Hallo, Mijn kleine man is 11 weken en sinds 2 weken geen huilbaby meer. Hier hebben mijn man en ik een enorme strijd voor moeten leveren. Onder begeleiding van een kinderarts en jeugdzorg hebben we dmv een strikt en strak schema, inbakeren, zelfde plaats en persoon voor iedere activiteit en strenge troostregels, 8 1/2 uur huilen per dag gereduceerd naar max 1 uurtje. Dit gebeurde van de 1 op de andere dag, alsof onze kleine man klaar was met huilen. Sinds deze week gaat hij naar de opvang: woendag - kdv, donderdag gob en vrijdag kdv. Wij hebben ons schema en de regels meegegeven. Waaronder dat hij soms een minuut of 10-20 huilen nodig heeft om in slaap te komen. Van de leidsters en gastouder hebben wij vernomen dat hij het enorm goed heeft gedaan en haast niet gehuild heeft. Ook 's avonds viel het wel mee, hij was moe en had veel prikkels gehad, maar viel redelijk snel in slaap. Vandaag zijn we weer voor het eerst de hele dag met hem 's avonds. En na een half uur slapen heeft hij het weer op een brullen gezet en houdt niet op! Hij is alleen stil wanneer hij fysiek getroost wordt. Maw we zijn weer helemaal terug bij af. Ik denk dat ze hem toch niet hebben laten huilen en hem direct getroost hebben bij het eerste huiltje. -Ik zou graag van andere ouders willen weten of zij ook merken dat hun kindje toch van het ritme af is, nadat ze naar de opvang gaan? -En is jullie ervaring dat het ritme weer snel terug is gevonden? -En zo niet, hoe gaan jullie hier mee om? Excuses als het misschien allemaal wat onsamenhangend is, maar wordt hier een beetje moedeloos van. Hij huilt nu alweer sinds 10 uur vanmorgen (wel korte pauzes stil geweest, maar toch, niet langer dan 30 min geslapen)
Het kan heel goed zijn dat jullie kindje makkelijk last heeft van te veel prikkels. En dat hij dus echt even een poosje nodig heeft om te wennen. Ik zou elke keer goed communiceren met de leidsters en de go over het het gegaan is. En dat de regels voor jullie kindje van groot belang zijn. Maar het hoeft zeker niet daaraan te liggen, maar kan goed door het wennen komen. Succes meid!
Hier geen ervaring met een huilbaby... Wel een kind wat (tot op de dag van vandaag) niet goed slaapt op het KDV. Nu gaat ze maar 1,5 dag per week, dus maak ik er zeker geen probleem van! De eerste tijd dat ze er naartoe ging hadden ze daar een gemakkelijk kind, dat alleen dus niet wilde slapen daar... Niet huilen, niet lastig doen..ja totdat we thuis waren! Dan werd het natuurlijk te veel... Het kostte even tijd, maar op een gegeven moment merk je dat ze gaan wennen en dan toch thuis ook weer snel toegeven aan de slaap! Hier merken we het ook nog de dag erna dat ze veel slaapt... Zou niet meteen zeggen dat jullie terug bij af zijn.. bespreek het nog een keer op het KDV/GOB hoe ze het aangepakt hebben, maar neem aan dat ze daar ook niet de tijd hebben om ieder kindje bij het eerste huiltje uit bed te pakken?? Ik denk dat het gewoon erg wennen is voor je kindje, al die nieuwe prikkels.. Succes ermee!
Ik hoop zo dat het alleen maar wennen is. Het mentaal ook zo lastig, je bent zo blij dat de p.n.d. je niet te pakken heeft gekregen, maar hormonaal ben je nog zo labiel. Ben bang dat die kleine man dat merkt, dus moet je extra extra sterk zijn terwijl je je helemaal niet zo voelt. Al die onzekerheden... pfff dat blijft zeker? Heb hem net weer ingebakerd (we hadden het al helemaal afgebouwd) en we gaan hem zo de fles geven en dan maar hopen dat hij snel in slaap gaat vallen. *hoopvol*
Mjah ik werk zelf op kinderdagverblijf en ik zou een kindje van 11 weken ook écht geen 10-20 minuten laten huilen hoor! :S Volgens mij zou ik dan zelfs op mijn kop krijgen vanuit de stichting. En ik zou het gewoon persoonlijk ook niet kunnen. Ik zou dit dan wel gewoon tegen ouders zeggen, ik kan niet iets doen waar ik volledig tegen ben. Sorry maar kindjes van die leeftijd kunnen gewoon niet genoeg geknuffeld worden... en bijna alle kindjes van die leeftijd huilen nog wat meer door krampjes etc. Mijn eigen kinderen ook, maar vanaf 3-4 maanden werd dat vanzelf minder. Misschien hebben de leidsters daar ook moeite mee maar durven ze het niet te zeggen?
