whoeeeeeeeeeeeeeeeeehahaha wat een super leuk verhaal!!! moet je naar een tijdschrift sturen joh, je kan leuk schrijven hihi ik ga het zeker onthouden voor als mijn kleine man lastig gaat doen met eten GEWELDIG!!!
euh... genoeg! Had er ook een boekje van hoor, engeltje duiveltje Alle streken van dochter lief. Maar goed.. ik post later weer.. ben aan het koken en verbrand van alles!
hihihihi ja dat heb ik ook zovaak met sam nu, dan ben ik ineens weer met hem bezig en dan vergeet ik dat het eten op staat, met als gevolg dat manlief zwarte aardappeltjes naar binnen zit te werken, en ook nog heel lief zegt dat ik heeeeerlijk heb gekookt hihihihihhihihhihi
Ik heb nog een verhaal van mezelf, van vroeger: Wij (mijn 2 zussen en ik) wilden nooit konijn eten. Dat vonden we gewoon zielig. Maar we aten de rest wel (varkensvlees en rundvlees, kip enz) Toen zei mijn moeder op een dag dat we Limburgse kip gingen eten! We geloofden haar op haar woord, en aten het gewoon op! Bleek het later konijn te zijn! Hahaha, we hebben hier wel om gelachen! (ik was 11 ofzo, zussen iets ouder) Liefs Loesie
Leuk! Mijn broer at nooit kip, wel kalkoen! Ik wilde van mijn oma nooit konijn, wel kip! Spruitenstampot werd altijd groenekoolstampot genoemd door mijn moeder en koolraapjesstampot was anderepatattenstampot...
je verhalen zijn echt super.. ik lig hier helemaal in een deuk (vooral die zak op je hooft) en mijn man kijkt me echt aan van gaat het wel helemaal goed met je... hahah je kan wel een boek gaan schrijfen... tips voor moeders met kids hahah
Mijn broertje lustte vroeger geen bonensoep totdat mijn ouders zeiden dit is Bonensnert! En toen at hij het altijd op en vond het heerlijk
Leuke reacties allemaal. Poeh, heb zostraks echt raar gekookt, met het ene oog op de pc en de andere bij de schnitzels. Ik kan alle soorten vlees bakken maar geen schnitzel. Manlief zit altijd zo te kauwen alsof hij kaugom in de mond heeft Ah ja, ik ben geen viersterren mama. Ik zei toen al tegen hem, als jij me neemt is dat prima. Maar dan krijg je soms twee sterren en geen vier! Nu zeven jaar later zijn we nog steeds samen met zijn ups en downs
Het shampoo drama! ,, Nee, nee!!!'' krijs je als mama met de mooie Zwitsal shampoo komt aandraven. ,, Niet doen, niet doehoehoeeehoeen!'' gaat het vervolgens nog harder. We wonen pas hier in het mooie dorpje, een inwijding is niet meer nodig. Waarom niet? daar zorg jij namelijk elke avond voor als je in bad moet. ,, Kinderen hoeven niet iedere dag in bad'' stond schoonmoeder naast me met haar wijzende vinger. ,, Maar ze is zo vies geworden toen ze haar spareribs had gegeten'' lachte ik. De fles shampoo is een drama bij jou, als ik maar in de buurt kom ga je gillen, staan en doe je je mondje zo ver open dat ik er een vrachtwagen in kan duwen. Ik bedacht me het volgende, je bent helemaal gek van de Teletubbies. Niet vreemd ook meid, je bent twee jaar oud. Wat ik me had bedacht was het volgende. Na de tienduizendste wurmpartij van jou onder het sop had ik er ook genoeg van. Iedere avond had ik de badkamer vol sop, en mezelf gratis meegewassen. Ik ging het oplossen! Mama heeft krullen, lang en zwaar maar je vader heeft boerenpaardenhaar. Stijl, glad en daar moet ik echt een pot wax indoen voordat hij een beetje stekeltjes heeft. Mama viel vroeger op surfboys, maar papa is nou eenmaal een lieve boer. Daar is niets mis mee, en dat kan ik mooi gaan gebruiken voor het volgende verhaal... Papa moest vandaag model zitten voor Teletubbie. Ik trok hem een oud shirt van mij aan, rood! Papa speelt voor Po! Po leek even op Rambo maar dat terzijde, toen je de shampoo fles weer zag aankomen was het gillen en krijsen. Papa probeerde Po na te doen, ,, Oh, oh!'' ,, Dipsy, shampoo, shampoo'' Je keek vreemd naar papa, ik deed hem een hele dot roze shampoo in zijn haren en heb in een paar seconden een Teletubbie van hem gemaakt. ,, Ik ook, ik ook!'' riep je met je meidenstemmetje. Vandaag is er wat gelukt, met twee jaar en twee maanden ben je niet meer bang voor shampoo! Lang leve de Teletubbies en bedankt lieve papa voor het helpen
Zo, dat zijn alweer drie verhalen.. Het is leuk om bij de houden en cadeau te doen aan bijvoorbeeld je schoonouders of ouders. Ook heb ik er gewoon ingeschreven hoe ik heb beleefd wat mensen vragen, zeggen en zelfs de irritatiepuntjes (netjes vertaald) zijn erin verwerkt. Zo heb ik een goede band met mijn schoonmoeder gekregen door deze verhalen. Het boekje was zo tegen de honderd pagina's. Van nul tot drie jaar. Op dit moment ben ik bezig met: ,, Een zusje..dat is geen makkelijk klusje!'' haha.
