Een paar weken geleden hebben we bekend gemaakt dat we een tweede kindje krijgen Niet gepland maar wel enorm gewenst Mijn familie gebeld en felicitaties alom Ouders de volgende op bezoek om even nog te feliciteren. Mijn vriend belde zijn familie, felicitaties voor mijn vriend Maar we zagen hen twee dagen later op de verjaardag van mijn zwager Niets maar dan ook niet werd er gezegd tegen mij over de zwangerschap En nu nog steeds zeggen ze niets als ik ze zie Niet hoe het gaat of iets anders Vrienden zijn gelukkig heel blij en vriendinnen vroegen gelijk hoe het ging Meer mensen waar heel lauw of niet werd gereageerd Bij eerste zoon was dit niet Zo
Hai Rose, wat jammer dat je dit gevoel hebt, dat is niet fijn. Is het een idee het gewoon even te benoemen, uit te spreken naar je schoonouders?(uiteraard weet ik niet wat voor band/ relatie jullie hebben met elkaar ) Of misschien hebben ze er gewoon niet aan gedacht, of zijn ze in de veronderstelling dat ze het mede ook voor jou bedoelden, de felicitaties toen ze jouw vriend feliciteerden door de telefoon..? En, het is bij een tweede stukken minder hoor haha; de kaartjes bleven komen bij de eerste en nu zijn ze op een halve hand te tellen haha. Naja, maakt het uit!
Herkenbaar. Mijn schoonouders zijn erin geslaagd in negen maand zwangerschap niet één keer aan mij te vragen hoe het ging met de zwangerschap of met de baby. Ook onze tweede. En bij ons zeer gepland en gewenst, na anderhalf jaar proberen (waar ze ook van wisten). Het is helaas niet anders.
Hoe is de relatie met je schoonouders? Als die gewoon goed is, zou ik het bespreekbaar maken. Anders zou ik het vooral snel naast je neerleggen. Zelf geen goede band met schoonouders. Ook geen felicitatie of wat dan ook. Ook nu na de geboorte niet. Zou het liever anders zien, maar helaas. Die zullen geen band krijgen met hun kleinkind. Sommige mensen denken niet na en bedoelen er echt niks kwaads mee. Dus als de band met je schoonouders gewoon goed zit, zou ik me hier niet al te druk over maken. Is de band niet goed, tja, dan is het in de lijn van de verwachting en zou ik er ook geen aandacht aan besteden, maar leuk is anders natuurlijk.
Mijn schoonmoeder idem. Vraagt er nooit naar, vraagt niet hoe het met mij verder gaat.. Terwijl ik echt een hele lieve, zorgzame schoonmoeder heb! Bij de eerste was dit ook zo.. En als ik uit mezelf iets erover vertel komt ze heel ongeïnteresseerd over. Maar je moet haar eens zien met haar kleinzoon, ze is apetrots en dolverliefd op hem. Toch blijft het ook hier wel een dingetje.. Vind het erg lastig om ermee om te gaan.
Ik krijg mijn tweede zoon Ik weet dat mijn schoonmoeder liever een kleindochter wil Ze zei jammer dat het geen meisje is Waar ik boos om werd. Mijn tweede zoon is net zo gewenst Mijn band met schoonouders is niet fantastisch Ze zijn gek op mijn zoon Mijn vriend en zijn ouders gaat redelijk Ach, ik last ze maar Negatieve mensen moet je niets mee doen
Ik zou er niet zo'n punt van maken. Wat al gezegd is: de aandacht voor de tweede is altijd minder. Is overal zo. En de felicaties aan de telefoon waren natuurlijk ook gewoon voor jou bedoeld. Ik zou er niet over beginnen in ieder geval. Felicitaties en interesse is iets wat je krijgt, niet iets waar je recht op hebt, naar mijn idee. Zolang ze niet negatief doen, gewoon lekker laten gaan, en genieten van de interesse van je ouders en vrienden.