Helaas welkom hier Marjolijn. Hier bij mijn exman ook geen zaadcellen gevonden. Via IUI-D nu een zoontje van 3 en zwanger van een vol zusje van dezelfde donor.
Zonnestraal, heb vorige week gebeld dus nu in afwachting van een uitnodiging Eerst weer bloedonderzoeken geloof ik..
Hoi dames, bedankt voor jullie reacties! Ik heb nog niet alle berichten op dit forum gelezen, maar dat komt nog wel Fijn iig om te lezen dat het bij jullie uiteindelijk is gelukt om een kindje te krijgen, op welke manier dan ook. Op dit moment leef ik letterlijk in een roes. Het ene moment barst ik in tranen uit en het andere moment ben ik er weer vrij nuchter onder. Gisteren zijn we gelukkig goed opgevangen door familie en vrienden. Nu leven we maar van onderzoek naar onderzoek en dan zien we uiteindelijk wel waar het schip strandt... Manlief is inmiddels aan het werk en ik heb ook besloten om vandaag gewoon aan het werk te gaan. Ff mijn gedachten verzetten. Kate, succes met jullie 2e! Groetjes Marjolijn
Kate wat spannend zeg ik ben benieuwd hihi. Marjolijn is ook wel normaal dat je in een soort roes leeft nu.
Marjolijn, de tijd dat we hoorde dat m'n man onvruchtbaar is was hel. Dat was in 2010. Duurde toch wel een hele tijd voor we ons weer goed voelde. Mooie eraan is wel, m'n man en ik zijn maatjes voor het leven!
Katek weer beginnen? Spannend meid!!! Marjolijn, welkom. Hier hetzelfde verhaal...na tese bleek dat mijn man onvruchtbaar was. Onze wereld stortte in. Het is heel heftig om zoiets te moeten meemaken.
Hier gaat alles helemaal prima! Zijn afgelopen weekend lekker weekendje weg geweest met z'n drieën. Oefen met helemaal suf met praten met Isa maar ze vindt het allemaal nog niet zo boeiend.....zo af en toe komt er een 'papapapa' uit en verder vanalles en nog wat gebrabbel maar meer niet nou ja zal wel komen. Morgen gaan we de box opruimen.....en klinkt heel stom maar ik kan wel janken, stom he! Dat is echt het allerlaatste wat me nog fysiek herinnert aan de echte babytijd, herrinner me nog hoe ze erin lag toen ze net geboren was, ect, ect maar hij moet echt weg, staat in de weg en ligt alleen maar speelgoed in, ik wil op die plek een nieuwe gezellige hoek voor haar maken waar ze lekker kan spelen. Morgen gaat hij dus echt naar de zolder en ik weet niet of hij nog ooit weer terug komt....... Panter: spannend zeg! Ik duim onwijs hard voor je!!!! Kate: Toch weer beginnen, goed dat jullie nu een weloverwogen beslissing hebben genomen. Hoop snel een posi test voor jullie brusje. Nieuwe leden: ik ben juffie 29 jaar en moeder van een dochter van bijna 16 maanden. In 2011 kwamen wij erachter dat mijn vriend onvruchtbaar is, oorzaak nooit gevonden?!? Dmv van een micro tese in Mulheim zijn er 10 buisjes zaad gevonden, daarmee is een verse icsi gedaan en van die poging werd ik zwanger van ons dochtertje. We hebben nog een cryo in vriezer liggen maar voorlopig willen we die nog niet 'gebruiken'. De dag dat wij te horen kregen dat mijn vriend onvruchtbaar was weet ik nog alsof het gisteren was, jeetje wat een ongelofelijke hel was dat! Maar door dit alles zijn mijn vriend en ik samen echt onoverwinnelijk als koppel! Dit is ons verhaal heeeeeeeeel beknopt verteld.
Marjolein helaas welkom hier meid maar je bent aan het goede adres. Na een half jaar proberen zijn wij naar de huisarts gegaan. 2x bleek er geen zaad te vinden te zijn bij de huisarts. Daarna doorgestuurd naar ziekenhuis. In maart 2013 te horen gekregen dat mijn man voor een tese in aanmerking kwam. Het was de bevestiging van wat we al wisten. Mijn man is onvruchtbaar. Nu zijn we pril zwanger na 2 jaar stoppen met de pil van een donor. Na 3 iui's en clomid en gonal f zijn we eindelijk zwanger. Je kan hier altijd je verhaal kwijt meid. En vraag maar raak.
