Graag wil ik mensen een hart onder de riem steken als zij toch kiezen voor een medisch opgewekte miskraam met behulp van misoprostol. Ik kon alleen maar negatieve ervaringen vinden en wil dat doorbreken door mijn positieve erbij te schrijven. Woensdag kregen wij bij onze echo met acht weken te zien dat het hartje van ons kindje niet klopte. Erg overstuur verlieten wij het ziekenhuis en besloten thuis dat we niet wilden wachten tot het er vanzelf uitkwam,maar dat we met medicijnen zouden proberen. 'S avonds nam ik rond acht uur een pil die de hormonen zou stoppen en m'n baarmoedermond wat zou openen. Vrijdag meldde ik me om half tien in het ziekenhuis, kreeg nog een echo als eind controle en toen die ook negatief was kreeg ik vier pillen misoprostol ingebracht en kon het wachten beginnen. Al na tien minuten kreeg ik kramp en vroeg om pijnstillers, naproxen en paracetamol. Toen dat niet hielp ging ik douchen en kreeg een kruik. Na ruim een uur was de pijn nog heel erg en ook was ik erg misselijk en had het koud. Ik kreeg toen pijnstillers in de vorm van druppels en ook een medicijn tegen misselijkheid. Daarna begon ik te bloeden. Na ruim een half uur werkte de medicijnen en kreeg ik ook een nieuwe gift aan misoprostol. Daarna heb ik even geslapen, maar al snel kwam de pijn weer terug. Dit waren echte weeën en ik heb ruim een uur lopen puffen, hupsen en kreunen. Daarna kon ik niet meer en ben gaan liggen, ik was suf en heel moe, viel in slaap tot half vijf en kreeg weer pijnstillers en de laatste gift misoprostol. Daarna ben ik naar de wc gelopen en kwam alles er in een keer uit. Het hele vruchtzakje incl placenta, helemaal heel. Ik heb nog een paar minuten naar het gezichtje van het kindje staan kijken, dat was erg mooi en toen is het voor onderzoek meegenomen. Na een uur mocht ik naar huis. Vandaag ben ik moe, gaar en suf. Maar ik vond het geen slechte ervaring. Ja er is veel pijn, maar als je je daar op instelt kun je dat aan. Ik vond het superfijn om in het ziekenhuis te blijven tijdens dit alles, ik kreeg lieve verpleging, goede medicatie en steun...
Ik heb inmiddels al 2x ervaring met cytotec. Mijn eerste ervaring was hels. Ik werd namelijk niet serieus genomen door het ziekenhuis en heb ze zelf thuis moeten inbrengen en vervolgens naar het ziekenhuis waar NIEMAND ons heeft begeleid of pijnstlling heeft gegeven. De gyn stelde in telefonisch overleg met een verpleegkundige (eentje zonder enige verloskundige ervaring) vast dat ik gewoon wat kramp had en dat het echt geen weeen waren (termijn 12 weken). Uiteindelijk 'bevallen' op een toilet in de gang van het ziekenhuis met alleen mijn man. Ik ben echt nog steeds pissig :x Mijn tweede ervaring was totaal anders (ook ander ziekenhuis (nu academisch). Ik ben goed begeleid door een gyn en een standby verpleegkundige van de verlos afdeling. Had alle keus van pijnstilling. Het was nog steeds geen pretje, maar omdat ik zoveel begrip en steun kreeg was de ervaring echt veel beter als vorig jaar. Ik zie dat jij ook veel begeleiding vanuit het ziekenhuis hebt gehad. Ik denk dat heeft bijgedragen aan je positieve ervaring en het zou goed zijn als ziekenhuizen deze manier van behandelen zouden toepassen i.p.v. mensen zelf te laten aan rotzooien.