Ik weet me even geen raad Mijn oma is overleden en dinsdag is de begrafenis. Mijn dochtertje van 4 jaar gaat mee maar mijn zoontje van 2 jaar is daar veelste gevoelig voor. Nu zit ik dus met een probleem ik heb geen oppas familie is naar de begrafenis en vrienden zijn er bijna niet en zowel wonen ze aan de andere kant van nederland. ik ben thuisblijf mama dus ze hij gaat ook niet naar een opvang of iets dergelijks Wie weet wat ik zou kunnen doen zit er al aan e denken om niet te gaan en maar gewoon thuis te blijven
Vrienden heb ik dus bijna niet en de vrienden ie ik heb wonen aan de andere kant van nederland helaas. En de buren hier daar is eigenlijk hellemaal geen contact mee en het zijn nou ook niet echt mensen waarvan ik denk die laat ik wel even op me kind passen
Helaas sinds kort uit elkaar hij mag voorlopig de kinderen ook niet zien maar daar wil ik hier liever niet verder op in gaan
Ok, ja dan wordt het lastig. Ik zelf zou ook niet een onbekende aan mijn kinderen toe vertrouwen. Ik zou dan, denk ik, mijn zoontje meenemen en het toch proberen, als het niet gaat dan zou ik weggaan. Als dit voor jou geen optie is, dan zou ik op een andere manier afscheid gaan nemen van oma, avond van te voren bijvoorbeeld.
Oh, dat is moeilijk zeg. Ik denk ook niet dat ik mijn 2 jarige mee zou kunnen nemen. Anders het gewoon proberen en kijken hoe het gaat? Hij is waarschijnlijk niet stil, maar daar hebben de meeste mensen vaak toch wel begrip voor als het om kinderen gaat?
Als je ouders er nog zijn en contact met ze hebt...Is er niet een vriendin of buurvrouw van je ouders om op te passen? Of een tante van vaders kant? Ikzelf zou het dan in die vertrouwde hoek zoeken. Ik zou mijn peuter nooit meenemen, ik zou me namelijk erg bezwaard voelen als ze niet willen blijven zitten en tijdens de afscheidsdienst om aandacht vragen, mekkeren, zeuren, huilen etc. (Mijn zoontje heeft dit gedaan tijdens een bruiloft...dus dat vind ik dan nog minder erg)
Gecondoleerd! Veel sterkte! Heb je geen familie aan de andere kant (vaders kant / moeders kant) die je misschien iets minder kent maar wel vertrouwd is?
Ik zou hem meenemen en helemaal achterin gaan zitten of staan vlak bij de deur zodat ik bij de eerste overlast buiten zou staan.... en anders eventueel een ouder van een klasgenootje van je dochter benaderen en uitleggen waarom je het vraagt? Sterkte
Ik zou hem toch meenemen. In de buggy,gezicht naar jou toe en hem heel opvoedkundig onverantwoord wat te snoepen geven/gsm met filmpje zonder geluid. Desnoods ga je achterin de zaal zitten zodat je bij onrust van je kindje meteen even de gang op kan. kinderen horen bij het leven. Ik zou dus ook nooit wat zeggen van een huilend of hoorbaar aanwezig kind.
Neem heb gewoon mee. Daar is vast wel iemand die bij hem wil zitten en de zaal uit wil als het mis gaat. Onze dochter is bijna 3 jaar. En hebben we al 2 keer mee gehad naar een begrafenis. Gewoon wat lekker mee, eventueel een kleurboek.
Ik zou hem toch meenemen, en hem afleiden, vaak zijn kids toch wel afgeleid hoor met bepaalde nieuwe dingen zoals bijv een ander (nieuw) speelgoedje oid? Snap best dat het voor sommige kinderen eng kan zijn, maar het lijkt me voor jou wel belangrijk om te gaan. Zijn er meerdere met kleine kids?
Ik heb een PB gestuurd, als je wilt kunnen wij hem best een uurtje opvangen, maar kan me voorstellen dat je dat niet wilt aangezien we wildvreemden zijn... Maar wilde het toch aanbieden
Allereerst gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst. Wij hebben onze jongste een paar maanden geleden ook gewoon meegenomen. Hij heeft in de buggy gezeten en na een kleine 3 kwartier werd hij wat onrustig. Toen is hij door mijn moeder mee naar buiten genomen (was de crematie van mijn zwager, dus daar wilde ik de hele dienst bijblijven en had dit zo met mijn moeder besproken).