@videlsje, meid, heel veel sterkte! Hier verder weinig bijzonders, 3 oktober alle afspraken in Nijmegen
hier ook niks te melden, alleen dat ons meisje echt last heeft van de warmte, zo zielig.. ik kan ook verder niks voor haar doen.. ze ligt in haar luier..
Lieve Videlsje en videlsje-man wat vreselijk voor jullie! Weet ook niet wat ik moet zeggen! Dikke knuffel voor jullie!
Warm hè da? Hier rent onze meid lekker in haar zwempak door de tuin (nu in romper in bed voor middagslaapje) Ik zit nu 6 dagen na tp, heb beetje menstruatiekramp.. Begin me nu wel wat zorgen te maken. Als deze tp niet lukt, dan moeten we opnieuw de icsi doen, kijk daar erg tegenop.. Vorige keer op dag 9 getest, denk dat ik dat nu weer ga doen, dat zou vrijdag zijn.. Soms voel ik iets wat ik herken van de zwangerschap, soms twijfel ik enorm... Rot wachtweken!
Hallo dames, Gisteren veel hier doorgelezen en aangezien dit al deel 6 is, zal er een heel aantal zijn dat al een tijd meeschrijft en elkaar dus ook al een tijd kent. Hoop echter dat ik ook mag meeschrijven, omdat de topictitel precies datgene is wat we gisteren ook te horen hebben gekregen. En ik behoorlijk van de leg ben en het graag even van me af wil schrijven.... In verband met te hoge bloeddruk en suiker slik ik al geruime tijd medicijnen, waarmee alles goed onder controle was. Met de internist overlegd over onze zwangerschapswens, omdat ik me daar erg veel zorgen over maakte, of dat überhaupt wel mogelijk was. Gelukkig was de internist begripvol en gaf aan dat ik me geen zorgen hoefde te maken, ze zouden me gewoon wat strakker onder controle houden en ik moest andere medicijnen gaan slikken en insuline gaan spuiten, omdat dat wat ik slikte tijdens een zwangerschap niet mocht. Omdat het een half jaar zou duren voor alles goed ingesteld was, ben ik daar maart vorig jaar mee begonnen. Eind augustus vond de internist alle waarden goed genoeg om met de pil te stoppen. Wat ik ook gelijk gedaan heb Mijn lief en ik hadden afgesproken dat we eerst even zouden afwachten hoe alles zou lopen. Ook omdat ik erg benieuwd was hoe mijn cyclus zou zijn na al die jaren de pil geslikt te hebben, mede omdat een rare cyclus ooit de reden was om aan de pil te gaan. Ben nog nooit zo blij geweest met een ongesteldheid....alles werkte dus nog. Ben dat allemaal gaan bijhouden en ook al hadden we zoiets van "we kijken het ff aan", je probeert het toch een keertje extra gezellig te maken rond de vermoedelijke eisprong Mijn cyclus was niet superregelmatig, tussen de 21 en 27 dagen, maar dat was te doen, dacht ik. Hoopte ik. Begin april duurde mijn cyclus echter al meer dan 40 dagen, dus toch maar naar de huisarts. Die vond het niet gek, je slaat wel eens een cyclus over schijnbaar. Ze raadde aan het nog even aan te kijken. Tenzij ik direct naar de gynaecoloog wilde worden doorgestuurd, dat mocht ook. Heb toen idd nog even afgewacht en de week erop werd ik ongesteld. Besloten om toen met temperaturen te beginnen. Maar de cyclus werd langer en langer en toen ik boven de 50 dagen zat toch om een verwijsbriefje gevraagd. Afspraak gemaakt waarbij gevraagd werd of het om mijn rare cyclus ging of om de kinderwens. Allebei eigenlijk. Dus toen de afspraakbevestiging in de bus viel, bleek dat we een afspraak hadden bij de fertiliteitsarts. Wel apart, maar ach, als er dan iets was, waren we meteen op de goede plek. Lief en ik allebei vragenlijst ingevuld en ik alle cyclusgegevens meegestuurd. Op 1 juli hadden we onze eerste afspraak en werden de lijsten doorgenomen. De arts leek wat verontrust toen ze zag dat mijn lief als kind is geopereerd aan een niet ingedaalde teelbal. In de tussentijd was ik toch ongesteld geworden op dag 72 (?!?). Waarop de arts aangaf dat het dan nu wel een interessant