Ja zo zouden ze dus allemaal moeten reageren! Je moet je gewoon op je gemak voelen vind ik, en als je dat niet vind dan mag dat best gezegd worden toch?! Nee ze zei eigenlijk alleen dat ik volgende week terug moest komen om te kijken hoe t er nu voor staat maar dat t er niet zo goed uitzag. Ik vroeg nog wel hoe t straks dan verder moet als toch blijkt dat t fout is gegaan, maar toen reageerde ze eigenlijk weer zo van; laten we nou eerst volgende week even afwachten, en dan bespreken we t verder. Heb er gisteren eigenlijk niks van gezegd, was misschien ook geschrokken en kon ook weinig uitbrengen omdat de tranen in mn ogen schoten, maar zit er de hele dag al aan te denken en heb vanacht ook heel slecht geslapen.. Dus mocht t goed zijn volgende week dan wil ik toch wel kijken of ik ergens kan melden dat ze het de volgende keer (tegen andere mensen) misschien iets anders kan brengen....
Zou ik echt wel doen hoor! Ik denk dat artsen, (zeker binnen gynaecologie, want daar heb je vaak van doen met de arts die maar net dienst heeft), erg vaak helemaal niks terugkrijgen van hoe hun handelen over is gekomen. En dat heb je wel nodig om het anders te leren doen, ook een arts. Dus ZEKER die feedback teruggeven. Kun je doen in een persoonlijke afspraak, (ga ik nu dus doen), maar als het goed is heeft je ziekenhuis ook een klachtenregeling, waar je het schriftelijk kunt doen. Kost vaak wat minder energie... Maar een persoonlijke afspraak heeft denk ik wel weer meer effect. Kun je tenminste ook nog toelichting geven enzo... Ik vind haar handelen dus erg tegenstrijdig: ze zegt dat het bijna zeker mis is, maar ze handelt op een manier die laat zien dat dat nog helemaal niet zeker is...
Ja het is heel dubbel. Aan de ene kant zegt ze dat t er niet goed uit ziet, maar aan de andere kant moeten we nog even afwachten hoe t er volgende week uit ziet. Had er net nog met mn vriend over en we hadden eigenlijk allebei het zelfde gevoel erover. We weten eigenlijk nog net zoveel als vorige week zeg maar.. Niks. Hebben ook besloten dat als er de volgende keer weer zoiets voorvalt dat ik dan een andere arts wil. Het is wel zo dat ik niet altijd dezelfde heb, heb volgende week iemand anders. En toen ik om de dag op controle moest ivm clomid had ik ook steeds iemand anders maar zij is eigenlijk wel mijn vaste gyn zeg maar. Maar we wachten maar even af Zoals ik al zei leek het net of ze haast had...
En hoe is het bij jou allemaal? Zag dat je 2 miskramen hebt gehad.. Heftig hoor! En nog niet zo lang geleden ook.. Hoe ga jij er nou mee om? Ik merkte wel dat ik bij mijn miskraam in febr t ene moment heel boos was en dan weer heel verdrietig.. Mocht eigenlijk niet mogen he.... (Beetje rare zin volgens mij )
HIer emotioneel wel weer aardig OK inmiddels, fysiek totaal niet, werk maar 2 van m'n 3 dagen, omdat meer niet lukt en moet er behoorlijk achteraan zitten om dat allemaal onderzocht te krijgen, omdat artsen je direct doodgooien met 'zal wel psychisch zijn'. Maar heftig allemaal idd, zeker omdat onze dochter een huilbaby was en we tot 23 maanden gebroken nachten hebben gehad, (tot een maand of 20 gemiddeld genomen 5 keer per nacht wakker, en rond haar eerste verjaardag zelfs een paar maanden dat ik blij