Hebben jullie tips? Mijn kindje van 6 weken wil niet in slaap komen. Dit is altijd al moeilijk geweest. Nu een bakerdoek helpt een beetje (een beetje..) Hoe gaan jullie om met het gehuil? Hoe lang wachten jullie met oppakken? Als ik hem heb getroost en ik geef aan ' nu lekker gaan slapen' dan bij de deur begint hij al te huilen (krijsen)..HIJ is pas 6 weken !! dit hoor je toch vaak bij een ouder kind? Graag jullie tips. Zit echt omhoog.
tja, wij hebben de ria-blom methode gedaan, ging super! Is wel laten huilen, wat sommigen liever niet doen. Maar de mijne gaat nu gelijk slapen. Het houdt in: steeds 10 minuten laten huilen en dan kijken, troosten (niet oppakken) weer weggaan, weer 10 minuten huilen enz... Is even zwaar, maar wij hadden echt na een paar dagen resultaat. Hij huilt soms nog even kort, maar valt snel in slaap...
wij hadden zoiets in bed is in bed, als ie huilt troosten we hem op zijn kamer, klein lampje aan. als ie rustig is weer terug leggen, en soms even 10 minutjes laten huilen, wel op de klok kijkend want 10 min is dan best lang. en meestal is ie gewoon dan stil.
Bij ons was de oplossing goed kijken naar de baby zijn signalen, heeft hij wel echt slaap? En is hij niet al veel te moe? Als ik te laat ben met mijn kereltje op bed leggen dan schreeuwt hij de hele boel bijelkaar van oververmoeidheid. Als ik m te vroeg op bed leg gaat hij eerst liggen spelen en daarna huilen van verveling en eenzaamheid. Het komt heel nauw dus. De eerste 2 maanden kende ik mijn kindje gewoon nog niet goed genoeg om het goede moment te vinden, maar nu gaat het steeds beter. Zodra hij de eerste keer in zn oogjes wrijft gaat hij meteen de wieg in en dan kan hij zonder huilen in slaap vallen.(maar lukt ook niet altijd hoor!)
wij deden ook de ria blom methode ( met inbakeren overigens) en ook hier elke 10minuten erheen. Nu is het wel zo dat ons kleintje wel even een huiltje nodig heeft voor het slapen gaan. Hij is nu in zn korte leventje pas 3x in slaap gevallen zonder te huilen.... Nu ligt hij niet meer ingebakerd en doe ik een vrij strak bedritueel. Onze manier: Tycho wordt moe: ogen wrijven, beetje jengelen. Dan pak ik hem op en zeg dan tegen hem: "zeg maar dag box tot straks, dag speelgoed tot straks, dag hamster tot straks, ik ga slapen" Dan lopen we de trap op en dan zeg ik "als je nou even gaat slapen ben je straks weer uitgerust en kun je straks weer lekker spelen". Dan leg ik hem op de commode en fluister ik wat ik doe: arm erin, andere arm erin been erin en je andere been erin. Dan pak ik hem op en hou hem nog even tegen me aan en geef hem 2 kusjes en dan leg ik hem in bed dan zeg ik tegen hem: mama doet de gordijnen dicht dat doe ik dan en dan leg ik hem op zn zij geef hem zn knuffel en zn speen en dan zeg ik "weltrusten tycho, slapa lekker tot straks en wrijf 3x over zn hoofdje. Dan loop ik weg. Nou ja dan is het even stil en dan is hij een beetje aan het jengelen/huilen. Ik laat hem dan en minuut of 8 a 10 gaan en dan ga ik naar boven en doe zn speen weer in zn mond en aai over zn bol en dan valt meestal gelijk in slaap. Als we een wat drukkere dag hebben moet ik wel eens 2x naar boven maar goed dan heeft hij ook veel gezien en gehoord. Maar ik wil er wel bij zeggen dat jij moet doen waar je je goed bij voelt, aan de ene kant is 6weken ook weer erg jong om te laten huilen en waarom zou hij nu al in slaap moeten vallen zonder mamma. Maar aan de andere kant als je het zo kan en wil doen is daar ook weer wat voor te zeggen. Overigens heb ik Tycho tot 3maanden altijd in slaap gewiegd en bij hem gebleven tot hij sliep. Ik kon hem niet laten huilen en vind het zelfs al zielig voor hem dat hij dat huilen even nodig heeft zeg maar. Liefs Sas
Hier wilde hij ook niet slapen. We kwamen erachter dat hij heerlijk op zijn buikje slaapt. Voorheen inbakeren geprobeerd, maar was geen succes. Ik hoef hem echt niet op zijn rug te leggen dan slaapt hij mischien 10 min. en op zijn buik is hij zo weer vertrokken. Dat was al vanaf dat hij 4 weken was, eerder durfden we het nog niet te doen.
