ik ben in maart zwanger geraakt. Ik was uit elkaar met de vader van mijn eerdere kids. En deze vader(dacht dat het me beste vriend was na 18 jaar vriendschap) heeft vanaf dat hij het wist alle contact verbroken. We hadden ook geen relatie, hadden gewoon een goede tijd samen. Heb veel nagedacht over abortus maar ik wist dat ik dat gewoon niet zou doen. Na 9 weken kwam ik voor een echo , ben 3 weken teruggezet naar 6 weken. Ik vond het wel vreemd maar ik heb vaak een late eisprong dus het had gekunt. Alles leek goed heb zelfs een hartje zien kloppen. alles voelde goed, Had totaal geen voorgevoel. Tot ik met 9 weken terug moest komen en er niks meer dan een lege vruchtzak te zien was. Ik ging door de grond maar toch bleef ik positief ze kunnen het toch verkeerd gezien hebben. 2 weken daarna was de situatie onveranderd. Ik zou bijna al 12 weken zijn en ik was eigenlijk nog verder doordat er in het begin al verwarring was over de bevruchting. Heb uiteindelijk pillen genomen en na 4 dagen 'bevallen van bloedproppen' was het eindelijk over. Heb echt helse pijnen doorstaan en ik heb al kinderen maar dit was er niks bij. Ik heb het vruchtje niet gevonden omdat die er niet meer zat wat ik ook amper kan bevatten. Ook zit ik ermee dat ik totaal geen gevoel had van welk geslacht het kindje was. Ik heb al die tijd hoop blijven houden dat het nog wel goedkwam aangezien ik nergens last van had wat op een miskraam duidde en mijn lichaam heeft me heel goed voor de gek gehouden. Zelfs nu 3 maanden later denk ik vaak wie weet beval ik alsnog over een paar maanden maar mijn verstand weet wel beter heb overigens meerdere echos gehad nadien. maargoed het heeft heeel veel met mij gedaan. Ik ben ondertussen weeer met de vader van mijn kinderen en het gaat gelukkig goed we proberen zelfs weer voor een kindje van ons maar het zal dit nooit vervangen. En ik vind het heel erg voor iedereen die dit ooit heeft moeten meemaken. en nu ben ik blij dat ik mijn verhaal hier even heb kunnen neerzetten
Ik kan het haast niet bevatten heb dit 2 dagen geleden gepost en nu ben ik er net achter dat ik weer zwanger ben. Geloof het zowat niet maar het is echt zo!! Dus mijn kinderen krijgen nog een broertje of zusje en ondanks dat we vorig jaar niet samen waren, wel van hun eigen papa. Gelukkig maar misschien kan ik dit nu een beetje een plek geven en me op de toekomst richten. En ik hoop dat ik uiteindelijk niet een tweede verhaal over een miskraam hier hoef te plaatsen en dat alles nu goed loopt gr lauraa98