Dag lactatiekundigen, ik heb een vraag over de toeschietreflex en melkproductie. Sorry voor het lange verhaal... Mijn dochtertje is twee weken oud, en de borstvoeding gaat nogal moeizaam. Bij mijn zoontje was dat ook zo, en toen heb ik het uiteindelijk na 6 weken kolven en voeden en bijvoeden met flesvoeding opgegeven. Nu wil ik het heel graag doorzetten, maar het begint weer steeds meer op de situatie met mijn zoontje te lijken. Al krijgt mijn dochtertje tot nu toe alleen 'live' borstvoeding en hebben we nog niet hoeven bijvoeden. Het probleem is dat het lijkt alsof ik een enorm trage/ geen toeschietreflex heb. Mijn dochtertje raakt daar enorm gefrustreerd van, en het leidt tot voedingen van anderhalf uur, waarbij ze voortdurend aanhapt, een slok drinkt, weer loslaat, wat kronkelt en huilt, weer aanhapt etc. Ze komt weliswaar aan, maar net op het randje van wat goed is (woon in Canada en ze komt nu gemiddeld een ounce per dag aan, is ongeveer 28gr). Ik heb al twee keer een lactatiekundige gesproken, en die zegt dat ze goed aanhapt, dus dat het daar niet aan ligt. Zij denkt dat ik te weinig melk heb en daarom geen/ trage toeschietreflex (duurt echt rustig 20min voordat dochter kan drinken). Ik heb het volgende al op advies van de lactatiekundige en de dokter geprobeerd om verandering (meer melk) te krijgen: - Vaker aanleggen (ze komt uit zichzelf zo'n 8 keer per dag) naar 10-12 keer (lastig want vaak wil ze echt niet wakker worden tussendoor, laat staan drinken) - Kolven na voedingen zo vaak als ik kan (ik kolf dan maximaal zo'n 5 ml uit beide borsten samen) - Tijdens voedingen een aantal keer wisselen van borst, zodra ze niet meer actief drinkt - Borstcompressie (moet ongeveer de hele voeding compressies doen om haar te laten drinken, borsten doen er zo langzamerhand pijn van) - Kruiden preparaten (fenugriek en blessed thistle), borstvoedingsthee, havermout - En iets wat ik zelf had uitgevonden: voorover leunen tijdens een voeding (baby liggend op schoot), dan leek de melk beter te stromen. Maar dat lijkt nu ook niet echt meer te werken. en bovendien krijg ik er pijn in mijn nek en schouders van (en daarvan hoofdpijn). Ondanks dit alles is er tot nu toe nauwelijks tot geen verandering, en zeker niet meer melk of een snellere toeschietreflex. Het lijkt dus of mijn borsten het vraag en aanbod principe niet snappen of zo. De dokter heeft me nu vandaa domperidon voorgeschreven, maar ik ben daar eigenlijk een beetje huiverig van. Zijn er nog dingen die jullie denken dat ik anders kan doen? Zie ik dingen over het hoofd? Alvast heel erg bedankt voor het meedenken!
Jeetje, wat lastig. En wat heb je al veel geprobeerd! Goed hoor! Domperidon: zou ik zeker inzetten. Oxytocine neusspray? dit wekt het toeschietreflex op. Heb je je kindje veel bij je, draagdoek, op vaste tijden huid op huid (als je je handen vrij hebt), samen in bed tijdens een slaapje: wederom beiden ontbloot bovenlijf. Is er met je lactatiekundige verder gekeken: Heb je ooit trauma aan de borst gehad, hoe is ontwikkeling in borst gegaan, ooit borstoperatie? Hoe is je gezondheidstoestand, gebruik je medicatie, heb je een gezond gewicht, last van schildklier? Ben je bekend met hormonale kwesties? Gebruik je voorbehoedmiddel die hormonen bevat? Ik hoor het graag!
