medicijngebruik echtgenoot

Ik vind het feit dat er sperma ingevroren mocht worden zo tegenstrijdig met het bericht dat de “risico’s verwaarloosbaar zijn” dat ik dat dus bijna niet kan geloven... sperma invriezen doen ze niet zomaar.

En met deze informatie: https://www.farmacotherapeutischkompas.nl/bladeren/preparaatteksten/t/tioguanine__bij_darmontsteking_#zwangerschap zou ik het niet aandurven. Ik zou om een second opnion vragen en niet van een mdl-arts maar van een gyneacoloog of fertiliteitsarts die hebben namelijk verstand van zwanger worden.

Succes!

 

Is het niet afhankelijk of een vrouw deze medicijnen zelf neemt, of haar partner die "alleen" maar verantwoordelijk is voor het sperma?
Als ik het zo lees vanwege de optie invriezen kunnen deze medicijnen onvruchtbaarheid veroorzaken? Klopt dat.
Als dit het "enigste" is zou er toch geen risico zijn verder of zijn er nog meer nare bijwerkingen?

 

Ja slechte zaak is dat... maar zou voor mij absoluut reden zijn om niet op hun advies te vertrouwen en het zoals ik al zei te bespreken met een gyn of fertiliteitsarts. Voor een brood ga je tenslotte ook naar de bakker en niet naar de slager .

 

Gebaseerd op je uitleg zou ik idd ook mooi even wachten tot je de behandeling kan ondergaan met het onaangetaste zaad.
Vind de mdl arts veel te kort door de bocht.

 

Ik ben ook zwanger geworden van onze eerste terwijl ik thiosix gebruikte.
Dit was geen probleem alleen moest ik halverwege stoppen als ik bv wilde gaan geven.
En kerngezonde dochter gekregen.

Het is verwaarloosbaar omdat er nog geen directe onderzoeken zijn die aantonen dat er kinderen met een afwijking geboren zijn door gebruik van thiosix.

Het is een afweging die jullie zelf moeten maken. Het is ook een flink risico als je man zou stoppen met thiosix.

 

Wij hebben hier precies hetzelfde. Mijn partner gebruikt puri-nethol (mercaptopurine) ivm colitis ulcerosa. Net een ander middel maar het zijn beiden purinederivaten. Toen wij 2.5 jaar geleden een kinderwens hadden heb ik mij erin verdiept. Ik ben zelf arts en heb uitvoerig in de wetenschappelijke literatuur gezocht; samenvatting van het verhaal is dat het een "risico d" is, dus met name een theoretisch risico omdat het om cytostatica gaat en dus invloed kan hebben op de celdeling (en dus ook spermatogenese). De kwaliteit van het zaad zou bij onderzoek niet verschillen van mannen die het niet gebruiken. Verder heb ik een studie gevonden over de vruchtbaarheid bij muizen. Er komen vaker miskramen voor bij muizen waarvan het mannetje mercaptopurine krijgt (voornamelijk vroege miskramen), maar eenmaals een doorgaande zwangerschap werden er niet meer afwijkingen gezien dan in de algemene populatie.
Ik heb met 3 mdl-artsen overlegd, waaronder eentje in Utrecht die zich gespecialiseerd heeft in kinderwens bij colitis ulcerosa en crohn, zij zeggen allemaal dat er theoretisch een risico is maar dat het in hun ervaring altijd goed is gegaan. Bij vrouwen adviseren ze eigenlijk altijd om het door te slikken omdat de ervaren problemen van exacerbaties groter zijn dan die van het medicijn.
Wij hebben uiteindelijk besloten om het gewoon te proberen, en als zwangerschap een half jaar uitbleef opnieuw te overwegen te stoppen met de medicijnen (wat niet evident is want dit is het enige wat werkt bij hem). Als je het zonder medicijnen wil proberen zou je eerst 3 maanden moeten wachten tot het middel helemaal uit je lichaam is, en dan nog eens 3 maanden omdat zaadcellen er zolang over doen om te ontwikkelen.

Uiteindelijk in ronde 5 zwanger geworden, werd vroege miskraam (5 weken). Ronde erop weer zwanger en toen ging het goed. We hebben nu een gezonde dochter van 15 maanden. Wel ook 2 rondes hele lichte streepjes gehad die niet opliepen, dus waarschijnlijk heeel vroeg misgegaan (nog voor NOD).
Ik ben inmiddels ook zwanger van de tweede, ronde 3. Tot nutoe goeie echo's.
We krijgen wel een extra uitgebreide echo (GUO-1) met 20 weken vanwege het medicijngebruik.

Succes met de beslissing. Als je wil mag je ook pb-en.

 

Maar @Meiske2015 als ik de info van het farmacotherapeutisch kompas juist interpreteer is het juist een probleem als de man het gebruikt. Dus dat is dan wel echt een andere situatie dan als een vrouw het gebruikt. Er staat dit:

dus ik kan me voorstellen dat de afweging anders is als de vrouw het gebruikt ipv de man. Maar goed ik ben geen mdl-arts, gyn of wat voor arts dan ook dus wie ben ik .

 

Ah oké dat wist ik niet
Dan zou ik ook nog wel eens heel hard nadenken of ik dat wel zou willen.
Een gesprek met de mdl arts lijkt me wel op de plaats

 

@Simmiee ik zou eens een second opinion aanvragen. Daar hebben jullie gewoon recht op.

Als het daadwerkelijk zo slecht is omdat je man het gebruikt dan is het belangrijk te weten waar jullie aan toe zijn voordat jullie daadwerkelijk een kleine verwachten.

Een extra mening hierin kan zeker geen kwaad.

 

Stel dat je nu zwanger raakt en jullie kind blijkt een afwijking in het DNA te hebben waar het last van zal ondervinden dan zal je de rest van je leven spijt van hebben van het genomen risico. Ik zou zeker een gesprek met een andere arts gaan aanvragen. Want ook al is het nog niet eerder gebeurd, het is niet voor niets theoretisch wel mogelijk toch? Iemand zal ooit de eerste zijn lijkt mij.

Ik ben moeder van een dochter met een genetische afwijking (gevalletje domme pech) en weet daarom heel goed hoe zo'n afwijking een leven kan beheersen, vandaar dat ik je dit gezegd wil hebben.