beste meiden, Voor ons is 2010 slecht begonnen. Onze 1ste zwangerschap is na bijna 10 weken afgelopen in een miskraam. op nieuwjaarsdag zijn de bloedingen begonnen. volgende ochtend hebben we een spoedecho gehad waarmee de miskraam is bevestigd. De eerste dagen heeft de fysieke pijn de overhand gekregen.Van zaterdagavond tot maandagmiddag heb ik zogenaamde miskraam weeën gehad. Dinsdag hebben we van 9.00 - 19.00 in de ziekenhuis gezeten. wedero echo's gehad en uiteindelijk toch besloten om de curretage door te zetten. Vanaf woensdag voelen we pas echt de emotionele pijn. Het is nu allemaal nog heel confronterend en kunnen we het nog steeds niet bevatten hoe snel het is gegaan. we hadden onszelf net toegelaten om te genieten van de zwangerschap. De dag in het ziekenhuis was het zwaarst. We zitten in de wachtkamer te wachten op onze beurt en ondertusen stroomt de kamer vol met kersverse moeders met hun maxi cosi's. Vorige week moest er bloed afgenomen worden voor mijn zwangerschap en deze week zat ik er weer maar dan vanwege een curretage. het voelt heel allemaal heel wreed aan. Maar het is helaas niet anders. er zijn nu eenmaal dingen in het leven, die wij niet in hand hebben. Natuur had het ons geschonken en de natuur heeft het ook ons weer ontnomen. De pijn zal op den duur gaan slijten,maar vergeten zullen we het niet. liefs Shai
Meid, heel veel sterkte!! Las je verhaal met tranen in mijn ogen, heb t zelf namelijk ook meegemaakt Ik was eerst helemaal in de wolken, toen in schok en ongeloof en na de curretage voelde ik mij leeg, letterlijk leeg en onbelangrijk. Toen gingen mijn ogen open na een tijdje en kwam de klap van besef dat we ons kindje die we zooo graag wildde kwijt waren!!! Heb er lang mee rondgelopen, geen baby kunnen zien, geen verhalen aan kunnen horen, geen zwangere vrouwen kunnen luchten....Maar wat je zelf zo mooi zegt: de natuur heeft het jullie geschonken, en weer ontnomen. Oneerlijk, maar t gebeurd helaas. Ik wens jullie heel veel sterkte en voor jou beterschap! Na regen komt zonneschijn en jullie worden hopelijk vast snel papa en mama en mogen jullie een mooie echo bewonderen. Geduld is een schone zaak heb ik geleerd met de tijd. Na mijn miskraam 6 maanden later weer zwanger geworden. ook jullie kan dit overkomen dus geef nooit op en laat t je niet neerhalen Ik denk aan jullie in deze periode en wens jullie echt t allerbeste toe! xxxUfuk
Neem de tijd om het te verwerken. Want het is niet niets! De tijd neemt inderdaad wat je pijn weg. Vergeten, waarschijnlijk nooit. Probeer uit de kijken naar mooiere tijden. Ik wens jullie heel veel sterkte toe en hoop dat je snel zwanger mag worden en prachtige 9 maanden mag meemaken.