Ben net gebeld door de gyn. De waarden zijn: FSH: 21,6 Testosteron: 11,3 (was normaal zei de gyn) Testisvolume: 10 á 12 cc Valt nog best mee dus! Oke, de FSH is wat hoog, maar de rest is niks extreems. Hij belt straks terug met info over KID centra hier in de buurt (hij zit nog niet zolang bij dit ziekenhuis en kent de buurt dus nog niet) Ben benieuwd! Ik heb ook mn gevoel uitgesproken over vorige week, dat we zo'n naar gevoel hadden gekregen. Hij heeft alles uitgelegd en nu is het goed Hij was blij dat ik mn gevoel uitsprak, want hij wilde niet dat we met een rot gevoel bleven lopen. Dus ben blij dat ik nog een telefonische afspraak heb gemaakt
ah gelukkig meis dat je je wel wat prettiger voelt nu dan. en wat fijn dat hij het voor jullie gaat uitzoeken waar het kidcentra is
Dreamer, fijn dat je er zo'n goed gevoel bij hebt! dat heb ik (inmiddels) ook! Lana, jullie dus wellicht ook KID? het is wel belangrijk om er goed over na te denken, dus ik begrijp best dat je vriend tot de zomer wil wachten, maar vervelend voor jou. Vrouwen zijn op kindergebied gewoon veel ongeduldiger! Maar zet je maar wel vast op een wachtlijst (als die er tenminste zijn in belgie). Sieb, jullie dus ook KID?! spannend joh! en geertgen daar ben je volgens mij snel aan de beurt
De gyn heeft net gebeld. Hij zegt, het beste kan je op de site van Freya kijken, die ken je vast wel Daar staat alles op en kan hij niets meer aan toevoegen. Ze hebben geen speciale negatieve of positieve ervaringen met bepaalde KIDcentra. Ik moet zodra we een afspraak hebben gemaakt bij een KID centra het ziekenhuis bellen, dan sturen zij een brief met info ernaar toe. Al weet ik niet echt wat voor nut dat heeft, want ze hebben enkel mn man onderzocht. Maar goed, ik hoor vanzelf wel van het KIDcentrum of we dat moeten doen of niet. Hij wenste ons veel sterkte en het allerbeste Nu voelt het als een goede afsluiting! @Lotje: we gaan met zn allen aan de KID lijkt het wel he! Uit mn hoofd zit er nu niemand meer te wachten op/in een TESE behandeling toch? Ja wij nog Maar waarschijnlijk binnenkort niet meer. Zijn we allemaal wensouders hier
Wij krijgen morgen de laatste zaaduitslag voor we door gestuurd worden naar erasmus. Ik ben blij dat je jullie er allemaal overuit zijn wat jullie gaan doen en nu maar hopen dat jullie snel aan de beurt zijn.
hoi hoi daar was ze weer. Mijn hemel het is bijna niet te volgen alle verhalen. Ik vind het wel super om te zien dat er bij alle dames hier een bepaalde gedrevenheid en optimisme heerst. Hoe moeilijk de beslissingen ook zijn ze worden door iedereen maar wel genomen welke richting men ook op gaat. dreamer hoe mooi wensouders. Mijn vriendin heeft twee jongens geadopteerd en die zegt altijd dat je jongens niet zijn gegroeid in haar buik maar wel in haar hart. Ik wilde nog even een tip doen op freya staat een klaagmuur en een van de dames had ook wat last van frustratie en die heeft een lijst met tien geboden gemaakt of te wel de tien meest stomme en irritante opmerkingen die ze heeft gehad. Een feest van herkenning. Ik moest er heel erg om lachen ondanks dat ik me die dag heel rot voelde. liefs Maartje
maartje, heb net even op freya gekeken, inderdaad veel herkenning! s1986, veel succes morgen, spannend hoor! dreamer, je hebt de knoop dus definitief doorgehakt! Fijn voor je dat jullie nu het ene hoofdstuk kunnen afsluiten en vol goede moed als wensouders verder kunnen. Ik wens jullie veel succes en hoop dat het snel raak mag zijn! hmpf 2500 euro voor medicijnen! Dan moeten we het nog maar even hebben over wat we met de tuin gaan doen... Mocht het zo ver komen dat we ook worden doorgestuurd. Hoop stiekum (en wellicht hartstikke naïef, maar dat is dan maar zo) dat er vrijdag uit de tweede zaadtest een iets betere uitslag komt. manlief heeft nu een paar dagen kunnen sparen zegmaar en geen alcohol meer gedronken of pijnstillers geslikt, we zullen zien! Sieb, wat fijn dat je man ook achter KID kan staan! Toen wij vorige week het nieuws kregen dat er geen zwemmers te vinden waren, hebben mijn man en ik het kort gehad over de mogelijkheid van een donor (voor ik wist dat er evt. ook nog andere mogelijkheden zijn zoals TESE) en hij zei gelijk dat hij dan net zo goed van ons kindje zou kunnen houden als wat het z'n eigen kind. Hoop dat hij dat idee ook kan blijven vast houden als we voor deze keuze komen komen te staan. Begin me zelf steeds onzekerder te voelen, want ik zit nu op cyclusdag 74 en weet ook niet goed hoe dat kan. De huisarts heeft alleen gezegd dat m'n bloed niet afwijkend was, maar ja? Ben nu wel een beetje gerustgesteld dat we wat mijn man betreft nog mogelijkheden hebben, maar wie weet wat er in mijn buik zich nu afspeelt? Ik weet dat we tot nu toe vrij snel geholpen worden, dus mag niet klagen hoor... maar die onzekerheid! Zit mezelf lekker op te vreten Wou dat m'n mannetje al weer thuis was, maar die komt morgen pas weer thuis! Lotje, bedankt voor je antwoord. Ik hoop voor je dat die zaadjes goed hun best doen en dat je nog 9 maanden mag broeden op je ei!
