Hier hetzelfde maar ik maak me er niet zo druk om hoor. Enne het is zo warm bij ons op cb dat een deken niet eens echt nodig is. Ik geloof dat het overal wel een beetje hetzelfde is. En tjah het is voor die artsen wel makkelijker. Je zit er eigenlijk maar 5 min binnen (tenminste ik ben altijd zo weer weg) en als je je kindje daar nog moet uitkleden zou ik helemaal gestressd raken. Nu heb je de tijd en kan het rustig gewogen en gemeten worden enz..
Normaal duidelijk reageren is blijkbaar ook moeilijk. Als je daar toch zit in de wachtruimte is een praatje maken tochniet erg en jij kwammet mensen die gelijk hele levensverhalen vertellen? Waar gaat dat dan over? Wat heeft een puppy hier mee te maken?
Wederom even teruglezen. Imd begon over dat mensen altijd haast hebben bij het CB, en geen tijd voor een praatje. Dat klopt, dat heb ik ook niet, ik kom daar niet voor mn plezier (okay ik kom er helemaal niet meer) en al helemaal niet om gezellig ongehaast te gaan zitten kletsen. De keren dat ik wel bij het CB geweest ben heb ik ruim een uur moeten wachten namelijk. Over de pup, lees ook weer even terug, iemand is aan het mekkeren dat je met een pup meer aandacht krijgt dan met een wereldwonder in een wagen. Voor mij staan die wonders dus gelijk.
Nu snap ik het (half) misschien handig als je dan mensen quote, dan zijn je opmerkingen beter te plaatsen.
Hier gaat het ook gewoon op aankleedkussen met schotten ertussen en wanneer je kan wegen ga je er met een badcape om je kindje heen ernaartoe ff af wegen meten en weer om. Ons gebouw is alleen een cb dus er komen geen mensen die niets te maken hebben met baby's, wegen, meten, enz.Ik heb hier totaal geen moeite mee, ze zitten echt niet helemaal naar mijn baby te kijken hoor! Ik hou ook weleens een praatje hoor met andere moeder die bij het cb komen niet om mijn socialevoldoening maar omdat ik het gezellig vind! en helemaal geen levensverhalen oid. gewoon over elkaars baby's! Fiene ik heb jouw verhaal olgens mij weleens gelezen in een topic, ik snap dat je niet echt gesteld bent op cb, mischien daarom dat je er negatief over bent.. je was toendertijd niet betjes behandeld kan ik me nog herrinneren. Ik vind dat er wel een verschil zit tussen een puppy en je baby! Mijn baby komt uit mij!is van mij en mijn partner!uit liefde gemaakt, dat maakt mijn baby een wereldwonder en speciaal! En een puppy is ook heel leuk en een wondertje maar voor mij is het absoluut niet even.Maar dat is heel erg offtopic!
@ netmoeder: heb je zelf soms overgewicht en daar moeite mee? Want ik snap niet waarom je het vervelend vindt dat het gewicht van je kindje wordt geroepen met daarbij dat het een dikkerd is. Mijn kleintje woog ook aardig wat bij zijn geboorte en ik loop er gewoon mee te koop. Ja het is een flinkerd, heerlijk toch! Wat maakt dat nou uit? Dat van die schimmel kan ik me wel voorstellen dat dat niet prettig is.
Ik vraag me ook een beetje af wat het probleem is met het roepen van het gewicht. (wat ze hier overigens niet doen hoor) Mijn zoontje woog ook 10 pond bij zijn geboorte en is nog steeds een lekkere dikkerd, maar ik vind het geen enkel probleem. Of ben je bang dat mensen denken dat je zelf wat aan de forse kant bent, dat je je kindje vet mest ofzo? (niet lullig bedoelt hoor!)
