:( gefaald met bevalling... met borstvoeding... als moeder..

Hey, hey hey meis toch! Je hebt toch helemaal niet gefaald ! Hoe de bevalling verlopen is daar heb jij toch niet om gevraagd?! Het is nu zo gegaan en je hebt je best gedaan, je kindje is goed ter wereld gekomen! en borstvoeding, datis idd het ebste voor je kindje maar flesvoeding is een goede vervanging en er zijn massa's vrouwen die ook niet lukten in borstvoeding geven, om d emeest uiteenlopende redenen! Het is dan ook niet aan anderen om te gaan oordelen en veroordelen. Een kindje heeft eerst en voroal nood aan liefde, en liefde geven heeft niks te maken met hoe je bevalt of welke voeding je geeft

Wat betreft de houding De kleine heeft moeite met zijn ontlasting.... en dan krijg je te horen: "ja, als je borstvoeding had gegeven zou het makkelijker gaan... " . Wel ik ben nu zwanger van mijn derde kindje, net als bij de vorige twee gaat dit kindje borstvoeding krijgen (altans dat is de bedoeling, ik weet ook niet op voorhand hoe het me gaat bekomen...) , mijn eerste kind heeft 15 maanden bv gekregen en nooit last gehad van krampen of dergelijk, mijn tweede kind heeft 2 jaar BV gekregen en heeft zijn eerste 7 maand uit zijn leventje elke dag krampen gehad , hij heeft gehuil en gehuild van de pijn van zijn darmpjes en eender wat ik at of niet at , dat maakte allemaal geen enkel **** uit, hij was gewoon gevoelig aan zijn darmpjes!

Kop op, probeer jezelf wat krediet te geven, herstel goed, rust en geniet van je kleine wonder

 

Je hebt echt absoluut niet gefaald! Bevallen is echt een helse klus en iedereen voelt de pijn hiervan anders. Ik heb ook 3 uur lang om een keizersnee gesmeekt (ik kreeg hem alleen niet) en Thijmen is uiteindelijk na een bevalling van een paar dagen met een vacuumpomp geboren. Na de bevalling was ik meer uitgeput dan blij! En dat gevoel heeft nog best wel lang aangehouden en ik had niet eens een keizersnee! Een keizersnee is een zware buikoperatie, vergeet dat niet! Het is niet raar dat je tijd nodig hebt om daarvan te herstellen.
Heb je wel hulp om je heen?

Ook mbt borstvoeding, je hebt echt niets om je schuldig over te voelen! Ontlastingproblemen hoeven helemaal niet aan de flesvoeding te liggen (en borstvoeding is niet heilig!). Krampjes komen bij praktisch elke baby voor en hier zijn best wat middeltjes voor (ABC Dophilus, druppeltjes van VSM etc).

Goede moeders zijn er in allerlei vormen en maten en dat heeft niets te maken met een keizersnee of natuurlijke bevalling of borst of flesvoeding of wat dan ook. Probeer de zaken gewoon stap voor stap te doen, schakel alle hulp in die je kunt krijgen en laat alles liggen wat niet absoluut noodzakelijk is om te doen. Dan kun jij rustig herstellen en bijkomen van alle emotie en hormonen (want je bent nu nog volledig in de ban van je hormonen, toen Thijmen 2 weken was, was ik echt een huilend wrak die dacht dat het nooit meer goed zou komen en ik het nooit zou kunnen!).

Heel veel succes!

knuf Rosa

 

Kom op meid, schouders eronder en laat de rest lekker stikken.
Niemand kan voor jouw oordelen of jij wel of niet de pijn kan verdragen en wat jij wel of niet moet doen. Het is je eigen lichaam en je eigen keuzes. En je hebt een gezonde zoon op de wereld gebracht wat een topprestatie is .
En wat betreft de opmerking over de borstvoeding is helemaal van de zotte. Mijn zoon heeft helemaal geen borstvoeding gehad en had nergens last van. Ze hadden beter je de tip kunnen geven om wat meer water bij de flesvoeding te doen of een ander merk proberen (Friso is bijv. lichter op de maag). Laat maar zeuren die kraamvisite en kies je eigen weg in het opvoeden van je kind!

