Hey loutjelou wat een K^t uitslag weer! Grr. Ik weet hoe je je voelt meis.. Hopelijk kan de uroloog jullie straks meer vertellen. Jullie kunnen je er nu iig bij neer leggen dat het zo is en nu verder kijken naar wat de mogelijkheden zijn. Geef niet op he? Er kan zoveel tegenwoordig. Dikke knuffel voor jou.. Dreamer; ook een dikke knuffel voor jou meid... wat een rot situatie ook..
@Loutje: he bah meis Ook al verwacht je deze uitslag wel, toch doet het heel veel pijn! Ik ben benieuwd wat de uroloog allemaal gaat doen. Er is verder nog geen onderzoek (lichamelijk en bloed) gedaan bij je man toch? Wij zijn nooit bij een uroloog geweest, volgens mij zijn we de enige hier. @All: voel me nog steeds niet helemaal lekker. Kreeg gisteren van 2 forumdinnetjes die ook met KID bezig zijn te horen dat ze hun relaties hebben beeindigd. Moet zeggen dat dat er ook best inhakt bij mij. Ben blij dat we volgende week even lekker weggaan. Even alles laten bezinken met zn tweetjes.
Ze hebben gister direct nog even bloedgeprikt bij mijn vriend. Ik ben er wel heel erg bang voor dat de hormoonwaardes niet goed zijn (mijn vriend heeft ook -nagenoeg- geen baardgroei enzo...) We kunnen pas 6 januari terecht bij de uroloog, dat is balen. Pfff, geloof zeker dat dat er even inhakt! Ik moet zeggen dat onze relatie ook wel flink op de proef gesteld word hierdoor, het gaat toch niet in de koude kleren zitten...
@Dreamer; jeetje dat hakt er zeker wel in.. mag ik je vragen waarom ze het hebben beeindigd? Natuurlijk zet dit je leven op zijn kop en komt je relatie onder grote druk te staan. Ik denk dat het er ook vanaf hangt hoe lang je al samen bent en hoe je beide in de relatie staat. Er samen over praten is erg belangrijk. Er niet over mogen en kunnen praten kan zorgen voor een afstand tussen beide partners. Heftig hoor... brrr.
@Loutje Lou: 6 januari?!? Is er geen ander ziekenhuis in de buurt? Misschien kunnen ze dan meteen de chromosomen onderzoeken, dat duurt ook 3 mnd, dan ben je dan tenminste daar al klaar mee. En jou onderzoeken etc.. dan kunnen jullie in januari meteen door. Ik vind het wel heel lang dururt! Je schrijft dat je vriend weinig baardgroei heeft, hoe is het met zijn spier ontwikkeling? Hebben zijn vader/broers wel baardgroei? Als hij teveel vrouwlijke hormonen in zijn bloed heeft dan zou dit idd in het onderzoek naar voren moeten komen. Wanneer krijgen jullie de uitslag?
@Loutje: voor de hormoonwaardes hoef je niet bang te zijn. Die zijn goed of slecht, daar hangt het niet van af. Het gaat om het chromosomenonderzoek. Weinig tot geen baardgroei is een teken van Klinefelter. En als je man dat heeft houdt het op... Google maar even of hij meer kenmerken heeft daarvan. Wachtlijsten zijn altijd lang in de mmm, echt vreselijk! Je krijgt echt engelengeduld door al dat wachten. Onvruchtbaarheid kan je relatie maken of breken. Ik was aan het begin ook heel bang dat het ons zou breken. Ik ben heel emotioneel en wil altijd overal over praten. Mijn man is heel nuchter en praat nooit ergens over. Ik dacht echt dat dat zou gaan botsen. Maar we hebben gelukkig heel goed kunnen praten en zijn echt samen gegroeid in dit proces. Communicatie is echt heel belangrijk! Ik weet niet precies waarom de relaties verbroken zijn, maar de onvruchtbaarheid zal er waarschijnlijk vast wel iets mee te maken hebben. De ene was dik 18 jaar samen en de andere weet ik niet zo uit mn hoofd, maar volgens mij wel meer dan 10 jaar. Ik vind het best moeilijk! En voel me ook heel stom en egoistisch dat ik het er moeilijk mee heb. Maar ik word er gewoon onzeker van. Wij zijn 'pas' 6 jaar samen. Hoe kan het dat mensen die al zolang samen zijn uit elkaar gaan door dit? Hoelang zijn jullie eigenlijk bij elkaar? En hoe oud zijn jullie? Wij zijn 26 en net 27 en 6 jaar samen.
