Ik heb lang getwijfeld of ik dit wel op ZP moet vragen, maar ik doe het nu dus toch. Ik wil gewoon erg graag weten of iemand dit gevoel herkent. Misschien ben ik wel de enige en is er iets mis met mij o.i.d. Het zit zo: mijn man en ik hebben een dochtertje van anderhalf en houden van elkaar. En natuurlijk van onze dochter. Maar mijn man en ik verschillen echt als dag en nacht van elkaar. Nu kan ik me daar op zich wel overheen zetten, maar ik merk dat ik de laatste tijd nog steeds van hem hou maar gewoon echt geen zin in hem heb, seksueel gezien dan. Het is niet zo dat ik hem niet om mij heen wil of zo. Het ligt overigens niet aan de aanwezigheid van dochterlief, want ik heb ook geen zin in hem wanneer ze bijv. uit logeren is of wanneer we met z'n tweeën een weekendje weg zijn. Ik zeg niet dat hij verkeerd denkt hoor, maar gewoon anders. Hij denkt gewoon zo ontzettend anders dan ik, tot aan mijn ergernis toe. En die ergernis zorgt ervoor dat ik geen zin in hem heb. Klinkt dit raar? Eerlijk zeggen hoor. Ik kan best raar zijn, maar wil dus graag weten of er hier dames zijn die dit herkennen. Alvast bedankt voor het lezen en een eventuele reactie. X
ik vind het niet raar en hoor het ook wel vaker vaak ligt het aan de situatie waar je in zit hoe jij je voelt ofzo lijkt me ook best moeilijk heb dit ook wel gehad met mijn ex maar het lag hier heel anders hij was nooit thuis en als hij er was niet te genieten dan krijg je er ook zeker geen zin in.. misschien er samen over praten het kan misschien wel helpen
Herkenbaar! Hier helaas nog geen oplossing.. Ik vind het ook wel raar, hier is dat sinds de zwangerschap al zo.. En de laatste tijd verzorgd hij zich slecht en daar wordt het niet beter van.. Dat anders denken en ergeren is hier ook.. Ik snap er niks van, want eerst dachten we bijna altijd hetzelfde, maar nu.. Altijd discussies!
Kan het zijn dat je in je moederstand je irriteerd aan je partner, ik beoel dat je zo bezig bent geweest met, je druk maakt om, dat je meisje uit logeren is wil niet zeggen dat ze uit gedahte is... Probeer als ze uit logeren is zelf echt spontaan alleen even man en vrouw te zijn, uit eten bioscoop en het niet hebben over ouderzaken.. En misshien gaat het dan voor jouw vanzelf..
Ik had dat met mijn ex. Na een jaar of 7 zijn wij uit elkaar gegaan. Wij begonnen ook erg te verschillen en ik ergerde me zo veel aan hem. Ik kon ook geen aantrekkingskracht meer voor hem vinden. En me maar heel moeilijk aanzetten tot s.ks. Ik heb wel naar oplossingen gezocht en dingen geprobeerd. Uiteindelijk was uit elkaar gaan de grootste opluchting ooit. Natuurlijk ook verdrietig. Nu ben ik met een andere man en voel ik eindelijk hoe fijn het kan zijn. Zo'n ander gevoel. Vind het moeilijk te beschrijven. Niet echt een positief verhaal hier dus, sorry.
Heb je wel zin in andere mannen? Klinkt gek, maar ik meen het serieus...want als dat zo is dan ligt het dus niet aan jouw 'seksdrive' maar aan de relatie opzich...
Hahaha continu discussies, zo herkenbaar! Vaak ook om van die knullige dingen. Laatst had ik een topic geopend waarin ik een voorbeeld van een stopcontact noemde. Dat hij beide stekkers eruit zou halen en toen besloot 1 stekker te laten zitten. Echt for no reason. En vanochtend ook: hij weet dat ik moeite heb met in- en doorslapen, en vanochtend sliep ik eindelijk. Hij was opgestaan om naar zijn werk te gaan (ik ben vrij). Komt ie tot twee keer toe aan mijn bed staan: "Mel..! Mellll..!!" met zo'n fluisterstem. De 1e keer wou hij vragen wat hij met dochterlief moest doen. Weet ik veel, verzin zelf wat het is ook jouw dochter, denk ik dan. De tweede keer wilde hij zeggen dat hij haar al een flesje heeft gegeven en dat ik dat dus niet hoef te doen. Leuk, denk ik dan, schrijf het even op een briefje en laat me slapen!! Dat soort dingetjes. Echt klein, maar op zulke momenten vraag ik me af of hij wel nadenkt voordat hij iets doet of zegt. Dat vraag ik me echt de hele dag af, dag in dag uit, week in week uit. En DAAR moet ik dan seks mee hebben, zeg ik wel eens tegen mijzelf. Of ga ik nu te ver?
Begrijp je wel hoor. Begrijp je zelfs heel goed. Meer wil ik er eigenlijk niet over kwijt maar dat botst hier al jaren. We doen het wel maar ( de lust vergaat met bijna altijd laten we het zo zeggen) Sterkte er mee in elk geval. Andere zullen goede tips hebben. Ik heb ze niet voor je helaas.
