Nee. Ja misschien heel even, maar meteen verworpen. Ik weet niet. Ik ben er echt klaar mee en hoef hun reden ook niet te weten. Straks krijg je een antwoord als: 'Ja, je zet alles al op facebook, dus ik weet alles al' of zoiets... Wat moet je dan zeggen? Ik denk dat dat op een discussie uitloopt, die de sfeer er niet beter op maakt. Vind ik ook een goeie. Ik vind al dat we de mensen, die ons echt heel na staan, veel te weinig zien...
Ietwat late reactie maar ik begrijp wel hoe je je voelt. Mijn 2 beste vriendinnen hadden en hebben ook niet zoveel interesse in baby's en toen mijn dochtertje net geboren was zijn ze wel 2x komen kijken in de kraamweek, maar ook meer om over andere dingen te praten. Nou begrijp ik het aan de ene kant wel omdat ze zelf nog geen kinderen hebben (dus wel iets anders dan in jouw situatie) maar toch komen ze wel op KRAAMvisite en niet een gewone visite. Het gaat toch om de baby op dat moment. Als je net moeder bent geworden ben je super trots en vind je jouw baby de mooiste en de leukste en wil je ook graag over hem/haar praten en over de bevalling enzo. Toen ik nog geen kindje had bewonderde ik ook altijd uitgebreid zo'n klein wondertje als ik op kraamvisite was en sowieso even vragen of alles goed gegaan was. Daar kom je toch voor... Maar dat snappen sommige mensen denk ik gewoon niet...
Mja, het hoeft inderdaad niet de hele tijd over weeënstormen, inscheuren, poepluiers, nachtvoedingen en schattige geluidjes te gaan, maar dit vind ik het andere uiterste. Ik vroeg nog meer naar hun baby, en hoe het met haar ging, dan zij naar ons kindje. Morgen is de volgende eetafspraak weer. Ik heb al gezegd tegen mijn man dat ik niet mee ga. Hij gaat morgen alleen. Moet ie zelf weten. Ik heb ook gezegd, dat het nu dus ook maar 1 van de 5 keer hier is i.p.v. 2 van de 6 keer, en dat ik dan niet thuis ben. Ik vind het echt zo onbeschoft. Of ze het nou bedoeld hebben of niet. Als het onbewust was, dan is het ook wel duidelijk dat zij gewoon 0,0 interesse hebben. Wat ze dan komen doen, weet ik niet. Hopelijk dan toch een beetje interesse voor mijn man. Maar iemand die zich niet interesseert in mij en mijn kinderen, daar wil ik niet de hele avond mee aan tafel zitten.
Ik snap jou helemaal, vreselijk!! Zou er 200% klaar mee zijn. Pffff echt asociaal gewoon! Als ik op kraambezoek ga gaat het wél heel de tijd over poepluiers, weeënstormen etc hoor, haha, vind ik niet meer dan normaal!
Ik snap precies wat je bedoelt! Bij de geboorte van mijn dochter zijn ook wat mensen geweest die niet eens reageerden toen ik met haar de kamer in kwam... Je zou toch denken dat er toch tenminste 1x wordt gezegd 'daar is ze dan, wat lief' of iets in die trant. Maar helemaal 0,0. Kom dan niet op kraamvisite denk ik dan... Zo jammer! Maargoed, zo zijn sommige mensen nu eenmaal ben ik bang.
Ten eerste: ik snap heel goed dat je teleurgesteld bent. Je bent net bevallen, je hele wereld draait om jouw baby (ook door de hormonen) en je wilt dit met iedereen delen. En het lijkt me gewoon fatsoenlijk dat mensen die bij je komen ook vragen naar je bevallen en de baby. MAARRR, ik heb een paar zinnen uit je tekst gequoted hierboven. Als ik dit lees vraag ik me af of deze mensen eigenlijk uberhaupt op kraamvisite zijn gekomen of 'gewoon' op jullie eetafspraak? Je zei dat zij niet belden voor kraamvisite, en dat jij vanuitging dat zij dit wilden combineren met de eetafspraak. Maar wellicht dachten zij daar heel anders over? Misschien wilden zij zelf gewoon niet op kraamvisite komen, maar gewoon jullie eetafspraken voortzetten zoals altijd. En tijdens die etentjes het niet veel over de kinderen hebben, maar over andere zaken?
Ook al was dit zo en was het geen echte kraamvisite, vind ik het ontzettend onbeschoft om niet een keer IETS te vragen over de nieuwe baby van je vrienden. Kraamvisite of niet, dat doe je gewoon.
Tsss wat vervelend... Ik vind niet dat je je aan stelt hoor! Zou ook goed nadenken wat het voor jou nog waard is om ze te zien. Ik heb het ook gehad. Kindlief was net geboren (ks) en lag doodziek in de couveuse en het stel had het alleen over hun trouwerij die over een paar dagen zou plaats vinden...
Maar dat vind ik ook hoor!! Alleen ken ik ook mensen die echt niet zoveel hebben met babys, zelfs mensen die zelf kinderen hebben. Mijn ex-bazin vertelde dat zij kraamvisites afschuwelijk vindt, en dat ze niet kon wachten totdat haar kindje baby-af was, want zo'n 'huilend, kwijlend hummeltje' vond ze niet zoveel aan . Zij zou perfect in dit verhaal passen.. 'kadootje gebracht, gefeliciteerd gezegd, baby gezien, kunnen we het nu weer over 'normale' dingen hebben?'
adi ik denk dat je de spijker op z'n kop slaat. M'n man is gisteren wel gaan eten daar. Het was wel gezellig. Hij zei dat ze zelfs gevraagd hebben naar de kids. Het is ook zo dubbel, want ik vond het echt aardige lui. Denk dat het me anders ook minder geraakt had.
