Misschien een heel onnozele vraag hoor, maar ik zit er toch wat mee in mijn maag. Nu ben ik degene die bijna altijd bij ons zoontje is. Ik ken hem dus van haver tot gort en hij komt bij mij het meeste tot rust. Straks ben ik nog maar 3 dagen per week thuis bij hem. En mijn schoonmoeder gaat 3 dagen oppassen. Eigenlijk ziet zij hem dus bijna net zo veel als ik. Zou ik voor mijn zoontje dan nog wel de hoofdverzorger blijven qua beleving? Zou ik dan nog wel het beste mijn zoontje kennen ed?
Mijn ervaring: JA, jij blijft de belangrijkste persoon voor je kind. Onze kinderen gaan 4 dagen in de week naar het kdv (vanaf dat ze 3 mnd zijn), en op de andere dagen delen m'n vriend en ik de zorg. Maar het zijn allebei echte mama'skindjes. Eén ding: niet schrikken als je kind bij oma heel gezellig en leuk is, en daarna bij jou gaat huilen. Dat betekent dat hij jou als allerveiligste plek ziet, waar hij helemaal en volkomen zichzelf mag zijn. Ik weet niet op welke leeftijd dat begint, maar het overkomt bijna iedereen. Het is het grootste compliment dat je kunt krijgen, al is het niet de leukst denkbare begroeting.
Helemaal eens met Bri. Die periode begon hier rond 9-11 maanden. Bij oma was het allemaal spik en span, hele vrolijke kindjes, en op het moment dat ik binnen stapte begonnen ze ontroostbaar te huilen, echt hartverscheurend. Ik heb me ook enorm schuldig gevoeld, voelde me afgewezen enz. Maar wat Bri zegt heeft me op de been gehouden, het is de bevestiging van het kind dat ie alleen bij jou allerveiligst is. En een werkende mama wordt echt niet minder moeder voor haar kind hoor, wees maar niet bang.
Ik werk 4 dagen in de week.. mijn kids gaan 2 dagen naar het kdv, één dag is papa thuis en opa en oma ook één dag maar ik maak me nooit zorgen om wie het belangrijkste zou zijn... Wat zegt dat nou belangrijk? Het is toch niet zo dat je voor de 1e plaats een prijs krijgt? Ik ben dol op mijn kids en zij op mij en ja, ze roepen nog steeds om mama midden in de nacht (en daar ben ik dan niet altijd blij mee...) Belangrijkste... nee, daar heb ik niets mee. Ze voelen zich door het geheel veilig, geliefd, getroost, gemotiveerd, gestimuleerd etc etc. En ik kan met een gerust hart gaan werken of een weekendje weg gaan... om dat ik weet dat ze zich ook prima voelen bij anderen... het moment van weerzien is natuurlijk wel geweldig! ZOOO lief!
natuurlijk blijf jij dat, ook bij kindjes die 5 dagen naar het kdv gaan blijft mama het fijnste en belangrijkste. Ik heb het al zo vaak gezien.
Ik zou me er ook geen zorgen om maken hoor! Mijn dochter gaat 3 dagen naar kdv. Ze vind haar leidsters heel lief, maar als ik haar op kom halen begint ze te huilen en rent dan heel snel naar me toe en knuffelt me stevig . Daarna is ze weer helemaal happy en wil graag naar huis, naar papa.
nee hoor maak je geen zorgen! mijn oppaskindjes zijn hier graag en vinden mij lief, maar zijn ook altijd weer blij als mama of papa komt! En gelukkig maar.
Bedankt voor de geruststellende woorden Nooit gedacht voor ik mama werd dat ik me over dit soort dingen druk zou gaan maken. Tja het moederschap opent een heel nieuwe wereld aan gevoelens.
ik vind dat er toch een groot verschil is tussen oma en kdv als opvang en je deze niet kan vergelijken. Een kind zal sneller hechten aan oma en zeker bij 3 dagen dan bij een kdv waar veel kindjes en verschillende leidsters zijn. Jouw kind altijd zal desondanks beseffen dat mama de hoofdverzorger is.
Vorige week heb ik dus die bevestiging gekregen. Ben ook altijd bij haar thuis. Mijn schoonzusje paste even op haar zodat ik naar de tand arts kon. Ik kwam weer en ze begint toch te huilen, best appart. Ik pak haar op en het was weer goed.