Geen enkele zaadcel gevonden deel 2

de pijn, de hele gang in het ziekenhuis. ( hij is begin dit jaar geopereerd ook en de narcose e.d. is tegen gevallen!) Ik ga dr ook vanuit dat dat pijnlijker is wij vrouwen kunnen nou eenmaal meer hebben

KID is allemaal wat "makkelijker" alleen niet helemaal van jezelf.

 

Dreamer; ik kan me je onzekerheid voorstellen na al die jaren maar onthou wel; er gaan meer zwangerschappen goed dan dat ze fout gaan hè meid...!

Wendy, ik schreef het verkeerd maar bedoelde dat wij Nijmegen zien als een second opinion, we zijn wel formeel doorgestuurd maar ik had erbij ook geen vertrouwen in ons plaatselijke ziekenhuis. Zaadtesten kunnen gewoon enorm wisselen maar we zijn niet goed over alle uitslagen geinformeerd, het feit dat de hoeveelheden, beweeglijkheid en kwaliteit nog altijd onduidelijk is zegt genoeg...

Overigens ben ik er van overtuigd dat KID wel gewoon jullie gezamenlijke kindje zal zijn maar het zal niet per definitie makkelijker zijn. Ook dit zijn keuzes waar je samen goed voor moet gaan!

Hoest met de rest vd meiden hier?

Fijne avond! Xxx

 

heey wendyenrichard.

ja wij doen kid maar in dusseldorf.
ze hebben daar geen wachtlijst het kost misschien een maand voor alles om alle dingen geregeld te hebben zoals notaris en alle bloedonderzoeken enzo, maar dan kun je ook al snel beginnen als het in je eigen cyclus is(doe ik namelijk).
het is alleen nu met vakantie iets beperkte met nieuwe mensen dat doen ze na de vakantie ivm maar 1 nl arts.

de kosten zijn voor de donor 1650 euro en de inseminaties nog en die zijn ongeveer 50 euro per keer.

maar met wat je vergoed krijgt is heel erg verschillend per zorgverzekeraar. dat kun je het beste hun vragen de meeste krijgen het donor geld niet ik heb dat dus allemaal wel gekregen.

en die chromosomen onderzoek duurt zeker geen 3 weken was 3 maand maar met 2 maand was hij gelukkig al binnen en bij die uitslag kunnen ze al wel zeggen of een tese ofiets nut heeft.

@ bailey dank je he!!!!!

@ dreamer fijn dat het een beetje te doen is met de tabletten.
het komt helemaal goed met jou beebje!!!!! en nu alleen het wachten tot de eerste echo hopen dat het een beetje snel voorbij gaat!!!!

 

wendyenrichard.
het kindje groeit in jou he je maakt alles mee dus is het ook van jullie(zo zie ik het) het is gewoon even moeilijk als je al die tegenslagen krijgt. wij kunnen gewoon niet wachten tot het lukt en mijn man denkt net zo ondanks het niet echt van hem komt maar zo ziet hij het niet meer.

 

dank jullie meiden voor de reacties!
Richard heeft vandaag bloed geprikt op chromonsonen, dus dit word even afwachten!

@girl86 hebben jullie ook de overige onderzoeken afgeslagen?

Ik zie het trouwens ook zo, je hoeft niet perse biologisch vader te zijn om daadwerkelijk vader te zijn! Het blijft alleen een raar idee!

 

@bailey, kan me voorstellen dat je ernaartoe leeft!
Ja ik hoop ook dat het snel is maar als ik zo hoor dat dat 3 maanden kan duren.. pfff..

 

Ik zal alvast heel zachtjes zeggen .. als je voor een TESE gaat komt je dit jaar niet aan de beurt.
Met geluk begin 2011 en anders pas zomer 2011.
Het wachten is pas net begonnen...
Niet leuk om te horen, maar misschien wel fijn om een idee te hebben waar je rekening mee moet houden.

