Mijn dochter, groep 7, heeft deze week verschillende keren benoemd geen vriendinnen te hebben op school. Vandaag was zij met een vriendinnetje van sport en sprak dit weer uit aan de moeder van dit meisje. Ik heb het idee dat het haar meer doet dan ze zegt, maar ik kan er niks aan veranderen. Ze zit in een klas met 28 kinderen, waarvan 24 jongens. En de meisjes, zijn compleet andere types. 2 compleet in de puberteit met hele andere interesses en 2 uit Syrië met ook (zo is gebleken) hele andere normen, waarden en interesses. En dat is prima... maar er is dus geen klik tussen de meiden. Mijn dochter ligt goed in de groep, kan met iedereen overweg, heeft het respect en alle vertrouwen van alle anderen, -als ik de leerkrachten mag geloven- maar ze mist dus vriendinnen. Ze gaat wel goed met wat jongens om, maar voelt voor haar niet genoeg. Ik heb uitgelegd dat ik vroeger ook meer vrienden dan vriendinnen had. Een van die vrienden was hier met zijn gezin. Nogmaals benadrukt dat een vriend net zo waardevol kan zijn als een vriendin. Buiten school speelt ze met buurmeisje of een meisje uit groep 8 die even oud zijn als dochter. Ze sport met een meisje uit groep 3 wat ook heel leuk klikt! Ook met anderen meiden op sport is het prima, kletst gezellig mee enz. Heb al gezegd dat op de middelbare alles kan veranderen en dat ze dan vriendinnen voor het leven KAN maken. (Ook dit hoeft niet...) Wat kan ik nog meer doen om haar gerust te stellen? Ze is niet eenzaam, wordt niet gepest en ligt goed in de groep... Ik ga morgen samen met mijn man even het gesprek aan met zijn drietjes. En ben benieuwd hoe jullie zoiets zouden aanpakken. Ik kan er nu eenmaal geen meiden bijtoveren in de klas.
Oh @Beheer de titel van dit topic slaat natuurlijk nergens op. (Is van een oud niet geplaatst topic.) Zou dit aangepast kunnen worden naar "geen vriendinnen op school" ofzoiets?
Mijn dochter zat op de basisschool bij 8 meiden in de klas, welke allen een jaar langer gekleuterd hadden (dochter is zelf van eind september). Al die meiden waren ook vroeg in de puberteit, sommige begonnen in groep 6 al met het dragen van make-up naar school. Mijn dochter is een echte rouwdouwer, dus zij had werkelijk niets met die meiden. Heel af en toe ging ze met 1 meisje om. Maar ze had wel veel vriendjes in de klas, en ze werd ook niet gepest. Ze had het echt prima naar haar zin op school, maar dus geen vriendinnen. Haar eerste vriendin kreeg ze toen ze in groep 7 in een elftal kwam waar nog een meisje zat (ze voetbalt bij de jongens). Via dat meisje raakte ze bevriend met nog een ander meisje dat ook voetbalt. Ik heb altijd tegen mijn dochter gezegd dat ze op de middelbare school vast wel meer vriendinnen zou krijgen omdat er dan meer dezelfde types als mijn dochter zouden rondlopen, hier heeft zij altijd aan vastgehouden. Ondertussen zit ze in de eerste klas, en zit ze bij dat laatste meisje in de klas en zijn ze hele dikke vriendinnen geworden. In de klas zitten nog een paar sportieve meiden waarmee ze bevriend is geraakt en in de sportklas waar ze zit (bestaat uit kinderen van meerdere klassen die extra willen sporten op school) heeft ze ook een vriendinnen groepje. Van geen vriendinnen op de basisschool dus naar 2 vriendinnen groepen en een bff op de middelbare school. Geen idee natuurlijk wat voor type je dochter is, maar als er een middelbare school is die perfect bij haar past, dan verwacht ik inderdaad wel dat ze daar vriendinnen krijgt. Want zo te lezen is je dochter wel gewoon sociaal, maar heeft ze pech met de meiden in haar klas.
Lastige situatie, het voorbeeld van @Cin85 is goed, maar het is natuurlijk wel onwijs jammer dat ze op school niemand heeft bij de meiden om mee op te trekken. Zo komt er ook nog een kamp, musical etc. Is er 1 groep 7 op school? Je gaat in groep 7 ook niet meer van school wisselen denk ik… is het andere jaren nooit ter sprake gekomen? En hoe vindt ze het zelf om met de jongens om te gaan?
Oh heel herkenbaar maar dan met mijn zoon. Toen hij starte op school was zijn groep 6 leerlingen, waarvan 2 jongens en 4 meiden.. en met die jongen had hij precies niets. Elk jaar een combi klas en dus wisselende kinderen. Inmiddels zit hij in groep 8 en door verhuizingen en zittenblijvers is groep 8 nu wel 11 kinderen groot maar geen enkele waarmee hij echt een goede klik heeft en dat als goede vriend beschouwd. Wel uit de klassen er boven en onder maar dat is toch anders. Wel trekt hij via de voetbal met wat jongens uit z'n klas op maar mondjesmaat. Nu zit hij er niet mee, hij is niet eenzaam ligt prima in de groep. Maar de interesses zijn gewoon anders. Hij kijkt uit naar de middelbare school, hopelijk vind hij daar wel een klik met een groepje die hij nu niet heeft. Zolang hij tevreden is zijn wij dat ook. Zelf heb ik ook niet veel goede vriendinnen, zeker vanuit mijn jeugd heb ik geen enkele contacten meer maar ben ook tevreden met wat ik wel heb..