In mijn optiek wordt een kind onschuldig geboren en leren 'wij' het aan om zich te schamen voor zijn of haar naaktheid. Ik zit er dan ook niet mee dat andere mensen mijn zoontje naakt zouden zien (dat is trouwens niet zo want hij mag meestal zijn luier aanhouden tot we binnen zijn bij de arts of verpleegkundige). We maken wel eens een praatje met andere aanwezigen. Ik vind het wel okay maar ga er niet even lekker voor zitten ofzo. Daar heb ik geen behoefte aan. Ik vind dat de gesprekken die je hebt over je kind wel privé moeten gebeuren. Daar heeft niemand anders wat mee te maken. Oja, zelf heb ik nooit problemen met het CB. De één is naar mijn idee kundiger dan de andere maar nee, tot nu toe gaat het meer dan prima. Komt waarschijnlijk ook omdat het allemaal erg soepel loopt met het manneke en we eigenlijk nooit vragen hebben. Een aantal jaren geleden ben ik wel eens met mijn zus mee geweest: wat een drama CB was dat. Echt een consternatiebureau. Goh mevrouw uw kindje concentreert zich niet zo goed op het lichtje hè? NEE! Je hebt hem net twee gekleurde blokjes gegeven... wat denk je zelf? Eet uw kind al pap? Nee waarom? Omdat dit het meest op ontbijt lijkt. Oh... mijn kind eet brood. Dat is toch ontbijt in Nederland? Mevrouw, uw kind moet echt pap eten.. pfff.. ik kon me voorstellen dat mijn zus er gierend gek van werd.
Nou idd...Ik lees nu ergernissen over praatjes die gemaakt worden op t cb (wat ik gewoon heel sociaal vindt) Maar iemand anders vindt juist dat er te weinig gekletst wordt, dat de mama's het daar te druk voor hebben..Misschien es ruilen van cb? Ook vond iemand t zwaar irritant als een moeder zegt 'ach wat lief die is zeker nog erg jong?' (of zoiets!) omdat t kindje te vroeg geboren is en dit dus niet grappig is..Nou SORRY hoor maar die moeder heeft t natuurlijk niet als grapje gezegd! Die moeder vindt jouw kindje blijkbaar erg schattig en aandoenlijk om te zien vandaar die reactie! Jezus mensen als je daar al rekening mee moet gaan houden! Misschien moeten we maar bordjes om onze nek gaan hangen "er mag tegen mij gesproken worden" "ik heb liever dat u uw mond houdt" "ik ben niet in de stemming voor een praatje vandaag" "mijn kind is te vroeg geboren dus a.u.b geen opmerkingen" "ik hou wel van een praatje!" Waar is de spontaniteit gebleven....En de tolerantiegrens van mensen... Ow ow ow....
dat is over al denk zo dat ze in een grote ruimte gewogen en gemeten worden. kwatier wachten valt nog mee, ik heb een cb arts die al snel 45 minuten a 1 uur uit loopt, ik heb er de vorige keer een uur moeten wachten, nou vermaakt Esmee dr wel maar voor een kleine baby is het dan wat anders, dus 15 minuten wachten is nog wel te doen.
Tjeee... dan doen ze het hier in Stockholm toch anders... Wel een algemene wachtruimte natuurlijk maar wegen en meten gebeurt binnen op het kantoor bij een vaste CB-dame die ons eigenlijk nooit lang laat wachten en die mijn zoontje vanaf zijn geboorte kent. Als we klaar zijn met wegen en meten heeft ze altijd nog minstens een kwartiertje de tijd om te informeren hoe het verder met Elian gaat. Ze roosteren ouders misschien wat beter in bij mijn CB? Als we dan nog b.v. een controle-afspraak met de arts hebben staan dan mogen we van haar door naar de arts en daar hoeven we eigenlijk ook maar zelden te wachten dus ik heb nooit een deken of een badjasje voor Elian nodig gehad... Enne.. ik vind een kletspraatje meestal wel gezellig maar vaak wordt je zo snel binnen geroepen dat je daar geen tijd voor hebt!
precies dat bedoel ik helemaal... enneh een puppie is superleuk maareh geeneens vergelijkbaar met een kindje (en heb zelf opvangers rondlopen waar ik zielsveel van houd en ben toch echt megadierenvriend) Mijn moeder zei nog vroeger kon je de straat niet doorlopen met een kinderwagen tegenwoordig moet je er een bordje bijzetten; wil je aub even kijken? en als je eens kijkt bij een moeder in haar wagen kijken ze je bijna dood, is gewoon jammer dat de mensen daarheen willen als mensen als niet meer met elkaar normaal communiceren bij zoiets simpels als CB, dokterswachtkamer, bij de apotheek wachtrrij (noem maar iets) hoe moet het dan met wat lastigere dingen, en wat voor boodschap geef je aan je kindje mee? Idd een praatje over goh wat een leuk jasje waar heb je die vandaan? of hoe oud is je kindje, of gewoon simpel even zeggen hoe schattig kindje ze hebben.. (das toch ook leuk om te horen?) Kijk ik vind door de wachtkamer heenschreeuwen dat een kindje een schimmel heeft ook te ver gaan hoor (dat zijn prive dingen) er zijn grenzen natuurlijk.. Ik wacht trouwens altijd best lang van een kwartier minimaal tot wel een uur hoor.. ik zeg ook altijd omdat ik thuis werk dat ze de uren moeten pakken voor mij die iedereen het liefste NIET heeft (zodat de uren die andere mensen goed uitkomen (einde van de middag bv die heeft iedereen graag) niet door mij bezet worden gehouden.. ik vind het niet leuk om te wachten maar er zijn ergere dingen en ik plan het gewoon goed in zodat ik geen haast HOEFT te hebben..
