Ging niet meteen goed, hoor. Hebben ook wel het eea hulpjes ingezet... Na een maand ging dat beter. Maaaat een groot verschil is dat mijn man er niet door gefrustreerd raakte. Hij heeft er nooit om gezeurd. Die deuk heb ik nooit gevoeld en ik denk dat je daar idd wel wat nee moet naar je vriend toe. Je moet je er echt heel prettig bij voelen en voor jezelf doen. Het alleen voor hem doen werkt niet m.i....
Mijn sexleven is juist véél beter dan voor de zwangerschap! En ben al 22 jaar bij mijn man! Het enige verschil is dat ik niet meer aan de pil ben, de pil is een enorme libido-killer. En got, wat is het zwaar om een huilbaby te hebben die ook nog eens gedurende 2 jaar om borstvoeding kwam 's nachts. Maar moet je dan altijd sex hebben als je naar bed gaat? En het zou niet best zijn als ik 3 jaar en 7 maanden geen zin had gehad, het is miz te makkelijk om de bv daar de schuld van te geven. De hormonen die zorgen voor zin in sex zijn namelijk compleet andere dan die zorgen voor de productie van melk.
Door bv heb je een minder regelmatige cyclus, en veel vrouwen hebben alleen echt zin zin (geen psychische zin maar lichamelijke zin) rond de eisprong. Dus bv kan zeker wel schelen.
Dat laatste geldt voor iedere vrouw die geen hormonale ac gebruikt. Ik snap echt niet wat een onregelmatige cyclus, het geven van borstvoeding en zin in sex met elkaar te maken hebben. Ik vind het altijd zo'n zwakke smoes. Sommige vrouwen willen niet dat hun man hun borsten aanraakt zolang ze borstvoeding geven, maar dat is iets heel anders.
Zou je het misschien in stapjes kunnen proberen? Zo van afspreken met je man om gewoon elkaar eerst eens aan te raken? Masseren ofzo? En dan zonder dat het een 'vervolg' moet hebben? Gewoon rustig weer aan elkaar en vooral weer het lijflijke contact wennen? Als dat goed voelt dan kun je steeds een stapje verder gaan. Hiervoor moet je vent natuurlijk wel een beetje begrip opbrengen en er voor open staan... Die druk die hij erop legt werkt natuurlijk averechts, maar je snapt zijn frustratie ook. Bij mij was de pil trouwens ook een grote libido killer! Alle hormonale ac werkt wat dat betreft perfect! Had totaal nergens zin meer in!
Ja ik weet niet, vertrouw er gewoon niet op. Dan zou ik constant bang zijn dat ie kapot is gegaan, gaatje erin enz.. dat hoeft natuurlijk niet te gebeuren maar alleen het idee!
dat is natuurlijk zoeken naar een excuus, dan moet je wel mega wild bezig zijn, en dan nog. mijn vriendin gebruikt al jaren condooms, ze kan niet tegen hormonen ivm een ziekte, en nog nooit een kapot gegaan, (toevallig dat ik daar vorige week met der over had) tevens zijn er volgens mij ook hormonale vrije spiraaltjes, waar een wil is, is een weg, het eerste waar je aan moet beginnen is stoppen met excusses, ten 2de goed gesprek met je man, evnetueel samen met de huisarts. ik weet hoe moeilijk het is om naar een flinke dip weer op gang te komen, verplicht jezelf 1 keer per week zin te maken. zoek wat ontspanning bv samen in bad/douche, eventueel (helpt bij sommigen) een spannend dvdtje, sterkte ermee,
Tjah... ik vind dat hij niet zo moet pushen en meer begrip moet hebben voor de situatie en ik denk echt dat jij er zelf ook wat meer aan moet doen om zin te krijgen. Je zal er beide aan moeten werken... Een dagje Sauna wil ook nog wel eens helpen... of samen lekker uit eten, biosje. Koperspiraaltje of condooms... werken prima. Sterkte en hoop dat jullie uit deze situatie komen.
ja, of in je eentje een paar keer een filmpje kijken. Je moet het echt ook weer even aanzwengelen zeg maar... maar ik zou ook sowieso met de pil stoppen. Heeft hier goed geholpen. Wij doen het nu met condooms, maar mijn man gaat binnenkort naar het zkh als het goed is.