 

Jeetje, wat vervelend. Maar je moet jezelf echt niet zo de put in praten! Als jij je bevalling als dusdanig erg hebt ervaren dat je een keizersnede wilde, dan was voor jou de bevalling dus pijnlijk genoeg daarvoor. Andere mensen weten toch niet hoe jij het hebt ervaren? En bevallingen zijn echt niet met elkaar te vergelijken. Dat jouw man huilend naast je bed zat, zegt al dat hij het vreselijk moeilijk vond om te zien hoe jij er bij lag...

En wat een belachelijke opmerkingen over de ontlasting zeg. Hou toch op. Voor mij heeft flesvoeding veel meer voordelen dan borstvoeding en sinds ik over ben op de fles, heb ik een gelukkig kind dat daarvoor de hele dag door aan het verkrampen was. Borstvoeding is inderdaad niet heilig. Hoe durven ze zoiets tegen je te zeggen. Niets van aantrekken!

 

Hey meis,

Kom op hoor! Dat is heus geen falen! Je hebt je best gedaan toch. En laat die mensen maar kijken. De meiden hiervoor zeggen het ook al. Een bevalling is voor iedereen anders.

Sterkte en een knuffel!

 

Geef jezelf de tijd om het allemaal een plek te geven, en wees een beetje lief voor jezelf....
Een bevalling is altijd een heftige ervaring, ongeacht hoe het gaat.

Enne... je mag je rot voelen hoor, die roze wolk wordt helaas niet bijgeleverd, dus probeer je niet schuldig te voelen daarover.

Veel sterkte en steun gewenst!

 

Och meis toch! Ik snap dat je er een beetje doorheen zit, mensen met opmerkingen en die rare gezichten trekken maken het alleen maar erger natuurlijk Dat je kindje krampjes heeft en moeite met z'n ontlasting is echt niet jou schuld hoor! Bij mij is de bv ook niet gelukt na 8 weken proberen alles te kolven moest ik het opgeven en toen mijn zoontje verkouden was hoorde ik ook dat bv kindjes dat minder hebben en ik voelde me daardoor ook heel slecht maar kop op meis! Het is jou schuld niet! Bij iedere baby moeten de darmpjes helemaal op gang komen en dat kost gewoon wat tijd! Daar kun jij niks aan doen en bv is zeker geen garantie dat het anders zou zijn geweest! Hopelijk kun je de bevalling snel een plekje geven. Je kunt het niet meer overdoen en je zult er vrede mee moeten krijgen! Praat er over met je man en laat andere lekker denken wat ze willen! Je hebt het toch maar allemaal ondergaan toch! En een keizersnede is ook niet niks!

 

meissie toch! niks falen! dit is gewoon hoe het gegaan is! je kon er niet meer tegen en ze doen echt geen keizersnee als ze het niet zien zitten hoor!
En die bv, dr zijn zoveel meiden waar het niet bij lukt! Als je dat heel graag nog zou willen zou je evt een lactatiekundige in kunnen schakelen?
En meis, over een tijdje kijk je er heel anders tegenaan!
Lekker genieten van jullie wondertje!
liefss, Taliaa

 

Ik kan alleen maar hetzelfde zeggen als alle andere dames. Jij heb helemaal niet gefaald! Bevallen is geen pretje. Ik ben op de 'gewone' manier bevallen maar niet zonder iedereen verrot te schelden, het hele ziekenhuis bij elkaar te roepen en ik heb ook nog eens gepoept tijdens de bevalling. Ik kan echt niet zeggen dat het de meest waardevolle gebeurtenis uit mijn leven was. Eerder de meest genante. Met borstvoeding ben ik na 3 weken moeten stoppen want mijn tepels bloedden zo hard dat mijn ventje bloed binnen kreeg en dat dan ook weer allemaal overgaf. Heel erg. Nu is hij kerngezond en elke dag dolgelukkig en dit met flesvoeding. Dus echt waar, jij hebt het prima gedaan en je bent een fantastische moeder voor je baby.

