geen puf meer voor

Mijn oma zei altijd:"je moet stil zitten als je geschoren wordt". Je hebt een heel heftige periode achter de rug, mmm, een moeilijke relatie die in een scheiding uitmondde, een verhuizing. Eerlijk gezegd lijkt me dit niet het moment om grote levensveranderderende beslissingen te nemen. Je bent nu moe, en dat is ook logisch na alles wat je mee hebt gemaakt. Gun jezelf even rust, en niet per se door minder te werken, maar gewoon geestelijke rust. Geen grote beslissingen, geen nieuwe relatie, (nog) geen kindje. Niet piekeren over de grote vragen des levens, maar de batterij weer opladen. Je wordt vanzelf weer sterker, en dan weet je vanuit jezelf, je eigen overtuiging en wat bij jou past heel erg goed wat je moet gaan doen.

Sterkte!

 

Wat heftig wat je allemaal meegemaakt hebt zeg!

Ik zou wachten op je contractverlenging met grote beslissingen.
Je hebt dan een jaar (denk ik?) om rust te nemen, en na te denken.
Misschien voel je je na dat jaar al veel beter en ben je ook beter in staat grote beslissingen te nemen.

Sterkte!

 

Ik vind het, persoonlijk, in jouw situatie toch wel een beetje egoistisch om als BAM door te leven te gaan. Je bent nog lang niet op het punt waar je gelukkig bent met jezelf. Je werk is eigenlijk te ver en te veeleisend, je bent bijna niet thuis, hoe zie je dat voor je met een kind? Je schrijft ook dat je op bent... Het lijkt mij, zeker gezien jouw leeftijd (mijn moeder werd pas bewust op haar 35ste moeder), verstandig dat je eerst eens de rust voor jezelf zoekt en dan wlicht gewoom eens kijken naar een andere baan/freelance. Tegenover een kindje is het niet eerlijk om in deze situatie bewust alleen een kind te krijgen...

 

Mee eens. Zéker geen kindje nu. Dat is zo'n heftige gebeurtenis.
En met je werk, je kan natuurlijk altijd om je heen kijken, maar op dit moment heb je een baan en die zou ik vasthouden.
Helemaal in deze tijden.
Sterkte.

 

Na wat ik lees ben jij uitgeput.
Persoonlijk denk ik dat je nu nergens op je plek zit, eerst tot rust komen.

Maar, ik begrijp heel goed waar je weg komt en eerlijk gezegd zou ik gaan freelancen. Zoals je aangaf, je bent meer thuis bij je hond en je kunt je draai beter vinden in je nieuwe huis.
Het is een beste stap geweest, niet alleen uit elkaar ook nog weer naar je oude woonplek.
Ik zou een ongeveer een jaar hiervoor de tijd nemen om je eigen plek te maken en tot rust te komen.
Daarna zou ik wel voor een kindje gaan, met jou medische klachten is het allemaal al moeilijk om in verwachting te raken. Wie zegt dat je op tijd iemand vind.
En vind je wel iemand, nou die zal dan ook wel van je houden met kindje

 

Ik ben zelf nogal gesteld op een bepaalde zekerheid. Vanuit deze zekerheid zou ik dan ook eerder gaan voor de vaste baan dan voor freelance werk.

Tegelijkertijd ben ik er heel erg voor om je hart te volgen en je dromen na te jagen binnen de mogelijkheden die je hebt! Dus als jij ervan overtuigd bent dat er genoeg freelance werk voor jou is, waarom zou je de stap niet nemen? Juist omdat je nu alleen bent én nog geen kinderen hebt.

Mocht je beginnen met 100% freelancen dan zou ik het BAM nog even laten rusten zodat je een financiële stabiele situatie kan opbouwen.
Het lijkt mij heel moeilijk om te wachten met kinderen alleen omdat je wellicht nog een man gaat tegenkomen, dat zou voor mij dus ook niet een reden zijn om te wachten maar financieel alles op een rijtje vind ik wel belangrijk.

 

Ik sluit me aan bij een aantal van de bovenstaande reacties: zorg eerts voor rust in je leven.
Qua kind maar ook qua werk. Kijk gerust omje heen wat je opties zijn, maar zorg eerst voor rust en een stabiele basis.

Want wat als het freelancen toch niet genoeg lukt? Dan zit je thuis ook niet meer rustig omdat het dan financieel niet meer te doen is.
Je zal dus in elk geval een bepaalde financiele buffer moeten hebben opgebouwd. En dan nog zou het fijn zijn als je je vaste werk zou kunnen afbouwen en onder tussen het freelance werk kunnen opbouwen om te kijken hoe dat gaat.
De economie is gewoon nog bagger nu, dus een parttime baan om op terug te vallen is geen overbodige luxe.

 

Als je zo graag freelancer wordt, probeer het dan. Maar ik zou wel in begin gaan voor deeltijds freelance en deeltijds een "gewone" baan. Als het freelancen dan niet loopt, heb je nog altijd een half loon.

Als het op je huidige job niet lukt om minder uren te werken en je wil dat freelancen echt proberen, misschien verder uitkijken naar een andere job? Niet dat die er morgen moet zijn, maar rondkijken naar ander, beter en misschien dichterbij kost geen geld.


