Natuurlijk herken ik er wel bepaalde dingen in, maar niet speciaal door de BV lijkt me. Over het algemeen ben ik wel een type wat snel beren op de weg ziet en echt over 'bepaalde hobbels' heen moet. ik voelde me tijdens en na de BV periode van de oudste ook niet echt verschillend daarin. Wel qua afvallen en dat het wel van mn lichaam nam ja.
ik zie nu je laatste zin ook. Hij stelde zelf die avond voor destijds maar als ik er niet om vraag vergeet hij het gewoon zeg maar. Is geen onwil maar man eigen denk ik
Hoi! Dankje, het is verschillend. Gaan nu weer richting 8 maanden sprong en bleh.. elke nacht 4x er uit, overdag veel huilen en slecht slapen.. Voel me wel iets minder moe maar dat kan wel weer terugkomen op deze manier. Ik probeer gewoon leuke dingen te blijven doen en dan de boel wat laten liggen.. maar op andere momenten 'moet' alles dan weer allemaal tegelijk en ben ik niet zo vrolijk... Mijn man ziet niet echt in dat ik baal als ik na een avondje weg terugkom en neit alles opgeruimd is. Hij zegt dat hij zn best er juist wel voor doet maar het niet zo inziet als ik. Duplo spelen ze morgen toch weer mee? Kussens scheef op de bank ziet is niet, speelgoed erop blijft ook liggen terwijl ik zeg: Gooi dan in de speelhoek als het maar van de bank (onze plek) af is. Ik moet dan weer accepteren dat hij het anders doet, ja natuurlijk, maar DOE het dan wel. Gisteravond had hij alles perfect opgeruimd en dat was fijn. Intimiteit ver te zoeken maar kunnen er nog wel grapjes over maken, ik had toevallig gelezen dat zolang de vrouw niet (echt) aan zichzelf toekomt de man er sowieso bij inschiet. Dat begreep hij dan wel weer. En hij gelooft nog heilig dat na ee jaar alles makkelijker wordt met de baby, (dat kan natuurlijk maar hoeft niet) en dat dan de intimiteit vanzelf weer komt.. Heb maar vast ja gezegd dat duurt nog 4 maand We weten gelukkig dat we zielsveel van elkaar houden, maar gewoon die kleine strubbelingen, dat is zo vervelend. En hij heeft een erge hekel aan ruzie en als ik zo vervelend ben. Maar ja...