hier ook zo en ik zie het probleem eigenlijk ook niet Vind niet dat je een baby/dreumes/peuter of wat dan ook in zijn blootje/pampertje kan vergelijken met een volwassene die zich voor vooronderzoek zou moeten uitkleden in 1 ruimte hoor
Hier gaat dat ook zo. Het is maar wat je er zelf van vind. Van mij mag er zeker ook meer privasie zijn. Ik hou niet van dat samen zijn in zo'n ontzettend warm hok met alle kindjes bloot. Eveneens moet je flink uitkijken dat je met je kind niet over alle speeltgoed struikeld. Ik vind het een niet veilig zooitje. En men betutteld/ bemoederd vaak zo. Nee hoor ... het is ook niets voor mij.
Hier gaat het als volgt; Wij komen binnen, zeggen netjes gedag. Assistente zegt netjes gedag terug en komt altijd even bij Joey kijken. Vervolgens neemt ze het groeiboekje mee, en geeft aan of het wel of niet uitloopt en wanneer Joey uitgekleed mag worden. Vaak is het niet meer dan 15 min wachten. Ondertussen laat Joey trots zien hoe goed hij kan lopen achter een poppenwagen. Dan mag Joey worden uitgekleed, op tafel met een groot aankleedkussen. Ja open en bloot, iedereen kan zijn blote kont zien. Dan word hij gewogen en opgemeten. De cijfertjes krijg ik altijd direct te horen, maar verteld met discrete volume. Daarna mag Joey nog even spelen, maar ik trek hem altijd zijn rompertje aan. Na een minuut of 10 mogen we naar de arts en staan we in 5 min weer buiten. Ik heb het niet zo op het CB, maar ik vind de controle wel belangrijk.
Ik heb er nooit bij stilgestaan dat je kindje door iedereen te zien is. Het is maar heel even dat ze naakt is (tijdens het wegen) en daarna gaat de luier weer aan. Mijn irritatie is dat het er altijd bloedheet is. Ik doe haar ook nooit een baddoek om. Bij mij gaat er juist wat uit Het arts/verpleeg- gebeuren is in een aparte kamer. Er heerst bij ons op het CB een wachtruimte-stemming. Een vriendelijk gedag zeggen, soms een herkenbaar knikje en verder wil iedereen zo snel mogelijk weer weg zijn
Zo gaat het bij ons ook hoor... Wegen en meten bij de arts in het kamertje, ik heb nog nauwelijks hoeven te wachten (ben er inmiddels al 3 keer geweest vanwege extra controles door het vele spugen en buitensporig veel krampen) en na het wegen en meten heb ik ook nog wel een kwartier de tijd om uitgebreid vragen te stellen. Ik heb in ieder geval nog nooit druk gevoeld om zo snel mogelijk weer weg te moeten. Ik denk dat het heel erg verschilt per CB. Ik ben in ieder geval tevreden over die van mij (alleen nog maar goede tips gehad waar ik wat mee kon). Oh ik heb trouwens een hekel aan vrouwen die met een chagerijnig gezicht bij het CB zitten met een uitdrukking van "praat vooral niet tegen mij!". Het leven zou zoveel leuker zijn als mensen gewoon vriendelijk doen tegen elkaar, elkaar vriendelijk gedag zeggen en vriendelijke sociale opmerkingen naar elkaar maken. Het gaat niet om hele lange persoonlijke gesprekken, het gaat om het goede gevoel wat je elkaar geeft. Niets is toch zo leuk als een vrouw die leuke opmerkingen over jouw kleintje maakt en van jouw kleintje blij wordt? Ik voel me in ieder geval weer wat vrolijker als ik vriendelijk wordt gegroet en als er interesse wordt getoond.