Vanaf 16 september! Dan hebben we 3 maanden optimaal geleefd. Dus voor 16 sept gaan we even langs de huisarts. Nog een maandje!
hey meiden, moest even heel wat doorlezen.. pff. tis niet zo dat onze relatie niet goed gaat ofzo, wij kunnen gelukkig ook heel goed praten. We zijn gewoon beide erg bang. We hebben wel eens een menings verschil maar hebben nu afgesproken dat we alle opties open houden tot we weten wat er wel en niet kan. Dat heb ik nodig. Ik kan nu nog niet zeggen geen dit of geen dat.. Zou me ook beperkt voelen als dat wel zo was. We kunnen mega goed praten en gaan overal samen heen, alleen staan wij nog redelijk in het begin van alles. In Juni hebben we te horen gekregen dat het mis was, dat is nog maar 3 mnd geleden he? Tis nog zo vers het verdriet en we gaan nu ineens als een speer in de MMM. Wij waren 10 mnd bezig voor de naar de HA gingen, het voorgevoel dat er iets mis was was al vanaf het begin aanwezig.
@Muppet: hier al ver voor de kinderwens het gevoel dat mn man onvruchtbaar was (hij heeft dat gevoel al zn hele leven, waarom weet ie niet, maar het klopt dus wel!) Vreemd dat je dat aanvoelt he. Goed dat jullie de opties openhouden. Wij hebben de 1e 3 maanden echt niet verder gedacht dan de TESE. We wilden eerst de 2e zaadtest afwachten. Pas toen we daar de uitslag van hadden zijn we verder gaan denken. Je moet in dit ook wel 1 stap per keer nemen en niet tever vooruit denken vind ik. Anders verdrink je gewoon.
ik snap wat je bedoelt muppet, bij ons was dit ook zeker zo, vooral ook nog wij zijn beiden van een hele andere cultuur en land. Ik ben nederlandse mijn man is turks. Mannen verwerken het al anders, maar voor mijn man was het soms ook nog moeilijk om het onder woorden te krijgen. Hij heeft zelfs meerdere malen gezegd, je zult wel willen scheiden van me. maar dat is absoluut niet het geval. Dat het onze relatie een deuk heeft gegeven, geef ik rechtuit toe omdat we beiden erg in de knoop zaten met ons eigen! Maar nu dat we hierna toeleven merk ik dat we steeds weer meer de oude worden,helemaal vol goede moed! En er sterker uitgekomen! Muppet , denk straks dus nooit als jullie ff in een dip zitten. ohw jee het is geheel normaal volgens mij xxxxx dikke knuffel dreamer wat spannend zeg!!! Ik ga een smeekbede en duimen voor een wonder!
Ik ben het daar zeker mee eens, je moet in stapjes denken, anders maakje je zelf gek... En het heeft ook geen zin om zover vooruit te denken.. Maarruhh ik duim met je mee hoor Elif !
bedankt voor jullie begripvolle reacties, ik ben blij dat iedereen zich wel herkent in mijn verhaal. Thanks. Als ik jullie ook niet had. Ik praat er verder met niemand over alleen met mijn vriend. Zijn ouders weten het wel, want hij moest hen vragen of er dingen waren voorgevallen toen hij jong was. Zijn jullie ouders op de hoogte of houden jullie het ook stil? Ik ga zo douchen en op bed. Tot morgen meiden. Welterusten voor straks. Liefs
Onze ouders zijn ook op de hoogte, dat is wel fijn. Ik denk niet dat ik het zo lang geheim had kunnen houden. En bij jullie ? Dreamer & Elif ? zijn de ouders op de hoogte ? Weltrusten vast Muppet
@ Dreamer, Oke, vind je het moeilijk om het voor jezelf te houden? Ik zou het wel moeilijk vinden denk ik .. Maar dat moet ik zeggen dat ik wel een prater ben hoor, ik had het niet eens gekund om het niet te vertellen, ik deel altijd alles, zeker met ouders..
