begin van deze week heb ik mijn rijbewijs gehaald. snel tempo lessen gevolgd en nu eindelijk mogen auto rijden. heb het lessen altijd heel erg leuk gevonden en ook naar uit gekeken om zelf in mijn eigen auto te mogen rijden. gisteren voor het eerst zelf gereden. ging echt heel erg goed. naar school gereden om de kleine op te halen en weer naar huis. daarna nog even naar een speelparadijs om het samen met hem te vieren en toen moest ik terug..... bij het verlaten van mijn parkeerplek stond er iemand op mij te wachten, die op mijn plekje wilde staan. ik voelde mijn hart al bonken en zij raakte geirriteerd dat ik niet zo snel was. adem in-adem uit.. rustig blijven. dat ging verder goed; kon makkelijk wegrijden en verder geen probleem. nu was alleen de enige ingang van dat terrein afgesloten en ik wist niet hoe ik van dat terrein af kon komen. Heb mijn auto wel een keer of vijf moeten omkeren, omdat er geen aanwijzingen waren naar een andere uitgang. heb andere auto's gevolgd maar ook zij reden verkeerd en moesten steeds omkeren. inmiddels een kind achterin dat aan het huilen was, en naar huis wilde. ik kreeg hartkloppingen en heb mijn vriend gebeld die me de weg wees. er bleek nog één andere uitgang te zijn en die heb ik toen genomen. mijn hart klopte in mijn keel en ben de hele dag daarna misselijk geweest. gisterenavond dacht ik dat ik mezelf eroverheen moest zetten en ben nog meer gaan rijden, dit keer met mijn vriend naast me. voelde toch wat vertrouwder. merk gewoon nu dat ik heel paniekerig op dingen ga reageren, bepaalde straten niet indurf omdat ik weet dat ze krap zijn, of omwegen ga zoeken om bepaalde plekken te vermijden. moet over drie uur naar het ziekenhuis rijden en maak me nu al zorgen over het rijden. wat als ik daar niet kan parkeren? (ik durf nog niet tussen twee auto's te gaan staan) of wat als er weer zoiets gebeurd dat ik er niet af kan. heb gewoon ook schrik om de kleine van school te halen omdat vlak voor de parkeerplaats een hele stijle helling is met zebrapad; dus geheid dat ik een hellingproof moet gaan doen. gisteren ging het prima, niks aan de hand, maar maak me nu overal zorgen over. ben gewoon in staat om een hele omweg te nemen zodat ik die helling niet over hoef. krankzinnig toch hebben jullie die angst ook gehad net na het behalen van je rijbewijs? en wat heb je er tegen gedaan? misschien heeft het ook te maken met zwanger zijn: ben nu 35 weken zwanger.
Ja. En ik ben zo stom geweest om niet meer te rijden. Heb nu echte rij angst. Kan je echt aanraden om door te zetten. Anders zit je later met de gebakken peren. Zet hem op!!!!!!
Mijn man had het ook en nu in vreemde gebieden soms nog. Blijven rijden en je niet druk maken om anderen, al moeten ze een uur op je wachten! En bedenk: al rijd je 6x verkeerd, je zit veilig in de auto, droog en er kan je verder niets gebeuren dus er is niks bang voor te zijn. Niet aan de angst toegeven hoor, deed mijn moeder ook en die rijdt nu dus inderdaad niet meer. Zonde!
Ja, het heeft zeker te maken met je zwangerschap. Mijn moeder was aan het lessen bij mijn oudste broer, en toen ze net wist dat ze zwanger was, vroeg de instructeur ernaar. Hij vond haar zo onzeker rijden ineens. Maar dan nog, de eerste paar keren alleen rijden is gewoon eng (vond ik tenminste) Je moet het helemaal alleen doen, niemand die kan ingrijpen als het nodig is. Het is dus heel normaal! Gewoon blijven rijden en blijven oefenen, het gaat vanzelf beter en voor je het weet is je angst weg. Ik ben zelf altijd bang om de weg kwijt te raken, vandaar dat ik altijd een tomtom bij me heb, dan weet ik zeker dat ik aan kom, mocht ik verkeerd rijden!