Hier komt ook geen pil meer in huis. Zin in seks daalt dan tot het vriespunt. Als ik mijn natuurlijke cyclus volg dan heb ik meer zin in seks, vooral rond de eisprong. Mijn belangrijkste advies aan jou is dus stoppen met de pil. Daarna zou ik verder kijken maar, ik geloof dat jouw behoefte dan al groter wordt.
Kijk het is echt niet dat ik er niks aan doe, ik 'verwen' hem meerdere keren per week, masseer hem, kijk is een filmpje om in de mood te komen enz.. maar het is gewoon echt de penetratie waar ik moeite mee heb! Het is echt niet dat ik er niks aan doe.. maar tuurlijk, we moeten er beiden nog meer aan werken! Hij doet ook vast wel zn best (hoop ik) en na nog een gesprek vandaag heeft hij er sinds vanochtend niks meer over gezegd. Dat is al positief
Herkenbaar!!!! Mijn vriend is dan zo iemand die ook erg kan pushen. Een echte no no! Ik kan het ook niet erg verklaren, maar heb ook weinig zin. En vaak is het zoooooo voorspelbaar. Dan komt ie s ' ochtends naast me liggen en dan weet ik precies wat er komen gaat. Nou, dan spring ik het bed uit. laat mij gewoon slapen. Ik hou daar echt niet van....en ik zeg het dsn, maar toch gebeurt het opnieuw. nou nou...wat heb ik dan een zin. ik neem ook nooit meer zelf het initiatief tot sex. Na het krijgen van 2 kids...zo lang al samen. .de alledaagse sleur..voorspelbare sex..moe zijn; speelt wel allemaal mee.
Heel herkenbaar!! Precies zoals jij omschrijft is hier ook.. Weet zelf ook niet zo goed hoe je dit kunt doorbreken. Maar het staat gewoon een beetje tussen ons in. Heel jammer want het kan zo leuk zijn samen!
Pff... hier is het nog een tikkie erger... sinds ik zwanger was van mijn 2e heb ik geen zin meer... en hebben we denk ik 1 a 2 keer echt seks gehad... heb ook totaal geen behoefte aan intimiteit... er is ook veel gebeurd in de tussentijd, zware zwangerschap, eerder ingeleid met 37 weken omdat ik zwangerschaps colestase had na 2 dagen inleiden dochter heel snel geboren binnen een uur... vervolgens redelijke kraamweek was heel fit alleen ongelooflijke pijn in mijn been wat de vk en kvz afdeden als spiertje verrekt bij de bevalling... uiteindelijk na 10 dagen naar de ha post geweest en moest gelijk 5 dagen blijven ivm trombosebeen en longembolie nu nog steeds bloedverdunners maar omdat ik zo jong ben raak ik niet ingesteld dus de eerste 3 maanden 3x per week bloed laten prikken zonder auto met 2 kleine kids... Vervolgens gelukkig kunnen aanmelden voor thuisprikken met een vingerprik maar nog steeds niet goed ingesteld... Nu een verhuizing binnen 2 weken dus ook veel stress... maar mijn man snapt niet dat ik in mijn hoofd zin moet maken en dat als mijn hoofd zo vol is ik geen ruimte heb om zin te maken... Ik probeer het maar ik kan er gewoon niet meer tegen dat gefriemel enz. weet ook dat het niet eerlijk is voor mijn man... Iemand ervaring met mirenaspiraal en zin hebben? Die zit er nu bijna 4 maanden in maar door o.a. de bloedverdunners ben ik niet gestopt met bloeden vanaf mijn bevalling (wat uiteraard de zin ook redelijk wegneemt) maar het is wel het enige wat veilig is voor mij... pil etc. mag ik niet ivm risico op trombose en condooms als hij ook maar 1 keer scheurt ben ik weer zwanger wat ik echt niet wil... opzich is ons gezinnetje compleet maar ben 25 dus iets definitiefs willen mijn man en ik ook nog niet doen... Dillema's... iemand tips?
Haha, dit had ik net zo goed kunnen schrijven! Ik ben dan ook altijd weer blij als het achter de rug is , dan kan ik de volgende dag met gerust hart weer naar bed zonder gefrunnik aan mijn lijf.