Dag Heidi, heel erg bedankt voor je antwoord. Ik ben inmiddels de domperidon aan het slikken, en dat maakt een enorm verschil. Ik was vandaag weer bij de huisarts (die is ook verloskundige en de arts voor mijn dochtertje) en die was nu zeer tevreden over haar groei. De voedingen gaan nu ook beter, mijn dochtertje is veel tevredener, drinkt maximaal 45 minuten (meestal korter) slaapt beter en poept en plast meer. Dus het gaat wel beter. We hadden dinsdagnacht wel nog een clusternacht, waar ik erg onzeker van werd omdat ik dacht 'oh nee, daar gaan we weer', maar sindsdien lijkt de melk echt goed te stromen. Oxytocine neusspray blijkt hier (woon in Canada) dan weer heel moeilijk te verkrijgen, gek genoeg. Verder: ja ik heb mijn kindje bijna altijd bij me (of mijn man draagt haar), behalve 's nachts, want ik sliep niet als ze bij mij in bed lag, dus dan ligt ze in haar eigen bedje. Huid op huid zou idd wel meer kunnen, maar is wat lastig, want ik heb ook nog een bijna driejarige rondlopen, en daar wil ik ook dingen mee kunnen doen. Soms doe ik haar in alleen een luiertje in de draagdoek waar ik verder geen shirt of bh bij draag, en dan doe ik een vest over de draagdoek zodat ik en zij het niet te koud krijgen. Voor wat betreft je andere vragen: Ik heb al tijdens mijn zwangerschap met een lactatiekundige besproken hoe en wat, omdat het destijds met mijn zoontje niet gelukt was en ik het nu wel heel graag wilde laten slagen. We hebben het toen idd gehad over wat je vraagt. Ik heb geen trauma's of operaties aan mijn borsten gehad. Ik ben gezond, gebruik geen medicijnen (behalve nu de domperidon), ik heb een bmi van 21, en de laatste keer dat mijn schildklier is gecontroleerd (toen mijn zoontje een jaar was, omdat ik me raar bleef voelen - erg labiel) was dat allemaal goed. Ik heb wel het vermoeden dat na de geboorte van mijn zoontje mijn hormonen ontregeld zijn geweest (ik had een rare cyclus, en schommelde enorm met mijn humeur), maar dat is nooit officieel vastgesteld. Ik gebruik al sinds na de geboorte van mijn zoontje (in 2011) geen anticonceptie met hormonen meer omdat mijn lichaam daar destijds te heftig op reageerde (door continu te blijven vloeien). Geen idee of dit relevant is maar: ik heb nadat ik uiteindelijk besloten had te stoppen met de borstvoeding bij mijn zoontje (na 6 weken dus) wel nog heel lang melk gelekt - echt tot hij een jaar of anderhalf was, en daarna kon ik ook nog tot mijn zwangerschap van mijn dochtertje druppeltjes melk uit mijn borst knijpen. Ze hebben mij prolactine nog gecontroleerd toen mijn zoontje een jaar was, maar dat was toen normaal. Heb je hier iets aan? Ik ben heel blij dat het nu met de domperidon beter gaat, maar zou natuurlijk het liefste zonder kunstgrepen voeding geven. Dus als je nog tips hebt hoor ik ze graag!
Hoi, Oxytocine blijkt momenteel slecht verkrijgbaar inderdaad, hoor ik hier ook. (iets met voorraden?) Dat je melk kunt blijven 'knijpen', zelfs lang na het stoppen houd je in feite in stand door dat te blijven doen. Zegt niets over al dan geen borstvoeding geven. Is ook niet erg. Het heeft niet veel met voeding te maken. Je kunt domperidon prima blijvend gebruiken. Ik ken moeders die dit gedurende de hele periode hebben gedaan, en moeders die probeerden af te bouwen na een maand. Je merkt vanzelf wat je omslagpunt is en daar blijf je dan op zitten. Soms heb je het na een maand of 2 niet meer nodig. Ik zou zeggen, ga zo door
Oh jeetje, helemaal vergeten je te bedanken Heidi... Oeps! Heel erg bedankt voor je antwoorden! Het gaat hier nu redelijk. Ik heb geen weegmomenten meer gehad, dus gewicht weet ik nu even niet, maar ze groeit hard uit haar kleertjes, en produceert meer dan genoeg natte en vieze luiers. Vandaag wel weer zo'n dag dat ik enorm ga twijfelen of het allemaal wel goed zit: dan wil ze echt alleen maar aan de borst, en is ze zo ongeduldig en onrustig, dat ik echt denk dat ik niet genoeg produceer. Misschien weer een regeldag? Al volgt ze dan niet echt het lijstje, want ze is nu 5 weken en 4 dagen, maar ze is natuurlijk ook maar een mens, haha!
regelen kan altijd, ook gaan kindjes regelen als het te druk is geweest of anders dan anders ritme (feestdagen/bezoek/boodschappen etc. en drinken is hapsnap tussendoor bijvoorbeeld) Ook gaan kindjes regelen wanneer er iets onder de leden zit: verkouden, minder weerstand etc. Mooi systeem hoor: jij maakt meteen antistoffen aan en geeft ze middels je voeding weer door! Geniet er van! Heidi