mocht zijn als ik eens een uurtje achter elkaar kon slapen). Maar goed, ben christen en haal een boel kracht uit m'n geloof En de periode met Thirza heeft me wel geleerd vooral op m'n intuitie te vertrouwen, (bleek telkens gelijk te hebben over wat er met 'r aan de hand was, maar werd door artsen steeds gezegd dat er heus wel niks aan de hand zou zijn en dan niks aan onderzoek gedaan). Dus die les gebruik ik nu veelvuldig en ook nu weer bevestiging dat ik mijn lijf dus echt wel het beste ken en weet wat er mis zit.... Dus we zitten op de goede weg en ik laat me niet dwars zitten door artsen die niet mee willen werken
Wat zwaar zeg, zolang gebroken nachten gehad... Wat bleek er achteraf aan de hand te zijn dan? Zo zie je idd maar weer dat je altijd je gevoel moet volgen en dat liegt nooit he... Verschrikkelijk dat artsen zo snel zeggen dat t allemaal wel mee zal vallen.. Paracetamolletje erin, en vroeg naar bed... Maar je moet er gewoon achteraan zitten hoor. Als jij voelt dat t niet goed is, dan is dat ook zo. En je kunt beter 10x teveel naar de dokter gaan dan 1x te weinig toch. Gaan jullie weer een poging wagen om zwanger te worden of heb je het even op een laag pitje gezet? Liefs
Wat er aan de hand was.... respectievelijk kiss-syndroom, eczeem veroorzaakt door een koemelkallergie, (waar we pas bij 8 en 9 maanden achter kwamen, toen we met yoghurttoetje begonnen na het eten). En toen bleek ze ook nog een chronisch ontstoken neusamandel te hebben, die voortdurend voor oorontstekingen zorgde. Met 20 maanden daaraan geopereerd en daarna werd het, na nog een kiezenronde, vijfde ziekte, kiezenronde en de waterpokken, eindelijk rustiger en hebben we met 23 maanden dus maar weer eens geprobeerd of ze toen wel kon gaan doorslapen. Eerder altijd drama's met keihard brullen en daar zo'n beetje in stikken, nu was het met 5 minuten troosten bekeken en 3 nachten later sliep ze door en sindsdien doet ze dat elke nacht, behalve als ze een keertje ziek is. En dan huisarts en CB die vonden dat we d'r maar moesten laten brullen, dan zou ze vanzelf door gaan slapen. Yeah, right.... Huisarts heeft er overigens wel van geleerd en checkt nu altijd maar goed, als ik ergens voor kom, vanuit de gedachte dat het bij ons altijd iets raars is. Van die kant krijg ik dus tegenwoordig alle meewerking wel... Wat betreft zwanger worden: nu idd even niet. Ik weet vrij zeker dat er fysiek iets niet goed zit, heb daar zo mijn ideeen over en laat dus onderzoeken in die richting, (wel elke keer met je vuist op tafel moeten, figuurlijk gesproken dan). Eerst duidelijkheid, voor we er weer voor gaan, want zit niet te wachten op een derde miskraam... Ik stel het liever even een paar maanden uit, waarbij ik in die tijd gewoon rust heb, dan dat we weer een miskraam zouden krijgen en uiteindelijk alleen maar langer moeten wachten op een gezonde zwangerschap. En idd: beter 10 keer teveel dan 1 keer te weinig bij de dokter zitten. Alhoewel ik nog nooit voor niks bij de huisarts ben geweest. Alle keren dat ik er -voor mezelf of voor Thirza- gezeten heb, was er ook echt iets. En omdat onze huisarts dus tegenwoordig wel mee wil werken, zijn we daar tegenwoordig ook altijd wat eerder achter dan een jaar of 2 terug...