Ja, je zegt het precies goed, HIJ IS PAS 6 WEKEN! Dan snapt ie toch helemaal niet al dat 'nu lekker gaan slapen' en in 'eigen bed liggen' enz. Hij bestaat alleen maar, hij begrijpt nog helemaal niks, enige wat hij voelt ben jij, en hij wil gewoon bij mama zijn. Vooral 's avonds. Dit is de leeftijd dat babys vaak clusteren, veel mama-honger hebben en jouw geur en huid willen voelen. Hij weet echt nog helemaal niks, dus je kunt hem nog niet opvoeden met alleen slapen, je kunt hem nog niet verwennen enz. Ik zou echt nog even wachten met dit soort dingen, en je baby de kans geven om eerst te wennen aan deze wereld en vertouwen te krijgen dat mama altijd bij hem is als ie dat nodig heeft.
Ben het helemaal eens met Adi! Het idee al alleen al om zo'n kleintje te laten huilen, bezorgd me kippenvel...
ik ben het eens met adi en elke, zo'n klein kindje laten huilen is bij mij geen optie. Misschien heb ik wel tips voor je. Mijn meisje viel tijdens het flesje meestal bij mij in slaap. Als ik haar weglegde was het huilen. Toen kwam ik erachter door een tip van een vriendin dat de overgang van lekker warm bij mama en in een bed o.i.d wel erg groot was. Ik was toen al gestopt met de kruikjes, maar ben er weer mee begonnen. Het bedje lekker voorverwarmd en dan was het ook lekker behaaglijk. Ook speelde mee dat meisje veel om zich heen keek en ze lag in een ledikant, s avonds als het donker was merkte ze daar niks van, maar overdag wel in het licht. Toen heb ik haar te slapen gelegd in de wagenbak met de kap omhoog, dat werkte als een trein. Ze sliep meteen. Mochten tips niet helpen, dan zou ik hem toch lekker bij mij houden, klein hummeltje.
HIer hebben we die tips ook toegepast: - voorverwarmd bedje; - slapen in een wiegje of kinderwagenbak; - bij huilen even over de baby heen hangen en wang tegen wang liggen totdat baby in slaap valt (anders weer oppakken); - inbakeren/ goed instoppen. 6 weken is ook de leeftijd dat de meeste baby heftige krampjes krijgen, in een sprongetje komen, willen clusteren bij mama. Al deze dingen kunnen meespelen met het feit dat ze niet wil slapen.