Blijf oefenen. Je hebt je rijbewijs gehaald dus je kunt het! Als je nu niet meer gaat rijden dan wordt je alleen maar banger. Ga anders eerst een stukje rijden in een bekend stuk. Adem rustig en denk niet aan dingen die verkeerd kunnen gaan! Je kunt het
Ik heb nog nooit auto gereden zonder dat ik zwanger was, dus weet niet hoe dat voelt. ben begonnen met lessen toen ik 31 weken zwanger was. ben ook gewoon aan het uitdokteren bijv. bij vriendinnen waar er ruime parkeerplekken zijn......... zodat ik in ieder geval niet moet moeilijk doen om in te parkeren. doodeng.
Ik had ook net mijn rijbewijs gehaald en vond rijden ook geweldig. Ik reed bij mijn schoonouders weg naar huis. Binnendoor over landweggetjes, want dan zat ik niet op de drukke weg. Ik rij een heuvel op in z'n twee, maar dat ging mijn AXje niet redden, dus wilde naar één schakelen, toen viel de motor uit. Halverwege de helling en dan die #$%&# auto weer aan de praat krijgen in de hellingproef. Ik heb wat lopen vloeken en janken, haha. Ging niet, dus uiteindelijk naar beneden laten rollen en op vlak stuk kon ik weer starten. Een paar weken later kreeg mijn man een baan in de Algarve en ging hij daar alvast een huis regelen, ik rondde mijn werk en huurhuis in het noorden af. Toen maar in de auto gestapt en in één ruk die 350 km. afgelegd om in het eerste weekend samen te zijn. Dat grote stuk heeft me eroverheen gezet. Ik was nog niet zwanger toen trouwens en had ook nog geen kinderen.
De eerste keren alleen rijden vond ik ook ontzettend eng! En vooral dat parkeren inderdaad tussen 2 autos in. Zo had ik destijds een kleine boem gemaakt door te parkeren. K raakte een auto die daar stond heeeeel erg zachtjes. Geen schade gelukkig, maar ja ik was meteen helemaal overstuur Probeer je angst te overwinnen en te blijven rijden. En als je het inderdaad nog niet vertrouwd, rij dan inderdaad met je vriend of iemand anders naast je En btw, dat iemand op je staat te wachten kan ook erg op je zenuwen werken. Ik wil dan juist niet overkomen als een echte "vrouw achter t stuur" zeg maar, en juist dan doe ik domme dingen Heel veel succes straks met t rijden naar t ziekenhuis!
Vervelend... om angstig te zijn in de auto. Geef in ieder geval niet op. Ga eventueel met iemand samen rijden die je tips kan geven of de weg kan wijzen als je het even niet meer weet. Maar geef niet zomaar het stuur over. Zelf ben ik bang om in onze eigen auto te rijden. Terwijl ik in oudere auto's zo weg rij... waarschijnlijk bang om schade te rijden terwijl ik echt wel kan auto rijden. Het is alleen zo anders
Ja precies, dit... En dan roep ik wel "rustig blijven", maar dat gebeurd dus niet. Ik moest dus achteruit rijden, en dat ging ook wel, maar doordat er een kuiltje lag rolde ik weer naar voren........ Wow schrok zo erg dat ik dacht dat ik in z'n 1 stond, terwijl ik dat niet stond. Toen kwam de schrik pas echt. Uiteindelijk wel goed gelukt hoor, maar ik mis dat "L"-letje gewoon op het dak, dan hebben mensen tenminste nog een beetje empathie voor je.
Nou ik was niet zwanger toen ik mijn rijbewijs haalde en was ook super onzeker, inneens helemaal alleen in de auto, alles zelf moeten doen, andere automobilisten die verwachten dat je alles al kan en geen geduld hebben. Vond het 10x niks, maar je moet doorzetten want op een gegeven moment heb je dat het gewoon vanzelfs gaat. Als nu iemand ongeduldig toetert of iets heb ik zoiets ja je wacht maar kan niet sneller als snel en parkeren ben ik nog geen held in dus zoek gewoon rustig een plek waar het wel lukt. Komt helemaal goed hoor, je hebt net pas je rijbewijs!
Meis, je hebt altijd van die mensen die maar haast hebbeb. Ik vond rijden in het begin ook doodeng omdat ik een ongeluk had gehad. Ik scheet m echt, op een gegeven moment dat ik, stik, ik heb mijn rijbewijs, ik kan het en als mensen haast hebben hebben ze extra pech, ik doe alles dan bewust een toontje lager. Laat je niet opjutten, dan maak je fouten terwijl dat niet nodig is. Je kunt het!! Heel veel succes!