Met dat kind zou ik echt wel wachten tot je iets meer zekerheid hebt. Hoe zou je dat anders doen als je nu van half 7 tot half 7 weg bent en BAM wil worden (en dan nog een hond hebt die ook aandacht wil)?
Knuffel voorlopig de hond maar rot 's avonds . En zie hem desnoods een beetje als een "surrogaatkind".

 

Nu fulltime freelancen, want je werkritme geeft je geen energie. En als je een tijdje hebt gewerkt, aantal jaren zou ik er voor uit trekken, nog eens bezien of je Bam wil worden. Wie weet ben je dan meer geheeld en kom je een leuke vent tegen! Je bent nog jong, de tijd dringt nog niet. En inderdaad zoals novaa zegt een kind verdient een stabiele start en een eerlijke kijk op mannen. (ook ik ben heel wat "rare" mannen tegen gekomen en ben bezig Bam te worden. Middenin het traject kwam ik 5 maanden geleden een hele lieve vent tegen! Ja ze bestaan!)

 

Daar zou ik eerlijk gezegd ook even mee wachten. Tenzij het echt niet meer uit te houden is voor je, zou ik eerst even een half jaartje proberen tot rust te komen. En dan is er echt nog tijd genoeg om te gaan freelancen, of van baan te veranderen, of een bam traject in te gaan.

 

Meissie, in jouw geval zou ik zeker voor BAM gaan. Je hebt zolang gevochten om je wens uit te laten komen, een scheiding hoeft niet het einde van die wens te betekenen..

Wat je werk betreft.. Ik weet het niet. Financiële zekerheid is ook lekker natuurlijk, maarja, 12 uur per dag van huis zijn is ook niets


Knuffel!

 

Pffff, wat een moeilijke situatie. Aan de ene kant denk ik dat dit waarschijnlijk niet de beste omstandigheden zijn om een kindje te hebben, aan de andere kant kan ik me na 3 jaar mmm zo goed voorstellen dat je jerust toch niet vind voor je een kindje hebt. Die kriebel zit zóó diep, je hebt er al zoveel voor gegeven en dat je nu single bent verandert dat natuurlijk niet zomaar. Idealiter zou ik toch nog even proberen te wachten en eerst kijken of het je lukt om te leven van je inkomsten als freelancer. In je eentje zo lang forensen met een kindje lijkt me heel moeilijk, dus mocht het freelancen niet lukken dan zou ik toch kijken of ik dichterbij niet iets kan vinden, desnoods totaal iets anders dan je nu doet. Eerst weten wat je wilt qua baan zou je leven straks met een baby wel makkelijker maken natuurlijk. Ik zou dus op dit moment sowieso werk maken van je plannen om iets anders te gaan doen.
Maar wat je ook doet, heel veel succes! En ik hoop sowieso voor je dat je wanneer het voor je gevoel het juiste moment is, snel mama mag worden!!

 

Ik begrijp je wens wel. Als je zo ontzettend graag een kindje wil en je bent zo afgedankt... wat kun je dan anders doen?

Wachten tot je de prins tegenkomt,of nu voor je eigen geluk kiezen?
Wie weet duurt dat zo ontzettend lang.. maar je wens wordt niet minder.

Maargoed,ik heb makkelijk praten. Ben op dit moment ook zwanger als BAM. Begrijp dus helemaal wat je bedoeld.

Echter hoeft dit niet meteen te gebeuren,neem even rust. Ga lekker op vakantie,geef jezelf de tijd om even tot rust te komen. En ga dan je plannen maken! Zowel als werk als je wens.
Succes!

 

Ik zeg doen!! Lekker thuis blijven werken, doe wat je hart je ingeeft!

En ik zeg wel orienteer je in het BAM moeder zijn, welke wegen moet je bewandelen, ze zeggen wel je bent NOG maar 27. Maar ik begrijp dat zwanger worden helemaal niet makkelijk is voor jou.
Dan zeg ik toch je bent AL 27.

Sterkte met je beslissing...

 

Ik kan me heel goed voorstellen dat het verlangen naar een kindje nu heel erg groot is. Persoonlijk lijkt het mij beter als je eerst tot rust komt. Aangezien je net verhuisd bent na een ellendig einde van je relatie, je in een baan zit die niet bevalt, je er nog freelance werk naast moet doen om de eindjes aan elkaar te knopen, je waarschijnlijk de mmm in moet om überhaupt een kindje te krijgen, denk ik dat het teveel voor je gaat worden.

Als je echt denkt dat het je nu gaat lukken om met freelancen voldoende te verdienen zou je aan je baas kunnen vragen of je minder uren kan werken. Nee heb je en ja kan je krijgen, dus gewoon proberen.

Een andere optie is nog even door buffelen zo als je nu doet en ondertussen door solliciteren naar een andere baan met meer inkomen. Ondertussen proberen te genieten van je eigen leventje en lekker tot rust komen.

Een ding scheelt je hebt een eigen huisje en je kan jezelf bedruipen, neem gewoon de tijd die je nodig hebt om lekker geestelijk en lichamelijk tot rust te komen.

Dikke digi knuffel voor jou!