geen leuke reactie vader\opa

Helaas geen tips... Wat ontzettend jammer van de reactie van je vader!!! Hopelijk draait hij bij

Heek veel succes en nog gefeliciteerd met jullie zwangerschap

 

Jeetje, wat vervelend zeg.. Heb je enig idee waarom ie zo zou kunnen reageren? Ik zou 'm idd wat tijd geven om hem aan het idee te laten wennen, misschien over een paar weken weer contact proberen op te nemen? Maar lastig hoor. Sterkte/succes!

 

jammer en pijnlijk,
maar geef je vader even de tijd om eraan te wennen. deze mededeling strookte waarschijnlijk niet met het plaatje van de toekomst van zijn dochter dat hij voor ogen had....

wie weet belt hij je over 30 weken meerdere keren per dag om te horen of het al begonnen is....

 

Wat rot dat je vader zo reageert? Ik kan me best voorstellen dat een vader zich wat zorgen maakt als zijn nog studerende dochter zwanger is. Met alle respect voor jullie keuze: als het voor jullie goed is, dan is het goed. Maar als vader of moeder wil je gewoon graag zien dat het leven van je kind op rolletjes verloopt. En je maakt het jezelf waarschijnlijk niet makkelijker zo. Dus de bezorgdheid die waarschijnlijk achter zijn reactie zit, kan ik best begrijpen.

Maar de manier waarop hij dit laat merken en natuurlijk helemaal overdreven. Hoe is jullie relatie verder (in ieder geval hiervoor). Heb je nog een moeder? Wat vind zij ervan? Kan zij misschien bemiddelen? En hoe staan de ouders van je vriend er tegenover? Kunnen zij misschien eens met hem in gesprek gaan?

 

Het klinkt heel lullig wat ik nu ga zeggen. Mijn opa heeft ook nooit gewilt dat mijn ouders kinderen kregen. Ondanks dat ze getrouwd waren, huisje hadden, beide werk hebben etc. Gewoon een goed leven dus. Mijn opa's eerste reactie: denk maar niet dat wij er blij mee zijn! En dat was HIJ ook echt niet! Oma was wel blij met ons, mijn zusje en mij. Helaas leeft zij niet meer.

Ik heb nooit een goed contact gehad met die kant opa en oma. Het is ook zo geweest dat wij jaren geen contact met ze hadden. Ze dus ook nooit zagen. Daarna contact weer gehad, tot oma's dood. Daarna heb ik hem maar 2 keer gesproken en 1 keer gezien. En mis ik hem? Nee, absoluut niet.

Ik kan je verder geen adviezen geven. Wel wil ik je meegeven, wil jij perse dat jouw kind een opa heeft die totaal niet blij is met zijn kleinkind? (Want ik merkte als kind heel erg dat mijn opa ons niet wou. Mijn neefjes waren zijn alles. Wij werden genegeerd). Of wil je het contact verbreken met hem? Het kind zal niet beter weten.

Nogmaals, ik ben grotendeels zonder opa en oma opgegroeit. En als ik contact had met mijn opa bezorgde hij mij een onwelkom/onprettig gevoel. Ik zou het mijn kinderen niet willen aan doen.

Dat is dan ook dé reden dat ik geen contact meer wil met mijn oma van de andere kant, want ook zij is niet blij dat ik zwanger ben van de tweede. En dat voelt heel rot als moeder zijnde. Maar ik wil mijn kind die ellende besparen.

 

Hee,

Wat vervelend zeg! Ik kan me wel een beetje indenken hoe dat voelt. Ik ben 21 en wij studeren allebei nog. Ik zeg er wel eerlijk bij dat mijn zwangerschap ongepland was en ik weet natuurlijk niet hoe dat bij jou zit, maar ik was onwijs bang om het te vertellen aan mijn ouders en aan de ouders van mijn vriend.

