Hai meiden, Even benieuwd of jullie dit herkennen. Snap dat jullie geen dokters of verloskundigen zijn hier, maar misschien dat iemand het herkent. Ben nu 38+1 weken zwanger. Fijne zwangerschap zonder verdere complicaties. Vanochtend ging ik brood smeren en daarna nog even terug naar bed. Toen ik goed en wel lag kreeg ik ineens heel erg kramp. Deze hield een minuut of 1,5/2 aan. Sindsdien kan ik haast niet meer lopen van de pijn in m'n schaamstreek/bekken. Lig nu op bed, maar heb met tranen over m'n wangen m'n benen in bed getild.. Iemand enig idee waar dit van kan komen? Dacht zelf misschien dat de baby een spurtje heeft gemaakt met indalen en dat dat nu druk geeft? Maar weet niet of dat logisch is Alvast bedankt voor het meedenken.
Ik lig nog steeds op bed. Heb wel de vk gebeld vanmiddag. Acute bekkenklachten heel fijn, in die laatste twee weken.... Rust houden, met kruiken/bad/douche warm houden, kleine bewegingen en paracetamol. Als het maandag niet over is moet ik naar de bekkenfysio. Ze zei dat het, net als dat het zo ineens in je rug kan schieten, het tijdens een zwangerschap ook zo ineens in je bekken kan schieten. Kan ook zo weggaan, maar kan ook de rest van de zwangerschap duren. Dus ik heb mijn middag maar doorgebracht op bed, Netflix kijken
Dank je Ja hoop ik ook.. Net maar weer een paracetamol en nu mn bed weer in. Hopelijk is het morgen minder pijnlijk.
Dat had ik donderdag ook! Was aan het werken en plots kon ik niet meer rechtstaan! Zo'n pijn in mijn schaamstreek en onderbuik. Vooral pijn als ik op mijn rechterbeen steunde. Trappen waren een hel! Thuis meteen gaan liggen met een warmte kussen. Dit bleef vrijdag ook de hele dag. Kon zelfs niet meer autorijden. Moest toevallig vrijdag naar gynaecoloog. Ze zei dat dit idd bekkenklachten zijn. Veel rusten en veel warmte leggen. Niet te lang in dezelfde houding,... Zaterdag ging het stukken beter. Dus hoop dat dit zo blijft... Anders kan ik niet meer werken en dat wil ik absoluut niet! Ik denk dat het vooral komt als ik stress heb en mij opjaag...
Ja dat had ik dus ook! Alleen lag ik in bed en kon ik ineens niets meer. Hoop voor je dat het gauw over is en je geen verdere complicaties houdt. Hier gaat het inmiddels weer wat beter. Kan in ieder geval mijn bed weer in en uit, zonder dat ik verga van de pijn
Dat heb ik dus ook, ben jammer genoeg nog maar 24 weken dus nog even te gaan. Volgende week naar de gynaecoloog, hopelijk kan hij wat tips geven.