 

Ik wil je even een dikke digi knuffel geven..

Zoals hierboven al geschreven is..
Jij hebt niet gefaald!
Enne BV.. Hier ook niet gelukt, daarna over op Hypoallergeen en daarna bleek alsnog dat mijn zoontje KMA had/heeft. Ja schuldig voelen, daar zijn wij vrouwen vaak wel goed in!
Ik weet dat t makkelijker gezegd is dan gedaan, maar jij hoeft je nergens schuldig over te voelen!

 

Meiske,

Je hebt dat kindje gezond op de wereld gezet!!! Dat wil in mijn ogen zeggen dat je de ALLER grootste klus te wereld hebt geklaard!!!!!!! En dus zeker niet hebt gefaald. Jammer dat andere mensen je dat gevoel geven! Dat heb je niet verdiend! Zet dat ook uit je hoofd! Is zo zonde, deze tijd krijg je niet meer terug! (en wanneer je het idee hebt dat je van de hele bevalling een te harde klap hebt gekregen, praat hier met iemand over voordat je in een depressie zakt, die lang duurt om over te gaan. Is zeker geen schande he! Jammer genoeg heerst er nog wel een taboe op!

En vwb borstvoeding: (ik ga misschien tegen veel schenen schoppen) ALS HET NIET LUKT, LUKT HET NIET! En hoe dat komt maakt niet uit! Je kindje heeft het meeste aan een ontspannen moeder, die vertrouwen heeft in haarzelf, en wanneer borstvoeding dus niet lukt (om wat voor reden dan ook) groot gelijk dat je stopt! Ik heb nu bij mezelf al zoiets: Ik geef het een kans en lukt het niet, erg jammer, maar pech dan. Ik ga niet dagen met bloedende tepels rondlopen. Je kindje voeden moet iets moois zijn, fles of borst, en geen "klus waar je tegenop ziet".

Heel veel sterkte meid! Probeer jezelf bij elkaar te rapen, en wanneer je merkt dat het te zwaar is, zoek dan echt iemand om mee te praten die je kan helpen met de dingen een plaatsje te geven!

Sterkte, enne, het komt vast allemaal goed en dan ga jij zo ontzettend van je kleintje genieten!

 

Hey meid, je hebt echt niet gefaald hoor! Je hebt het gewoon erg zwaar gehad, dat verschilt per vrouw. toen ik in 2007 ben bevallen van mijn dochtertje dacht ik vantevoren "ik ga thuis bevallen, dat moet lukken" maar helaas toen het zover was, ging mijn ontsluiting niet verder dan 5 cm en mijn weeën waren MEGA, dus niet meer vol te houden, ik moets naar het ziekenhuis. ik kreeg daar ook zo'n prik in mijn been en voelde me net zoals jij beschrijft, helemaal stoned, maar de pijn van de weeën bleef net zo pijnlijk. ik heb ook gesmeekt om de pijn te laten verdwijnen en pas na 2 uur kreeg ik een ruggeprik 9waarbij ik vantevoren ook perse wilde weten of de pijn dan zou stoppen) en gelukkig stopte de pijn na de ruggenprik. ben uiteindelijk wel op de natuurlijke manier bevallen, maar dat ging niet van harte, omdat ik niets voelde door de ruggenprik, voelde ik ook de persweeën niet. Het was een slagveld, maar ze was eruit!

Dus je hoeft je helemaal niet schuldig te voelen, ik begrijp je heel goed, maar er zijn veel vrouwen met jou die gewoon teveel pijn hebben of angst hebben, dan is een keizersnee toch een prima oplossing? je hebt nu je kindje en je zal je over een paar weekjes vast weer goed en zelfverzekerder voelen. Het is jouw leven en het is jouw kind, dus daar mag een ander helemaal niet over oordelen.

Kop op, het komt allemaal goed!