Herkenbaar hoor. Mijn tips: - Als je ergens op een bepaalde tijd moet zijn, ga ruim op tijd weg. Dan voel je je niet gehaast en als er iets gebeurt (verdwalen, lastig parkeren etc) hoef je je niet druk te maken. - rij je verkeerd? Probeer niet uit allemacht te corrigeren, maar rij door tot een punt waar je rustig kan stoppen, bedenk daar wat handig is (keren, omrijden etc). -rij veel op bekende plekken, op die manier krijg je meer vertrouwen en worden onbekende plekken minder spannend. - accepteer het als je bepaalde dingen naar of eng vind, maar ga het niet koste wat het kost uit de weg. - laat je niet opnaaien door een ander. Neem je rust. Mijn routine als ik van een parkeerplaats wegrij: spullen opruimen waar ze horen, in de auto stappen, goed zitten, (instellen hoeft in je eigen auto vaak niet meer) rustig gordel om, auto in z'n vrij en voet op de rem (houden), speigels en om me heen kijken, sleutel in het contact, versnelling checken(in z'n vrij), motor starten, weer spiegels en om me heen kijken, rustig schakelen naar z'n achteruit, rem los en dan pas rijden. Door je rem ingedrukt te houden kunnen ze zien dat je nog niet klaar bent om weg te rijden, hebben ze daar moeite mee dan zoeken ze maar een andere parkeerplek. - de belangrijkste tip: blijf rijden! Ook als je een keer schade of een aanrijding hebt gehad.
Is heel normaal denk als je zo in je eentje gaat rijden. Had ik idd ook. Het is echt blijven doen en laat je echt niet opjutten door anderen. Een vriendin van mij zei een keer toen iemand zo haastig zat te doen "Zo! Die moet poepen!!" HAHA! Dus nu telkens als ik weer een bumperklever heb of iemand die heerlijk zit te stressen, schiet dat weer door m'n hoofd. Neem de tijd die je nodig hebt om te parkeren en als je het niet vertrouwd zoek je een ander plekje. Je leert nu de auto kennen, de dimensies en dat heeft tijd nodig. Gewoon rustig aan, iedereen heeft zo moeten beginnen en denk dat niemand meteen als een expert kon parkeren etc. Ik zat ook met zweet in m'n handen. De eerste paar keer dat ik in een Engelse auto reed, kwam ik er bibberend uit haha! Na veel doen, is het helemaal goed gekomen. Komt allemaal goed! Blijf zeggen, ik kan het! En laat de mensen die nodig moeten stressen lekker gaan! Er zijn ergere dingen in de wereld dan dat ze even moeten wachten.
Wat iedereen al zegt: maak je niet druk. Als mensen haast hebben hadden ze maar eerder van huis moeten gaan. Dat is niet jouw verantwoordelijkheid. Verder is penislengte van bepaalde mannen bij thuiskomst direct afhankelijk van de hoeveelheid vrouwen in het verkeer die hen inhaalde, dus vergeef hen hun hersenloze acties. Hun partners willen ook graag plezierd worden. Zelfvertrouwen komt met ervaring. Ga lekker op weg, en dat zelfvertrouwen hobbelt er nog wel achteraan.
Dit hoort er bij. Wat ik heb gedaan is naar een leeg (of bijna leeg) parkeergarage te rijden en daar te leren parkeren in mijn eentje. Stap ook eens uit en zie hoeveel ruimte je nog hebt. Je moet natuurlijk nu ook je eigen auto leren kennen ... hoe die bochten neemt en hoeveel ruimte weerszijde is. Maar geef niet op ... nooit never met niks niet! Je bent een vrouw en die kunnen alles
Dank jullie voor de opbeurende woorden. ik ga me omkleden en zo de auto maar eens starten. adem in adem uit; ik kan het!
Ik heb mn rijbewijs nog niet maar ik wil/moet hem echt gaan naar halen. vooral nu mn man in het ziekenhuis ligt en ik de dingen alleen moet doen is het erg vervelend. (Mn schoonvader moest de auto ophaken bij het ziekenhuis) Ik zie er best tegenop om te beginnen (vandaar dat ik het ook nog niet heb). We hebben besloten dat we in het nieuwe jaar actief gaan kijken naar een rijschool die onzekere mensen helpt en dan moet ik het echt gaan doen.
@zebraatje: ben benieuwd hoe het ging! @dorisn: zeker doen, het geeft je zoveel vrijheid! Zorg wel dat je je prettig voelt bij de instructeur (en pas dus op met een heel pakket in 1 keer kopen).