Lotje: ik ben ook ontzettend benieuwd! Laat wat van je horen... Mari: sterkte! Ik ken het... het lijkt wel of de hele wereld zwanger is momenteel. We komen natuurlijk ook op een leeftijd dat het echt gaat spelen...
Hier kregen we vanavond te horen dat de 1e van 3 geboren is... Ben heel blij voor ze, maar het steekt wel een beetje. Zeker omdat alle 3 in 1 ronde verwekt zijn en dat is echt heel pijnlijk! Er is nog een 4e op komst, maar die is via KID verwekt, dus daar heb ik minder moeite mee. Is dit raar? Ben ik de enige die er dan minder moeite mee heeft?
vervelend he, ik heb 3 vriendinnen die zwanger zijn en merk dat ik er echt moeite mee heb om af te spreken. vlg woensdag heb ik afgesproken met eentje die over 3 weken is uitgerekend. Heb er eigenlijk helemaal geen zin in, maar ja.. als de baby er eenmaal is is het ook moeilijk. Ik denk wel dat het normaal is hoor, dat wij dat zo voelen. Hier nog steeds in onzekerheid. Heb deze week wel meer hoop door het vroege bruinverlies, maar afgelopen woensdag een test gedaan en negatief. Morgen is mijn NOD, als ik dan nog niet ongi ben ga ik weer een test doen.
Ohhhhh spannend Lotje! Ik ga keihard voor je duimen dat je ongi morgen wegblijft en je gewoon een dikke streep op je test krijgt Dat zou een super begin van 2009 zijn zeg! Laat je het weten?
balen lotje, maar mss maakt je lichaam gewoon heel laat hcg aan. wel vervelend he'zo, ik vind dan ook als het niet raak is dan moet die stomme ongie ook maar gewoon gelijk komen. je zit zo in onzekerheid. toch duim ik nog eventjes voor je door. x lisa.
dank je lisa. Jij in februari weer hè. spannend! Hier nog steeds in onzekerheid en weer wat meer hoop. ben nog steeds niet ongi! En gisterenavond nadat ik in bad was geweest ineens zo misselijk dat ik moest overgeven. Ik wil weer een test doen (die van gisteren was nl niet met ochtendurine), maar mijn testen zijn op
owh spannend lotje, morgen gelijk een test halen. balen dat je die nu net hebt. ik ga dus nog door met duimen voor je. x lisa.
En Lotje? Nog niet ongi? Nog getest? Ik ben nog aan het duimen voor je! Hier zijn de verboden-te-klussen dagen aangebroken. En heb geen flauw idee of ik mn ei nu al heb gehad of niet. Vrijdag potje inleveren en dan maar afwachten... Mn man was bang dat het weer zn zaadjes zou doden. Echt schattig Heb hem maar verteld dat het niet uitmaakt of we zn zaad 6 uur laten staan en in de sneeuw zetten of in de volle zon. Als er niks is kan het ook niet doodgaan. En als er wel iets is, dan gaat het dood, maar dan nog is er vooruitgang. Dat stelde hem wel gerust gelukkig. Nu maar hopen dat ie vrijdag niet ineens de zenuwen krijgt ofso Nog een week en dan weten we meer! *zenuw zenuw*
Jee Lotje2 das echt K*T.... Wij gaan volgende week voor de eerste gesprekken naar het Radboud. Ik heb vandaag weer lekkere ongi buikpijn dus hij zal er wel weer aankomen. Het is gek maar zelfs nu ik eigenlijk wel weet dat het toch niet kan hoop ik elke maand weer opnieuw! Tja dat is het verschil weer tussen mijn hart en mijn hoofd... In mijn omgeving weet ik zal een vriendin van me bezig is met zwanger worden. Ik ben elke keer best weer huiverig om haar te zien omdat ik bang ben dat ze verteld dat ze zwanger is. Ik weet niet hoe ik reageer, ik hoop dat ik het op kan brengen om blij te zijn. Ben de laatste paar dagen weer echt verdrietig. Het ging weer even best wel goed maar de laatste dagen niet zo... Zullen maar denken dat er ook weer vrolijke dagen komen.
lotje wat balen meis, die onzekerheid is echt killing, weet er helaas alles van. laat die rot duivels dan maar gelijk doorbreken he'. het wordt toch elke keer een stukje moelijker na de mislukte pogingen, vind je ook niet. dikke knuffel lisa.