@Star: nee we hebben de knoop nog niet definitief doorgehakt hoor Ik wil nog wat dingen uitzoeken over KID. En ik moet nog afscheid nemen van het TESE idee. Pas als dat gelukt is kan ik de knoop doorhakken. En snel zal het sowieso niet lukken. Er is een wachtlijst van een jaar. Dus eer dat wij gaan beginnen is het alweer 2010... Geen alcohol drinken heeft alleen nut als je dat 3 maanden niet doet Dat heeft nu geen effect. Ook pijnstillers niet. En al zou het effect hebben, dan zou het enkel op de kwaliteit effect hebben, niet of er wel of geen zaad aanwezig is. Ik wil je niet je hoop ontnemen, maar ook geen valse hoop geven. Maar die dingen zijn dus niet de oorzaak van zijn azoöspermie. Wel balen dat je zelf ook vruchtbaarheids problemen hebt. Zo te zien heb je dikke kans op PCO. Maar gelukkig is dat makkelijk 'op te lossen' zeg maar. Ik hoop dat je vrijdag beter nieuws krijgt! @S1986: succes morgen! Ik duim voor je!
oh, sorry dreamer, ik dacht dat je er uit was! Bijna dus... Poehee, een wachtlijst van een jaar, dat is echt nog lang! Ik geloof dat ik echt nog weinig weet van de mmm, dus sorry als ik soms domme dingen zeg of vraag! Dus geen alcohol drinken en een pijnstiller heeft geeninvloed op wel / geen zaadcellen, alleen op de kwaliteit. Fijn dat je zo eerlijk bent dreamer, weer wat geleerd! Ik heb wel gelezen over PCO, ik dacht alleen dat de huisarts dat ook wel aan m'n bloed zou kunnen zien en ze zei dat dat daar geen bijzonderheden te zien waren. We zullen zien als we naar de gyn gaan. Ik ga vrijdag bij de ha wel vragen of ze dit vermoed. Toen ik vorige week de uitslag kreeg heb ik alleen maar stil gestaan bij de woorden: snelle zwemmers niet gevonden en langzame zwemmers ook niet gevonden... Gelukkig is het al bijna vrijdag!
Nou dames ik kom hier voorlopig niet meer kijken. Teveel slechte verhalen maak mezelf helemaal gek. De uitslag was weer niet goed geen zaadcellen dus. Jullie horen het wel zodra we bij het erasmus geweest zijn. Jullie ook heeel veel sterkte allemaal
meis ik vind het erg om te horen dat jullie weer zo''n slechte uitslag hebben gekregen. kan me voorstellen dat je je even terugtrekt heb ik toen ook gedaan. Maar weet als je wil praten of ff "" uithuilen"" dat we er hier voor je zijn! liefs lana
Hoi allemaal, Gister voor de tweede keer bij Geertgen geweest. We gaat definitief voor KID. We hebben gister uitgelegd gekregen wat voor keuze mogelijkheden er zijn en een nieuwe afspraak gemaakt voor een gesprek met de psychologe en nog een keer de gynacoloog. We hebben gister gevraagd of ze enig idee hebben hoe lang het allemaal gaat duren maar daar kunnen ze pas antwoord op geven na de volgende afspaak. 16 februari kunnen we weer terecht. Weer wachten dus... Spannende tijden dus. Hopelijk gaat het dan een beetje sneller want ik word niet vrolijk van al dat afwachten. Ik merk wel dat het scheelt dat we nu eindelijk duidelijkheid hebben in wat we gaan doen.