Zij reageerden in eerste instantie ook alles behalve enthousiast, maar minder extreem. Ik vond het ook onwijs vervelend dat er niet positief op gereageerd werd en daardoor voelde ik me ook onzeker.

Ik heb gewoon rustig nagedacht met mijn vriend en wij hebben ervoor gekozen om onze kleine te houden. Uit jouw verhaal begrijp ik dat jullie dat ook willen.

Wij weten het inmiddels een week of vijftien en iedereen is eraan gewend geraakt en staat er ook een stuk positiever in. Geef je vader even te tijd om eraan te wennen en ga lekker genieten samen van de zwangerschap.

Sterkte!

 

Sterkte meis! Hoop dat je vader gauw bijdraait!! Liefs..

 

Zodra hij gewend is aan het idee gaat het vast beter!

Ik was 18 toen ik zwanger werd van de eerste, hadden ook alles al voor elkaar en een poos bij elkaar. Maar nog vond mijn vader en zus het ook echt niet leuk.

Dus dan is het heel simpel ze kunnen het beter accepteren en anders maar niet. Je moet genieten van je zwangerschap en je niet druk maken om anderen, zodra hij er aan gewend is komt het vast helemaal goed, hij kan er tenslotte toch niks meer aan veranderen!

 

Wat een nare reactie inderdaad zeg... Normaal zou ik zeggen dat hij gewoon geschrokken was, en daarom zo reageerde, maar dan is het raar dat hij na die weken niet wat bij begint te draaien. Maar ik begrijp dat je band met hem sowieso iets minder goed is? En met je moeder en schoonouders wel? Want dan zou ik je adviseren om, zoveel als mogelijk (want: niet makkelijk) je vader hierin een beetje los te laten, en je vooral te richten op de oma's en opa die wél gaandeweg van de schrik bekomen en nu blij zijn met het kleintje. Wie weet draait je vader nog bij, dat zal vooral als zijn persoonlijkheid liggen, niet aan de baby.

 

Misschien als jullie elkaar zien en hij ziet hoe je en je vriend stralen van blijdschap draait hij al wel bij. Wees oprecht blij met je zwangerschap en probeer dat uit te stralen. En anders geef 'm nog een kans... Hij heeft nog 7 maanden om het een plek te geven en leuk te gaan vinden....

Succes!! En gefeliciteerd!

 

wel rot ,maar denk dat je vader zo reageert van boosheid en tsjaa als ouders zeg je dingen die je mischien niet bedoeld maar ik kan best wel begrijpen waarom hij zou zeggen je verpest je leven blabla..
je bent 20 (jong) je zit op school en dat is ook allemaal belangrijk!
En als ouder heeft hij het pas later verwacht en niet zo snel!

Ik zou als ik jou was gewoon hem laten afkoelen en stap voor stap doen
veel suc6

 

och meid wat rot.
heel veel sterkte en hoop dat hij bij draait!

Sterkte morgen op de verjaardag!
kan me indenken dat je daar erg tegen op ziet om hem dan weer te zien.

 

Ik hoop dat je vader nog bijdraait, misschien zal hij bijdraaien eenmaal het kindje geboren is.

Ik ben zelf nu 23 en ik zit in het laatste jaar van mijn bachelor (als de examens in juni en de herexamens in augustus goed gaan heb ik m'n bachelor) en moet nog 1 jaar een master doen.
Mijn ouders waren ook gescheiden (maar mijn moeder is 10j geleden overleden) en mijn stiefmoeder is zowat mijn aartsvijand. Dus ik zie mijn vader zo'n 2-3x per jaar (zonder stiefmoeder wel te verstaan!). Ik was ook keibang voor zijn reactie aangezien toen ik nog bij hem woonde na de dood van mijn moeder hij altijd zei dat ik NIET zwanger moest raken zolang ik studeerde.

Dit is nu dus wel het geval en eigenlijk viel zijn reactie heel erg mee! Hij was wel enorm geschrokken (en de tweede vraag was meteen of we al opvang hadden geregeld - ja dus) en toen was hij eigenlijk meteen rustig (of zo leek het toch!).