Hallo meiden, Hier ben ik weer. Diepe hap lucht en typen maar. Wil hier heel graag op reageren. Ik merk dat deze slechte zaaduitslag een enorme impact heeft op onze relatie. Ik baal hier gigantisch van dat dit druk zet op onze relatie. Ik vind het ten eerste verschrikkelijk voor mijn man dat hij zo'n uitslag heeft gekregen. Hij is heel erg teleurgesteld in zijn lijf. Hij is voor zijn gevoel niet gezond, hij is stuk. Het lijf doet niet wat het moet doen. Daarnaast heeft mijn man een grote kinderwens. Soms hoor je wel eens dat mannen dat niet zo hebben, maar mijn man heeft het al zo lang als ik hem ken (zijn 5 jaar samen, Dreamer). Het is iets dat we op ons eerste afspraakje al bespraken. Ik vind het verschrikkelijk voor hem dat hij misschien geen biologische kinderen kan krijgen, want dat heeft hij zijn leven lang al gewild. Hij moest op een gegeven moment echt wachten op mij, tot ik er klaar voor was en er voor wilde gaan. Dat hoor je toch ook geregeld andersom. Verder vind ik het vreselijk om te merken dat hij zich zo verschrikkelijk schuldig voelt naar mij toe. Hij zegt echt dat hij het afschuwelijk vindt dat hij mij niet kan geven wat ik het allerliefste wil: kinderen. Dan heb je de invloed die de uitslag op mij heeft: ik word misschien niet zwanger, ik word misschien geen moeder, ik krijg misschien geen kinderen. Ik had liever dat ze me een been afhakten dan dat, mijn liefste wens niet in vervulling te zien gaan. Daarnaast zie ik bovenstaand verdriet/onwacht/woede bij mijn man. Dat doet mij ook verdriet. Bovenstaande heeft gigantisch veel impact op onze relatie. Beide een groot verdriet, de één bij wie 'de oorzaak' ligt. Wat kan zo'n uitslag je hele wereld op zijn kop zetten. Hierbij komt dat wij heel verschillend denken over donorzaad en adoptie en pleegkinderen. Op dit moment ziet mijn man die zaken allemaal niet zitten. En ik wel, ik wil koste wat kost moeder worden. Dat is iets heel groots, een enorm verschil binnen je relatie...
Ik vond het erg moeilijk Dreamer, om te lezen dat je twee koppels kent die met KID bezig waren, nu uit elkaar gaan. Ik snap heel goed dat het een enorme wisselwerking heeft op je relatie. Je gaat door een enorme crisis heen met zijn tweeën. Kijk, dat een stel uit elkaar gaat vanwege vreemdgaan... Dat is veel beter te rechtvaardigen. In ons en jullie geval hebben beide partners het heel moeilijk, maar kun je er allebei helemaal niks aan doen dat het je overkomt. Er is geen schuldige binnen de relatie die de relatie kapot aan het maken is.. Ik vind het iets heel moeilijks om mee te maken samen omdat je beide tot in het diepst van je ziel verwond raakt door de situatie waar je samen in verkeert. Je wilt beide helemaal niet in deze situatie zitten en je kunt er beide helemaal niks aan doen dat je er in terecht bent gekomen. Wij kunnen niks anders doen dan er proberen samen doorheen te komen. Ik weet dat er relaties aan kapot gaan ik hoop alleen vurig dat het ons niet zal overkomen.