Moeilijk zijn die eerste weken he? zeker wanneer je kleintje zo moeilijk slaapt. Mijn dochtertje was ook een hele moeilijke slaper in het begin. Ik heb ook de Ria Blom methode toegepast en dit heeft heel veel houvast gegeven en ook regelmaat die mijn dochtertje nodig heeft. En je moet zelf kijken hoe je het toepast met het huilen, hier zijn zoals je ziet de meningen over verdeelt. Ik vond alleen altijd slapen bij mij geen optie want een baby kan je misschien niet verwennen maar wel gewennen. (ik onthoud een zin van iemand; Doe dat wat je van plan bent ook in de toekomst te kunne volhouden. Altijd een kind in slaap wiegen, prima, maar is dat over 4 maanden wanneer je kind een stukje zwaarder is ook nog leuk? en leer het dan maar eens af, is ook zielig) Ik laat mijn kindje nu niet meer echt huilen omdat ik haar nu steeds beter ken en weet wat er is, maar heb het laten huilen voor 10 a 15 minuten (en dan bedoel ik dus niet overstuur brullen, maar huilen) wel als waardevol gezien omdat je ook zo de verschillende huiltjes leert onderscheiden. Verder zijn wij naar een Osteopaat geweest, ivm onrustig gedrag, niet slapen, maaiende armpjes, voorkeurshouding enz. en na 2 keer echt zo'n verschil! Bij een volgende kindje ga ik na 2 weken sowieso gewoon voor de check . En een puckababy gebruikt ipv inbakeren. En echt ik heb soms met mijn handen in het haar gezeten, maar het wordt echt beter! En een vast ritueeltje voor het slapen gaan is ook erg belangrijk ze gaan het herkennen.
helemaal mee eens. ze is pas 6 weken.. ik dacht er toen nog niet eens aan om me kindjes te laten huilen! onze zoon heeft de eerste 8 weken alleen maar bij ons op de borst geslapen ( mede door gezondheidsproblemen) maar dochter heeft geloof ik ook de eerste 8 weken bij ons op onze borst geslapen savonds omdat ze dan zo onrustig was ..
Onze dochter heeft ook zo'n periode gehad rond de 6 weken, ze sliep toen al een week op haar eigen kamertje maar we hebben haar toen weer in de wieg naast ons bed gezet en het was weer goed. Overdag sliep ze in de kinderwagenbak of in de box.
He Pina, hoe gaat het met jullie? Jouw kindje heeft ook last van niet slapen dus? De mijne ook, maar dan overdag. 's nachts doet ze het echt fantastisch! Maar overdag was het steeds raak. De puckababy werkt goed, maar ook niet altijd. Ik probeer er maar wat relaxter in te staan, en ook te bedenken...ze is pas 7 weken oud...wat wete zo'n hummeltje nou helemaal...niets toch? alleen de mensen om je heen kunnen je ook onzeker maken met steeds weer te vragen; heb je al een ritme???Ik meot dus steeds nee zeggen, en dacht op een gegeven moment...is mijn baby de enige die nog geen ritme heeft? Maar inmiddels ben ik er wel achter dat dit nog veel te vroeg is, en ieder kindje doet het op zijn of haar manier. het isalleen voor jezelf zo vermoeiend he.......alleen maar wakker, zo kun je zelf niet bijslapen! Veel sterkte meis, en hopelijk gaat het snel wat beter! Liefs Vita
Hoi Pina, ben ik nog even... Zat te denken, misschien kan je hier je dagritme een stukje beschrijven, zodat we misschien wat gerichter tips kunnen geven? Want met alleen het advies dat je een baby van 6 weken niet mag laten huilen heb je nog steeds niet een slapende baby natuurlijk en dat is volgens mij jouw doel toch?
Die onzekerheid ja! Gewoon niet weten wat nou 'hoort'.. Iedereen ook altijd met goed bedoelde, maar verschillende adviezen.. Ik denk dat je gewoon moet doen waar jij je als mamma goed bij voelt. Jij kent je kindje het beste. En ook ik ben van mening dat een baby soms best even mag huilen (ik hield en houd het op 5 minuten voordat ik ga troosten).. Ik wisselde het rond die tijd af, soms liet ik haar even huilen, soms mocht ze bij mij slapen (omdat ik daar ook van genoot) Nu laat ik haar rustig even huilen en soms wieg ik haar nog in slaap..Het ligt aan hoe ze huilt en hoe de dag geweest is.. Succes!
