onze Jasmijn

Hoi Allemaal,

Ik zal proberen om in een kort verhaal iets over mij (ons gezin)vertellen.

Na bijna twee jaar proberen is in maart 2008 via de gewone weg onze dochter geboren. Vanaf januari 2009 dachten we, weet je wat we gaan er weer voor, maar we kwamen er al snel achter dat dit niet snel zou gaan, mijn ongi kwam slecht op gang, we zijn toen in november 2009 naar het ziekenhuis gegaan en na 1 gesprek kreeg ik te horen, kom maar terug als je bent afgevallen min. 10 kilo. Ik wist niet wat ik hoorde. Een vriendin vertelde mij dat ik het Geertgen moest bellen en dat heb ik toen gedaan. In Feb.2010 ons eerste gesprek. we werden meteen super goed geholpen en ik hoefde niet af te vallen. Vanaf maart tot juli hebben wij glomid gebruikt en daarna iui. In sept dat jaar een controle gehad en we kwamen erachter tijdens een kijk controle, dat ik verklevingen had. Doorgegaan met iui tot feb. 2011 in die maand onze 1e IVF, helaas geen geslaagde poging, gelukkig hadden we 6 cryo's in de vriezer en in april is er toen 1 overgebleven en die is toen teruggeplaatst, maar helaas is het niet gelukt. Verder gegaan met iui.
In december 2011 onze 2e IVF poging, we zijn zwanger maar tot ramp helaas op 9 januari 2012 met spoed opgenomen, blijk ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te hebben, Onze wereld stort in. geen cryo's in gevroren. We besluiten een half jaar pauze te nemen.
Eindelijk is het dan weer zover september 2012 onze laatste 3e IVF. Het was zwaar, maar de uitslag was super, we zijn zwanger.
De eerste echo is spannend en we zien hart actie, echt mooi om te zien. Daarna de volgende echos die gingen nog goed, tot het die 9 januari 2013 is en we gaan voor de 20 wkn echo, we zijn dan 19 weken. Exact een jaar na data dat we de bbz(ueg) hebben gehad. Wat we daar te horen kregen brak ons hart. Ze vertelde ons dat ik bijna geen vruchtwater heb en dat ons kindje een groeiachterstand heeft.De volgende dag melden we ons bij UMC Nijmegen. Die nacht slapen we slecht, onze dochter van bijna 5 zeggen we niks tegen, want we wisten nog niet precies wat er aan de hand was. De volgende morgen krijgen we te horen dat het klopte wat de echoscopiste gisteren zag. We zijn boos en verdrietig. We moeten een vlokkentest doen. Dindag de uitslag en die geeft aan geen afwijkingen en dat we een meisje krijgen, stiekem ben ik dolgelukkig, maar ook bang. Donderdag 24 januari tweede echo controle, nu helemaal geen vruchtwater meer, we schrikken en weten dat dit ernstig is. Ze kunnen geen oorzaak vinden. We moeten weer 2 weken wachten en hopen dat ons meisje goed blijft groeien. Thuis kijken we naar geboorte en rouw kaartjes, het is moeilijk om positief te blijven. 7 februari krijgen we het meest slechte nieuws te horen, ons meisje heeft geen kans, de arts meld ons 0,7% dat ze het haalt en het beste is om er over na te denken om de zwangerschap af te breken. Een beslissing waar wij al 4 weken over na moesten denken. De beslissing maken we met pijn in ons hart.
De volgende dag hebben wij met veel verdiet onze dochter moeten vertellen dat ze geen zusje krijgt, wat was dit rot zeg en k.. om te vertellen. We hebben samen veel gehuild en zijn samen veel boos geweest. Op 12 februari is onze dochter Jasmijn geboren en overleden. Ik was toen 23 weken en 5 dagen. We hebben haar gecremeerd en uigestrooid bij het jonkerbos. Het was een mooi herdenkingdienst.