Chromosomenonderzoek moet bij het Radboud ook overnieuw (of zaten jullie daar nu al?) en moet je dus weer zolang wachten.
De mmm bestaat vooral uit wachten en dat is heel moeilijk!

 

heey wendyenrichard

wij hebben geen tese gedaan maar mijn man had een fsh van 50 heel erg hoog en dat verklaarde al dat er geen zaadcellen waren. we zijn ook toen nog bij de uroloog geweest en raadde ons het af om een tese te doen. mijn man heeft ook een x teveel in zijn chromosomen en dat verklaart dat hij dan al onvruchtbaar is.

 

Wij hebben de TESE wel gedaan en (ondanks dat hij negatief was) het geeft ons wel een goed gevoel dat we er echt alles aan gedaan hebben om een kindje van ons samen te krijgen. Ik denk dat we anders altijd nog een twijfel hadden.

De wachtlijsten in NL voor de TESE zijn inderdaad steeds langer aan 't worden, wij zijn daarom naar Duitsland gegaan en waren binnen 2 maanden aan de beurt. Het is alleen wat meer gedoe en je krijgt niet alles vergoed.

Voor wat betreft het KID-traject, dat is zeker niet gemakkelijker. Sterker nog: wij zitten er middenin en nog valt het ons af en toe zwaar... maar het gaat goedkomen, daar vertrouwen we op. Het heeft ons ook gesterkt in onze relatie.

 

@dreamer, ik hoorde gistermiddag van Richard dat het een bloedprik formulier was van het Radboud.

@tese, zo lang ja?! Jeetje..... dus voor KID is er op het moment een wachtlijst van 1,5 jaar en voor TESE ook.. pfff heftig! Dan moeten we zeker gaan nadenken.

meiden ik merk aan alles dat richard vind dat ik er teveel over praat.. hij wil de bloeduitslagen afwachten van de gyn... en dan wil hij pas verder denken.. het zit zo erg in mijn hoofd. Kan me zelfs niet concentreren op mijn werk..

 

@ wendy: Ik had het ook, dat ik er zo veel mee bezig was, ik wilde vooruit en naar de toekomst kijken.. Terwijl hubbie echt ff tijd nodig had om over de klap heen te komen, ergens ook wel begrijpelijk natuurlijk! Het is ook erg lastig voor hem; misschien dat hij het moeilijk vind dat er misschien een definitieve NEE komt uit het bloedonderzoek, of hoopt hij gewoon heel erg dat er nog een kans is dat het WEL lukt.. Ook bij hem natuurlijk allerlei emoties door elkaar heen.. Waarschijnlijk denkt hij ondertussen ook al wel verder, maar het zijn fikse beslissingen die je kunt/gaat nemen.. Ook niet even gemakkelijk!

Probeer er samen voor te gaan, en elkaar ook de ruimte te geven om het een en ander een plaatsje te geven, ookal ga je er niet op dezelfde manier mee om, en vooral van je af blijven schrijven hier!!

@ hier: Vrijdag weer naar de kliniek, kijken of de Gonal aanslaat, en op naar de eerst KID!! *spannend* Daarbij zo emotioneel als een pannenkoek, zelfs zondag gehuild bij extreme home makeover... Als dieptepunt ook nog maandag de hond moeten laten inslapen na een ongeluk... Dus een warboel van emoties hierzo!

Knuf Daan

 

Ik heb er gewoon moeite mee dat hij niet wil praten.. daar heb ik moeite mee.. hij vind me alleen maar vervelend zodra ik erover begin...

 

Heel herkenbaar, in het begin was het een taboe hoor! Zijn allemaal normale reacties binnen een 'rouwproces', want dat is wat je doormaakt... Heb je hem gevraagd waarom hij er niet over wil praten? Misschien dat dat je wt duidelijkheid brengt.. Mijn hub was namelijk bang dat ik bij m weg zou gaan, en dat hij gefaald had omdat hij niet vruhtbaar bleek.. Dat zijn hardstikke grote angsten en vervelende gevolgen, waar ik dus totaal niet bij had stilgestaan!!