@s1986: balen dat er weer niets gevonden is meis Sterkte met alles verwerken. @Sieb: moeten jullie verplicht naar een psyg? Of hebben jullie daarvoor gevraagd? En hoe bedoel je keuze mogelijkheden? Voor een donor? Ik ben heel erg aan het twijfelen of ik voor KID wil gaan. Ik vind het gewoon heel moeilijk dat er nooit een kleine Ms&Mr Dreamer komt. Dat ik mijn man niet terug zal zien in ons kindje. Hoe gaan de dames die voor KID gaan hiermee om? En kiezen jullie voor openheid? Naar de omgeving en straks naar jullie kindje? Zijn jullie bang voor de reacties van anderen? Zijn jullie bang dat jullie kindje gepest gaat worden omdat het een KID kindje is? Vinden jullie het moeilijk dat er zaad van een andere man bij jullie in wordt gebracht? Jullie merken het al, ik zit nog met een hoop vragen/onzekerheden. Er is maar zo weinig over te vinden ook. Ik vind het zo moeilijk
meis als mijn man zover zal zijn, dan gaan we het niet echt openbaar maken. Het liefst wil hij het helemaal niet openbaar maken want het gaat niemand wat aan zegt hij. Natuurlijk is zoiets persoonlijk. Ik hoop dat we beiden niet te veel over het "" zaad "" gedoe kunnen denken. Maar ik hoorde van een vriendin dat het in belgie roze word gemaakt hihih zodat je het niet als sperma ziet. Zo ziet het toch anders uit. Denk dat dat heel slim is wat ze doen. veel succes meid xxx
Hoi Dreamer Ik las je stuk en ook wij zitten met de vraag wat nu als er na de operatie echt niets is wat dan. Mijn vriend en ik hebben hier al menig gesprek over gevoerd. Wij hebben onszelf de vraag gesteld willen wij zorgen!. Het antwoord was voor ons eigenlijk een volmondig ja. Ik weet natuurlijk niet hoe wij er tegen aan kijken als de tese is geweest en wij bekijken het stap voor stap. Ik heb nog wel wat boekjes gevonden over kid. Ze hadden zelfs een boekje dat je je kindje kunt voorlezen vanaf een jaar of drie. Dit vond ik eigenlijk zo mooi in principe weet een kind dan niet beter en is het voor hem of haar ook heel gewoon. Volgens mij had ik dit gezien bij freya boekenlijst anders misschien even googelen. Succes met jullie keus. groeten Maartje
Ik ken het boekje (wonderkind uit mn hoofd) En ik weet wel dat wij het meteen vanaf de geboorte zouden vertellen als we kiezen voor vertellen. Zo groeit het kind idd op met die wetenschap en dan is het normaal. Op latere leeftijd kunnen kinderen er een identiteitscrisis van krijgen. Maar ik weet dus niet of ik voor vertellen zou kiezen. Ik denk het wel hoor. Wij houden nu onze kinderwens, en daarmee dus ook de problemen ermee, geheim. En ik merk toch dat je dan altijd 'in angst' leeft zeg maar. Altijd bang dat iemand erachter komt. Leugentjes om bestwil om je geheim maar niet uit te laten komen. En al die leugentjes moet je onthouden. En ik kan helemaal niet liegen! Ben altijd een open boek. Maar nu weet ik dat er een einde aan komt. Een goed einde (we vertellen het als we zwanger zijn, dus dat is leuk nieuws) Maar als je besluit om niets te zeggen tegen je kind, dan moet je dat geheim dus meenemen je graf in. Dan komt er nooit een einde aan. En ik denk dat dat jetoch geestelijk en lichamelijk gaat opbreken. Plus dat kinderen echt wel voelen als er iets is. Nou ja, ik neig dus naar wel vertellen, maar ik weet het nog niet zeker. Maar ik neig ook naar KID en ook dat weet ik nog niet zeker. Ben gewoon heel erg in de war op dit moment en weet niet zo goed hoe ik ermee om moet gaan.
