hoi ik ben carmen en nieuw hier op het forum.Ook voor ons is zwanger worden niet vanzelfsprekend.Ben hier behoorlijk verdrietig over,ondanks ik weet dat wij niet het enigste koppel zijn,Iedereen word zwanger op natuurlijke wijze bij ons gaat dat helaas niet.!Mijn vriend heeft een aangeboren afwijking,Hij heeft namelijk geen zaadleiders.Dus we zitten in het schuitje,Het word nog een beetje moeilijker als mijn schoonzus weer opnieuw zwanger word .en wij er zoveel voor moeten doen.Ik ben vreselijk bang voor de hormonen,hoe hebben jullie dat ervaren!gr carmen
Hoi! Er is een subforum voor de meisjes die in de mmm zitten. Daar zitten heel veel ervaringsdeskundigen. Waarschijnlijk krijg je daar veel meer reacties als hier. Hopelijk ben je snel zwanger dmv icsi! Succes!
Hoi Carmen, Welkom hier, hoewel het jammer is dat je hier terecht moet komen! Denk dat iedereen hier je heel goed begrijpt. Het is niet eerlijk dat iedereen om je heen zomaar op natuurlijke wijze zwanger wordt, jij op ICSI aangewezen bent. En dat je schoonzus dan alweer zwanger is en jij alleen maar kunt toekijken. Ik kan me goed voorstellen dat je bang bent voor de hormonen, dat was ik ook voordat ik met de ICSI begon. Toen ik naar de prikinstructie ging was ik zo zenuwachtig, ik dacht echt dat ik mezelf nooit zou kunnen prikken! Gelukkig viel het reuze mee, het prikken ging eigenlijk heel makkelijk. Of je ook last krijgt van de hormonen moet je afwachten. Dat verschilt per persoon. Persoonlijk wordt ik er altijd vreselijk vermoeid van. Het is een zwaar traject. Maar ik denk dat het vooral de onzekerheid is die het zo zwaar maakt. Dat is in ieder geval voor mij wel zo. De medicijnen, het spuiten, de punctie, dat kan ik allemaal prima aan, maar de onzekerheid, of het deze keer gaat lukken, of het uberhaupt ooit gaat lukken. Dat vind ik echt killing. Maar ook dat verschilt waarschijnlijk per persoon! Heel veel sterkte in ieder geval! Weet je al wanneer je begint?
Ik sluit me aan bij Marliesje! Ik kon alles goed aan enz maar die onzekerheid! Pff soms kreeg ik ineens een angst over me heen zal het ooit gaan lukken? Dat is denk ik het ergste van het hele traject. Dat niemand je kan vertellen of je er met of zonder baby uitkomt. Heel veel sterkte met het verwerken van deze klap en heel veel succes met het traject!
hey missouri, wij starten ook binnenkort met IVF/ICSI, maar ik ben niet echt bang voor de hormonen. Wij hebben al een aantal IUI pogingen achter de rug, ook met hormonen (clomid, menopur, pregnyl, utrogestan), en ik weet dat het zwaarder zal zijn met IVF/ICSI omdat er dan meer eitjes moeten rijpen, maar op dat vlak ben ik niet zo bang. Bij mij is er meestal enkel een effect op mijn humeur, dat kan beneden alle peil zijn, dat zegt m'n man toch Maar verder heb ik er helemaal geen last van. Ook het prikken gaat vlotjes, sinds ik het zelf doe gaat het zelfs beter dan toen de verpleegster ze kwam zetten. In het begin zal het wat wennen zijn, maar eens je vertrokken bent zal het wel snel loslopen hoor Wat betreft de onzekerheid, dat is hier ook de grootste angst. zullen er wel bevruchtingen zijn, gaat het wel kunnen innestelen, en als het dan zou lukken, gaat het dan goed blijven gaan? Daar heb ik het met momenten ook heel moeilijk mee. Ik vind het ook heel moeilijk om vrienden, collega's en familie zwanger te zien worden, sommigen zelfs al voor de 2e keer sinds wij proberen, terwijl wij machteloos aan de zijlijn staan te kijken Ik denk dat we niets anders kunnen dan er in blijven geloven en blijven doorgaan, ooit zullen ook wij een wondertje in onze armen houden !
Hallo allemaal, Kom me er ook ff mee bemoeien. Ook wij zijn aangewezen op ICSI. Marliesje ken ik al van ons 'vaste' topic daar zijn jullie ook welkom! Zal hier zo even een link plakken. Ik kan verder alleen maar adviseren het gewoon op je af te laten komen. Het prikken valt 200% mee, en de bijwerkingen gaan ook wel. Ik krijg opvliegers en ben erg moe. En als je gaat stimuleren krijg je buikpijn alsof je ongi moet worden. Het enige dat ik erg onprettig heb ervaren is de punctie. Maar ook dat is per persoon verschillend. Ik heb na de 1e ronde geroepen: NOOIT WEER! En kijk mn handtekening. We kunnen als vrouwen heel wat aan. En helemaal voor onze grootste wens!!!! We zijn straks allemaal lieve moeders, die waarderen wat ze hebben. En we komen er samen wel. Kom gezellig met ons mee kletsen, we hebben een leuk clubje met oude rotten, maar ook nieuwelingen zijn welkom want ik ben op zich net zo ver als jullie, alleen nu mn 4e poging.
http://www.zwangerschapspagina.nl/mmm-clubs/355863-nieuwe-topic-over-icsi-wie-begint-net-wie-kletst-mee.html En ivf en icsi vind ik hetzelfde dus kom gewoon gezellig mee babbelen!
hoi na lang zoeken op het forum hoe het allemaal werkt,ben ik eindelijk bij mensen terechtgekomen die me begrijpen!ja ik vind het moeilijk allemaal om daar weer aan te gaan beginnen.een aantal jaren geleden ben ik er achter gekomen dat mijn vriend geen zaadleiders heeft,ik ben toen 1 x in behandeling geweest in brussel bij jette.Ik was niet goed van die hormonen ,ik was wel gelijk zwanger door icsi maar het liet na 6 weken los.!ik was zo bang geworden dat ik het steeds maar weer uitstelde!maar nu raakt iedereen zwanger inclusief schoonzuster en ik wil het zo graag snap je!dit is mijn verhaal en ik moet de stap nogmaals is gaan zetten want wil zo graag kinderen.en heb jij al kinderen?en ben jij nu bezig met hormonen?en in welk ziekenhuis?x carmen
hoi sammie,mag ik vragen hoe oud jullie zijn?en waarom moeten jullie ook icsi doen?ligt het bij jou of je partner x carmen