Hallo iedereen, ik wilde even mijn verhaal kwijt en jullie meningen hierover horen. Ik heb echt het gevoel dat ik er veel te veel achter zoek en enorm overdrijf, maar op de één of andere manier kan ik het niet loslaten.. Iets meer dan vier weken geleden ben ik aan de pil begonnen. Ik heb wel een kinderwens (toegegeven, pas sinds kort), maar ben pas achttien en m'n vriend en ik vinden dat het beter is om nog een paar jaar te wachten. Hij komt ook nog eens uit het buitenland dus wil ik graag 'schoon' zijn wanneer hij hier komt ->), vandaar dat ik dus aan de pil ben gegaan. Toen hij hier kwam was ik twee weken aan de pil. In het boekje wat de apotheek me had meegegeven over de pil stond dat de pil gelijk betrouwbaar was als je deze gelijk innam tijdens de eerste dag van je menstruatie (heb ik gedaan), en dat je 'm ook later kon nemen maar het dan pas na een week veilig was. We hebben het dus gewoon zonder condoom gedaan omdat ik wel op de pil vertrouwde. Toen hij echter weg was en ik aan de stopweek toe was, bloedde ik na drie dagen nog niet. M'n zus vroeg me of ik het 'nog wel veilig had gedaan, want de pil beschermde pas na drie weken'. Ik schrok me wild, kon me niet voorstellen dat ik alsnog zwanger zou zijn, maar voelde me wel al een paar dagen beroerd en het bloeden bleef weg. Uiteindelijk begon ik vier dagen na de laatste pil te bloeden. Het deed enorm veel pijn (meer dan voor ik de pil slikte, terwijl de pil juist zou moeten helpen), en het was ook veel heviger (zelfde verhaal, pil zou het toch minder moeten maken).. In het boekje staat wel dat de menstruatie helemaal kan uitblijven of pas wat later in de week begint, maar op de één of andere manier kan ik het idee dat ik een kindje ben verloren niet loslaten.. Dus mijn vragen zijn eigenlijk: Kun je zo vroeg al een miskraam krijgen (misschien een domme vraag, maar omdat ik pas zo kort een kinderwens heb, heb ik me er eigenlijk nooit zo in verdiept.. )? Heb ik gewoon een te zware pil waardoor de pijn ontstaat? Stel ik me aan of zou het echt kunnen dat het is wat ik denk dat het is? Pfff, sorry voor m'n verschrikkelijk lange verhaal, maar ik moest het echt even kwijt allemaal..
Ik denk dat de kans klein is dat je een miskraam heb gehad. Zelf ben ik meerdere malen begonnen en gestopt met de pil en elke keer reageerde ik er weer anders op. En had met een week dat ik aan de pil begon seks, en raakte daar niet zwanger van. Ik denk zelf omdat je die wens sinds kort uit dat je het als een angst beschouwd en je er een soort van in gaat geloven, van zou het dan toch?! Ik begrijp je gevoel helemaal want kan mij redelijk hier in plaatsen. Voor de rest heb ik begrepen dat je behalve de buikpijn niks anders raars heb gemerkt aan de ongesteldheid die hier op volgden. Ook is het heel toevallig dat de miskraam precies tegelijkertijd met de menstruatie zou lopen.mik snap je angst, maar bekijk het nuchter. Ik hoop dat je hier iets mee kan.
Ik denk niet dat je een mk hebt gehad. Bij het stoppen en beginnen met de pil gaat je lichaam anders reageren door de verandering in hormonen. Dat kan resulteren in een andere menstruatie dan je gewend bent. Volgens mij is het ook zo dat je "ergens" in de stopweek ongesteld wordt, niet persé na 2 of 3 of 4 dagen.. dus met 4 dagen is het gewoon prima. Probeer het los te laten en op je lichaam te vertrouwen
Hier sluit ik me bij aan. Je zus heeft ongelijk: het bipoekje dat je van de apotheek mee kreeg klopt gewoon. (Zo is het in ieder geval bij de meeste pillen.) Je lichaam is gewoon even van slag door de pil. Na een paar keer ben je gewend aan de pil en dan wordt het wat rustiger. En dan zul je zien; als je de pil een keer doorslikt of als je er helemaal mee stopt, heb je weer even 1 of een paar keer een 'rare' menstruaties.