Hoi, Even kort, want ik moet eigenlijk snel weer slapen (heb net gekolfd). Ik had afgelopen donderda hier nog een topic geplaatst, dat ik donderdag steeds beetjes urine verloor en 's nachts buikkramp had, of dat van het indalen kon komen. bij 30 weken hadden we namelijk een echo gehad,waarbij ze zeiden dat het hoofdje al heel diep lag. Afgelopen dinsdag waren we bij de VK en die kon het hoofdje ook niet goed voelen omdat het al diep lag. Donderdag heb ik van 8-18 gewerkt, 's avonds nog visite gehad. Zat wel wat moeilijk te draaien op de bank. Op bed kreeg ik kramp in m'n onderbuik, met tussenpozen maar wel heftig soms. Ik heb nog gegoogled, of je het indalen van de baby zou kunnen voelen: ''kan gepaard gaan met krampen onder in de buik''. Precies wat ik had. Hoewel 't wel heftig was soms. Hoewel mijn man zei dat ik moest bellen, heb ik daarmee gewacht tot 5 uur... Had inmiddels wel onder de hete douche gestaan in de hoop dat dat zou helpen, maar dat was niet het geval. Hij moest toevallig vrijdag voor z'n werk ver weg, paar uur rijden en moest om half zes weg. Dus ik toch maar gebeld om vijf uur. De VK wilde weten hoe vaak de kramp kwam en hoe lang, maar dat was best moeilijk te zeggen. IK had huis wel af en toe op de klok gekeken, maar toch er zat verschil in en toch moeilijk te zeggen. In eerste instanttie zei ze dat ik niet mocht werken vrijdag en dat ze langs zou komen. Vijf minuten later belde ze terug, ze vertrouwde het toch niet en zou direct komen. Mijn man vertrok, niet helemaal blij (maar was afhankelijk van collega ) om half zes naar z'n werk. Beide waren we er nog van overtuigd dat het indalen was. De VK was hier 10 min later, deed inwendig onderzoek en zei: ''dit is NIET goed, je hebt 8 cm ontsluiting, ik ga nu de ambulance bellen''. Binnen korte tijd had ze zowel de ambulance, als het ziekenhuis als mijn man gebeld (''je moet NU terugkomen, **** gaat bevallen, wij gaan met de ambulance naar het ***ziekenhuis). Ik heb zelf nog wat spulletjes gepakt (had ik nog niet klaar staan met 33 weken) en de ambu was hier precies gelijk met mijn man (zijn collega had ook hard gereden) mijn man kon zo van de werkbus overspringen in de ambu en binnen korte tijd waren wij in 't ziekenhuis. toen waren de vliezen nog niet gebroken. Ze hoopten dat 't nog even zou duren, ik kreeg antibiotica via infuus. Maar de baby wilde eruit, hoe dan ook. Twee uur later waren wij papa en mama van een heel klein meisje: 'Nathalie' (naam hebben we 3 uur later pas besloten, ook dat hadden we nog niet definitief). Na 1 minuut op mijn buik, werd ze meegenomen naar het kamertje ernaast waar een team van artsen stond te wachten. Mijn man ging mee. Bij mij zat de geboorte van de placenta tegen, wel gelukt maar gescheurd dus in OK opgelost. Twee uur ong na de bevalling kwam ik bij uit narcose. We zijn gaan bellen, iedereen was in shok en kon niet geloven dat de baby er al was. Via de kinderafdeling ben ik naar m'n eigen kamer gebracht. Ons meisje was gezond, 2496 gram (groot voor haar leeftijd, maar gelukkig maar) maar doordat ze al met 33+1 geboren is, heeft ze een Cpap nodig om haar longen open te houden (slang in neus die lucht in longetjes pompt). Al met al een behoorlijk schokkende dag. Ze maakt het heel goed, ik ben gister zelf thius gekomen, ben zelf heel goed te pas. Zij gaat ook behoorlijk vooruit en is heel pittig. Zal uiteraard wel 3 a 4 weken in het ziekenhuis moeten blijven. Ik heb haar ''pas'' op de 3e dag voor 't eerst vast mogen houden (buidelen) maar was heel fijn. Ze hapte zelfs steeds en heb haar zelfs aan de borst gehad. Dat is heel bijzonder, want ook slik-zuig functie is nog niet ontwikkeld bij zo'n vroeggeboren kindje. Doordat ze aan behoorlijk wat slangen zit, was het knap dat dat lukte en goed teken dat ze dat wilde. Ze krijgt voeding via de sonde, maar wel borstvoeding. Ze doet het goed en gaat met de dag vooruit, wat zijn we trots op haar! Maar wat een schok, we hadden de babykamer klaar (meubels) en zouden deze week de laatste spullen kopen. Ik had nog geen ziekenhuis tas klaar staan en nog niets gelezen over de bevalling (zou over 2 weken afspraak hebben met VK om hierover te praten). Wat een rare dagen, ik dacht dat ik goed bezig was met mijn streven met 36 weken alles klaar te hebben, als ik met verlof zou gaan maar wie had dit nou gedacht???