Nu na twee maanden hebben wij de uitslag te horen gekregen wat er met onze Jasmijn is gebeurd. Onze dochter had geen niertjes. Op de echo's was iedere keer heel slecht te zien wat nu het probleem was. Nu was dit een duidelijke aanwijzing waarom ik geen vruchtwater had. En hebben wij een goede beslissing gemaakt, wat toen de meest moeilijke keuze was ooit in ons leven.

Gisteren zijn wij weer bij het Geertgen geweest en hebben wij gevraagd of we weer met de cryo mogen beginnen en dat was geen probleem. Ik moest bellen wanneer ik weer ongi ben geworden.
Nu ben ik dat vandaag geworden en hoe graag ik ook weer wil beginnen, begin ik nu te twijfelen of ik nu al wil beginnen of een maand wil wachten (wat is nu een maand).
Onze gevoelens voor onze lieve Jasmijn gaan niet weg en zullen er voor altijd zijn, ik mis haar iedere dag. Mijn grote meisje van nu 5 jaar is ook mijn trots en geeft mij iedere dag kracht om verder te gaan en daarom kan ik ook eiglijk niet wachten om weer verder te gaan om weer een kindje te mogen krijgen.

Moeilijk, moeilijk. keuzes keuzes.
Wanneer nou weer beginnen.

Het is een lang verhaal geworden, kort houden gaat altijd moeilijk met zoiets.
Toch bedank dat ik dit hier kan schrijven, het lucht op...

Veel liefs Jansje

 

Visje2007 Dank je wel voor je steun.

Bunny87 Ook jij dank je wel voor je steun.

Charmed Dank je wel, mijn hart zeg deze maand, maar toch blijft die kleine twijfel ben ik er klaar voor.

Jusi Dank je wel voor je steun

Elize84
Via het UMC zijn wij in contact gekomen met de maatschappelijk werkster en die is geweldig, ik kan veel bij haar kwijt en kan haar altijd bellen, zelfs nu nog. Ook zei zegt, als je er klaar voor bent dan voel je dat. En het is niet erg dat je naar twee maanden na het verlies al weer kriebles krijgt om verder te gaan. Ik neem haar advies zeer ter harte, maar het is ook angstig om die stap weer te zetten. Het komt weer zo dicht bij. Ik heb vanaf vandaag 8 dagen om te beslissen wat ik ga doen en anders wachten we weer een maand. Mijn man steunt mij heel erg en samen praten wij er veel over. Nu is het voor ons beide even weer spannend.

Groetjes Jansje

 

Ik wilde even zeggen dat ik deze maand de cryo terugplaatsing oversla.
Ik voelde mij een beetje vreemd en vond het toch raar om na net een gesprek erover gehad te hebben meteen weer te beginnen. Ik wacht nu mijn eerst volgende ongesteldheid af en hopelijk gaat deze goed voelen en kunnen we er weer tegenaan.

XXxx

 

Hoi Meisje1977,

Dank je wel voor je bericht.
Het klopt we hebben veel mee gemaakt en we zijn er samen heel erg sterk door geworden. Nog een maandje wachten moet kunnen voor mijn eigen gevoel. Mijn dochtertje zei gisteren tegen mij, mama komt er nog een baby. Ik heb haar gezegd dat mama en papa het nog niet weten. Alleen door die vraag kreeg ik de kriebels alweer in mijn buik. Nog even wachten en we gaan hopen op het beste.

 

Hoi snoopy1983,

dank je wel voor je berichtje.
Wat spannend voor je, wachten is het meest vervelende wat er is. Hoop dat je wanneer je de test mag doen een grote glimlach op je gezicht komt en dat het positief aan geeft.
Jasmijn is de naam die ik als kind al mooi vond, mijn pop noemde ik zo.
Toen der tijd twijfelde wij nog of we Lauri onze dochter Lauri of Jasmijn gingen noemen en toen voelde Lauri goed. Nu we weer zwanger waren van een meisje kon ik niet anders dan deze speciale naam aan haar te geven. Ik kan mij voorstellen dat je dochter vraagt, wanneer er in de toekomst een kindje komt of die dan Ruben* mag heten, lijkt mij moeilijk om te vertellen dat dat dan niet gaat. Sterkte met al die vragen.
Ik heb de dag nadat Jasmijn geboren was begonnen met een brief te schrijven aan haar. Ik heb 22 kantjes geschreven, begonnen met de dag dat we zwanger waren en tot de dag van de herdenkingdienst. Dat voelde zeker goed om te doen.