moment zou kunnen zijn om even een echo te maken en de cyclus te volgen. Ik bleek toen aan beide kanten redelijk goede follikels te hebben die ze wilde volgen. Mijn vriend moest een potje inleveren. Tenzij de follikels er twee dagen later (toen heb ik nog een echo gehad) nog beter uit zouden zien, dan moest 'ie het niet in een potje inleveren, maar bij mij Op woensdag waren ze aan beide kanten volgens schema gegroeid en ze verwachtte dat ze allebei zouden gaan springen. Dus we hebben het gezellig gehad... Op vrijdag nog een keer terug geweest en het zag er nog steeds goed uit, 20 en 22 mm, ze was echt enthousiast. Dus goed gebruik maken van het weekend. Dan kon vriendlief de vrijdag erna een potje inleveren en moest ik op maandag bloed laten prikken voor mijn progesteronwaarde. Dan zouden we op 22 juli een nieuwe afspraak hebben om de resultaten door te nemen. Of misschien kon ik wel vertellen dat ik zwanger was. Helaas...heb allerlei dingen gevoeld die anders waren dan anders, maar zwanger was ik niet, werd op 13 juli ongesteld. Dus maakte ik me zorgen over een toch wel korte luteale fase. Gisteren hadden we dus de afspraak. En ze viel meteen met de deur in huis: bij mijn vriend is niets gevonden, geen dode zaadcel, geen minder beweeglijke zaadcel, helemaal niets. Nu hebben we over 2,5 week een afspraak bij de uroloog. Wij waren er helemaal stil van. Ik hoop dat daar iets positiefs gemeld wordt. Hij is destijds maar aan één bal geopereerd, één goede bal zou toch voldoende moeten zijn? Of zou er toen iets helemaal mis zijn gegaan? Misschien dat er nog mogelijkheden zijn om op een andere manier toch nog zaadcellen te verkrijgen? Durf daar echter niet te veel op te hopen, bang voor een enorme teleurstelling. Geen zaad= geen kind spookt er steeds door mijn hoofd. Wat staat ons nog te wachten? Sorry, sorry, sorry, voor dit lange verhaal, maar we hebben het er verder nog met niemand over gehad dat we "bezig" zijn, dus kan (en wil) er nog even met niemand over praten. En mijn lief is voor een paar dagen naar het buitenland voor z'n werk. Voelde me zwaar k*t, maar dit opschrijven lucht even enorm op. En jullie zijn mijn slachtoffer... Liefs, Spookje
spookje: wat vervelend zeg! waarschijnlijk mag je vriend nog een keer een potje inleveren of er ECHT geen zaad is. verder om zaad te kunnen krijgen zal je vriend een mesa/pesa/tese moeten ondergaan, en dan nog is er een kans dat er niks gevonden word. zover zijn jullie nog niet, maar t is wel iets wat je in je achterhoofd moet houden, en over moet praten met elkaar. Hoe ver wil je vriend gaan, en hoe ver wil jij gaan. word er niks gevonden.. sta je open voor een donor? Dit is nu nog niet aan de orde, maar wel iets om over na te denken. Gaan ze ook iets met jou cyclus doen? want die is niet in orde als ik t zo lees.
goeie om even door te lezen. http://www.zwangerschapspagina.nl/vruchtbaarheidsbehandelingen/57211-gebruikte-afkortingen.html
Dank voor de reactie Ga er idd van uit dat er nog meer testen volgen, maar ik kan me niet voorstellen dat als er nu 0,0 is, dat er dan straks wel iets is. Klinkt misschien negatief, maar is uiteraard deels zelfbescherming. Wat mijn cyclus betreft: die is idd niet top, maar volgens de fertiliteitsarts nu niet het belangrijkste. Bloedwaardes zijn goed, ziet er van binnen goed uit, er rijpen eiblaasjes. Vraag die ik nu heb, is of ik wel een goede eisprong heb en zo ja, of mijn LF niet te kort is. Maar zelfs als dat zo is, moeten we toch eerst weten hoe het bij mijn lief gesteld is. Heb gisteren heel veel op internet zitten doorspitten, info over Brussel, Gent en Düsseldorf opgezocht, tot ik er gek van werd. Nu even laten bezinken en van het weekend veel praten denk ik. En dan kijken waar de uroloog mee komt.
