Oh lola Hoe gek ook, in het begin van de zwangerschap wil je geen bloed zien maar na de vlokkentest heb ik stiekem gehoopt dat die een mk zou veroorzaken en dat ons kindje zelf besloot te gaan. Vooralsnog is dat niet zo en staan we nog steeds voor de keuze. Vanavond echo als nazorg vlokkentest en Do gesprek in vu om alles nog eens Door te nemen en ook de veeindigingsmogelijkheden door te nemen. Kerst was fijn voor de afleiding maar met vlagen kan ik me niet inhouden en moet ik weer hard huilen. Het gaat zo op en neer! Maar idd vraag me ook af wanneer hcg uit mijn lijf zal zijn straks. Nu die kwalen nog hebben is zo killing!
Ja lastig hè... maanden lang wil je je op en top zwanger voelen en nu moet je gewoon ontzwangeren. Veel sterkte bij de afspraken! Ik vind het prima om een nieuw groepje te starten. Voel me niet prettig bij de gewone NOD forums.
Hoe gaat het met alle dames? Hier gaat het emotioneel iets beter, begin mij weer wat meer mijzelf te voelen en dat is fijn. Zijn jullie alweer aan het werk? Ik ga maandag weer beginnen.
Frummels, wat fijn dat je je langzamaan weer terug jezelf begint te voelen, ik merk bij mezelf ook dat het terug begint te komen alleen wacht ik nu nog op het stoppen van het bloedvverlies; gevoelsmatig kan ik het dan echt afsluiten. Hier ben ik deze week alweer terug aan het werk gegaan. Ik werk maar halve dagen (alleen de ochtenden) en de afleiding die het werk/de cliënten me geven helpt ook enorm om terug tot mezelf te komen. Mag ik vragen ( om terug te komen op onze berichten van eerder 😊 ) wat voor onderzoeken je gaat krijgen straks in Gent, of weet je dat nog niet? Ik kan me voorstellen dat je aan het aftellen bent, jullie hebben al best een tijdje moeten wachten! Ik heb gisteren nog even contact gehad met mijn vk, wat me nogmaals doet realiseren hoe blij ik ben met deze praktijk. De zorg en de steun die ze me nu hebben geboden tellen zo goed op bij de begeleiding die ik al bij mijn twee andere zwangerschappen heb gehad, echt heel fijn. We hebben nu ook afgesproken dat wanneer we straks weer zwanger mogen zijn ik al voor een vroege echo mag komen en dan wekelijks terug mag komen om even te kijken hoe het kleintje het doet; en of het hartje dus nog klopt. Ik merk dat dit goed bijdraagt aan het vooruit kijken naar een nieuwe zwangerschap, het is dan wellicht geen garantie maar wel een fijn idee dat die mogelijk me geboden wordt.
Hoi meiden, Fijn om elkaar een update te geven, juist omdat we ook zoveel bij elkaar herkennen. Jairy, fijn dat de VK jullie zo goed begeleid. Ik wil eigenlijk bij mijn nacontrole vragen of ik bij een volgende zwangerschap de eerste 15 weken onder controle mag in het ziekenhuis. Ze hebben daar beter echo apparatuur en kijken veel specialistischer. Denk dat me wat meer rust kan geven. Wat vinden jullie daarvan? Bubbels, hoe is het bij jullie? Ik hoop dat jullie inmiddels meer duidelijkheid hebben. Hier gaat het nog steeds met ups en downs. Gisteravond toch opeens weer zo verdrietig. Ik vind het moeilijk te accepteren dat het pas met 12 weken misging en de termijnecho gewoon goed was. Waarom was het niet gewoon met 6 weken mis gegaan. Voor mijn gevoel had ik dan minder tijd 'verspild'. Ik ben de afgelopen 4 maanden zwanger geweest (2 zwangerschappen). Ik slaap heel onrustig en elke keer als ik wakker was ging ik fantaseren/dromen over de babykamer/babykleertjes/positiekleding/leuke foto's die ik ging maken etc. Nu word ik steeds wakker en moet ik me eerst weer realiseren dat het baby'tje echt niet meer bij me is en vervolgens kan ik niks leuks bedenken om over te dromen. Ik vind het ook zo'n raar idee om zo meteen weer een keer aan de ovulatietesten te beginnen, de spanning van het wel of niet ongesteld worden, symptomen voelen enzo. Ik ben daar voor mijn gevoel een beetje klaar mee. Maar de realiteit is dat we echt weer opnieuw moeten beginnen...