Och, daar kan ik me werkelijk helemaal niets bij voorstellen. Dat zijn dan van die mensen die vinden dat kinderen maar zo snel mogelijk minivolwassenen moeten zijn, stel ik me zo voor, en die zich niet kunnen en willen inleven in de belevingswereld van een kind. Dat je je niet goed raad weet met zo'n kleintje kan ik me nog voorstellen, toen ik zelf geen kinderen had voelde ik me ook altijd wat ongemakkelijk en onzeker bij heel kleine baby'tjes, maar smelten deed ik sowieso wel! Maar een kind 'niet veel aanvinden'... daar begrijp ik ook niet zoveel van. LadyXochi, misschien hebben ze zelf ook gemerkt dat het niet zo leuk was de vorige keer? En toen jij niet meekwam, dat het door is gedrongen? Ik bedenk maar wat hoor...
In sommige gevallen kan het ook uit jaloezie zijn dat mensen niks over de baby zeggen. Dat klinkt misschien gek, maar er zijn mensen die zo in elkaar zitten. Dat kan je van gezichten aflezen soms. Dan hoeft het niet persé zo te zijn omdat jouw baby misschien mooier/liever is dan hun baby, maar kan ook zijn dat ze het jou niet gunnen om bepaalde redenen (jaloers?) Is maar een idee hoor..
Soms zijn mensen gewoon in een andere fase van hun leven, of zijn ze zo ingesteld dat ze niet geïnteresseerd zijn in anderen.. Helaas merk je dat dan op zo'n manier. Ik vind het ook wel apart hoor, heb het bij mezelf ook wel meegemaakt. Snap dat je teleurgesteld kan zijn in mensen, zeker als je dacht dat je goed contact had.
Eetdate is eetdate toch? Geen interesse tonen vind ik raar, maar ik vind het niet gek dat de eetdate niet in het teken van de baby stond hoor. Als dat de vedoeling was geweest, waren ze wel eerder gekomen, en korter gebleven. Langere afspraken stralen wel een beetje uit: kraamtihd voorbij, tijd om de draad op te pakken...
Ik heb niet alle reacties terug gelezen. Zou het misschien kunnen zijn dat je vrienden moeite hebben met het feit dat jullie een kindje hebben gekregen? Dat ze zelf geen kinderen kunnen krijgen? Ik heb zelf een ICSI zwangerschap gehad en had voor die tijd soms ook moeite met zo'n dingen.
t blijft onbeschoft om niet even ook maar een kleine opmerking te maken over je kindje. snap best dat je teleurgestelt bent. hier bij de eerste allemaal bezoek, kaartjes,kadootjes en nu bij de 2e vrijwel niets.... alsof ze nu wel weten dat we dit ´kunstje´ al kunnen, jammer dat je op deze manier de mensen leert kennen.
Jammer dat ze zo weinig/ tot geen interesse in jou en je kleine toonden zeg. Ik kan me voorstellen dat je dat absoluut niet leuk vind. Wie weet hebben ze het toch wel ingezien toen je de keer erop niet mee kwam dat ze niet leuk gereageerd hebben. Je kan ze nog een keer een kans geven, als er dan weer niet op gereageerd word kan jealtijd nog besluiten helemaal niet meer mee te gaan. Ik weet precies hoe het voelt, alleen dan met familie, mijn neef stuurde na 3 maanden na de geboorte pas een hoera een zoon kaartje toe, en dat nadat ik aan mijn tante had gevraagd of het kaartje niet was aangekomen, ze hebben jack 1 maal gezien tijdens een begrafenis. En toen was hij al dik 9 maanden oud. Mijn nichtje kreeg de maand voor Jack een kleine, zijn we op kraamvisite geweest met Jack, ze zouden nog eens bij een langskomen, je raad het al nooit meer wat gehoord van hun. Op mails reageren ze ook niet, dan hoeft het van mij ook niet meer. Wie weet nodig ik hun niet eens uit op mijn bruiloft (nog niet gepland maar toch).
he LadyXochi, bekend verhaal Laten we zeggen dat ik we ook altijd een wormvormigaanhangsel heb gevoeld bij de oud-studiegenoten van mijn man. En dat is helemaal niet erg weet ik nu, het zijn zijn vrienden en niet de mijne! We hebben nu onze vriendengroepen meer gescheiden, hij onderhoudt zijn eigen contacten. Maar ik voel me niet meer verplicht om perse met de vrouwen van zijn vrienden op te trekken. Sommigen heb ik wel contact mee omdat het klikt en anderen niet meer. Weet je, vriendschappen komen en gaan in het leven, en soms groei je uitelkaar en kom je erachter dat je niks meer gemeen hebt. Zeker bij studievrienden, je studententijd is dat wat je aanelkaar verbond, maar om daar nu de rest van je leven herinneringen over op te halen... Het is helemaal niet erg om er een punt achter te zetten of een pauze te nemen. Soms kom je elkaar later weer tegen (op zp bijv ) en soms niet meer..... ook goed.
Ik merk, tijdens het kraambezoek wat ik had, dat mensen die al kinderen hebben, hun eigen kinderen en hun bevalling eerder op kraambezoek aan iedereen willen vertellen dan dat ze vragen naar hoe het was bij de net bevallen moeder en kind. Heel raar, en ook erg vervelend. Zou dit toch ook kenbaar maken bij die dames die geweest zijn. Dat je het gewaardeerd zou hebben dat ze niet alleen over alledaagse dingen praatten en dat je wat interesse op z'n plaats vond als ze op kraambezoek zijn.