Ligt op zich niet aan de drive, denk ik? Ik wil ook niet per se met een andere man hoor, maar voorlopig gewoon niet met HEM. Ik ben een type dat ergernis niet snel kan loslaten, dus tijdens een speelpartij zouden alle discussies etc. continu door mijn hoofd spoken. Niet echt opwindend................
Ik kijk daar dan anders tegenaan.... Hij wil weten of JIJ wilt dat hij wat met dochterlief doet. Even checken.. En daarna zegt hij dat ze al een fles heeft gehad (dus jij hoeft dat dan niet meer te doen en kan blijven liggen). Prima toch?! Behulpzaam toch?
Tijd voor een goed gesprek?! Mannen hebben niks aan hints...je moet het ze letterlijk vertellen, anders "is" het er gewoon niet. Praat met hem!
Herkenbaar hoor. Bij mij is het zo, hoe langer het geleden is dat we gevreeën hebben, hoe meer ik mij aan hem ga irriteren en hoe minder zin ik ga krijgen. Wanneer de vonken er weer even vanaf spatten tussen de lakens, ben ik weer veel verliefder en verdraagzamer. Dus misschien een keertje zin maken en dan (proberen te) onderhouden? Maar is lastig hoor! @Carlien: dat minder verzorgen herken ik ook. Vreemd, want ik doe absoluut mijn best om schoon en netjes voor de dag te komen! Maar goed, ik heb er wat van gezegd. Dat als hij nog eens een spontane beurt wil, hij wel een beetje gezellig fris en fruitig erbij moet zitten en niet ongedoucht ongeschoren in z'n oude kloffie achter de computer hangend. Hij vergeet het nog wel eens, maar dan vraag ik: zie ik er een beetje leuk uit? Dat triggert hem dan ook wel om er een beetje werk van te maken haha.
Zijn bedoeling is op zich goed hoor, maar hij checkt altijd alles bij mij. Zelfs als zijn familie hem wat vraagt checkt hij het bij mij. Ik moet altijd alles goed- of afkeuren. Hij komt op mij er-rug afhankelijk en onzelfstandig over, dat is voor mij nogal een afknapper. Sorry als ik wat verbitterd klink, maar dit speelt echt al vrij lang bij ons. De laatste keer dat we s.ks hebben gehad en dit voor beide partijen ook echt leuk was, is langer dan een jaar geleden denk ik. Ik kan hem ook niet zomaar aan de kant zetten, want we zijn getrouwd Haha. Misschien moeten we er ons gewoon bij neerleggen dat het een seksloos huwelijk wordt.......Ik weet het anders ook niet.
Nou inderdaad, die vent van jou kan niet nadenken! En dan nog wel fluisterend ook:x Seriously, come on hey Ik vind het juist ontzettend lief van hem. Denk dat je iets minder eisen moet gaan stellen of eens een keer een afspraak maken om met iemand te praten want volgens mijh gaat dit veel dieper. Heb je weleens een goed gesprek met je man gehad hierover?
Oei, een jaar is wel erg lang. Als jullie beide vrede hebben met een seksloos huwelijk...maar ik kan mij dat niet voorstellen dat dat lang goed gaat. Ik begrijp je wel hoor. Maar het is bijna altijd een wisselwerking. Waarschijnlijk gedraagt hij zich zo, omdat jij dat weer op een bepaalde manier triggert? Dat is bij ons namelijk wel zo. Het kost tijd en inzet om zo'n vicieuze cirkel te doorbreken. Maar lichamelijke intimiteit brengt je wel sneller nader tot elkaar. Eens vond je hem toch wel aantrekkelijk, hoe hij is?
Als ik me even in hem verplaats, dan wil hij gewoon alles zo goed mogelijk doen voor jou. Hij wil jou niet teleurstellen - dus checkt het even bij jou. Hij wil de dingen doen zoals jij het graag zou zien, dus checkt het bij jou. Zijn bedoelingen zijn goed en lief! Maar......MAARRRRRR leg hem dat dan uit! Vertel hem dat je graag een dominantere houding van hem wilt zien. (geef hem de 50 tinten boeken en lees ze zelf ook, misschien heeft je seksleven er ook wat aan ) Leg het hem uit!! Plan een dag waarbij je dochter weg is en vertel hem dat jij wilt dat HIJ alles bepaald! MAN UP...and make your man man up It could be fun
Om eerlijk te zijn: ik denk dat we al minimaal 30 gesprekken hebben gevoerd. Dat is helaas geen grapje. Ik zit er namelijk nog steeds mee, maar ik heb het idee dat het hem niet zoveel boeit. En dat hij ook niet weet wat hij ermee aan moet. Die gesprekken met hem hebben tot nu toe nog niet het gewenste resultaat opgeleverd. Maar je hebt gelijk, misschien eens praten met een professional? Relatietherapeut o.i.d.? Al had ik nooit gedacht dat wij een stel zouden worden dat therapie nodig heeft.