verstandig om ontslag te nemen?

Tja het lijkt mij verstandig om er pas mee te stoppen 10 weken voor de bevaldatum, anders mis je natuurlijk wel je zwangerschapsuitkering he!
opzich nog 2,5 week denk je dat je dat nog wel vol houd?

 

oei even verkeerd gezien, tja dat is dus ook geen optie.

 

Wat is er zo erg aan die lessen dat 4 uur per week niet vol te houden is? Kun je het echt niet volhouden? Ontslag nemen kan natuurlijk altijd maar zou wel zonde zijn. Hopelijk vind je een andere oplossing!

 

je vk bellen en aangeven dat je ook harde buiken hebt bij die 2 lessen en dan met haar in overleg zorgen dat je of aangepast (achter de bar of administratief ofzo) werk krijgt OF de ziekte wet in gaat.

Feitelijk heft het er niets mee te maken of jij het werk wil blijven doen ja of nee. Nu kan het fysiek niet en dat is door de zwangerschap en nergens anders door.

Als je ontslag neemt heb je 1 maand opzeg termijn en zul je du evengooed aankomende week moeten werken en dat is waar je tegen op ziet. Darnaast hou je dan een sollicitatieplicht he voor een uitkering en heb je misschien geen recht op zwangerschapsuitkering.

Ik zou het voor de rest van de zwangerschap uitzingen in aangpast werk of ziekte wet en daarna zonder zoveel hormonen eens verder kijken ..

 

heel vervelend voor je allemaal! ik ben het helemaal eens met de laatste reactie. Heel goed advies is dat. Als ze echt niks anders kunnen bieden, ziek melden. geen ontslag nemen! ga die lessen niet meer doen, als je daar harde buiken van krijgt....dat wil je je kindje niet aandoen! luister niet naar anderen, die vinden dat het allemaal wel kan maar bescherm je kindje.
en daarvoor: nooit schuldig voelen!! als jij niet voor jezelf en je kindje zorgt, ...doet een ander ook niet hoor! dus...wees wijs en sterk.

heel veel succes!

 

zou geen ontslag nemen je hebt namelijk nergens rechtop dan, geen ww geen zwangerschapsuitkering.. zou praten of je aangepast werk kan doen wat niet zwaar is als dat niet kan zou ik als ik jouw was de ziektewet in gaan en na je zwangerschap iets anders gaan zoeken..

 

Zoals al gezegd is, nog geen ontslag nemen! Je kan die lessen gewoon niet geven omdat je er harde buiken van krijgt. Dan ga je dus de ziektewet in. Probeer eventueel nog te overleggen of je iets anders kan doen voor de school in de tussentijd waar je geen harde buiken van krijgt en anders zit je dus vanaf nu in de ziektewet.

Inmiddels kan ik ook uit ervaring zeggen dat als het moet iedereen vervangbaar is, ook al lijkt het op het eerste gezicht onmogelijk. Zulke gesprekken heb ik ook ooit gehad en uiteindelijk is alles toch echt gewoon zonder mij goed gekomen.

Nu is de tijd om aan jezelf en je kindje te denken en niet aan je werk. Klinkt simpel, maar zo is het nu even wel. Je gezondheid en die van je kindje gaan gewoon voor alles.

Heel veel succes!

 

Zeker geen ontslag nemen! zoals al eerder gezegd werd je hebt dan nog een uitwerkperiode en die moet je ook vol maken dus je hebt er niks aan.
Als je zwanger bent is je werkgever VERPLICHT om aangepast werk voor je te zoeken of het mogelijk maken om minder te werken als de huidige situatie niet toelaatbaar is voor jou. Bij jou is dat het geven van bepaalde lessen.

ik ben wel van mening dat je je niet zomaar ziek moet melden als je zwanger bent, maar uit jouw verhaal maak ik dit ook niet op en heb je gewoon echt last van harde buiken.

Geef aan bij je leidinggevende dat hij (in overleg met jou) naar aangepast werk moet zoeken. Stel je hier wel actief in op dus sla niet alles van tafel, maar probeer elkaar wat tegenmoet te komen. Dan heb je denk ik de meeste kans dat jullie werkrelatie goed blijft.
Als hij dit niet wilt doen, meld je je vollledig ziek.
Dan zal je wel bij de bedrijfsarts langs moeten gaan. Die bepaald dan in hoeverre je wel en niet welk werk kunt doen, maar zal hier denk ik ook rekning houden met het advies van de verloskundige.