Wat naar meid... hebben jullie kunnen slapen vannacht? Ik ben het wel met Janneke21 eens. Ik werk zelf niet in de kinderopvang maar kan me wel voorstellen dat ze het daar niet fijn vinden om je mannetje te laten huilen. Daarnaast zullen andere kindjes dan ook niet slapen denk ik, omdat ze wakker blijven van het gehuild. Maar goed... da's niet een oplossing van jullie probleem denk ik... Het lijkt erop dat hij last heeft van teveel prikkels maar het zou ook iets anders kunnen zijn wat 'toevallig' nu opspeelt. Bijvoorbeeld last van het oor of zoiets. Ik zou dus eerst wel uitsluiten dat het niet iets anders is. Overigens hier ook een meisje dat eigenlijk nooit sliep op het kdv. Vaak over de hele dag maar een uurtje maximaal. Gelukkig had ze daar geen last van en dus vonden wij het niet erg. Tegenwoordig slaapt ze opeens 1,5 tot 2 uur per dag.
ik ben zelf dus gastouder en ik vind 20 min. laten huilen ook wel heel erg lang en zou het erg moeilijk vinden om hem zolang te laten huilen. Ik deed het met mijn kinderen nooit. 5 Minuten laten huilen om in slaap te vallen oke, maar 20 min. is wel heel lang en inderdaad hij huilt ook andere kinderen wakker. Verder vind ik woe kdv, do go (gob is het gastouderbureau) en vrijdag weer kdv wel heel veel voor zo`n ukje. Waarom niet 3 dagen go of kdv (en dan het liefst nog dezelfde gezichten?). Verder moet hij natuurlijk ook nog wennen: de meeste van mijn oppaskindjes die voor het eerst kwamen moesten ook wennen en sliepen dan ineens weinig of juist veel of op andere tijden. Als ze gewend waren gingen ze weer "normaal" slapen hoewel ik er ook bij heb die hier juist meer slapen dan thuis of juist minder.
Lastig hoor, mij schieten ook 2 dingen te binnen; bij een prikkelbaar kindje denk ik zelf dat KDV - gastouder - KDV teveel is. 3x dezelfde opvang lijkt me juist dan veel beter! Of een dag thuis tussendoor. Daarbij lijkt het mij ook verschrikkelijk als ik een kindje die zo jong is, met zulke strenge regels zou moeten hanteren! Nu begrijp ik absoluut dat het voor jullie een verademing is, dat je kindje rustig is. Echt, wij hebben ook een huil baby gehad, dit bleek door een koemelk allergie te komen maar ze heeft ook 8 weken lang heel de dag gehuild! Maar wij zijn zelf juist heel veel van het natuurlijk ouderschap en lichamelijk contact. Een baby ingebakerd in bed 20 minuten laten huilen, echt, ik krijg er bijna tranen van in mn ogen! In mijn ogen zou het kindje dan echt overstuur zijn en uiteindelijk van moeheid in slaap vallen, alleen, en denken "Ze komen me toch niet halen, hoe hard ik ook huil"... Maar wij verschillen wel van meer mensen qua opvoeding, er zijn echt heel veel mensen die wel strikt RRR doen en inbakeren en laten huilen, maar mn hart breekt, als ik aan die kleine kindjes, hulpeloos alleen en huilend in bed denk... Wijziging: Ik las ergens dat hij alleen stil is bij fysiek contact. Waarom ga je dan niet lekker met hem, eventueel ingebakerd, naar bed, voeden en lekker samen slapen? Kindjes groeien en bloeien van aandacht, contact en liefde!
Je kindje is 11 weken en deze week voor het eerst 3 dagen naar het kdv en een go geweest. Huilbaby of niet.. Ik vind het eerlijk gezegd niet raar dat hij de dag erna van slag is. Hij is nog zo klein en moet natuurlijk wennen. Niet gelijk de hoop opgeven en denken dat je gelijk weer terug bij af bent hoor. Ik denk dat hij gewoon even moet ontladen van alle nieuwe prikkels die hij heeft opgedaan. En als je dan de hele dag weer met hem thuis bent, is dat toch een goed moment daarvoor.
Wat in mijn opkomt: -Waarom 3 dagen achtereen opvang? Hartstikke zwaar voor zo'n kleintje! Probeer er een dag tussen te laten. -Waarom GO en KDV afwisselen? Nog meer andere gezichten. Voor een huilbaby zou ik een GO kiezen, en dan alleen maar eentje. - Natuurlijk laten de leidsters hem niet zo lang huilen, hij maakt alle andere kindjes wakker! Wel zouden ze dit tegen je moeten zeggen. - Ons kindje komt ook erg moe van de opvang. Ze slaapt daar toch minder, al die prikkels. Onze baby is gelukkig geen huilbaby, maar ik kan me voorstellen dat een (ex)huilbaby weer terug bij af is na al die nieuwigheden.