Nogmaals dank je wel voor je berichtje en succes met deze wachtende dagen.

 

Hoi,

Voor wie het graag zou willen weten.

14 mei ongi geworden en gebeld naar ons kliniek het Geertgen.
Met een goed gevoel hebben we gezegd dat we deze maand de cryo terugplaatsing willen doen. Het is best spannend en aanstaande woensdag eerste echo controle.
Ergens volgende week of die week erop, worden onze cryotjes ontdooit.
Dit zal een paar spannende dagen worden.

Afgelopen moederdag onze Jasmijn een bezoekje gebracht, mijn dochtertje vond het nu niet zo raar, ze was eerst een beetje bang om te gaan, mam zegt ze, ik vind het eng en raar om te gaan. Nu dat ze toch is meegegaan valt het mee, ze vond het toch wel fijn om te gaan.
Toch wel zo prettig, dat er een plekje is om naar toe te gaan. Het Jonkerbos in nijmegen is een mooie herinneringsplek voor die kleine wondertjes.

Wel heb ik het nu heel moeilijk, de beslissing om toch verder te gaan met de cryo deze maand, was een lastige beslissing.
Vorige heb ik mijn ontslag gekregen, na 7 jaar en 3 maanden, allemaal door die stomme crisis. We moeten bezuinigen krijg je dan te horen. Net nu wij verder wilden gaan in ons geluk, komt dit er nu ook nog eens bij.
Maar mij krijgen ze niet klein, we gaan er voor.
Makkelijk zal het niet gaan, maar we hebben alle steun van onze beste vrienden en familie.

Ik wilde dit even kwijt en hoop dat andere net als ons, wanneer alles tegen zit, je toch nog verder moet gaan en de hoop nooit moet opgeven.

Liefs

 

Hoi Visje2007,

Dankje wel voor je berichtje.
Jeetje voor jouw ook veel sterkte met je moeder, heel veel succes.
Wel fijn dat je met de vakantie even weg bent, even iets voor jullie alleen.

Gisteren echo contorle gehad en aanstaande vrijdag terugplaatsing, mits de ontdooiing goed gaat. Wel wordt het vrijdag een rare dag voor ons.
We hebben dan ook het gesprek in het Radboud Nijmegen over de definitieve uitslag over Jasmijn, en dit is daar om 9:30, dus wanneer we onderweg zijn naar Nijmegen, krijg ik om 9 uur in de auto te horen of onze embryo zich goed heeft doorontwikkeld. Zo niet hebben we een raar gesprek daar in Nijmegen.
Ik heb sinds vorige week 1 daags 3 pilletjes Estradiol en sinds vandaag moet ik 1 daags 2 pilletjes Estradiol en 3 daags 2 pillen Utrogestan. Ik krijg de terugplaatsing op cyclus dag 18.
Voor jouw ook best spannend nog 1 cryo over. Ik weet hoe het is al die spannende weken en dagen.
Ik laat nu 1 rietje met daarin 2 embryo's ontdooien en dan heb ik nog 1 rietje met 1 embryo over.

Ik zal vrijdag op de site plaatsen hoe het is afgelopen.

Liefs...

 

Hi Pippeke, Snoopy1983 en Visje2007

Dank je wel voor jullie lieve woorden , ze geven veel troost, dit kan ik goed gebruiken om deze dagen door te komen, nogmaals bedankt

Liefs...ikke

 

Hoi Snoopy1983,

Ik wilde je nog even vragen hoe het met je gaat, veel sterkte gewenst voor je. Ik weet dat je het heel erg moeilijk heb gehad. Bedankt dat je op mijn forum heb geschreven ondanks je moeilijke periode. Hoe is jouw terugplaatsing geweest.

Liefs ....ikke