heh meiden wat is dit allemaal voor een nieuws!!! Loutje heel veel sterkte meis met dit nieuws! Dreamer heh meis kan me voorstellen dat dit je altijd pijn doet zoiets en je hoofd helemaal overhoop haalt. Een hele dikke knuffel meisxxxxx
Hey Dreamer en Mijs, wij zijn beide 29 en 3 jaar samen. We hebben mekaar aan het einde van onze jeugd leren kennen zegmaar. Eindelijk.. gesetteld en al, huisje, boompje, zelfs beestjes, maar geen babietjes. Wij denken gelukkig hetzelfde over adoptie en pleegzorg, maar over kid zijn we het nog niet eens. Hij wil dat eigenlijk niet, en ik twijfel soms. Ik vind het heel vervelend. Het zou mijn enige optie zijn om een baby in mijn buik te krijgen. (of draagmoeder worden ). Daar hebben we wel eens discussies over die soms heel hard en ver gaan. We laten het nu even rusten tot we weten hoe de chromosomen zijn, dan weten we wat wel en niet kan, en dan gaan we praten over hoe nu verder. Ik zou zeker van een adoptie kindje kunnen houden, alleen waar halen we in godsnaam het geld vandaan?? Waarom moet het zo duur zijn? Dreamer, ik denk wel dat wanneer er een verhoogde FSH waarde in de hormonen wordt gevonden dat dat al een voorteken kan zijn dat er iets niet goed zit..
@Mijs: mooi geschreven meis! En heel herkenbaar ook. Mijn man heeft ook op mij moeten wachten, ik had helemaal geen kinderwens namelijk! (maar dat heeft deels te maken met het feit dat ik altijd heb gedacht dat ik geen biologische kinderen kon krijgen ivm erfelijke ziekte) En hij wil zn hele leven al kinderen. Heel moeilijk dus dat het dan niet kan. Ik ben echt heel erg blij dat wij op 1 lijn zitten wat betreft onze hele situatie. Was ook compleet verbaast daarover, want ik had het niet verwacht (zowel van mezelf als van mn man niet) Het lijkt me loeizwaar als je niet op 1 lijn zit. @Muppet: een verhoogde FSH geeft aan dat het niet goed zit, dat klopt. Maar je hebt dan nog steeds een kans dat er met TESE iets gevonden wordt. Maar als er iets mis is met de chromosomen, dan mag je niet eens een TESE doen en is het einde verhaal. Dikke knuffel voor allemaal!
Meiden, wat is het hier rustig! Hoe gaat het met jullie allemaal? Hier met up's en down's. We kunnen wel pas 6 januari bij de uroloog in het UMCU terecht... dat is balen! Heb wel gemaild met Dusseldorf ondertussen en daar zouden we wel heel snel terecht kunnen, maar daar ben ik toch ineens weer over aan 't twijfelen. Haastige spoed is zelden goed zeggen ze toch?! Hmmm... Wat komen er een hoop vragen op je af na deze diagnose he?! En overal zit wel een máár aan... Lastig!! We moeten het eerst maar eens een beetje laten bezinken. Hoe hebben jullie dat gedaan, de voor's en tegen's tegen elkaar afwegen?
loutjelou, Haastige spoed kan ook wel eens goed. Zo heb ik laatst met bereke van hier een heel gesprek gehad over hier kortbij te gaan of in brussel. En ik raadde haar die gyn in brussel aan nu kan ze zelfs al in november / december met de icsi beginnen. Dus altijd proberen! Ik heb te veel jaren laten wegwaaien. xxxxx
Tja, ik twijfel eigenlijk alleen maar over de kosten en wat de verzekering zal dekken. Wij moeten natuurlijk ook nog alles laten onderzoeken en dergelijke (het zou dus niet "alleen" om IVF of ICSI gaan). Bovendien zijn mijn vriend en ik beide ergens anders verzekerd dus op wiens verzekering moet het dan? En zij moeten eerst de doorverwijzing zien voordat we groen licht krijgen...
