ik heb bij mijn bevalling 5 weken geleden helemaal geen persdrang gehad. ik heb daarom ook 1,5 uur over het persen gedaan. dat was geen leuke ervaring. ik moest uit eigen kracht milimeter voor milimeter me baby eruit persen wie van jullie heeft ook geen persdrang of persween gehad bij haar bevallig en hoe ervaarden jullie dit?
Ik heb bij mn eerste ook geen echte persdrang gehad. Daar kwam ik pas achter toen ik ze bij de 2e wel had. Mijn eerste bevalling is dan ook geindigt in het ZH als vacuum pomp bevalling...helaas. Tja mn ervaring...t lukte niet hoe ik ook perste (was ook n groot kind) maar dat dat t probleem was werd me zoals gezegd pas duidelijk toen ik de persdrang ervaarde met de tweede keer. Was nogal zoiets van WHOAAA! Gebeurt er nou!
ooh oke, dus je had het bij de eerste nog niet door.. ik merkte het gelijk toen de vk zei als je een perswee krijg mag je mee persen. omdat ik thuis was bevallen ging het zonder vacuum pomp . ik hoop dat ik bij mijn tweede wel persdrang krijg!
Ik had ook geen persdrang. Vreselijk vond ik het persen! Ik wou de weeen veeeel liever weer wegzuchten. Persen deed PIJN En alleen maar pijn, totaal niet het gevoel dat ik moest persen. En mijn meisje zat ook nog eens vast dus heb haar ook volledig uit eigen kracht eruit moeten persen.. Wel 'maar' een uur over gedaan. Ik hoop heel erg dat ik bij de eventuele volgende wel persdrang krijg. Ben nu al bang
Ik ben ook thuis begonnen. Maar kreeg hem er echt niet uit. Dus toen hals over kop in de auto gelaaien en hop naar t ZH. Daar is hij binnen 10 minuten geboren. Ik had wel iets of wat andere weeen...maar om nou te zeggen van WOW hij MOET er nu uit! Nee dat niet. En dat had ik met de 2e wel. Het was meer n ietsje andere wee...die meer op ..euh naja de uitgang gericht was. Maar lang niet zo heftig ofzo. Bij de 2e had ik volledige ontsluiting en toen stopte ineens alles. Was ik ook even bang dat t weer mis zou gaan. Maar ze hebben me toen onder de douche gezet en meteen toen ik nat was kreeg ik me toch n oerkracht over me heen. Dus meteen met n klein beetje afdrogen weer op bed en 5 minuten en had die kleine op mn buik. 100% verschil.
ik had nu het breken van de vliezen helemaal geen weeën, dus na 2 dagen opgewekt en toen ik 10cm had.... geen persweeën. 2 keer geperst zonder weeën... mannetje had het heel moeilijk en is er uiteindelijk echt uitgeduwd door 2 verpleegkundigen en uitgetrokken met de vacuüm door de gyn... ging overigens als je er op terug kijkt, wel lekker snel. je voelt het hoofdje niet staan etc...
na 38 uur weeën hielden ze er dus mee op toen ze er moesten zijn.. ook geen weeën gelukkig heb ik tussendoor even bij kunnen komen dmv een ruggeprik en had ik energie om Jesse er met eigen kracht uit te persen binnen een half uurtje. Maar mééén wat was dat zwaar niet normaal ik had het gevoel alsof ik een steen aan het uitpersen was die maar niet wilde verschuiven... op het moment dat ik iemand de schaar zag pakken heb ik zo hard geperst zonder dat het eigenlijk mocht ik wilde die knip voorkomen( wel uitgescheurd toen ahum) en daar was Jesse!
ik had ook geen persweeen bij de twin, ze zijn er letterlijk en figuurlijk uitgerold. de gyn had zelfs de tijd niet om steriele kleren aan te doen of handschoenen want op 7 minuten waren ze der en dit maar met 2 minuten tussen elkaar. heb der dan ook geen last van gehad dat ik niet kon en moest persen want daarvoor ging het veel te snel
Ik heb wel persweeen gehad, maar die stopte toen de kraamhulp arriveerde. Daarna heb ik ze ook niet meer teruggekregen. Wel weet ik wat een perswee is, want ik krulde helemaal inelkaar. Mijn lijf nam het helemaal van mij over, had niets meer te zeggen. Toen ik dus eindelijk mocht persen, was het over. Ik heb Noa dus helemaal zelf eruit moeten perssen. Dat was absoluut geen pretje hoor! Het lukte me helemaal niet, waardoor er een knip gezet moest worden. AUUUWWW! Ik had geen weeen dus ik heb het behoorlijk gevoeld die knip. Achteraf vond ik het wel allemaal meevallen gelukkig. Het zetten van de hechtingen was pijnlijker als de bevalling.