Dag meiden, Alles wordt langzaamaan weer terug normaal. Ik ben er niet heel emotioneel onder, ik ben eerder blij dat het achter de rug is. Ik voelde me wel heel verdrietig toen ik hoorde dat het niet goed was en ook terwijl ik aan het wachten was op de miskraam, en tijdens de twee kuren cytotec. Nu is het bloeden zo goed als gestopt, voel ik me weer een beetje meer mezelf. Ben ook weer begonnen met sporten, dat helpt ook. Ik begin dinsdag weer met werken en heb daar wel zin in. Als ik nu denk aan zwanger worden, ben ik best wel angstig. Ik kijk eigenlijk niet meer uit naar die eerste 12 weken, en ben als de dood dat ik weer een miskraam zal krijgen, vond het erg heftig als ik erop terug kijk. Dat vind ik het allerergste nog, dat ik niet meer zo onbevangen naar het zwanger worden kijk. In die zin snap ik je goed Lola, ik heb er ook niet echt "zin" in, terwijl ik hiervoor wel die leuke spanning voelde. Jairy, fijn dat je zo goed begeleid wordt en dat je je ook wat meer jezelf voelt. Mijn gyn heeft voorlopig geen aanpassingen voorgesteld. De volgende keer dat ik zwanger ben (klop klop), dan krijg ik een echo met 8 weken, maar dat is standaard bij haar. Voor de rest moet ik dus nog een cyclus voorbij laten gaan, voor we weer mogen beginnen met proberen. Al met al duurt het nog wel een tijdje, gok ik. Maar het idee van een eigen clubje zie ik zeker wel zitten, zeker omdat geen van ons als een malle zal staan springen bij een positieve test. Heel jammer, maar ik denk dat we allemaal de neiging zullen hebben om een slag om de arm te houden - toch zeker tot aan de 12 weken. Frummels, ik ga je zeker proberen volgen hier op het forum, ik hoop zo dat er wat uit je onderzoeken in Gent komt. Ik heb gehoord dat Gent echt wel de beste is op dit gebied. Ik heb al hele mooie en hoopvolle verhalen over Gent gehoord, dus met jou komt het zeker goed.
Ik heb een ander topic over wat ons kindje heeft en daar had ik een update geplaatst. Ik plak het even hier: Vandaag hebben we een uitgebreid gesprek gehad met gynaecoloog van het VU. Gezien de omvang en groei van de blaas is de prognose slecht. Wij kiezen bewust voor geen verdere behandeling omdat het toekomstperspectief van die kindjes (zeer) beperkt is, als ze al overleven. Vandaag hebben we geen echo gehad. Maandag staat een laatste echo gepland om daarna een definitief besluit te nemen. Voor nu komt het voor ons neer op beëindiging. Dit staat wel alvast gepland voor volgende week, via een natuurlijke bevalling. Nadien zal het kindje worden onderzocht. Na 6 weken krijg ik dan een nacontrole en rond die zelfde termijn zal er ook een afspraak zijn met de klinisch geneticus over de diagnose en de kans op herhaling. Nog 6 dagen zwanger en dan volgt waarschijnlijk het afscheid, het is zo onwerkelijk maar wel harde waarheid. Liefde is ook loslaten houden we ons maar aan vast... Ik heb gevraagd hoe het bij een evt volgende zwangerschap zou gaan. Ik zou dan een vroege echo krijgen om vast te stellen of het leeft en met 12 weken een guo. Dat vind ik wel een prettig idee. Ik heb zwangerschapstesten gekocht maar dat is om juist de aflopende lijn te checken. Raar idee toen ik ze kocht. En clubje sluit ik me graag bij aan!
Hoi allemaal, ik ben zwanger geworden via icsi met pgd. Wat inhoud dat er naar het embryo wordt gekeken. Aar een specifieke afwijking. Mijn vriend heeft een botziekte. Twee van onze embryo's hadden de ziekte niet. Debeste was terug geplaatst. Vorige week hadden we een echo. Een ontegelmatig kloppend hartje en slechte/ kleine vruchtzak. Vandaag terug en helaas geen hartje meer. We zitten zwaar in zak en as. We hebben een jaar gewacht op zwangerschap en nu is het ineens voorbij. Ikverlies geen bloed en ze hopen dat mijn licham het vanzelf afstoot. Maar daar lijkt het niet op. Mijn vriend en ik zijn zoo verdrietig.
