Net voor de laatste keer pregnyl gezet. Donderdag voor de 5e en daarmee allerlaatste keer punctie. Hoop heb ik eigenlijk niet meer. Maar deze laatste keer hebben we nodig om oms traject af te sluiten. Vorig jaar zou de laatste zijn, maar die hebben we niet echt kunnen verwerken. Op de dag dat we mochten testen was de crematie van mijn vader. Nu de ergste emotie wat gezakt is, gaan we er nog 1 keer voor. Het ziekenhuis heeft er eigenlijk geen vertrouwen meer in, maar wil ons helpen bij een goede afsluiting. Slechts 3 follikels gaan we donderdag aanprikken. En nu wordt het dan toch weer spannend. Stiekum toch weer een klein sprankje hoop. Maar ook angst voor wat er komt als het straks weer niet gelukt is. Is er iemand die in hetzelfde schuitje zit? Gedeelde smart is halve smart
Lieve Wilma, In 2013 schreven we in hetzelfde topic. Wat had ik het anders voor jullie gehoopt! Knap dat jullie nog 1x alle moed verzameld hebben en er volledig voor gaan. Ik zal een kaarsje voor jullie branden en hopen op een prachtig resultaat! Heel veel succes en sterkte meid! Liefs, Else
Ik ben niet meer bezig met behandelingen maar wil je wel laten weten dat ik voor je duim! Zet hem op, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Succes
We hebben elkaar in het 'verleden' een aantal keer gesproken, wat pittig, de laatste ronde voor jullie. Ik ga ook duimen en wens je veel succes morgen!!
Ook ik zit niet in hetzelfde schuitje maar ik zal voor jullie duimen. Heel veel succes en geluk en hopelijk komen jullie dromen uit. Dikke knuffel!
Lieve allemaal, Bedankt voor al jullie reacties. We zitten niet in hetzelfde schuitje, maar zie aan de handtekeningen wel dat het voor meesten van jullie ook niet makkelijk zal zijn. Ook zie ik wat wondertjes. Dat geeft een beetje hoop. Ik ga nu slapen en neem jullie lieve woorden morgen met me mee.
Lijkt me een hele heftige tijd, Wilma. Heel veel sterkte en succes! Ik duim ook voor 3 super eitjes en bevruchtingen.
Heel erg veel succes Wilma!! Om je een hart onder de riem te steken: wat in 2011 onze allerlaatste icsi poging zou worden, met uiteindelijk slechts twee embryootjes, heeft ons het allermooiste wonder ooit opgeleverd. Zelf geloofden we er ook niet echt meer in en we deden het meer om ons niet te hoeven verwijten niet alles te hebben geprobeerd. Mijn duimen draaien ontzettend hard voor je!! Ik zie af en toe iets langskomen van je en ik gun het je enorm!
Wat verdrietig dit, ik zit ook niet in hetzelfde schuitje maar heb wel IUI's en IVF gedaan... Ik werd al gek na 4 mislukte IUI's. Kan me inbeelden dat dit echt zoveel pijn moet doen Ik ga alvast héél hard duimen voor 3 prachtige bevruchtingen en een mooie zwangerschap met een prachtig kindje tot gevolg!
Wilma ik ga ontzettend voor je duimen! Na heel die mmm is het je zo gegund! Anders ook wel hoor maar nu net wat meer.
Ook ik wil je heel veel s6 wensen vandaag Dat er 3 mooie eicellen gevonden worden en dat ze alle 3 bevrucht mogen worden! Toi toi toi Het is je verschrikkelijk gegund!
Veel succes meis! ik ben uiteindelijk geëindigd met lege handen, maar ook dan houdt het leven niet op. Je moet alleen wel 100% achter je beslissing staan anders is het moeilijk om er vrede mee te hebben! Ik duim voor je de komende 2 weken! Dikke knuffel
Dames, jullie duimen en kaarsjes hebben geholpen. Maar liefst 3 eicellen zijn er gevonden! 2 ervan waren goed genoeg voor ICSI. Nu liggen er hopelijk 2 eicellen lekker te vermenigvuldigen Zaterdag horen we of ze goed gedeeld hebben en of er zondag iets teruggeplaatst kan worden. Dus als jullie nog even willen doorduimen... @betty barclay Wat ontzettend heftig zeg. Hoe hebben jullie het uiteindelijk verwerkt?
Wat goed! We duimen nog even door tot zondag (en daarna nog 10 dagen) Tja, je groeit er naar toe. Je bent op een gegeven moment zo moegestreden dat je het zat bent. We hebben er echt ALLES aan gedaan en het heeft niet zo mogen zijn. Daar kun je dan een soort van vrede mee hebben. Omdat we nergens steekjes hebben laten vallen, of niet niet hard genoeg gevochten hebben. En het gaat goed nu. We genieten ontzettend van alles dat we de afgelopen tijd "on hold" hebben gezet. En we leven als 2 yuppen heerlijk buitensporig en luxe, en we reizen ons suf. We voelen ons vreemd genoeg een soort van opgelucht dat alle drama voorbij is. Het kost zoveel energie om steeds maar te hopen. En dan weer teleurgesteld te worden. Daar ga je bijna aan onderdoor als je niet oppast. Maar laten we er voor nu gewoon vanuit gaan dat jij nooit op dat punt hoeft te komen! Liefs!