Het is vreselijk moeilijk om niks te zeggen. Ik ben ook echt een prater (haha, zou je denken met 10 berichtjes het afgelopen uur ofso ) en deel ook heel veel met mn ouders altijd. Maar dit dus niet, heel bewust. Ik ben té bang voor teleurstelling en pijnlijke opmerkingen nu. Die kan ik er nu gewoon niet bij hebben. Straks als we zwanger zijn, dan gaan we wel openheid geven. Maar nu doen we alles met zn 2-en.
Logisch dat je dat er nu niet bij kunt hebben. Wat dat betreft is het dan ook beter om niks te zeggen voorlopig. Af en toe had ik ook wel eens gewild dat we het niet verteld hadden, omdat je er dan niet mee geconfronteerd wordt als je dat niet wilt zeg maar. Gelukkig kun je hier op t forum lekker van je afschrijven, dat is wel een fijn gevoel Nou, nu ga ik echt hoor hihi Gr, Kipjes
goedemorgen dames, lekker geslapen? Hier wisten mijn ouders er wel vanaf, maar van dit 2e deel eigenlijk niks meer. Aangezien toen ik mijn moeder zei , voordat we naar brussel gingen, dat er misschien kans was. Zei ze tegen me ik zou toch voor adoptie gaan. Toen ik haar vertelde dat we voor kid wilden gaan als dit niks opleverde. Bleef ze doorhameren op adoptie. Nu weten ze er niks meer vanaf, aangezien ik mij er beter door voel als ze niks weet erg genoeg!
Elif, wat jammer dat je moeder zo reageert zeg! Je had juist van je schoonfamilie tegenstand verwacht en daar krijg je medewerking van. En dan uit onverwachte hoek toch tegenwerking. Kan me goed voorstellen dat je nu niks meer zegt. Kipjes, dat is voor ons dus ook een reden om niets te zeggen. Nu kunnen we alles op onze manier doen, in ons eigen tempo, zonder vragen van anderen, ongewenste confrontaties en herinneringen. Als we straks zwanger zijn zullen we genoeg nare opmerkingen krijgen gok ik, onbegrip en teleurstellingen in mensen. Maar dan zijn we dat lange traject van wachten en proberen en (gedeeltelijk) verwerken alvast voorbij.
moet zeggen, dat mijn schoonouders eigenlijk heel erg modern daarin zijn. het enigste wat me een beetje :x maakte was dat mijn schoonmoeder tegen mijn man zei, ik wil elif toch meenemen naar de gyn waar ik rahime( mijn schoonzus) ook naartoe heb gebracht. Nou ik was woest. Mijn man zei wel ; mam we weten toch wat het probleem is? Toen ze daarna met 3 vrouwen aan het praten waren met me, vroeg ze naar mijn eisprong. Toen zei ik : volgens mij ben ik dan de enigste hier die begrijpt dat je zonder zaadcellen niet zwanger kunt worden! . Dat was de eerste keer dat ze iets zei, maar ze begreep wel dat ik dit niet nog een keer wilde horen
@ Elif Zeker jammer dat je moeder zo reageerde. Maar aan de andere kant moet je het maar zien als een soort onwetendheid. Wij zitten er natuurlijk helemaal in, maar zoveel mensen weten eigenlijk niet hoe ingewikkeld het kan zijn om zwanger te raken en wat er allemaal bij komt kijken. Mijn moeder stond eerst ook raar op te kijken, want als je er nooit mee te maken hebt gehad, dan denk je echt : Huh ???? @ Dreamer, Jah ben ik helemaal met je eens, het is wel fijn als je nare confrontaties kunt vermijden, want het is al zwaar genoeg. Als jullie voor de KID gaan, zijn jullie dan van plan om dit te vertellen aan de buitenwereld, wanneer je zwanger bent ? Of houd je het gewoon tussen jullie 2tjes ?
Trouwens, We zijn gebeld door de verzekeraar, en we kunnen al in september terecht voor een intake. En voor de Tese kunnen we in oktober terecht ! En dat is gewoon in Nijmegen,dus hoef dan niet naar BE of D.
ooh mijn moeder weet er wel meer vanaf. alleen mijn schoonmoeder niet die hebben totaal geen benul ervan.