Maar hoe dan ook neem geen ontslag want daar maak je de situatie niet alleen lastiger mee, maar dan verspeel je ook nog eens al je rechten voor zwangerschapsverlof enzo.

Succes!!!

 

Hoi,

Hier even een berichtje uit België.

Zelf ben ik sinds sept. 2009 aan de slag als zelfstandig logopediste (omdat er geen vacatures waren voor dienstverband en ik graag vast werk had gehad--> kinderwens). Daarvoor heb ik een jaar via interims in dienstverband gewerkt.
In februari 2010 (nog voor ik zwanger was) liet ik in de groepspraktijk weten dat al dat zelfstandig zijn niets voor mij was (betalingen die op zich laten wachten, iedere week andere uren, mensen die niet komen opdagen of extra willen komen). Na lang en veel overleg werd de afspraak gemaakt dat ik tot einde schooljaar zou verdergaan (daar zijn we nu dus bijna)! Dit omdat de kinderen en de ouders meer baat hebben met continuïteit van een logopediste (zelfs nu zijn er kinderen die het er moeilijk mee hebben) (normaal gaat logo door tijdens de zomer).

Mijn wens heb ik desondanks toch laten uitkomen en na een maand was het al raak. Ondertussen probeer ik er dus het beste van te maken maar deze laatste weken zijn er echt teveel aan. Ik ben echt uitgeput van de vele verplaatsingen. Maar ik ben niet ziek of misselijk geweest dus geen reden tot klagen.

Begin juli vraag ik dus mijn werkloosheid aan (die zal niet meer dan 400 euro per maand zijn omdat ik samenwonend ben en het jaar dat is zelfstandig heb gewerkt, telt niet mee als werk dat kan bijdragen tot een hogere werkloosheidsuitkering). Bijgevolg zal ook mijn zwangerschapsrust niet veel bedragen. Toch ben ik opgelucht dat ik niet meer in de zelfstandige sector zal werken. In april is ons kindje voltijds in de creche ingeschreven, ondertussen interims (maar eerst een beetje vakantie!!!) Sorry voor dit lange verhaal maar hoop dat dit een beetje helpt, doe waar je je goed bij voelt en trek je niet teveel aan van reacties van anderen (zo heb ik er ook al een paar nare gehad)

 

Grietje je hebt gelijk als je bedoeld dat je neit koste wat kost door moet gaan als iets niet bevalt of goed gaat. Maar er hangen wel heel wat consequenties aan een keus vast waar je vantevoren soms niet aan gedacht hebt.

Ik weet niet hoe dat in België geregeld is, maar hier krijg je als je zelf ontslag neemt bijv geen WW uitkering. En aangezien je zwanger weinig kans hebt om ergens anders aan de slag te kunnen zijn dat toch dingen die belangrijk zijn en waar je aan moet denken.

Ik heb zelf ook een hele periode geworsteld met mijn werk. Wil liever iets anders maar daar is nu geen tijd en geld voor. En wat nog belangrijker is, ik wil een 2e kindje (wat nu gelukkig gaat gebeuren).
Ik heb een hoop voors en tegens tegen elkaar afgewogen en weet waarom ik nu aan het werk ben (nou ja ben nu door zwangerschapsklachten ziek thuis). Maar weet nu wel waarom ik nog steeds op een plek zit waar ik eigenlijk niet graag meer werk. Gewoon omdat ik keuzes moet maken. Ik kan niet alles tegelijk willen.

Maar ik snap je verhaal wel dat je niet koste wat kost door moet gaan.

 

Hoi!

Hier in België krijg je ook geen WW als je ontslag neemt maar ik ben zelfstandig, dus dat is een andere regeling. Ik ga terug naar de regeling die ik had na het einde van mijn laatste contract in dienstverband. Ik stop eind deze maand ook omdat ik niet echt financiële zekerheden heb als ik blijf werken. Moest ik nu nog een vast loon hebben, ja dan... Ook als ik ziek val, heb ik geen wedde. Als kinderen niet komen, verdien ik ook minder (wat tijdens de zomer zeker zo is). Als zelfstandige verdien je hier enkel per uur dat therapie wordt gegeven. Begrijp me niet verkeerd, ik voel me goed als logo maar de zelfstandige onzekerheid werd me teveel. De stap naar werkloosheid is qua financiële zekerheid niet eens zo groot... ik kan er ook enkel uitstappen op het einde van een schooljaar (mijn moederschapsrust was als zelfst. 6 weken geweest, nu is dat 15 weken (tja...)

In geval van berichtopener zou ik mijn ontslag ook niet geven...