Tese, pesa, mesa, icsi.. een hele nieuwe wereld gaat er voor ons open. Tuurlijk had ik er al rekening mee gehouden dat het misschien niet vanzelf zou lukken maar niet nu al en zo definitief.. Dinsdag wordt het zaad opnieuw bekeken en dan na een week de uitslag. Bah wat duurt dat wachten lang! Ik hoop nog steeds op een wonder en dat er de volgende keer wel wat wordt gevonden, al is het er maar één!! Jullie herkennen het ook vast wel dat iedereen om je heen zwanger raakt, echt overal waar ik kijk zie ik bolle buiken of babies. En hoewel ik het iedereen gun doet het wel pijn! Ligt natuurlijk ook aan mn leeftijd want ik ben 29. Ik haal nu mijn kracht uit het lezen van jullie verhalen. We moeten het maar over ons heen laten komen.. Groetjes Marjo
Heel herkenbaar wat je schrijft! Ik was zelfs al 34 . Had dus redelijk veel haast ook. Wat maakte dat ik overal continue bovenop zat. En behoorlijk mondig was. Uiteindelijk gekozen heb voor Düsseldorf, daar zijn ze snel en zonder protocollen. In Nederland wordt de boel zooooooo vertraagd door vasthouden (en vooral niet afwijken van ) protocollen. De Tese in mulheim gedaan (via Düsseldorf) en de ICSI ook. Voooor de ICSI heb ik iui behandelingen gehad in Nederland. En ik werd gek van hun protocollen en daardoor steeds moeten wachten. En moeten wachten houdt gelijk in: een hele cyclus wachten. Van de iui's niet zwanger geworden. Door naar Düsseldorf voor de 1e ICSI. Ik had een intake gesprek en mocht gelijk diezelfde cyclus beginnen! Wat 3dg later was ofzo. Zelf om gevraagd en was mogelijk. De confrontaties met zwangeren vond ik ook vreselijk en maakte me soms best eenzaam. Net zoals al m'n vriendinnen al moeder waren. Dus verjaardagen etc gingen alleen nog maar over kinderen. Pas veeeeel te laat besloten dat ik niet naar zulke verjaardagen hoef te gaan. Anyway, hier kun je lekker van je afschrijven.
Thnx zonnestraal voor je reactie. Ik had inderdaad al gelezen op internet dat ze in België en Duitsland een stuk verder zijn dan hier in nl. Dat heeft bij mij nu ook de voorkeur. Alleen mijn man wilt daar nog helemaal niet aan denken. Hij is heel nuchter en wilt zich nu focussen op de 2e zaadtest en daarna wel verder zien. Ik ben ook wat ouder dan mijn man en mijn kinderwens is er al veel langer en veel hwftiger. Hij had zoiets van 'als het gebeurt dan gebeurt het, maar zo niet dan jammer'. Hij is wel heel erg geschrokken van de diagnose omdat dat zo definitief lujkt. Gelukkig is hij ook bereid om het traject in tegaan maar wilt dat echt over zich heen laten komen terwijl ik al het hele internet heb afgezocht. Nou we wachten maar af. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden dus ik heb hoop! Ik heb ook maar even een handtekening gemaakt, kort samengevat hoe het tot nu toe is gegaan. Liefs Mar
Hey meiden, Ik dacht laat hier ook even van mij horen. Hier gaat alles goed. Met Evi gaat ook alles goed. Kleine meid is niet meer zo klein. 76 cm en 10510 gram. Over een maandje word ze alweer 1 jaar! De tijd is echt voorbij gevlogen joh! Ze drinkt al geen flessen meer, maar gewone melk. Ze slaapt er lekker op door iig. Ze geniet heel erg van lekker eten haha. Echt in dat opzicht lijkt ze totaal niet op mij. Ik lust namelijk bijna niks, en zij eet alles. Verder lees ik hier wat mee, maar reageer eigenlijk niet meer zo. Dit ook omdat ik gewoon niks kwijt kan over alles. Wanneer we weer gaan starten, hoe wat en waar..... Dus in dat opzicht heb ik hier eigenlijk niks meer te 'zoeken'.
Maar je blijft ons forum vriendinnetje DarkAngel!! Niet weggaan hoor!! Vind het leuk als je af en toe laat weten hoe het gaat Marjolijn het is echt een klote periode waar jullie nu inzitten en er komt zoveel op je af, nieuwe termen enzo. Ik was ook heel erg op internet aan het zoeken maar moest het af en toe echt een tijdje loslaten, anders werd ik helemaal gek. Stom he dat die zaadtest een week moet duren.. Dacht altijd: gooi t onder de microscoop, dan kunnen ze het toch zo zien? Maargoed zoals zonnestraal al zei: protocollen.. Daardoor duurt alles inderdaad best lang. Ik was ook 29 toen we naar de huisarts gingen. Ik hoop voor jullie op een wonder..