Omdat dat dus helpt als je weeen af nemen. Het warme water relaxed je een beetje en brengt de weeen weer op gang. Werkte echt perfect. De VK zette me onder de douche en zei dat ze even naar n andere patient ging. Ze zou over 10 minuten wel even komen kijken hoe het ging. Ik stond er 2 seconden onder en heb toen mn ex achter haar aan gestuurt want t begon weer! En dat was maar goed ook anders was ze niet optijd geweest om het kindje op te vangen
Bij mijn eerste bevalling had ik maar 8 cm en is mijn zoontje omdat zijn hartslaag te laag was er met de vacuum eruit getrokken en een ander stond te duwen dus helemaal niet aan de persweeen toegekomen. Alleen en knip en totaal reptuur aan overgehouden. Bij mijn tweede bevalling ben ik wel tot 10 cm gekomen maar er kwamen helemaal geen persweeen Ik deed gewoon maar wat voor mijn gevoel! Ik zei ook na drie kwartier het lukt niet hoor, ga naar huis, laat maar lekker zitten. Konden ze gelukkig wel om lachen in het ziekenhuis. Haar schouder bleek scheef te zitten dus ik had wel gelijk is ze nog gedraaid. En toen na nog een poosje persen en en knip was de verloskundige het zat en heeft de baby er toen eindelijk uit geduwd, ik had echt zo iets had je dat niet eerder kunnen doen. Pff vond dat persen, nou jah doen alsof echt niet leuk. Zag er daarna ook niet uit had op mijn hoofd geperst schijnbaar. Dus toen ik zwanger was van de derde kon ik alleen maar aan het persen denken, weeen vind ik namelijk niet zo erg. De laatse weken droomde ik er zelf van mede omdat ze telkens op controle gezegd dat het een flink kind was. Werd echt panisch wakker dat ik geen adem meer kon halen tjdens het persen en dat er een klein olifantje uit kwam. Dus ik wilde perse in het ziekenhuis bevallen want ik had echt zo iets komt er weer niet uit. Had alleen de verloskundige te laat gebeld dus toen ze thuis langs kwam had ik al tien cm ontsluiting maar weer geen persweeen. Zei wilde niet meer weg maar ik wel dus even een discussie toen toch achter elkaar aan naar het ziekenhuis gevlogen zo ongeveer. Ik zei nou komt het ergste stuk, ze zeg niks ervan we wachten gewoon tot je persweeen krijg. Ze heeft mijn vliezen doorgeprikt en even later kreeg ik ze gewoon! Geen hele erge volgens mij want ik kon ze nog weg zuchten want je hoor ook dat dat niet meer lukt bij andere vrouwen. Maar na een knip omdat het anders niet paste heb ik ze er zelf uitgekregen. Wel weer een hoofd en schouders vol gesprongen adertjes en een rood oog, dus heb toch nog wat verkeerd gedaan maar dat maak niet niet. Ben zo trots, driemaal is scheepsrecht. Groot kind zeiden ze gelijk maar ik vond ze klein (4440 gram) omdat ik mijn dromen ze veel groter had voorgesteld. Dus meiden er is hoop, misschien de volgende keer wel persweeen.
Hoi Jemuel, Grappig om jouw verhaal te lezen. Hier precies hetzelfde. Ik heb ook geen persdrang gehad. Toen ik bijna volledige ontsluiting had zei de verloskundige, als je een drukgevoel hebt mag je een beetje meedrukken. Dat drukgevoel is er nooit gekomen. De weeen waren er wel, die voelde anders aan dan de ontsluitingsweeen en door heel hard te persen kon ik de pijn wegdrukken. Je hebt geen idee waar je mee bezig bent en je doet maar wat, ook pers je niet efficient waardoor het lang duurt. Ik heb ook 1,5 uur moeten persen. Ik heb er erg mee gezeten, nu nog wel eigenlijk. Ik vind het erg jammer dat ik nooit dat oergevoel wat iedereen beschrijft heb gevoeld. Ik hoop het bij een eventuele volgende bevalling wel te mogen voelen. Xx Juf
Hier ook geen persdrang. Ik kreeg 2 persweeen maar toen moest ik van de bank naar het bed en toen was het over. Ik heb ook 1,5 uur geperst, het voelde gelukkig als 10 minuten en was goed te doen (zeker op de baarkruk) maar de aanbeien daarna auauau. Hoop bij deze baby ook op persdrang maar anders doen we het gewoon weer lekker "zelf". Groetjes Lisette
Hmm lekker is dat.... De vk advieseerde mijn man (telefonisch) om me onder de douche te zetten tegen de pijn van de weeenstorm..... met als gevolg dat na 10 minuten daar mijn vliezen braken met een knal en ik meteen persweeen kreeg, die ik een kwartier lang alleen hem moeten opvangen omdat de vk nog onderweg was.....
ik had wel persdrang... maar doordat ik in een roes verkeerde(vanwege beenprik), deed ik er niks mee... ik viel gewoon weer in slaap na de wee... toen ik wakker werd gemaakt en er werd verteld dat ik 10 cm had en mocht persen, was de persdrang al voorbij das het nadeel van pijnstilling want ik voelde ook geen duidelijke weeen meer
Klopt inderdaad; ik wist pas dat ik bij mijn eerste niet echt persweeën had gehad, toen ik ze bij de tweede wel had. Want bij Quinten was het niet te stoppen, ik MOEST persen. Dat ik mijn eerste er toch met een halfuur uitgeperst had, kwam idd omdat het persen zo'n vreselijke pijn deed, vooral toen het hoofdje stond... ik dacht echt dat de boel daar beneden in de fik stond, zo brandde het daar! ij de tweede daarentegen vond ik de pijn van het persen erg meevallen, misschien ook omdat de boel al een keer opgerekt is geweest... ok, fijn voelde het niet, maar ik vond het een stuk beter te handlen dan de ontsluitingsweeën.
van het branden daar beneden heb ik helemaal niets gevoeld... een heel klein beetje, terwijl ze daar net met haar hoofdje vast zat
Ik heb ook geen persweëen gehad, de vk zei: je hebt volledige ontsluiting hoor, je mag! Dus ik maar op m'n hardst pushen op die weëen die ik dan wel had (geen persweëen) en m'n zoontje was er ergens tussen de 20 min en 'n half uur... :S 'k Dacht: Als ik nou 's heel hard mijn best doe, issie er eerder uit. dat heeft geholpen.
Ik had ook geen persweeen/persdrang, nou dat is dan moeilijk persen hoor. Uiteindelijk, na een uur en een kwartier "persen" hebben ze me open geknipt en is onze dochter met de vacuum pomp gehaald.