Ben ook altijd actief geweest en tot ongeveer 8 weken gesport. Toen moest ik plat vanwege een hematoom. Toen die geen gevaar meer was, was ik te moe en nu ik eindelijk mezelf weer terug had gevonden en klaar was om weer langzaamaan te gaan aporten werd ik 2, 5 week geleden plots opgenomen in het zkh met een blindedarmontsteking....begin deze week weer geprobeerdte gaan werken, maar mij lijf sputtert tegen en hing direct weer boven de wc. Even mezelf maar vooral de baby in acht nemen. Het is zoals het is, maar leuk of makkelijk is het niet. De muren komen inmiddels aardig op me af thuis een door de combi narcose en zwangerschap heb ik geen concentratie om een boek te lezen of een film te kijken. Hoop dan ook gauw weer aan de slag te kunnen op het werk! Ik hou mezelf ook voor dat het tijdelijk is en ik me gelukkig elke dag een stuk beter voel
Wat een vervelende situatie zeg! en dan nu ook nog niet eens de concentratie om een boek te lezen of film te kijken, dan blijft er wel heel erg weinig vermaak over om je door de dag te slepen Heel veel sterkte ermee!
Herkenbaar, de openingspost. Hier ook de eerste 13 weken platgelegen ivm HG, en een week of 2 daarna begon de bekkenpijn al... Gelukkig is dat rond 24 weken gestabiliseerd en kon ik toen weer voorzichitg wat dingen ondernemen. Maar inmiddels (31+3) voel ik me een kamerolifantje. Als ik met de honden het bos in geweest ben, kom ik hijgend weer thuis. Heb ik even boodschappen gedaan/huishouden/ ergens heen geweest met de auto, kan ik gelijk plat omdat mn rug, middenrif en banden gewoon pijn doen. Van de ene kant denk ik nu: mens, neem je rust nu het nog kan, ook al houdt dat in dat je van 22.00-10.00 in beed ligt en dan in de middag nog een keer voor een dutje. Maar anderzijds wil ik nog zoveel doen! Dit moet even gehaald, daar wil ik nog naar kijken, en oja, ik zou ook nog langs die-en-die gaan... Pff... Ik sjok, ik waggel en ik hijg, en ik voorspel dat dat de komende weken alleen maar erger gaat worden. Dus voor jou, TO: Geniet van de leuke dingen die je nog (met moeite of in slakkentempo) kunt doen! Voor hetzelfde geld ben je over een paar maanden net zo'n waggelende walrus (gevoelsmatig dan, qua omgavng valt het mee) als ik, en zou je willen dat je meer dan 2 dingen op een dag kon doen.
Ik herken het wel, maar pas later in de zwangerschap. Dat komt omdat ik bij mijn eerste met 24 weken opgenomen moest worden ivm harde buiken, en de rest van de zwangerschap plat heb moeten liggen. Dat wilde ik dit keer koste wat kost voorkomen en daarom heb ik het tot een week of 28 heel rustig aan gedaan, nergens haast mee, alles in mijn eigen tijd. Zodra ik iets teveel deed merkte ik dat meteen aan mijn lijf en ik vond het ook niet erg, was echt gefocused op het halen van een goede termijn dus had express weinig ingepland in die periode. Nu ik de 31 weken gepasseerd ben en ik nog steeds rond kan lopen en alles gaat goed, begint het hier pas echt te kriebelen. Ik heb nog zoveel te doen, omdat we alles uit hebben gesteld. De babykamer moest nog helemaal gedaan worden, mijn dochters kamer moet nog compleet opnieuw ingericht worden, het terras zomerklaar gemaakt.. er zijn nog zoveel projecten! Van de week beviel plotseling iemand van de begin juni-mama's met 30 weken en toen kreeg ik het helemaal op mijn heupen; alles moet NU af! Ik heb de afgelopen 2 weken overvolle dagen omdat ik alle was aan het doen ben, bezig ben met de decoratie, lijstjes afga om te kijken of ik nog dingen mis, alles administratief op orde moet hebben dus ik rijd van hot naar her.. En tussendoor moet ik voor mijn dochter en mijn huishouden zorgen, dat gaat ook gewoon door.. Terwijl mijn lijf zoveel activiteit op deze termijn eigenlijk niet meer zo goed trekt Volgende week komt mijn schoonmoeder hier 2 weken logeren en ik ga ervanuit dat ik met haar ook veel op pad zal zijn dus minder tijd over heb voor andere dingen.. Opeens vliegt de tijd voorbij en vraag ik veel meer van mijn lijf dan het eigenlijk aankan.. dus vaak eindigt dat 's avonds in harde buiken, bekkenpijn en andere ongemakken. Dan baal ik achteraf dat ik zoveel in een dag gepropt heb, terwijl sommige dingen ook best een dag hadden kunnen wachten. Maarja, nesteldrang he