Ik ben het eens met Suusjeuh. *Een baby ingebakerd in bed 20 minuten laten huilen, echt, ik krijg er bijna tranen van in mn ogen!* Bah krijg er kippevel van. Mijn zoontje van 11 weken laat ik echt niet 20 minuten alleen huilen, ik zou dat ook echt niet kunnen. Maar goed ieder zijn opvoeding, ik denk dat er goede tips hierboven staan.
Ik geloof niet dat onze mening werd gevraagd over hoe TS het probleem met haar huilbaby heeft opgelost en wat we allemaal vinden van laten huilen of niet. Als dit voor hen werkt, dan is het zo en hebben wij daar niet over te oordelen en haar nog onzekerder te maken dan ze al is. On topic. TS, laat niet meteen de moed in je schoenen zakken. Elk kindje moet wennen aan kdv die eerste periode, de één wat langer en heftiger dan de ander. Mag ik vragen waarom je kdv en go afwisselt? Ik denk ook dat 1 van beide, indien mogelijk, beter is. In ieder geval als je kleine nog zo jong is. Overigens vind ik wel dat leidsters en/of gastouder gewoon te doen hebben wat jij van ze vraagt want je betaalt er immers (flink) voor. Mochten ze het er niet mee eens zijn, dan moeten ze dat kenbaar maken van tevoren zodat je een alternatief kan zoeken. Ik hoop dat je kleine snel went en een nieuw ritme ontwikkelt en dat het gauw rustiger wordt voor jullie allemaal! Alle begin is wennen hoor, voor iedereen!
Aanvulling: als je echt naar RRR streeft, dan zou de opvang ook zeer regelmatig moeten zijn. Dan zou 5 ochtenden gastouder OF KDV, 5 middagen thuis met papa of mama, daarna weekend, daarna weer 't zelfde, verreweg te prefereren zijn boven jouw schema. Ik weet het, je werkgever wil dat niet, de opvang doet niet aan halve dagen. En je hebt het nu net allemaal voor elkaar met de opvang. Maar probeer het leven voor zo'n exhuilbaby zo voorspelbaar mogelijk te laten verlopen. Elke dag hetzelfde, evt. om de dag, voorkomt dat zo'n baby denkt: wat NU weer vandaag?
Mijn zoontje gaat naar de gastouder. Zei heeft ook stagiares omdat ze zelfstandig gastouder is. Toen mijn zooontje 10 mnd was ging hij opeens slecht eten en drinken bij haar. Dit heeft een aantal weken geduurd. Eigen flesje meegegeven eigen knuffel ed niks hielp. Toen aan het eind van het schooljaar de stagiares weg gingen begon mijn mannetje langzaam aan weer te eten en drinken daar. Waarschijnlijk kon hij niet goed tegen de drukte van de stagiares en de wisselende mensen die heb eten/drinken gaven. Voor aankomend schooljaar heb ik afgesproken dat mijn zoontje alleen maar door de gastouder zelf gedaan word. Misschien kan je kindje niet zo goed tegen al die wisselingen en moet je kijken of er een leidster is die hem bv kan voeden een eentje of dezelfde die hem naar bed brengt.
Kan ook 'gewoon' overprikkeling zijn he, hoeft echt niet te betekenen dat ze hem direct zijn gaan troosten.... Ik zou denken dat 2 verschillende opvangadressen niet zo'n handig plan is voor een kind dat RRR nodig heeft. Ik zou KDV laten schieten en volledig voor de gastouder gaan: hier ook altijd gehad (Thirza was ook een huilbaby), en dat werkte het fijnste, omdat ze daar niet heel erg veel meer prikkels kreeg dan thuis en onze gastouder 1 vast gezicht was waar ze zich goed aan kon hechten.
Hoe is het weekend verder verlopen? Is alles weer een beetje tot rust gekomen? Mijn dochter gaat trouwens naar mn moeder als ik werk, meestal 1 a 2 dagen per week en nooit 2 achter elkaar want ze moet er vroeg uit op een werkdag ( 6.15-6.30uur ) en slaapt bij andere mensen thuis veel slechter als thuis. Laatst heeft ze zelfs heeeeel de avond gehuild toen mn man thuis was en ik werken, kan je voorstellen dat dat al teveel verandering voor haar kon zijn! Laat staan voor een kleintje die "voor het eerst naar school gaat". Dan zijn kindjes toch ook vaak van slag? Is het een optie om 3 dagen gastouder te doen, of je werkdagen te veranderen naar bv ma-wo-vr?