Marjolijn, welkom. Ons verhaal. Gestopt met pil, helaas na tese bleek dat mn man onvruchtbaar is. Ik hsg en kijkoperatie gehad im gent en 2 vroege miskramen dmv iui-d Toen andere zaadjes en nu ligt er een heerlijk prinsje in de box!! Het is erg zwaar maar geloof me wij zn er sterker door geworden en ohhh zo blij Dikke knuffel
Hoi meiden Ik ben hier niet zo veel meer te vinden maar af en toe kom ik om het hoekie kijken. Ben alweer 2 weken aan het werk en bevalt me prima weer. Op school gaat t ook goed heb zelfs 2 keer een 8 gehaald. Was trots op mezelf hihi Net lkkr f gewandeld door stad en geshopt. Ik moet dringend nieuwe shirtjes hebben maar mn bovenkant lees borsten haha zn na de bevalling echt huge gebleven dat elk truitje me superstrak zit hahaha @panter ik duim meissie. Mn buuf is nu zwanger.na 3 maanden vertelde ze. Dat zn weer van die momenten dat ik wel blij ben voor een ander maar dat ik dan weer merk aan mezelf van waarom moesten wij zon lang traject hebben? Psns manneke is zo lekker aan het kraaien in de box nu, echt genieten. Hij is superlief We hadden vd week foto laten maken van zn heupje en gister uitslag.was allemaal goed! Lieve meiden, mn duimpjes draaien en knuff aan de zwangere xxx
Wij hadden meerdere begin onderzoeken op een dag in het ziekenhuis. En kregen van alles gelijk de uitslag. Was erg fijn. Daarna zijn we een weekendje weg gegaan om te ontspannen na het slechte nieuws.
@marjo11 ik snap heel goed hoe je je voelt meis!!! En wachten duurt idd zooooooo lang!! Wij hebben donderdag weer n gesprek bij de kliniek en hoop dat er nu eindelijk eens gezegd wordt wat ze nou gaan doen!!! Je hebt altijd nog hoop dat t zo lukt, maar goed die kans is ook wel heel klein, maar de hoop blijft en ondanks we dit weten proberen we toch nog rond m'n ei te klussen!!! Wij hebben ook wel zoiets dat we als we echt heel lang moeten wachten we mss ook wel naar Duitsland gaan of mss wel naar Turkije!!! Daar gebeurt alles veel sneller en hebt t gevoel dat je ook serieus wordt genomen!! Maar goed we zullen t nog wel ff aankijken hier in NL en hopelijk weten we gauw meer idd heb ik ook zo m'n momenten hoor de ene keer gaat t goed en de andere keer kan ik t echt niet hebben dat er vrouwen ok me heen maar zwanger raken en heb ook al zo lang n kinderwens!! Maar m'n man was er toen nog niet klaar voor en moeder beide achter staan...maar nu zijn we in totaal mss al weer 5 jaar verder en nog steeds niks!!! Duurt me allemaal te lang...heb ook vriendinnen met kleintjes en ik vind t wel heel mooi en leuk enzo met die Kids maar soms doet t ook wel pijn hoor!!! Ook omdat we volgende donderdag als we naar de kliniek gaan, t precies n jaar geleden is van onze mk!! Beetje dubbel gevoel!! We hadden al papa en mama kunnen zij. Maar goed t heeft niet zo mogen zijn, hopelijk kunnen we gauw allemaal verder met t traject en zullen we meer zwangere dames krijgen en zal t uiteindelijk allemaal wel waard zijn!!! Ik vond deze tekst ook zo mooi: " Sometimes you're not given what you want because something better is planned for you instead!!!"
Hoi Rabia, wat een mooie zin! Ik geloof er ook in dat als het echt uiteindelijk niet wilt lukken, het blijkbaar zo moet zijn... Neemt niet weg dat ik het echt k*t vind allemaal. Ik snap het ook niet, waarom wij?? Maar dat denkt natuurlijk iedereen die dit overkomt. Manlief heeft nooit ergens last van, heeft nooit een ontsteking oid gehad, is sportief etc. Zo gek! Ik hoop en bid nog steeds voor een wonder en dat er bij de 2e semenanalyse wel wat wordt gevonden, al is het er maar één! Maar ik ga er maar niet teveel van uit. Maar Rabia, klinkt misschien gek hoor, maar put jij juist geen hoop uit het feit dat je (hoe verschrikkelijk ook) een miskraam hebt gehad? Blijkbaar was er toen wel een zaadje! En misschien gebeurt dat nog wel een keertje. Ik voel elke maand mijn eisprong en het lijkt me ook heel gek om dit ineens te negeren. Ik denk ook gewoon dat wij dan doorgaan met "klussen", waarschijnlijk tegen beter weten in, maar toch... Nou meiden, ik heb weer even van mij af kunnen schrijven en dat lucht weer op! Geniet ondanks alles nog van deze zonnige paasdag! Liefs Mar
He dames, misschien een raar vraagje, maar hoe is het met het volume "sperma" wat jullie mannen verliezen bij een orgasme. Bij de mijne is meestal heel weinig tot zelfs niks (bij 2x per dag, iets wat in het begin van onze relatie nog weleens gebeurde ). In het potje voor het lab zat dus ook maar heel weinig in, nog geen theelepel. Ik las nu ook iets op internet over retrograde zaadlozing, waarbij het zaad in de blaas terecht komt, en dit is volgens mij met medicatie al op te lossen. Hoe stom en waarschijnlijk naïef ook, maar hier hoop ik op. Zijn jullie mannen daar op getest? Groetjes Mar