Heey meiden, Ik ben nu bijna op de helft van me zwangerschap en begin al na te denken over bevallen. Gek genoeg trekt het me heel erg aan om op de natuurlijke manier te bevallen, waarbij we hebben gekozen voor een waterbevalling. Ik kijk veel van die you tube bevallingsfilmpjes. Het lijkt me zo super geweldig om met al die oerkracht zelf me kindje op de wereld te zetten. Ik snap dat sommige zullen zeggen, wacht maar tot je moet, dan piep je wel anders Maar is dit nou gek? Of is dit juist normaal? En hebben jullie dat ook?
Ik ook! Sowieso iedereen in mn familie is zonder pijnbestrijding bevallen... Mn oma 5 dochters gebaard...ieder daarvan minstens 2 kids... dus ik wil het ook! Wel in het zh trouwens... K heb er ook echt vertrouwen in,,,natuurlijk kan k me nu niks voorstellen... Maar k weet van mezelf dat k pijn heel goed onder controle kan houden... En raak ook nooit in paniek...ben ook nooit 'bang' geweest voordat k uberhaupt zwanger was Veel vriendinnen (kinderloos) zeggen nu al ' o nee die bevalling wat eng!!". Maar dat heb k nooit gehad... K mag al bijna heb dr zin in!! Jij nog even
Wat mij betreft is het normaal hoor . Je lichaam is een wonder van de natuur en die oerkracht die is er wel degelijk. Ik heb er ook zin in om de kleine vast te houden, te zien, te knuffelen enz. En ja de bevalling is de enige manier . Verder scheelt het of je er vertrouwen in hebt. En hoe verder je komt, hoe meer je toeleeft naar de bevalling zelf. Tenminste ik wel. Heerlijk joh zo'n waterbevalling! Geniet alvast van de voorpret
Haha ik ben me al sinds is weet dat ik zwanger ben aan het verheugen op de geboorte van onze zoon. En tja die bevalling, ik zie er niet tegen op. Het is de enige manier waarop tie eruit kan. Ik hoop wel dat het een natuurlijke bevalling wordt, maar ik ben niet vies van pijnbestrijding. Een keizersnede zou ik lieer niet willen, omdat je dat veel meer moet herstellen. Maar ook dat heb je niet in de hand. Gelukkig komt het al steeds dichterbij. Iedereen roept dat ik niet zo ongeduldig moet zijn en dat er een reden is dat je er 9 maanden aan kan wennen
Gelukkig ik ben dus niet de enige! Het wordt me eerste bevalling, maar ik ben er wel klaar voor. Het lijkt me ook een ervaring dat je eindelijk eens wat aan pijn overhoud, en dan nog wel het leukste wat ik kan bedenken! Een keizersnee lijkt mij ook niks, als het moet dan moet het, maar liever niet. Ik wil het gevoel straks hebben dat ik het helemaal zelf op de wereld heb gebracht, zonder hulp van anderen of medische ingrepen.
Ik zou echt gewoon open staan voor alles... alle vrouwen in mn familie hebben allemaal zonder pijnbestrijding kids op de wereld gezet en zeiden allemaal dat het idd reteveel zeer doet maar dat je dat weer bent vergeten als je je kind hebt... ik stond er bij nr 1 net zo in als jij. Verder heb ik ook behoorlijk hoge pijngrens Uiteindelijk liep het heel anders. Mn moeder heeft een gedeelte ervan meegemaakt (tijdens de weeën) en ze vind het achteraf het afschuwelijkste wat ze heeft kunnen zien... het was toch echt heel anders dan haar bevallingen. Uiteindelijk eindigde het in een ks. Je moet nu niet bang worden maar sta gewoon open voor alles. Hou er rekening mee dat je zeker bij een eerste heel slecht kan inschatten hoe je lichaam reageert en hoe het verloop zal zijn. Dan valt het ook niet zo tegen als het wel heel anders gaat.
ook al krijg ik deze keer wel een ruggenprik: heb er heeeeeeeel veel zin in: en het liefst NU!!!!!!!!!!!!!!!!!! met of zonder ruggenprik, ik ben het wachten zat!!! ben zo benieuwd!! en heb er helemaal zin in!
Ik verheugde me ook enorm op de bevalling! En zelfs al ging ie niet zoals ik had gehoopt, toch vond ik het een fantastische ervaring! Ik denk nog vaak met veel genoegen terug aan de kracht die ik bleek te hebben en hoe sterk ik eigenlijk stiekem ben. Erg bijzonder Geniet er lekker van! Zoals mijn kraam ook zei: niets is mooier dan iemand die met zoveel vertrouwen de toekomst beziet.
Ik ben blij dat er meer mensen zo denken, hihi, ik dacht al dat ik raar was. Maar ik kijk er dus ook gewoon naar uit. Ten eerste ben ik ontzettend nieuwsgierig naar ons popje en of het een jongetje of een meisje is. En ten tweede ben ik eigenlijk ook heel nieuwsgierig naar de bevalling zelf. Hoe is dat? Ik weet dat het pijn doet, maar toch ben ik benieuwd. Gek he? Mijn placenta lag bij de 20 weken echo voor de uitgang, dus op 6 september krijg ik nog een echo. Ik hoop echt dat ie verschoven is, want ik wil een natuurlijke bevalling en geen ks. Ik sta daarentegen wel open voor pijnstillers. Over het algemeen is mijn pijngrens heel ver te zoeken, maar mocht het echt nodig zijn dan moet het maar. Heb nu namelijk last van mijn bekken en ik ben van mezelf niet heel gezond. Dus als het te veel wordt gun ik mezelf wel pijnstillers. Maar ik heb zoiets, ik zie het allemaal wel als het zover is en als anderen het kunnen kan ik het ook!
