Ik weet er veel van maar zoals ik eerder beschreef is dat het wel gewenst was maar de kans dat het gebeurde klein. Ik vond het niet erg als het gebeurde zeg maar we waren er niet bewust eme bezig. Alleen nu kwam dit er allemaal tussen. Als ik die maand gewoon ongi had geworden dan had ik er ZEKER wel rekening mee gehouden. 8) Ik hoop gewoon dat ik na de drie maanden lekker kan genieten en dan heb ik ook het hartje gezien en dan zijn mijn hormonen misschien gekalmeerd.
Natasha gebruik je nu ook medicijnen voor de schildklier? De schildklier is een groot hormoon en die kunnen je deze deprimerende klachten geven. Probeer er met je internist over te hebben, zodra je schildklier stabiel is zul je je een stuk beter voelen. Succes en gefeliciteerd met je zwangerschap!
zet alles op een rijtje op papier en in je hoofd en bespreek het allemaal met je man en zoek samen naar een goede oplossing, want of dit kleintje nou wel of niet gepland was, het komt er wel en straks heb je hopelijk een gezond babietje erbij en die moet je wel laten voelen dat het ondanks alles wel heel erg welkom is. probeer ook een beetje te genieten.
Dank je. Ik denk zelf wel dat dat het is. Maar mijn internist vond die waardes (twee keer zo hoog als normaal) juist positief in het begin van de ZS. Omdat de kleine extra hormonen nodig heeft. Dus dan wil ik het ook niet gaan onderdrukken. Maar hoe meer ik erover schrijf en hoe meer ik lees denk ik toch wel dat daar de oorzaak zit. Pfff ... nu weet ik waar het gezegde VERVELENDE KLIER vandaan komt haha.
Ik ben er wel blij mee begrijp me niet verkeerd het is alleen het gevoel dat ik nu heb. Straks kan ik ernnaar uitkijken op die slapeloze nachten na dan haha! Maar dat is straks wel weer over als ik mijzelf beter ga voelen Hoop ik!
Inderdaad! Ik denk dat je schilklier zeker mee speelt in de deprimerende gedachten. Na mijn bevalling ben ik een tijdje te hoog ingesteld (heb Hashimoto) geweest en toen voelde ik me ook echt niet goed. Denk dat het zeker een goed idee is om naar je internist te gaan. Succes! Ik hoop dat je je snel beter voelt.
Ik herken het wel. Toen ik (ook ongepland) zwanger was zag ik er ook ontzettend tegenop en had ik ook "geen zin" in de zwangerschap. Ik vind het argument dat andere mensen staan te springen om zwanger te worden ook een beetje flauw, natuurlijk zijn er heel veel mensen die moeite hebben met zwanger worden en die er alles voor over zouden hebben om (nog) een kindje te krijgen. Maar iedere situatie is anders en als je zwanger bent maken je hormonen het je ook niet makkelijk. Wat ik toen heb gedaan is dat ik mezelf even de ruimte heb gegeven om het lastig te vinden om er even flink om te huilen. Daarna was dat klaar dat had ik verwerkt en toen kon ik me ook gaan verheugen op het kindje.
Och meid..ik snap dat je zo denkt. Maar waar liefde is kan een kindje groot worden! Zo denk ik maar tegenwoordig en niet voor niets: Hier nog iemand die onverwacht (maar zeer gewenst) zwanger werd. De vader en ik wonen nog niet bij elkaar en er zit 150 km tussen ons. Ik was ana het solliciteren om daarheen te berhuizen, maar met een dikke buik kun je dat wel vergeten. Gelukkig verkeer ik wel in de omstandigheid dat ik hier og een vaste baan heb. Ik ben lichamelijk ook niet heel fit ( minder erg dan jij) maar heb door de zwangerschap flinke klachten bij gekregen, teriwjl ik doordeweeks alles alleen moet doen. Ik woon in mijn voormalige echtelijke woning die al maaaaaaaanden te koop staat en die niet verkoopt, waar tot 1 augustus mijn Lief niet eens binnen mag komen en als de woning niet verkoopt voor de kleine is geboren, moet ik het straks met 50 euro in de week gaan doen. Dat zijn ook geen leuke vooruitzichten... Soms huil ik er even om, maar dan ga ik weer door. Blij dat ik dit wonder mag meemaken. En ik weet natuurlijk niet hoe het bij jou zit, maar vanuit mijn omgeving krijg ik waanzinnig veel steun ( en vaak ook spulletjes) en dat geeft me toch de meeste dagen het vertrouwen dat het allemaal wel goed gaat komen. Ik hoop, dat je gevoel weer een beetje balans gaat vinden. Zo te lezen heb je ook knap last van je hormonenfabriek en dat maakt het heel moeilijk een helder hoofd te hebben. Ik wens je veel sterkte toe en stuur je bij deze een digiknuff toe!