Ik denk dat de eerste vraag is of er überhaupt een probleem is. Je zegt ze is niet eenzaam, wordt niet gepest en ligt goed in de groep.. dus dan is de vraag of zij gemis ervaart of dat dit meer jouw conclusie is. Hetzelfde voor hoe kan ik haar geruststellen... is dat waar ze behoefte aan heeft? Het is wat jij wilt doen maar dat wil niet zeggen dat daar haar behoefte is. Ik zou het eerder zoeken in leuk met die andere meiden in de straat en van sport omgaan, nodig die vaker bij je thuis uit etc.. dan benadruk je meer de positieve vriendschappen ook al zijn deze niet op school.
Ik vroeg me ook af of het iets is wat jij wil of dat zij wil. Vriendinnen haal je ook uit de wijk of bij een sportclub. Dat lijkt ze verder wel te hebben. Zoon zit in gr 8 (10) en heeft niemand. Heeft geen leuke klas, heel veel drukke jongens met een hele grote mond, een paar meisjes waar van 1 een grote mond en de 3 andere zoeken elkaar op. Sportclub ook geen aansluiting. Is gezellig maar geen vrienden. Hij is wel elke dag eenzaam. Heel moeilijk om nog te motiveren om naar school te gaan. Hij wil naar school om te leren maar niet voor zijn klasgenoten. Wij hadden gr 8 ook anders voorgesteld.
Ja het is echt vanuit haar. Vandaag weer dikke tranen. Ze wilt zo graag de vrije momenten in de klas delen met een vriendinnetje. Samen tekenen, samen grapjes maken, iemand vertrouwen. Dat kwam er vanavond ineens uit: het buurmeisje lijkt wel eens te roddelen (fluisteren tegen haar zusje wat dochter dan niet mag horen) en ook in de klas kan dochter leuk spelen 1 op 1, maar als er dan iemand bijkomt gaan ze fluisteren en slaat de stemming om. Geen idee of dit zo is of dat zij dit zo ervaart.. @Sophy ik wil haar in elk geval laten inzien dat het niet aan haar ligt. Dat ze geen slecht zelfbeeld krijgt.. want dat is niet nodig. En ze heeft verdriet om iets wat eigenlijk onbekend is. Want ze mist het niet geeft ze aan. Dus het enige wat ik wil, is haar verdriet wegnemen.
Wat sneu voor je zoon. Hopelijk vind hij na dit verschrikkelijke jaar dan fijne aansluiting op de middelbare. Ik wil het verdriet van mijn dochter wegnemen. Want ze heeft er echt verdriet van. En ik vraag me af hoe ik haar kan troosten. Van mij hoeft ze geen nieuwe vriendinnen te vinden/maken. Ze hééft leuke vriendinnetjes, alleen niet in de klas. En als het niks is met die meisjes uit de klas, dan is het niets. Maar ik wil niet dat zij er verdriet om heeft en daar wil ik haar mee helpen/geruststellen..
Is het een optie om naar de school over te stappen waar die vriendinnen zitten? Wel een grote stap, maar als het zo hoog zit…
Aangeven dat bij elke nieuwe situatie mogelijkheden zijn om vrienden te maken. Voor nu is dat of met jongens. op de middelbare of bij een club. Dat is wat wij zeggen. Hij is hoogbegaafd en dat maakt dingen wel moeilijker. Echt een lieve knul maar tot nu toe pech. Wij geven ook aan dat volgend jaar een nieuwe kans is. Geen hb school dus zal hij zich aan moeten passen. Maar misschien zijn niet hb kinderen makkelijk, we zullen het zien. Duim, duim.
Ik neem aan dat hij naar het VWO gaat? Best kans dat hij daar niet de enige is, is hier tenminste de ervaring.
Wat een ongezonde verdeling voor een klas, zo’n grote klas met zo’n belabberde verdeling in jongens/meisjes. Maar goed ik neem aan dat er geen andere groepen 7 zijn op school en hier geen keuze in was? Hier had oudste het ook lastig en met namen vanaf eind groep 7/groep 8. Interesses en vriendschappen veranderen dan echt namelijk. Op de middelbare school vond ze een leuke club meiden en die hebben het super gezellig. Het wisselen van school kan dus echt goed doen!
Wat vervelend! ik heb nu sinds 2 jaar een kind op de basisschool en moet zeggen dat ik het sowieso vind ‘tegenvallen’ hoeveel potentiële vriendjes/vriendinnetjes er zijn in zo’n klas. In mijn hoofd had je er dan zo 5 vrienden bij ofzo maar als je kijkt wat klikt qua karakter en interesses is het een stuk dun gezaaider. Ik moet wel zeggen dat mijn kind vrij kritisch is en het geluk heeft dat het met 1 kind heel erg goed klikt wederzijds. Ik ken overigens in mijn omgeving geen vriendschappen die zijn ontstaan op de basisschool, wel ken ik heel veel vriendschappen die zijn ontstaan in de middelbare schooltijd. Ook ken ik genoeg verhalen over hechte vriendschappen in groep 6/7/8 die in de brugklas over waren wanneer kinderen niet naar dezelfde school gingen. Als je dochter het ‘nu of nooit’ gevoel heeft is dat wellicht iets wat je kunt wegnemen.