Knuf,
Borsatofan

 

He meid,
je hebt echt niet gefaald hoor. Als ik jouw verhaal lees, lopen de rillingen over mijn rug. Sta er zelf vlak voor, en jouw verhaal is echt niet het beste scenario wat je kunt bedenken.
Ik vind dat je het super gedaan hebt, je hebt het urenlang geprobeerd, onwijs veel pijn gehad en uiteindelijk nog een zware operatie ook. En dat je bv niet gelukt is, is toch ook helemaal geen schande? Wat is eigenlijk de reden dat het niet lukte? Ik kan me heel goed voorstellen dat het na zo'n dramatische start gewoon moeilijk is om de boel goed op gang te krijgen en te laten verlopen. En als je het zelf graag had gewild, is het natuurlijk heel jammer dat het niet gelukt is, maar flesvoeding is een prima alternatief hoor. En dat komt uit de mond (nou ja, toetsenbord) van een super-pro-bv-mama, hoor.

Hoe moeilijk je het nu ook vindt, probeer te genieten van alle positieve dingen, je baby gaat binnenkort voor het eerst naar je lachen en zich steeds meer ontwikkelen. En als je je echt zo akelig voelt, zou je misschien eens langs de huisarts kunnen. Voor hetzelfde geld heb je bloedarmoede en daar kun je je ook heel somber en energieloos van voelen.

Heel veel sterkte in elk geval en ik hoop dat je je binnenkort een stuk beter voelt en met een fijner gevoel op alles terugkijkt. Je hebt er tenslotte maar wel een mooi gezond kindje aan overgehouden!

 

Meisje toch, je hebt absoluut niet gefaald.
Een ingeleide bevalling is echt ontzettend zwaar! Ze zeggen dat vrouwen wel 10x heftiger op weeën kunnen reageren dan bij een normale bevalling. Ik heb zelf ervaren hoe heftig het is (ik reageerde niet goed op de hormonen) en het was vreselijk.
Heb ook die morfineprik + ruggenprik gekregen en het duurde 2 dagen.

En artsen geven sowieso echt alleen een keizersnede als dat beter is voor moeder en kind dus dat zou echt wel het geval zijn geweest.

Sterkte! Iedereen die is bevallen is stoer, onthou dat 8)

 

Je hebt al heel veel reactie's gekregen..
ik wil je dit meegeven.. je weet niet hoe de bevalling was verlopen als je voor een ruggeprik en gewoon bevallen had gekozen..
meestal merk ik in de verhalen van de zwangere dames dat gevoel meestal goed zit.
misschien had je het idd niet gered.. en zou je alsnog een keizersnede hebben gehad!

Mijn ervaring is trouwens ook dat een bevalling met weeopwekkers erg heftig kan zijn! en dat het dan echt niet te doen is. (Vond ik) gelukkig hielp de petidine injectie bij mij wel genoeg.. maar ook ik was TE versuft om mijn mannetje eruit te werken.. wat dus uiteindelijk de vacuumpomp werd!

Het is bekend dat na een keizersnede moeilijker op gang komt.. Voel je aub niet schuldig. het is jammer maar niet het einde van de wereld.
Laat men kletsten. Maar je zal dat gevoel ook zelf moeten verwerken. het doet extra zeer omdat je het zelf waarschijnlijk ook zo denk. Niet nodig!
Praten praten praten! met mensen die je wel begrijpen!

Ik hoop dat je gauw toch meer kan genieten..
Liefs Jazzie

 

Nou, dit bedoel ik niet gemeen hoor, maar wat zijn dat voor mensen? Die zijn zeker zelf nooit zwanger geweest ofzo.

Kop op hoor! Dit moet je inderdaad zelf verwerken en dat kost gewoon tijd. Probeer je daarom af te sluiten van al die negativiteit. Misschien kan je ook aan een paar mensen op een rustige manier duidelijk maken dat je je echt rot voelt over hoe het gegaan is en dat je dus niet zit te wachten op al die klote-opmerkingen. Dan kunnen zij dat weer doorgeven aan anderen. Je man kan je hier misschien bij helpen.