Toen Nick 6 weken was en hij wilde niet slapen, nam ik hem op schoot of op mijn schouder tot hij (bijna) in slaap viel. Dan kon ik hem zo wegleggen. Hij was dan nog zo klein dat hij die geborgenheid nodig had. Mijn schoonzus zei: gewoon laten huilen anders went ie eraan. Maar dat kon ik niet. En het is niet nodig, nu leg ik hem in bed en hoor hem helemaal niet meer.
Laten huilen vind ik echt not done, een baby wil bij haar moeder zijn, omdat dat zo door de natuur bepaald is. Het is niet voor niets dat je het als moeder lastig vindt om je kindje te laten huilen, dat is je instinct. Lekker je kindje bij je nemen, al die onzin van: Ja, maar als ze later groot zijn, dan weten ze niet anders, dan willen ze altijd in slaap gewiegd worden, bladiebladiebla...Mijn dochter van 12 hoef ik niet meer in slaap te wiegen hoor. Wat is dat toch met laten huilen zeg?! Huilen is de enige manier voor een baby om te communiceren, waarom moet dat genegeerd worden? Als je man in bed ligt te huilen geef je hem dan ook een aai over zijn bol, en zeg je dan ook: Nu gaan slapen lieverd, het is bedtijd. Zelf slaap je ook niet graag alleen, maar een baby die 9 maanden in de buik van zijn moeder is geweest, moet zo snel mogelijk alleen leren slapen, en mag vooral niet huilen om die reden, want stel je voor dat je kindje teveel aandacht krijgt.. Echt...Ik moet dit soort topics gaan mijden...Slecht voor mijn bloeddruk en mijn tact.
Wij laten ons mannetje niet huilen. Soms laten we hem wel mopperen trouwens, maar het verschil tussen "ik-ben-het-er-niet-mee-eens" en "echt verdriet" (honger, eenzaam, volle luier, niet lekker voelen) is inmiddels echt wel hoorbaar. De eerste weken hebben we onze zoon lekker bij ons in laten slapen. Daar had hij behoefte aan. Alleen op bed (als hij wakker was) betekende: huilen. Pas een week of drie geleden zijn we langzaam begonnen hem op bed te leggen zodra hij van vermoeidheid begint te jengelen. Ik zorg dan wel voor een vast ritueel: schone luier, nog even ee paar slokjes drinken als hij dat wil, op bed leggen, liedje aanzetten, aai en een kus. Ik zeg nog "welterusten [naam]" en dan ga ik rustig weg. Vaak blijf ik nog wel boven even rondstommelen, zodat hij mij nog in de buurt hoort. Als ik merk dat hij rustig is, dus slaapt of gezellig voor zich uit ligt te keuvelen, ga ik pas naar beneden. (heb ik meestal binnen 5 minuten wel in de gaten.) Als hij huilt, pak ik hem gewoon en probeer het later opnieuw. Soms gebeurt het nu dat het bijvoorbeeld een kwartier goed gaat en dat hij dan alsnog gaat mopperen of zachtjes huilen. Ik ben er nu achter dat hij er dan vaak genoeg aan heeft nog even mijn stem te horen. Mag zelfs door de babyfoon. Dus dan zeg ik nog een keer welterusten en dan is het vaak wel goed en gaat hij slapen. Dat lukt niet altijd hoor, als het huilen toch doorzet pak ik hem gewoon. We zijn ermee begonnen dit 's avonds te doen, omdat zijn vermoeidheidssignalen dan duideljker zijn. Overdag viel hij eerst nog gewoon bij mij of mijn man in slaap. Maar inmiddels leggen we hem ook overdag vaak wakker op bed. En dat gaat dan nog makkelijker dan 's avonds. Dus ondanks dat we hem zo afschuwelijk verwend hebben de eerste weken door hem bij ons in slaap te laten vallen, lijkt hij nu toch een goede slaper te worden. Soms heeft hij nog wel de behoefte om (met een heerlijk glimlachje) in onze armen in slaap te vallen. En dat mag dan ook gewoon. Daar is hij baby voor!