Jairy tuurlijk mag je dat vragen. Ik weet het niet precies, maar in ieder geval gaan ze uitgebreid kijken naar schildklier, bloedstolling en checken ze of ik een auto immuun ziekte heb. Ook gaan ze kijken met een hysterscopie of ik een baarmoederafwijking heb. Wat vervelend dat jij ook nog steeds bloed, ik heb dat ook. Laatste vier dagen alleen maar bruin, heb jij dat ook? Bikkel dat je alweer werkt hoor! Ik kon mij er deze keer nog niet toe zetten. Lola heel herkenbaar van dat opnieuw beginnen. Voor mij zijn na twee jaar de ovulatietesten en het zwanger worden niet leuk meer. Elke keer toch weer nieuwe bestellen, terwijl je ook gewoon nog zwanger had kunnen zijn. Het lijkt mij bij jou zo na die 12 weken extra zwaar, je hebt je kindje zo lang bij je gedragen. Als jij je beter voelt in het ziekenhuis kan je dat altijd vragen toch? Gaat ook om jouw gevoel. Ik heb het idee dat bij ons in de buurt de echo praktijk betere echo apparatuur heeft dan in het ziekenhuis, dus het ligt ook wel aan de plek en wanneer ze voor het laatst daar in geïnvesteerd hebben. Dank je wel Toute, wat lief. Maar als we samen blijven schrijven dan kunnen we elkaar blijven updaten. Ik vind het ook heel fijn om met jullie te blijven schrijven. Willen jullie hier blijven schrijven of een nieuw topic openen? Het maakt mij niet uit! Wat goed dat je weer gaat werken, ik heb er ergens ook wel weer zin in. Heb je lang thuis gezeten? Bubbels jeetje ik ben stil van je verhaal. Wat een moeilijke keuze, ik denk dat ik in jouw geval hetzelfde had gedaan. Ik las eens in iemands handtekening: uit liefde heb ik jou laten gaan, ik vond dat zo'n mooie tekst. Ik heb ook testen gekocht om mn hcg te checken, gewoon goedkope van de action. Dag 8 (eergisteren) was hij nog knal positief. Volgens mij ben je rond 12 weken al over je piek hcg heen, maar het zal waarschijnlijk wel een aantal weken duren. Fijn dat jullie kindje onderzocht gaat worden, hopelijk kom je wat meer te weten. Cindy welkom. Wat een verdrietig verhaal. Hoe ver zou je vandaag zijn geweest? Heel veel sterkte de aankomende tijd, ik hoop dat het infernaal vanzelf komt. Heeft jullie andere embryo het gered tot cryo of moeten jullie bij een volgende poging een hele nieuwe icsi-pgd traject in?
Tout, wat fijn om te horen dat het zo goed gaat met je! Verlies je helemaal geen bloed meer? Wel fijn dat je het sporten weer hebt kunnen oppakken, ik hoop het dansen na de vakantie hier ook weer op te kunnen pakken. Ik herken je "angst" voor het opnieuw zwanger worden heel erg, dat heb ik daarom dan ook kenbaar gemaakt bij de VK en die bood me daarop aan de wekelijkse echo's straks te doen. Ik denk dat geen van ons straks meer onbezorgd zwanger durft te zijn, dat "pretje" is er helemaal vanaf. Lola, ik zou ook vragen of je de echo's straks bij de gyn mag doen, als dat voor jouw gevoel fijner is dan lijkt het me niet dat ze daar een probleem van mogen maken. Tenslotte gaat het ook om jou en gezien wat je nu hebt moeten doorstaan mogen ze daar best op mee geven, al denk ik ook wel dat ze dat zullen doen. Frummels, dat is toch wel een flinke rij met waar ze naar gaan kijken, maar ergens ook wel fijn. Zo kun je op die manier wel straks een hele rits uitsluiten en/of een oorzaak vinden. Ik las ergens dat ze dachten dat je een hartvormige baarmoeder hebt, of heb ik nu dingen door elkaar gelezen? Maar zou dat de reden zijn dat daarom dan ook naar je baarmoeder kijken, of is dat ook standaard? Hier verlies ik nog gemengd bruin met wat roze/rood bloed, maar het is wel weinig; zeg maar de laatste dagen van een menstruatie. Heel af en toe "loopt" er even wat meer uit, maar dat is me nu maar 2x gebeurd. Misschien is een nieuw topic fijner? Mij maakt het ook echt niet uit, maar wellicht dat we daar "fris" van start kunnen gaan met elkaar? Cindy, welk hier en wat onzettend verdrietig om je verhaal te lezen. Ook vanuit mij heel erg veel sterkte de aankomende tijd, hopelijk komt alles vanzelf op gang en kun je het langzaamaan een plekje geven. Bubbels, oh ik wordt helemaal stil van jouw berichtje. Het lijkt me een ontzettende moeilijke keuze, maar ook ik denk dat ik hetzelfde gedaan zou hebben. Liefde is inderdaad ook loslaten, hoe moeilijk dit ook mag zijn. Ik heb ook zwangerschapstesten in huis gehaald om de afloop van mijn HCG te kunnen controleren. Afgelopen zaterdag heb ik de eerste gedaan en die was drie dagen na de curretage nog positief. Morgen of zaterdag doen we er weer een.