Hey spookje, wat ontzettend vervelend zeg! Je bent hier op het juiste adres, je mag hier alles vragen en je hart luchten. Ik ben Kate, 33, en manlief heeft ook geen zaad door een obstructie in zijn zaadleiders. Oorzaak onbekend. Dmv pesa hebben ze gelukkig 11 rietjes zaad gevonden. We zijn nu de trotse ouders van een prachtige dochter en nu een week geleden een cryo ( ingevroren en later ontdooide embryo) teruggeplaatst gekregen omdat we graag een broertje of zusje voor haar willen.
Hai Spookje, Welkom hier. Helaas voor niet zo'n leuke reden... Ik schrijf hier ook nog niet zo lang. Ben 32 jaar en samen met mijn vriend sinds vorig jaar een kinderwens. Wij hebben begin maart dezelfde uitslag gehad die jullie nu ook hebben. Daarna tweede test met dezelfde uitslag. Daarna naar de uroloog, mijn vriend had ook een dergelijke operatie gehad als kind en daar bleek dat de testikels niet goed ontwikkeld zijn daardoor. Rest was allemaal goed. Hormoonwaarden iets verhoogd. Wij hebben in juni intake gehad in Dusseldorf en zijn daarna doorgestuurd naar de uroloog in Mulheim voor een gesprek over een TESE of Micro TESE. Vooral in het begin als je net in het traject zit en die uitslag hoort, dan heb je het gevoel dat de wereld onder je voeten vandaan zakt... En dan is het idd heel lekker om hier anoniem van je af te kunnen schrijven, helemaal als je het (nog) niet wilt delen met je eigen buitenwereld. Dus welkom! xx
Hier misselijk en vanmorgen in bed kramp in mijn kuit. Had ik de vorige keer ook! Pf echt spannend! Overmorgen testen denk ik..
Helaas welkom spookje we weten allemaal wat jullie nu meemaken. Hier ook tot 2 keer toe nieta gevonden. Uiteindelijk zyn we na gent gegaan daar is een geslaagde tese gedaan met 7buisjes zaad en een wereldwonder ontstaan hij is nu bijna 9 maanden. Myn man heeft geen zaadleiders. Videlsje hoe gaat het nu met jullie? Kunnen jullie er samen goed over praten. Dikke knuffel Panter hoe gaat het met jou????? Annaa ben je een beetje aan het genieten????? Kate spannendddddd!!!! Myn gevoel zegt hartstikke zwanger ik duimmmm Hier weinig te melden kado voor ons boefje is bestelt voor zyn eerste verjaardag
@spookje, welkom. We weten allemaal als geen ander hoe je je voelt. Die eerste weken wordt je ontzettend heen en weer geslingerd tussen allerlei emoties en hoop en vrees. Wat naar dat juist nu je man weg is! Stel alle vragen hier maar hoor! Ik ben Elisa, 25 jr, sinds oktober bekend met azoospermie, waarschijnlijk de nonobstructieve vorm. Af en toe worden er wel zeer sporadisch een paar zaadcellen gevonden. Begin oktober hebben we afspraken in het radboud voor verder onderzoek en evt een tese.