Pfff, terwijl ik dit typ denk ik: wat een muts, ga het gewoon uitzoeken! Maar tis ook gewoon allemaal de spanning denk ik, het wordt zo echt allemaal. Het hele zwanger worden krijgt zo'n andere dimensie... Ineens heb je niks meer met je vruchtbare dagen te maken, worden NOD's WOD's, vliegen de onderzoeken en behandelingen dwars door je hoofd... TESE/MESA/PESA? KID? of eventueel adoptie??!?! Soms weet ik van voren niet meer of ik van achteren nog wel leef! Dus als je tips hebt, heel graag!! xxx
meis alle dingen die je verteld ik herken het allemaal!!! hier was het ook zo! Maar dat word straks wel minder. Misschien kun je eens via internet bij een belgische verzekeringsmaatschappij navragen. ik betaal 21 euro per maand, misschien kun je je er ook wel gewoon laten verzekeren. Weet ik niet zeker natuurlijk. Maar zou het zeker proberen. Wij hebben ook heel veel gedacht EN gewisseld wel adoptie of niet. Wel kid of niet. heel normaal meis xxx
Gelukkig ben ik niet helemaal gek Verzekeren in België mag volgens mij niet. Maar onze voorkeur gaat tot nu toe uit naar Dusseldorf. Woensdag krijg ik de uitslag van het bloed van m'n vriend, dan vraag ik de arts meteen om de doorverwijzing. Het lijkt me niet handig om eerst voor de onderzoeken naar utrecht te moeten en mocht er nog wat zitten, dan weer voor de TESA/PESA naar amsterdam of nijmegen te moeten. Dan maar meteen amsterdam (of toch Dusseldorf)... of.... pffff. Hoe gaat het met jou? Lukt het een beetje met spuiten? Nog 2 nachtjes slapen voor de FM, ben je gespannen?
Zal even heel kort reageren op Loutje: in Dusseldorf kan je echt direct terecht. Ik (en Elif ook) zitten op een ander forum waar een meisje daarheen is gegaan. Zij had binnen een jaar na het stoppen met de pil de eerste TESE-ICSI al gehad! Zij zal je vast kunnen vertellen hoe het zit met verzekering. Ik weet uit mn hoofd dat ze wel veel zelf moet betalen, dat is dus de keerzijde. Als je wilt weten wie het is en waar je haar kunt bereiken moet je maar even een pb-tje sturen. Morgen kom ik even bijkletsen als ik wat meer tijd heb!
Ja, ik had al gemaild met de arts en die zei inderdaad dat we direct een afspraak konden maken. Maar het moet natuurlijk niet té gek worden qua kosten, ik zou dus graag willen weten hoe ze heet. Als je me dat wilt PB'en heel graag. Hoe gaat het nu met jou? Heb je alles weer een beetje op een rijtje kunnen krijgen voor jezelf?
Okee meiden, daar ben ik weer. Was er even een poosje tussenuit om heel andere reden dan de MMM, ik lag voor heel wat anders een poosje in het ziekenhuis. Gelukkig niks ernstigs, voor vragen pb me gerust. Ik zet liever niet al te veel details on line. Ben hier een keer herkend, vandaar. Maar vind het prima om te vertellen via pb, dus aarzel niet! Over een maandje zitten we in het ziekenhuis vanwege de slechte spermaresultaten van mijn man. Dreamer, jij dacht dat we wel in aanmerking zouden komen voor (zoek)icsi, mogelijk in combinatie met TESE/MESA/PESA. Bij mijn man is er dus blijkbaar bij ejaculatie soms wel een heel klein beetje zaad te vinden. En soms niks. De eerste keer werd er gezegd dat het om minder dan 2 per gezichtsveld was gevonden. Mijn huisarts weet niet wat dat concreet betekent. Iemand een idee om hoeveel het dan gaat? 2 miljoen? 200.000? Nog minder? Zijn er ook bij volgende spermaonderzoeken waarbij (hopelijk!) wel zaad te vinden is mogelijkheden om dat in te vriezen voor een ICSI behandeling? Ik weet dat het dan ook afhangt van de kwaliteit van het zaad uiteraard. Maar doet men dat? En is het zeker dat er een punctie bij mijn man gedaan zal worden? En waar wordt TESE/MESA/PESA in NL uitgevoerd? Ik hoor ook wel dat mensen uitwijken naar België/ Duitsland. Hopelijk hebben jullie wat antwoorden voor me! Dreamer, heb inmiddels in een minder emobui je filmpje helemaal bekeken. Ik vind het erg mooi!