Ik heb ook een keizersnede gehad, om een andere reden (meneer bleek ineens in stuit te liggen - zo lag hij al weken waarschijnlijk). Mijn weeen zetten niet door en ik zou ingeleid worden, maar toen hij in stuit bleek te liggen, kreeg ik de keuze of ik een keizersnede wilde. Nou, dat was makkelijk: ik had al twee dagen voorweeen en ik was doodop. Bovendien was het maar de vraag of het uiteindelijk met wee-opwekkers wel goed zou komen.
Ook de borstvoeding ging niet goed. Of tenminste, het leidde bij mij tot zoveel onzekerheid dat ik maar ben gestopt.
Over beide dingen voel ik me soms rot, maar ik heb besloten dat ik moet genieten van mijn zoontje nu het kan en daarom heb ik het naast me neergelegd. Nu ben ik behoorlijk nuchter van mezelf en daarom kan ik dit ook loslaten, maar ook ik voel me soms schuldig. Ik ben nu begonnen met een cursus babymassage en dat doet me echt heel veel goed. Dat zorgt echt voor dat contact dat ik door de flesvoeding soms mis. Dus misschien ook wat voor jou?

En onthoud ook maar goed: Een goede ouder ben je niet door materie, of door wat je kind eet, of hoe het geboren is. Maar door de liefde die je je kind geeft. Daar gaat het om. Als jullie maar van je ventje houden!

 

Hoi, Ik heb op een gegeven moment ook gesmeekt om pijnbestrijding (of desnoods een hamer op mn hoofd om me knock-out te slaan, als er maar iets gebeurde). Omdat het nacht was en de verloskundige eerst moest komen maar die lag te slapen, kon dat niet en moest ik door een hel van een lange weeenstorm. Pas achteraf (vandaag) hoorde ik dat die prik in je been heel veel nadelen oplevert, onderandere dat je helemaal stoned bent, dat je de pijn wel gewoon nog voelt maar dat je daar iedere keer enorm van schrikt omdat je je er niet op kan voorbereiden doordat je stoned bent. Jij hebt dat (ook) niet van te voren gehoord maar wel die prik gekregen. Vind je het gek dat je niet meer helder kon nadenken? Dat kan niemand meer die dat krijgt. Ik zou tegen je bezoek zeggen dat ze eerst maar eens 5 messen in hun buik moeten steken, die elke 3 minuten omdraaien, dan morfine krijgen zodat ze stoned zijn en toch de pijn nog voelen en of ze dan alsjeblieft even helder willen nadenken over de rest van de bevalling. Laat ze lekker barsten. Je hebt het super goed gedaan , een keizersnee is ook geen pretje en je bent er maar mooi doorheen gegaan. Wees trots op jezelf dat je een gezond kindje hebt gebaard en als alle kindjes die niet meteen goed poepen een probleem zijn, heeft half Nederland een probleem. Dus: niks van die zogenaamde "deskundigen" aantrekken die zeggen je vrienden/familie te zijn en lekker proberen te genieten van je kindje en laat je goed verwennen. Dat hebben jij, je man en je kindje dik verdiend!

(PS: je merkt dat ik de bevalling ook nog niet helemaal verwerkt
heb.. )

PS2: ik snap niet waarom je denkt dat je gefaald hebt als moeder. In mijn ogen doe je dat pas als je niet van je kindje houdt. Jouw reis met je kindje moet nog beginnen. Maak er iets moois van en laat je niet van de wijs brengen door anderen!

 

Je hebt gefaalt, in jouw ogen. Dat gevoel dat ken ik. Zo voelde ik me ook na de bevalling. Wat mij erg geholpen heeft is een gesprek met degene die de bevalling begeleid heeft.

Je kunt je niet voorbereiden op de pijn die bij de bevalling hoort. Achteraf denk je; als ik dit, als ik dat... Voor jou en je partner kan het goed zijn om hier openhartig met de gyn over te praten, je keuzes (voor zo ver het keuzes waren) te bespreken en alles op een rijtje te krijgen.

De eerste weken met je kindje zijn zwaar. Er is geen roze wolk, die is er pas als je terug kijkt over zoveel tijd. Praten helpt en ondertussen is het buffelen...