Ja het gaat wel, manlief heeft er toch wel veel last van van de operatie dan he. Verder ja de grootste klap is nou een beetje minder geworden. We hebben vrijdag weer een afspraak in het ziekenhuis, het word een donor waarschijnlijk. Weet je wat het stomste is? Mijn mannetje is er 100% voor de donor, en nou ben ik de gene die aan het twijfelen is. Na ja we gaan het vrijdag wel zien wat er allemaal uit de gesprekken gaat komen. De dames met een donor hoe gaat dit in zijn werk? Zijn er weer zo een akelig lange wachtlijsten enzovoorts ben benieuwd naar jullie ervaringen. Spookje helaas welkom, ik ben 24 mijn bijna man 29 zijn nou al een 1.5 jaar in het ziekenhuis bezig. 2x toe ook de uitslag gehad met 0,0 zaad de uitslag non obstructieve azoospermie. Bij mij is er niks aan de hand. Afgelopen maandag een tese operatie gehad en er is niks gevonden. Dus voor ons is er geen andere weg meer als donor. En gewoon alles vragen want helaas zijn er ook zat met een antwoord.
Kate, oeffffff spannend!! Beetje goed nieuws op dit forum mag ook wel 's! Ik zeg zwanger, graag testje laten zien. Ben ik gek op . Juna, wat voor kado????? Spookje, helaas welkom. Ik ben 36jr, mijn man 28jr en bij hem in 2010 azoospermie geconstateerd. Helaas ook na een Tese in Mulheim. Was een vreselijke tijd, weet helaas hoe je je voelt . Oorzaak onbekend. Wij zijn gelijk doorgegaan met donorzaad. Eerst in Nederland (de iui's) en overgestapt naar Düsseldorf voor de ICSI en zwanger. Videlsje, waar heb je je twijfels over? Ik denk dat jullie sowieso dit vreselijke nieuws even moet laten bezinken. Ik heb nooit echt twijfels gehad, maar had wel 100 vragen en miste lotgenoten. Veel info gezocht en naar een freya-bijeenkomst gegaan.
Indd videlsje laat het eerst bezinken en zonnestraal heeft goede tips. Verwen je mannetje nu goed. Heel veel sterkte nogmaals Een loopfiets zonnestraal speciaal voor kindjes vanaf 1 jaar
Hallo allemaal, Ik volg jullie topic al een tijdje en wou hier ook even mijn ervaringen neertypen. Sinds december 2011 zijn wij gestopt met de pil. Wij weten sinds december 2012 dat er bij mijn man geen zaadcellen aanwezig zijn in het sperma (azoöspermie). Dit blijkt obstructief te zijn: hij heeft het mucogen, waardoor het blijkbaar mogelijk is dat delen van beide zaadleiders ontbreken... Toen we deze diagnose kregen, dacht ik meteen dat we aan adoptie of donatie moesten denken. Gelukkig bestaan er forums als deze Hierna 5 spannende maanden met allerlei onderzoeken, bloedtesten, over en weer naar het ziekenhuis en vooral aftellen naar de TESE... In mei heeft hij een TESE gehad in Gasthuisberg in Leuven (wij zijn van België), waarbij zeven buisjes werden ingevroren!!! Het kan dus wel: geen enkele zaadcel in het sperma, maar wel bij een TESE. Misschien dat dit voor anderen toch een beetje hoop kan geven, hoewel er niet altijd iets wordt gevonden spijtig genoeg... 14 augustus moet ik terug naar Leuven en dan mag ik opstarten voor ICSI. Spannend allemaal. Mijn man heeft weinig last gehad van de TESE. Aangezien hij fysiek zwaar werk doet, is hij een weekje thuis gebleven en heeft hij het daarna nog een drietal weken wat rustiger aan gedaan. Mijn man heeft echt schrik van spuiten, bloed prikken, in slaap gedaan worden, ... maar heeft hierover eigenlijk niet geklaagd. Als het nodig zou zijn, zou hij het zeker opnieuw doen. Ik ga niet veel mee typen op het forum, maar ik wou toch wel even mijn verhaal geven, zodat mensen hier misschien iets mee kunnen... Ik heb er alleszins zelf veel aangehad om ervaringen te lezen, want je komt in een wereldje terecht waar je niets van af weet en ook liever niets had moeten weten... Veel succes aan iedereen! Groetjes Vebe