Ja er is inderdaad een vermoeden van een hartvormige baarmoeder, wat een oorzaak zou kunnen zijn van mn miskramen. Ik krijg half januari daar een echo voor bij mn eigen gyn en dan gaan ze in Gent daar dus verder naar kijken. Ik heb begrepen dat elke vrouw met een geschiedenis een hysterscopie krijgt als dat nog niet eerder gedaan is. Ik vind het heel fijn dat er wat dingen uitgesloten en hopelijk ook gevonden gaan worden. Ik wil wel een nieuw topic aanmaken. Zal ik het zwanger worden na miskraam december noemen? En bij de miskramen pijler? Denk dat hij dan het makkelijkste te vinden is?
Oh Bubbels...tranen in mijn ogen bij jouw berichtje...ik vind het zo erg voor jullie, wat een nachtmerrie. Ik wil jou en je man/vriend alle sterkte in de wereld wensen de komende tijd. Cindy, ook een hele dikke knuffel voor jou, ook zoveel verdriet te lezen in je berichtje. Er zijn geen woorden voor en je kunt het verwerken ook niet versnellen, met geen enkel troostend woord. Maar de meiden die hier schrijven weten precies wat je voelt, het is onbeschrijflijk hard en verdrietig om zoiets te moeten meemaken. Frummels, misschien een nieuw topic onder "kinderwens" en dan "zwanger worden" of "zwanger worden clubs" sub-pijler? Dat heeft een iets positievere insteek dan onder "zwanger zijn & miskraam" of bedoelde je dat niet? Ik denk dat ik al een topic van jou zag onder "kinderwens" (exacte sub-pijler weet ik even niet meer), ik denk dat het "zwanger worden na een miskraam" heette, vind het ook niet erg om daar mee te schrijven. Maar een apart clubje, speciaal voor degenen die in december een miskraam gehad hebben, vind ik ook heel goed. Kies maar! Jairy, ik verlies alleen nog wat bruin, en dat wordt steeds lichter van kleur. Ik hoef geen maandverband of inlegkruisje meer, het komt eigenlijk alleen als ik naar het toilet ga.
Dames even benieuwd, hadden jullie tot de curettage nog kwaaltjes en zo ja hoe snel waren die weg? Ik heb er nog ontzetten last van en ben wel benieuwd hoe snel mijn lijf weer ontdaan is van die hormonen die dat veroorzaken! Een nieuw clubje onder zwanger worden lijkt me wel Prettiger al is het om het (positieve) idee. Willen er dan dat er nog leden bij kunnen of houden wel het met deze dames (dan moeten wel de titel idd even specifieker maken)
Na de curretages ( muv fie met restweefsel) zakten mijn kwaaltjes vrij snel. Na een week had ik hier geen last meer van.
Frummels, ik vind het helemaal prima! Misschien is het inderdaad wel een idee om het topic onder zwanger worden te plaatsen, voor een extra positief idee. Heb jij trouwens ook in de ochtend na het opstaan dat je nog wat meer bloedverlies hebt? Hier is het in de ochtend namelijk nog wel even wat meer rood, om vervolgens de rest van de dag over te gaan naar roze/rood/bruin. Toutepetite, oh dat is echt heel erg fijn! Hoeveel dagen na de MK zit je nu? Bubbels, ik had al niet super veel kwaaltjes in het begin, maar bij mij leken ze opslag verdwenen toen we hoorde dat het kleintje niet meer leefde. Alsof er een knopje van 'aan' omgeschakeld werd naar 'uit', ik voelde me direct niet meer zwanger. Dit was 11 dagen voor mijn curretage al. Ik heb vanmorgen weer een testje gedaan en ik wil ze toch even met jullie delen. Mijn lichaam is blijkbaar ook sneller klaar met de zwangerschap dan ik dacht want het streepje van vandaag is heel erg turen. Het testje van de 24ste is 3 dagen na de curretage en die van vandaag zit nu op 9 dagen.