Ik was enorm verbaasd van z'n reactie, ik had namelijk iets veel ergers verwacht, dat hij geen contact meer zou willen of iets.
Dus hierbij wil ik je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je pa zich snel realiseert dat het kindje ook familie van hem is!

 

oooh ik leef met je mee, en hoop dat vandaag een beetje meevalt en dat hij misschien toch al een beetje bijgedraait is

hier ook geen leuke reactie van mijn schoonvader toen we het nieuws vertelde
mijn vriend vermelde dat we zwanger zijn en zijn stiefmoeder reageerde eerst van huh maar daarna wel vrij enthousiast met gefeliciteerd enz
zijn vader bleef eerst zitten en toen zijn vrouw mijn vriend en mij al gefeliciteerd had besloot hij ook maar op te staan en me vriend te feliciteren, buiten mijn zicht heeft zijn vader mijn vriend een tik tegen ze achterhoofd gegeven, gaf hem ook alleen een hand zonder iets te zeggen....
ik kreeg ook alleen een slappe hand met: nou gefeliciteerd denk ik
de rest van de middag/avond is er ook niks meer over gezegd
toen we weggingen en ik moest rijden (vriend had gedronken) ben ik toen we uitzicht waren meteen weer gestopt en heb ik eerst staan janken, voelde me zo kut!!

later met kerst toen ik de 20-weken echo ook al had gehad leek er wel meer intresse te zijn, vooral van me vriend's stiefmoeder
langzaam is dit wel steeds meer geworden van zijn vader en stiefmoeder
begin maart vroeg zijn vader voor het eerst uitzichzelf (dus niet zijn vrouw) hoe het met mij en de zwangerschap ging, ik was helemaal verbaasd.....
toen ik met pasen ook niet mee ging ivm harde buiken enz waren ze ook oprecht ongerust
hier is het dus wel beter geworden.......

 

@Nathalie20: en hoe ging het? hopelijk is het reuze meegevallen met de reactie van je pa! Ik hoop dat ik je anders hiermee op kan beuren: een vriend van me z'n vader vond t helemaal niks dat z'n vriendin zwanger was. hij had ook nooit zo'n goede band.. Nu is de baby geboren en komt hij zeker elke week n keertje langs om kleinzoon te bewonderen dus k hoop voor je dat alles goed komt.! en laat je er anders niet te veel door beinvloeden. als jij en je vriend er maar happy mee zijn!

 

hee meid,

mijn schoonvader reageerde ook niet leuk, hij zei dat hij geen opa wou worden en dat we eerst hadden moeten overleggen met hem, dat hij niets te maken wou hebben met het kind


al vlot besefte hij dat we het kindje ECHT niet weg lieten halen en dat wij heel bewust zwanger zijn geworden,

naarmate de zwangerschap vorderde werd hij er alleen maar blijer mee, hij besefte zich dat steeds dichterbij kwam en begin zich dingen in te beelden als lekker voetballen en samen fietsen,

het heeft mij al veel pijn gedaan die reactie van hem.... laat staan als jou vader zoiets tegen je zegt !

bij de geboorte is opa hier compleet omgeslagen, en hij is stapelgek met onze kinderen en heeft zo'n ongelovelijke spijt dat hij die woorden tegen ons uitgesproken heeft,

hij zegt ik kan er niets aan doen dat ik er op dat moment over dacht : maar ik kan er wel wat aan doen dat ik het ook heb uitgesproken op die manier, hij heeft er echt veel spijt van,

hij doet veel leuke dingen met de kinderen en is een echte leuke opa !

dus ik hoop heel erg voor je dat ook jou vader de knop weet om te draaien !

iig gefeliciteerd met de zwangerschap en probeer er toch van te genieten, het is echt een hele belevenis je maakt zoveel mooie geweldige dingen mee in een zwangerschap/geboorte laat dat je niet ontnemen !