Poeh... wat een verhaal! Kan me voorstellen dat jullie een heftige periode hebben doorgemaakt. Makkelijk om te zeggen he, laat maar huilen, dan slaapt ze vanzelf door... Ik heb het zelf natuurlijk nog niet vaak meegemaakt, maar wel bij neefjes en nichtjes, dat is echt slopend... En hoe gaat t nu met haar? Wel fijn iig dat ze doorslaapt! Brengt ook wat meer rust denk ik he. Goed dat jullie even een paar maandjes rust nemen! Je voelt zelf wel aan wanneer je er weer aan toe bent en dan is er misschien ook wat meer duidelijkheid. Lijkt me idd nog verschrikkelijker om een 3e miskraam te krijgen... Ik ben nog steeds geen bloed verloren dus dat is volgens mij een goed teken?! Nog een weekje en dan weten we meer.. Alleen ben zo onzeker... Mn wereld stort echt even in denk ik als ze zeggen dat t voor de 2e keer mis is gegaan... Maargoed, we weten eigenlijk nog niks, tis echt afwachten. Anna
Ja, dat gevoel als je dan voor de tweede keer te horen krijgt dat het mis is, dat wil je idd echt niet. En een derde keer al helemaal niet, nee. Maar dat je nog niet bloedt, geeft iig aan dat er nog steeds de mogelijkheid is dat het goed gaat. Hoeft niet, natuurlijk, want bij een missed abortion ga je eerst ook nog niet vloeien. Maar de kans is er nu iig gewoon nog steeds dat je echt gewoon nog een hartje gaat zien, komende week. Ik duim voor je! Thirza slaapt sinds dik een jaar dus idd door en doet het nu hardstikke goed. Nog twee keer heftige diarreeperioden gehad door een darmparasiet en sindsdien is het eigenlijk klaar met de rare dingen die er altijd waren. En over laten huilen... even jengelen om in slaap te komen, vind ik prima, maar laten krijsen en brullen niet: dat zijn signalen dat er wat aan de hand is. Nou, dat bleek hier dus idd wel. CB en huisarts vroegen uberhaupt helemaal niet door hoor, voor ze met dat huilen-advies kwamen. O, ze krijgt nog nachtvoedingen (7,5 mnd)? Laat maar huilen, dan is dat zo over. Ja, vast.... Maar goed, dat hebben ze beiden terug op hun bordje gehad van me, en toen bleek dat het KMA, eczeem en chronische oorklachten waren, draaiden ze enorm bij en gingen ze mijn lijn volgen. Sindsdien geen last meer van ze
Je voelt zelf idd wel aan of het jengelen is of dat er echt iets aan de hand is lijkt me, en is dan denk ik erg frustrerend dat ze bij het cb en de huisarts zo reageren. Maar iig fijn dat t nu goed met haar gaat, ondanks een paar heftige tijden... Heb sinds vandaag trouwens wel veel afscheiding, maar geen bloed.. Weet niet of dat iets betekend, maar merk wel dat ik nu overal zo op let, en of ik niks raars voel. Mn borsten zijn ook iets minder gevoelig, maar dat wil ook niet altijd iets zeggen natuurlijk. Kan de ene dag toch wat erger zijn dan de andere denk ik. Word iig gek van onzekerheid, en zit sinds dinsdag ook totaal niet lekker in mn vel. Ging met zo'n goed gevoel naar t ziekenhuis dinsdag en dat wordt op deze manier in een keer verpest..
Die afscheiding had ik bij de zwangerschappen ook. Is een goed teken en hoort helemaal bij zwangerschap En verder kunnen kwaaltjes idd per dag varieren en moet je daar vooral niet teveel over proberen te stressen, (makkelijk gezegd uiteraard ).
Oh gelukkig hihi, de afscheiding is nog iets erger geworden zelfs.. Heb t nog nooit zo erg gehad (sorry hoor haha) Kwaaltjes zijn weer terug, en nog geen bloeding gehad dus dat is allemaal wel weer positief. Nog een kleine week en dan weten we meer. De ergste klap is ondertussen wel een beetje gezakt, heb af en toe ook het gevoel dat het wel goed zal komen. Maar nog even afwachten dus... Fijn weekend!
he Anna, hoe voel je je? ik hoop dat je het nog volhoud tot de 23e. Had je niet iets eerder mogen komen? ik mocht ook een week eerder omdat ik van de stress helemaal kapot ging...
spannend nog maar 1 dag wachten, ik hoop voor je op goed nieuws, ik wens je veel succes in deze spannende tijd
Jeetje meis wat een verhaal... Heel veel succes morgen, ik hoop dat je heel goed en positief nieuws te horen krijgt!! Mijn duimen draaien voor je!! Veel succes morgen!! Liefs Bob