkenbaar uit. Een stolsel is glad en glibberig en lost langzaam op in water, een placenta is taaier, vleziger, met een ribbelige structuur, en lost niet op in water. Ik heb zo veel mogelijk alles in een bakje opgevangen tijdens mijn miskramen (de tweede keer lukte dat minder goed omdat ik toen echt behoorlijk veel pijn had. Heb de placenta ook uiteindelijk uit de wc moeten vissen) en er dan eens goed naar gekeken. Niet iedereen is daar geschikt voor. Ik ben iemand die het eerder fascinerend vindt dan eng en ook wil weten wat eruit komt. De eerste keer heb ik een heel klein vruchtje gezien, net iets kleiner dan mijn duimnagel. Het was heel kwetsbaar en kwam er samen met de placenta uit. Heb er water bij gedaan en heb toen eens goed gekeken. Toen we later de boel een beetje uit wilden spoelen en klaar wilde maken voor de begrafenis in de tuin, konden we tijdens het proces het vruchtje ineens niet meer vinden. Zo kwetsbaar is het dus. De tweede keer heb ik geen vruchtje gezien. Maar dus wel de placenta geïnspecteerd (gekeken of ie compleet was) en in de tuin begraven bij de andere placenta. Onze twee embryo's hebben nu een eigen plekje in de tuin. Ik heb een grote steen geschilderd voor er bovenop. Ook dat heeft enorm geholpen bij het verwerkingsproces. De steen ligt nu even binnen, want ik was bang dat de verf eraf zou gaan in de barre Canadese winter. Zodra het weer warmer wordt gaat de steen terug naar buiten!