Oh wow dat is al snel uit je lijf zeg, heel fijn! Hier leeft het kindje natuurlijk nog. Ik was juist voor de termijnecho minder misselijk Enzo maar nadat we in deze achtbaan terecht kwamen kwamen de kwaaltje 10x zo hard terug. Heel lastig want mijn hoofd is al niet meer zwanger maar mijn lijf dus 10x zo erg!
Ja zo snel had ik het eerlijk gezegd ook niet verwacht, ik dacht dat dit nog wel een paar weken kon duren. In principe zou het voor mij nu alleen nog wachten op het stoppen van het bloedverlies zijn en dan is het echt klaar, maar doe volgende week denk ik nog 1 testje en dan zal het wel goed zijn. Ik kan me goed voorstellen dat het lastig is, geestelijk weet je al dat je niet meer zwanger bent, maar je lichaam lijkt daar gewoon nog niet mee eens te zijn. Wat ergens ook een beetje logisch is gezien jullie kleintje nog leeft, maar wat het niet minder makkelijk maakt.
Hallo meiden, Ik ben even een weekje niet op het forum geweest, even andere dingen gedaan. Kerst was hier ook lastig, ik had nog steeds buikpijn en dat zagen mensen ook. Iemand die nogal ver van mij af staat vroeg of het niet goed ging met de gezondheid. Nu had ik mij voorgenomen om er gewoon open over te zijn, en als iemand ernaar zou vragen, gewoon te zeggen dat ik een miskraam gehad had. Maar ik kreeg het niet over m'n lippen. Gelukkig sprong mijn man in met: het is nog heel vers, en vroeg ze toen ook niet verder. Wel lekker alle dingen gegeten/gedronken die niet gemogen hadden als ik zwanger was geweest Dinsdag was voor mij de eerste dag zonder iets in mijn onderbroek, haha! Heerlijk weer. Bloedverlies is sinds maandag helemaal gestopt. Sinds gisteren ook eindelijk niet echt buikpijn meer. Ik ben gister ook voor het eerst weer gaan werken, meteen een hele dag. Gelukkig was het niet erg druk en heb ik even mijn verhaal van mij af kunnen praten tegen een goede collega. Ik vond het heerlijk om weer aan het werk te zijn. Ik zou graag een nieuw topic openen, inderdaad onder zwanger worden. We kunnen een beetje positiviteit wel gebruiken, denk ik! Met een naam als: 'Dec MK, op naar 2017' oid? Die testen van Jairy, wow.. Het lijkt mij toch nog best confronterend, of ben je er echt alleen 'blij' mee? Ik heb het nog niet aangedurfd om er überhaupt weer te gaan kopen. Maar misschien is het wel beter voor de gemoedsrust.. Bubbels.. Geen woorden voor jouw verhaal heel veel sterkte.
Ik zou zaterdag 9 weken zijn geweest. Ons kindje is gestopt bij 7 weken en 4 dagen. We hebben nog 1 cryo. Dus hopelijk ontdooit deze goed zodat we nog een kans hebben. Maar zo lang dit kindje er zit zullen we moeten afwachten. Zo triest om al jullie verhalen te lezen. Maar het geeft ook steun om zo met elkaar te praten over ons verdriet. Ik zou graag in het aparte clubje mee praten. Alben ik eigenlijk nog aan het wachten op de echte miskraam. Ik weet alleen sinds gister dat ons kindje niet meer leeft. Maar er komt niks op gang helaas.
Bubbels, ik moet veel aan je denken hoor! Liefde is inderdaad loslaten... Cindy, wat een verdriet voor jullie zeg. Wat is het toch oneerlijk als het juist zo gewenst is en je in je hart al moeder bent maar het kleintje je toch moet verlaten. Mijn bloedverlies wordt ook minder. Ik denk dat ik volgende week een keer een test ga doen om te kijken of het hcg eruit is. En dan maar kijken (op basis van mijn vruchtbare slijm) of de eisprong alweer een beetje in beeld komt of dat dit nog heel lang gaat duren. Ik had na de curretage geen echte zwangerschapsverschijnselen meer. Alleen mijn borsten waren nog wat groter en gespannen.