Jeetje wat heftig! Van harte gefeliciteerd met jullie meisje! Mooie naam hoor!! Fijn dat ze het zo goed doet! Hopelijk gaat ze snel vooruit zodat ze bij jullie thuis mag zijn! Ik ben altijd wat vroeg met alles maar met 30 weken staat hier de vluchttas klaar en de rest is nu al helemaal klaar voor de komst. Welterusten nu!!!
Gefeliciteerd! Wat een schok moet dat zijn geweest, dat het ineens al zover was! Hier staat ook nog niets klaar...ik ga dat morgen toch maar eens doen! Ik hoop dat ze snel bij jullie thuis kan zijn en dat jullie nog meer van haar kunnen genieten. Denk je ook een beetje aan jezelf?
Jeetje wat heftig! Maar ontzettend gefeliciteerd met jullie meisje! Fijn dat ze het zo goed doet! Hopelijk kan ze na niet al te lange tijd met jullie mee naar huis.
Wat fijn dat het, ondanks dat ze te vroeg geboren is, goed maakt! Van harte gefeliciteerd! Hopelijk mag ze snel met jullie mee naar huis. Geniet er lekker van!
Bijzonder Gefeliciteerd met jullie dochtertje! Mooie naam trouwens. Ik hoop dat ze snel mee mag naar huis. Geniet ervan.
jeetje!! Daat is inderdaad schrikken!@ Gelukkig doet ze het goed! Van harte gefeliciteerd met jullie dochter!
Zoooo dat moet schrikken zijn geweest! Maar van harte gelukgewenst met jullie kleine Nathalie. Hoop dat ze vlot met jullie naar huis mag gaan. Bij mn zusje verliep het vergelijkbaar als had zij zwangerschapsvergiftiging/HELPP syndroom, dus zij MOEST bevallen, maar is dus met 34+5 bevallen van een gezonde zoon. Ook zij waren nog niet "klaar" voor zijn komst.... nu nog niet helemaal trouwens maar dat heb je met een grote verbouwing.
Ongelooflijk wat een verhaal meid! Wat ga je er goed mee om, ik zou compleet in shock zijn! Gefeliciteerd met jullie meisje, geniet van haar er is een reden dat ze er eerder is, gelukkig gaat het naar omstandigheden goed met haar!!
dat was wel ff schrikken denk ik maar toch van harte gefeliciteerd en fijn dat verder alles goed is !!!
Gefeliciteerd met jullie meisje! Wat moet dat schrikken zijn geweest. Ik ben blij te lezen dat alles goed met haar gaat naar omstandigheden!
Wauw! Toch wel bijzonder hoor hoe dingen soms kunnen lopen. Gefeliciteerd met jullie dochter. Rust goed uit en hopelijk is ze snel met jullie samen thuis? Hoe verliep je zwangerschap verder?
he meid, aam jullie beiden gefeilciteerd met jullie prachtige dochter. wat een verrassing moet dat zijn geweest zeg. en schrikken natuurlijk. maar zo te zien had mevrouw haast. ik hoop dat ze gezond is en haar longentjes zich snel zullen ontwikkelen tot sterke longen en ze naar huis mag zodat jij en je man echt van haar kunnen gaan genieten. probeer nu zoveel mogelijk uit te rusten zodat je helemaal vol energie zit als je je kleine meid mee naar huis mag nemen. groetjes