Wat je schrijft is zo helder daar kan ik niets meer aan toevoegen. Wij hebben onze kinderwens nooit onder stoelen of banken gestoken wat betekend dat je af en toe lastige vragen krijgt. Wel hebben wij veel steun gekregen van de mensen die wel weten van de situatie. Ik persoonlijk kan niet met die informatie in mij functioneren. Het verdriet en de onzekerheid dat trok ik niet. We zijn wel selectief geweest aan wie we wat verteld hebben. De datum voor onze tese is inmiddels bekend en dat houden we voor onszelf omdat wij zelf willen bepalen wanneer we wat aan wie willen vertellen. Als het bij ons op kid aankomt weet ik ook niet hoe ik het zou doen. Dat zien we wel als het moment daar is. Keuzes keuzes soms baal ik wel eens dat wij in de situatie zitten dat wij al die keuzes moeten maken maar het is zo. yesterday is history, today is a mystery, tomorrow is a gift. liefs Maartje
Ons kindje is er natuurlijk nog niet, maar we hebben hier al wel over nagedacht natuurlijk. En ik denk dan... Jammer dat ons kindje nooit de prachtige blauwe ogen van mijn man zal krijgen. Maar mijn man is wel degene die het kindje opvoedt, dus de kans is heel groot dat het kindje opgroeit met een voorliefde voor techniek, computers, auto's, reizen... Je ziet je kind niet alleen terug in wat er genetisch in zit, maar ook in wat je het meegeeft in de opvoeding. Ieder kind heeft z'n eigen karakter, maar het neemt ook dingen over van z'n ouders. En die ouders zijn Meneer Belle en ik, daar heeft de donor niets mee te maken. Ja! Het is onze overtuiging dat niemand gebaat is bij onduidelijkheid en onzekerheid. We hoeven ons nergens voor te schamen. En ik wil zeker niet dat ons kind er bijvoorbeeld op twaalfjarige leeftijd achterkomt dat wij niet eerlijk zijn geweest over zijn afkomst. Ons kind moet ons kunnen vertrouwen. Altijd. Nee. We zijn altijd open geweest over de situatie waar we in zitten, en de meeste mensen reageren daar heel goed op. Het zal je bijvoorbeeld verbazen hoeveel mensen ook vruchtbaarheidsproblemen blijken te hebben. Pas als je er zelf open over bent, durven anderen ook hun verhaal te doen. Natuurlijk zijn er ook mensen die stom reageren, maar inmiddels hebben we daar wel ons weerwoord op. En de mensen die echt niet kunnen of willen begrijpen in welke situatie wij zitten, tja... Jammer dan, maar dat zijn kennelijk niet de mensen van wie we het moeten hebben, dus die zijn we uiteindelijk liever kwijt dan rijk. Kinderen pesten elkaar om de vreemdste redenen. Zouden we een biologisch kindje krijgen, dan zou het mogelijk de slechte ogen van z'n vader erven en dus gepest kunnen worden omdat het een bril draagt. Ik moet eerlijk zeggen dat dat niet iets is waar we ooit bij stilgestaan hebben. Tja... Dat insemineren zal nooit mijn hobby worden. Maar het was voor mij heel simpel: Als ik het niet zou doen, zou ik nooit moeder worden. Ook dit is weer zo'n situatie waarin we simpelweg geen keuze hebben. Ik denk dat heel veel ook afhangt van de mate waarin je de dingen kunt en wilt nemen zoals ze zijn. Vruchtbaarheidsproblemen zijn altijd rottig, maar als je er mee te maken hebt, dan helpt het niet om de rest van je leven te wensen dat het anders was. Het is nu eenmaal zo. Wij hebben geprobeerd het beste te maken van een rottige situatie. We kunnen ons eigen geluk verpesten door voor altijd te blijven wensen dat het kindje ook biologisch aan mijn man verwant zou zijn. Maar dat is niet zo en dat wordt ook niet zo. Dus in plaats van te treuren over het kindje dat we nooit zullen krijgen, zijn we nu maar gewoon heel gelukkig met het kindje dat we wél gaan krijgen. En dat is óns kindje, het groeit in mijn buik terwijl mijn man naast me slaapt en wij houden van het kindje en we zullen er heel goed voor zorgen. Want dat is wat ouders horen te doen. Ik zeg niet dat onze manier de enige juiste is, maar zo kijken wij er tegenaan. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Ik wens jou en je man heel veel sterkte met het maken van de keuze die het beste bij jullie past. Hou vol! Liefs, Belle.
hoi, daar ben ik weer. Heb even een paar daagjes afstand genomen. We hebben vrijdag bij de huisarts opnieuw de uitslag gehad van de zaadtest. Er waren weer geen zaadcellen gevonden. Hoewel we daar wel enigzins van uit gingen, viel het toch wel heel erg tegen, vooral voor mijn man. We hebben dan ook besloten om het in ieder geval aan onze ouders te vertellen. Die schrokken natuurlijk ook wel. Voor ons is het wel een hele opluchting dat we het niet allemaal alleen hoeven te doen, maar dat we ook gesteund worden door onze ouders. Vandaag gebeld met de fertiliteitspoli van 't ziekenhuis. We krijgen eerst een vragenlijst opgestuurd en pas daarna kan een afspraak gemaakt worden. Hoop dat we snel terecht kunnen! Dreamer, de vragen die je hebt zijn inderdaad heel herkenbaar. Hoe meer ik erover nadenk, hoe minder ik denk me te kunnen vinden in KID. Als we er uiteindelijk voor kiezen, dan zou ik daar wel open over zijn, ik sluit me daarin aan bij Belle. Hoe gaat 't nu met je?