Ja dat vind ik ook heel erg. Er is niets zo erg voor een kind als niet door je ouders geaccepteerd worden.
Even helemaal buiten deze discussie om (want het maakt mij geen worst uit wat iemand in zn paspoort heeft) vind ik dit een hele rare en ook gevaarlijke opmerking. Want wat je bedoeld geldt vast niet alleen voor interseksuelen? Zouden ouders van een gehandicapt kind ook ZO'N kind krijgen zodat ze ervan kunnen leren??? Dat ze ervan leren is absoluut zeker, maar dan op een positieve manier en niet zoals jij het zegt: niet voor niets!
+1 Ik heb mijn paspoort alleen nodig als ik op vakantie ga, de rest van het jaar ligt hij op zolder in een kast. Ieder jaar bij het boeken moet ik weer even checken welke achternaam er ook alweer in staat. Wat mij betreft compleet onbelangrijk. Mensen die er wel waarde aan hechten mogen er wat mij betreft niet alleen een X of Y in zetten, maar het hele alfabet Niemand heeft er “last” van toch?
Je geeft nou een draai aan mijn woorden die ik helemaal niet zei. Ik zei letterlijk: dan denk ik altijd maar. Wat ik ermee bedoel is dat ik dan het positieve in wil zien van waarom ouders die eerst transgenders onzin vonden dat ineens niet meer vinden als het om hun eigen kind gaat. Wat dit met gehandicapte kinderen te maken heeft snap ik niet, ik heb nog nooit gehoord dat mensen niet geloven in gehandicapt zijn. Heb je mijn opmerking wel in de context van de discussie gelezen?
Ik heb het gelezen en leg uit hoe het op mij overkomt. Ook in de context van de discussie. Dat "niet voor niets" vind ik heel naar gesteld.
En als het andersom zou zijn? Stel ze ontdekken nu dat er mannelijke geslachtskenmerken in je lichaam aanwezig zijn. Dat er daarom geen v maar verplicht een x in je paspoort moet staan. Dan zou je op basis van gevoel daar niet blij mee zijn. Zelfs gefrustreerd van raken omdat je al je hele leven weet dat je een vrouw bent. Maar dat gezegd hebbende vind ik ook dat sommige dingen nou eenmaal zijn zoals ze zijn. Niemand kan volledig tevreden zijn met hoe de wereld werkt. Iedereen loopt wel ergens tegenaan. En ik vind dat we soms best overgevoelig en overspannen reageren. Ik vind het echter prima dat de optie x bestaat. Ik weet niet hoe het voelt, en de optie ontneemt mij verder niks. Dus helemaal prima, en fijn voor iedereen die er mee worstelt. Maar zaken als het eisen dat overal een genderneutraal toilet komt, het niet meer mogen omroepen van “dames en heren” of kinderen dwingen met bepaald speelgoed te spelen om ze lekker neutraal te maken vind ik echt de verkeerde kant opgaan. Dezelfde problemen heb ik met hedendaags feminisme, metoo en homoseksualiteit. We slaan best wel door in het bestrijden van (over)gevoeligheden. Terwijl de basis wat we elkaar willen vertellen wel goed en noodzakelijk is. We moeten elkaar inderdaad respecteren, verbeteren en wijzen op gevoeligheden. Maar niet elk detail kan naar je hand worden gezet.
Das dus echt niet zo. 1 op de 4500"kind en worden geboren als hermafrodiet Dan heb je mannelijke en vrouwelijke kenmerken. Zelfs dna is niet duidelijk. Soms zelfs eierstokken en teelballen. Dan ben je dus geen man en geen vrouw. Vroeger was dit dood gewoon. Je was kan, vrouw of hermafrodiet. Tot de westerse wereld besloot dat moet anders. Mannen /vrouw. Wordt je geboren als hermafrodiet moeten hun ouders beslissen, wat gaan we doen. Vaak net zware operaties tot gevolg. En mijn vraag, waarom??! Waarom kunnen we deze kinderen geen x geven. Laat ze opgroeien en zelf kiezen en ontwikkelen in wie ze zelf willen zijn zonder ze dat op te dragen. Willen ze later alsnog man of vrouw worden is dat Prima.
Dan vindt je het dus eigenlijk helemaal niet geneuzel en snap je precies waar het om gaat. Als er bij jou een M in je paspoort zou staan, dan zou je dat ook heel naar vinden. Ik snap het probleem niet zo eigenlijk. Je (als in men) weet van jezelf heel goed welk geslacht je bent, dat geldt ook voor mensen met de uiterlijke kenmerken van een man, maar die het gevoel hebben een vrouw te zijn of andersom. Waarom zou je die mensen daarin niet helpen? En als mensen zich niet met een bepaald geslacht identificeren, dan vind ik de optie van een X een hele goede.
Das heel ingewikkeld. De meeste hebben xy maar zien er van buiten uit als vrouw. Ze worden dan okk vaak als meisje opgevoed en dus vrouw . Als in pubertijd dan menstratie uitblijft, geen borstontwikkeling is en ze bijv teelballen vinden in de onderbuik niet uitwendig te zien) wordt onderzoek gedaan en hebben ze indd xy. Dna zegt dus vrouw maar ze zien er uit als een vrouw . Sommige is het meteen duidelijk en hebben bijv kleine pennis grote clitoris en vagina maar te weinig om echt man te zijn dus operatie maakt ze vrouw. Ondanks vaak xy chromosoom. Gewoon omdat dat makkelijk is zeg maar. Ik vraag me af wrm kiezen. Wrm niet accepteren dat er nu eenmaal kinderen zo geboren worden en kijken hoe het zich ontwikkeld en wat ze zelf willen later. Vagina groeit vaak gedeelte dicht en clitoris groeit tot penis achtig orgaan maar ze krijgen bijv wel menstratie en borsten in pubertijd. Vaak volgen intensief operaties al bij de geboorte en worden bijv balletjes uot de buik verwijderd als er een baarmoeder is en wordt alles wat op jongen lijkt verwijderd en echte vagina gecreerd. Maar wat als je toch man bent? https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Intersekse
Dna zegt meestal man, type het fout. Maar ze maken er een vrouw van omdat dat makkelijker is en mannelijke geslachtkermerken vaak niet goed ontwikkeld zijn. Hun dna is anders dan standaard xx en xy
Ik vind het een geweldige ontwikkeling Je "moet" maar altijd in een hokje passen.En sommige mensen vallen nou eenmaal buiten dit hokje.Masr deze mensen willen ook erkenning .Weet men wel hoeveel Transgenders zich doodongelukkig voelen en in sommige gevallen zelfmoord plegen.Als dit nou de oplossing is dat ze zich gehoord voelen.Moeten we dit zeker toejuichen. In eerste plaats zijn we allemaal mensen .En we willen allemaal geaccepteerd worden.
Goed beschreven zo denk ik ook, heb er zeker geen last van maar vind dat het af en toe net te ver gaat. Ik weet het niet of het al beschreven staat in het topic maar ik vraag me ook af hoe een zorginstelling er mee om moet gaan, als er in het systeem de x staat hoe moet diegene dan aangesproken worden of blijven deze op de oude manier registreren...
cliënt of naam als het om papier gaat. En in gesprek misschien gewoon vragen hoe iemand graag aangesproken wil worden?