Ook ik denk er nu al over na hoor, al vanaf dat ik het wist eigelijk al.. is best gek ik kan er uren over door praten, en dan nog worden me vriendne niet gek van me, nee ze vinden het normaal Maar goed.. aan de andere kant.. zit ik ook erg te denken hoeveel pijn ik ga ervaren, en hoeveel last ik ga krijgen, ik heb een ontzettend hoge pijngrens,, dus ik ben benieuwt.. Ik moet nog ff ben bijna op de helft, maar kan nu al niet meer wachten eigelijk, hebben jullie dat ook?
mmm ik kijk er aan de ene kant naar uit en aan de andere kant krijg ik de angst dat ik net als bij de eerste de weeen niet meer kan opvangen, had alleen rugweeen en die zijn echt vreselijk. toen ik eenmaal een pethidine prik had gehad kon ik echt in mijn weeen duiken en had ik binnen no time volledige ontsluiting en mocht ik persen. en dat vond ik wel een hele mooie ervaring, de trots die je voelt als je je eigen kind op de wereld zet! nou we moeten nog ff wachten en dan mogen we onze oerkrachten weer gaan uitproberen! xx
Ik heb juist het tegenovergestelde.. HELLUP.. "het" moet er ook weer uit.. hahah.. Als ik terugdenk aan mijn eerste bevalling begin ik nu al te hyperventileren. Ik heb een hele zware bevalling gehad wat meerdere dagen heeft geduurd en wilde ook geen pijnbestrijding maar nu denk ik daar toch anders over.. Als ze mij het dit keer weer aanbieden zeg ik echt geen nee
Hier iemand die de eerste bevalling ook zonder pijnbestrijding heeft gedaan, en heb er nog steeds geen spijt van! Je beleeft alles puur en bent erna echt onmiddellijk al de pijn vergeten van gelukzaligheid! Naar mijn tweede bevalling toe hoop ik ook deze zonder epidurale te kunnen doen... Maar hoop dat het ook zo snel gaat als bij de eerste. Daar deden de weeen pas echt pijn om 19.30u en om 23.45u was onze zoon geboren. Maar iets meer dan vier uur afzien was toen goed te doen! Maar ik ben bang als ik, zoals sommigen, een ganse nacht moet afzien, toch epidurale vraag. We zien wel...
Eerste bevalling ook zonder pijnstilling gedaan en ik vindt het te doen hoor! Het was een heftige bevalling maar zogauw jij je kindje in je armen hebt ben je ECHt alles weer vergeten.. Nu wil ik ook heeeel graag bevallen maar wel weet je nu beter wat je te wachten staat dus je bent toch iets mer `bang`ofzo.. Maar gewoon de kribels heb ik dan he..... Ik mag vanaf vandaag en ik kan niet wachten!! Super dat je zo´n instelling hebt zo moet je ook aan de bevalling beginnen dan maak je het jezelf alleen maar makkelijker...eraan over geven is het beste wat je kunt doen!!
hier nog een die nu al aan de bevalling denkt enhoe en wie er bij moet etc etc... en ik moet nog 17 weken... ik dacht al na over peteouders voor mijn kindje toen ik nog maar 6 weken zwanger was.. is toch niet normaal... Blijkbaar is het normaal..
Hier ook een waterbevalling gehad en het was super! Ben er ook zo onbevangen mogelijk aan begonnen aan de bevalling. M'n vliezen braken 's ochtends om half 8 in bed en het enige waar ik aan dacht was het parket dat niet nat mocht worden Vriend gebeld, want die lag 100km verderop net een paar uur in bed na een zwaar feestje met het werk, maar hij was snel genoeg opnieuw bij z'n positieven. Voor de rest heb ik het gewoon ondergaan, lekker relax in het warme water en om 15h30 konden we ons meisje al in onze armen houden! En de schade was ook beperkt (mede dankzij de onderwaterbevalling was alles wat verweekt) een enkel klein scheurtje. Veel succes!
Ik heb er ook best zin in, ben zo benieuwd hoe ons zoontje eruit ziet. Wil hem knuffelen, in bad doen alles.. iK heb geen idee wat ik me kan voorstellen van de pijn.. ben er ietsiepietsie bang voor, maar als iedereen het kan, kan ik het ook!
Heerlijk al die positieve dames! Ik vertelde het aan mijn moeder, ze was het totaal niet met me eens Mijn mams heeft een spoed ks gehad, en achteraf was ze blij dat haar muts nog heel was vertelde ze Ik snap het wel, maar toch bij alle uitscheur, inknip en andere nare verhalen, wil ik toch 'normaal' bevallen. Ze moest er niet aan denken om nog eens thuis te bevallen zei ze. Bij haar ging het fout. (groen vruchtwater, luie verloskundige) Ze voelde zich heel veilig in het ziekenhuis. Haha ik heb me ma wel een half uur gerust moeten stellen dat ze tegenwoordig je echt niet laten zitten bij 2 weken overtijd, en dat er tegenwoordig véél meer controle is.