Ik vind jou niet meer lief mama Je zusje is twee maanden geleden geboren. Meid wat heb jij moeten wennen. Wat heeft mama een gebroken nachten en wat zit ik rot in mijn vel. Alles lijkt veel zwaarder dan het is, en dat komt echt omdat ik nog geen ritme heb gevonden. Het lijkt net of het huis is ontploft. Er ligt zoveel rommel op de grond en het lijkt net of mama alles alleen moet doen. Ik kan geen fles meer zien, ik kan geen melk meer ruiken. Deze maanden zijn voor ons een vervelende periode. Je zusje is een heel ander meisje dan wat jij bent, logisch. Ze is fel en krijst, jij was rustig en je kon niet krijsen maar je was een soort gedempt geluidje. Vandaag vertelde je me dat je mij niet meer lief vond Je bent nu bijna vier jaar oud, de leeftijd waar je ook mama iets meer gaat loslaten. Je denkt het allemaal al te weten maar gelukkig weet je dat nog niet Wat staat ons te wachten als je veertien bent? Toen ik je had gevraagd om niet zo te vervelen met mij werd je boos. Ik had je vriendelijk gevraagd om niet met de hagelslag te gaan spelen. Toen ik me had omgedraaid zag ik alle korrels op de vloer liggen. Het leek net of ze me aanstaarden en riepen: ,, Mama, ruim het maar lekker weer op, Assepoester!'' Ik heb je op de gang gezet waarop jij naar de deur liep en het met een ruk weer lostrok. ,, Jij bent niet meer lief mama'' gilde je door het huis. Het werd stil, papa keek me liefdevol aan, zo van: ,, Trek je er niets van aan, ze is pas vier'' De deur ging nog eens open en je riep: ,, Papa is wel lief'' De stilte viel, ik liet mijn tranen even lopen heb het snel afgepoetst en heb je vervolgens een half uur vastgehouden op de bank. Een kwartier later zei je: ,, Je bent de liefste mama''
haha om het start topic moest ik lachen! heel erg leuk geschreven en nog leuker opgelost! maar om jou woorden, maxje, kon ik me niet meer in houden hihi... bij ons thuis noemden ze bloemkool Boompjes! bloemkool? Gadver, maar boompjes die gingen allemaal op!
haha, geweldig! Mijn dochter kon eerder ook geen jullie zeggen. Ze riep dan: ,, Hebben Lullie?'' Daar heb ik vaak om moeten lachen. Ga zo even wat ergs plaatsen. Echt een van de genantste momenten als mama zijnde!
Stom, stom, allerstomst! Het begon een tijdje geleden toen tante Moniek bij ons op bezoek kwam. Je was net 2.5 jaar geworden, wij vieren dat altijd met een halve taart. Tja, sommige dagen moet je gewoon vieren toch? Die tante van jou had een leuk liedje gehoord op Youtube. Het was een soort voiceover van Jochem van Gelder en dat heet Crappy crap. Dit keer zaten er twee kinderen op een stoel en ik ben nogal van de vreselijke humor. Het kindje liep een rondje en de mannenstem galmde door de boxen: ,, Drie keer raden wat jij bent, jij bent een Crackho*r'' ,, Je bent een Crack....'' verder kwam ik niet meer want ik zag jou hoofd vol interesse naar het beeld staren. Ik was vergeten om de headset aan te sluiten en binnen een paar seconden was het leed al geleden. We hebben het maar snel afgesloten want dit is gewoon niet voor jou oren bestemd. Je ging naar de Peuterzaal toe om mama wat rust te gunnen Na drie uur kwam ik je halen, mama had weer eens veel te hard gefietst en de blossen op de wangen staan. Achteraf was ik erg blij dat ik te hard had gefietst want ik voelde me gewoon echt bloedheet worden. De juf van de Peuterzaal wou even met mij praten, hoe het kwam dat Lynn zulke vunzige taal kon zeggen? De juf vertelde dat ze hadden gezongen: Drie keer raden wie ik ben, ik ben... (Lynn moest zij dus roepen, maar dat werd het niet) Je raad het al, Lynn had gezegd, Crackho*r! Nadat ik het verhaal had uitgelegd kon de juf gelukkig lachen om dit verhaal, maar dan wel als een boer met kiespijn. Papa vond het niet grappig, hij vond me nogal onverantwoordelijk. Zo zie je maar weer, kinderen pakken alles op.. vooral de vieze woorden. De dagen erna heb ik een poging gedaan om het uit je te krijgen door te zingen: ,, Drie keer raden wat ik ben, ik ben een bloemkool!'' Gelukkig heb je met me meegedaan en weet ik nu zeker dat ik nooit meer zulke filmpjes wil horen met jou in de buurt