Ahhh balen Lotje Hoop echt dat het snel raak gaat zijn meis! @Sieb: ik denk dat het logisch is dat je die hoop houdt. Ik heb ook altijd de hoop hoor en hou netjes mn vruchtbare dagen bij. Wil geen kans mislopen, want je weet maar nooit! Ik heb als het goed is gisteren mn ei gehad Komt mooi uit, want de dag ervoor was de laatste klusdag Nu met een gerust hart wachten tot vrijdag. En dan het weekend zenuwen en maandag de uitslag... Ik tel echt de dagen af nu en denk aan weinig anders meer!
erg hè allemaal! en elke mislukte poging wordt het inderdaad steeds moeilijker. Sieb, ik ken je gevoel helemaal. Ik had dat begin vorig jaar ook. Ik wist/vermoedde dat er een paar vriendinnen bezig waren en ik durfde ze nauwelijks meer te zien. En ja hoor, om de beurt bleken ze zwanger! allemaal! Enthousiast reageren lukte me niet en ik heb toch gehuild (niet in hun bijzijn hoor). Ik denk dat het heel normaal is. Het is gewoon heel confronterend en eng om iedereen om je heen maar zwanger te zien worden, terwijl het bij jou niet lukt. :x
@dreamer, niet ik maar mijn man heeft toch nog altijd hoop. terwijl het eigenlijk toch niet kan. Maar hij zegt je mag nooit van allah/ god hopeloos zijn. Om me geen pijn te doen hebben ze zelfs verzwegen dat zijn oudste broer een 3e kindje heeft gekregen. Ze was zwanger toen we op vakantie gingen, en ze wilden dat we toch een fijne vakantie hadden na alle stress. @lotje je topic heeft me toch aan het denken gezet om hier naar te gaan vragen. Want ik kan het eigenlijk niet goed accepteren en denk er iedere seconde aan zoals lisa zei. Misschien helpt het je toch ik hoop het zo! en dan snel goed nieuws xxx
Vandaag potje ingeleverd voor het 2e en beslissende zaadonderzoek. Ben echt heel bang voor de uitslag, maar zie er ook wel naar uit. Eindelijk duidelijkheid! Ik heb je topic ook gelezen Lotje. Hebben ze jullie vanuit het ziekenhuis geen hulp aangeboden dan? Bij ons stonden vorige keer foldertjes aan de balie over praten met lotgenoten bij onvruchtbaarheid. Daar stonden echt wel rake vragen bij. En wanneer er maandag weer 0 zaadjes uitkomt, dan ga ik meteen vragen of we hulp kunnen krijgen om alles wat is geweest en nog komen gaat te verwerken. Het is niet niks waar je doorheen gaat/moet. En baadt het niet dan schaadt het idd ook niet. Succes!
daar ga ik ook om vragen want ik merk dat we er niet zo goed doorheen komen als we hadden gehoopt/ gedacht succes meis!
jawel, toen wij het nieuws te horen kregen, zeiden ze meteen dat vruchtbaarheidsbehandelingen geen zin hebben en dat we psychologische hulp via het ziekenhuis konden krijgen. Een week na de uitslag konden we daar al terecht en ben ik samen met mijn vriend bij de psycholoog (verbonden aan het ziekenhuis) geweest. Alleen (uiteraard!) was daar weer zo'n leerling bij en ik kreeg erg het gevoel dat die psycholoog meer gericht was op relatieproblemen. We hebben het toen bij 1x gelaten. Nu kan ik me heeeel goed voorstellen dat dit relatieproblemen geeft, dat hebben wij toch ook wel een beetje gehad. Maar ik heb nu meer het gevoel dat ik hulp nodig heb om het "zwanger worden" een beetje los te laten. ook ik denk er bijna elke minuut van de dag aan en het beheerst echt mijn leven. ik wou dat dat niet zo was.. Dreamer wat spannend joh! wanneer krijg je de uitslag?