Knuffel Daan

 

Iedereen verwerkt het op zijn eigen manier Wendy. Ik zou het gewoon even laten, het nieuws komt zo hard aan voor de mannen. Het heeft allemaal even de tijd nodig.

Bij ons was dat precies hetzelfde namelijk. Het is allemaal nog zo vers!

 

Wendy, mijn vriend vind het soms ook moeilijk en dat ik mijzelf een beetje gek maak met denken. Tegelijkertijd vind hij ook moeilijk dat ik niet altijd met hem praat maar op forums en met mijn zussen, ik moet er voor waken dat de basis bij ons ligt en dat het om ons tweetjes gaat en dat is het belangrijkste!

Ons is gezegd dat de bloeduitslagen van ons plaatselijke ziekenhuis naar Nijmegen doorgestuurd worden, maar ik kijk er niet van op dat ook dit weer opnieuw over zal moeten. Zucht, zo blijf je wachten en als ik dan lees hoe lang die Tese-wachtlijst is, nou kan ik voorlopig achteroverleunen wat betreft wachten....helaas!

Fijne dag meiden! x

 

KID in NL is minstens een jaar.
Of je moet voor wederkerigheid kiezen bij Geertgen.
Dan kan het sneller gaan.

KID en TESE vergelijken is appels met peren vergelijken.
Het is niet te vergelijken en ik zou zeker niet zeggen dat KID makkelijker is dan TESE.
KID is de makkelijkste weg kiezen als je bang bent voor een TESE.
Maar geloof me, KID is niet makkelijk.
Nu niet en straks als je kind geboren is ook niet.
Je loopt tegen hele andere problemen en dingen aan dan wanneer je een kindje krijgt wat biologisch van jullie samen is.

Ik moet zeggen dat ik op dit moment geen enkele moeite meer heb met KID.
Maar daar is een heeeeeeeele lange weg aan vooraf gegaan!
En ondanks dat het lange wachten (bijna anderhalf jaar) echt vreselijk was, heb ik het wel nodig gehad om alles te verwerken en accepteren.
Ik heb verwerkt dat we nooit een biologisch kindje van ons samen krijgen, ik heb verwerkt dat mn man onvruchtbaar is, ik heb verwerkt dat we een donor nodig hebben om onze droom waar te maken, ik heb verwerkt dat onze droom anders is dan de droom waar we mee startte enz enz.
Daar gaat een hoop tijd overheen.
En iedereen gaat er weer anders mee om.

Ik wilde ook niet verder kijken voor bijv KID.
Ik wilde eerst weten of er andere mogelijkheden waren.
Wij hebben dus ook echt niet over KID gesproken of gedacht tot we op dat punt waren beland.
En in tegenstelling tot volgens mij iedereen hier, was mijn man degene die direct achter KID stond en was ik degene die heel lang heeft moeten nadenken voordat ik daar ja op kon zeggen.

Iedereen gaat anders om met het rouwproces, want dat is het idd.
Geef elkaar de tijd en de ruimte om op de eigen manier te rouwen.
Maar blijf wel samen communiceren!
De mmm kan je relatie maken of breken.
En hoe vreemd het ook mag klinken.
De tijd nadat we te horen hadden gekregen dat mn man onvruchtbaar was, de tijd dat we de keuze voor KID hebben gemaakt, is werkelijk waar 1 van de mooiste periodes uit onze relatie (misschien zelfs de mooiste tot nu toe)
We waren zo 1, we groeiden echt samen, onze relatie en communicatie kwam op een veel hoger moment.
En die intensiteit en de liefde die we voelden was echt prachtig.
Het was een extreem heftige, maar ook een heel mooie periode.

Lang verhaal, maar hoop dat jullie er iets aan hebben.

Liefs Dreamer