Hallo, Ik zit al een tijdje met een probleem. Zolang ik er niks mee doe maakt het niks uit, alleen kan het niet uit mijn hoofd krijgen. Sinds ik zwanger ben (en anders ook wel eens alleen niet zo vaak) zit ik te denken aan een jongen die vroeger bij mij in het dorp woonde. Vanaf mijn 14e was ik al verlieft op hem. Ook liet hij af en toe weten dat hij mij ook wel zag staan. We hebben nooit met elkaar gesproken, alleen een glimlach heen en weer. Sinds ik een relatie kreeg met mijn huidige man heb ik nooit meer aan hem gedacht. Maar laatst kwam ik hem toevallig tegen, en het was meteen hetzelfde gevoel weer als vroeger, kreeg een knalrode kop en glimlachte als een boer met kiespijn. Nu is het niet zo dat ik verlieft op hem ben, tenminste dat gevoel heb ik niet. Wel droom ik vaak over hem. En fantaseer dan hoe het zou zijn als ik vroeger wel de stap had durven nemen om hem aan te spreken. Ik weet dat hij nu ook een vriendin heeft, ben er laatst achter gekomen dat hij vlakbij een vriendin van mij woont. Nu ga ik met een heel vaag gevoel altijd op bezoek bij die vriendin en zit vaak te kijken of hij ook thuis is. Ik heb het idee dat ik dit niet goed afgesloten heb. Jaren ben ik verlieft geweest, en ze zeggen vaak, de eerste liefde blijft vaak hangen. Of heeft een speciale plek.. nou dat heeft het voor mij zeker.. Het is niet zo dat ik mijn huidige leven met mijn man voor hem op het spel wil zetten. Ik weet wat ik heb en dat wil ik nooit verliezen. Maar vind mijn gedachten en gevoelens zo verwarrend.. Zo, dit heb ik nog nooit aan iemand verteld, maar het lucht wel op dat ik het even van me afschrijf. Misschien dat er reactie's opkomen die het me van een andere kant laten zien, zodat ik het kan relativeren. Vind het namelijk een hele verkeerde gedachtegang van mij, alleen ik kom er niet vanaf.. Help?!?
Kan me voorstellen dat het erg dubbel voor je is. Maar eigenlijk geef je zelf je antwoord al.. Je wilt je huidige mannetje niet kwijt en de ander heeft ook een vriendin. Een beetje schaapachtig een knappe man nastaren is niet erg, maar maak jezelf niet gek met wilde fantasieen over wat er gebeurt zou kunnen zijn vroeger. Dat weet niemand.. Misschien waren jullie samen oud geworden, misschien had hij je na 3 jaar bedrogen met iemand anders en was je doodongelukkig geworden.
leuk om over te fantaseren toch, zo heb ik ook een zwak voor een jongen van vroeger, nooit echt wat mee gehad, alleen de spanning al.
Kna me voorstellen dat het verwarrend is ja! Ik heb het ook gehad, met mijn ex. Hij was mijn eerste echte liefde, en denk nog vaak aan hem, en heb hem op MSN. Heb toen een hele tijd weer goed contact met hem gehad, waardoor ik weer gevoelens voor hem kreeg, en dat wild eik absoluut niet. Ik probeerde hem als vriend te hebben, maar dat lukte niet zonder dat ik gevoel voor hem kreeg. Heb toen bewust niet veel meer tegen hem gezegd, en ook niet meer terug gesmst. Nu heb ik hem nog steeds op MSN, maar vind het bloedirritant als hij tegen me praat. Er komt geen zinnig woordje uit, alleen maar hoi alles goed? Hij heeft nog steeds een speciaal plekje voor mij.. maar niet in mn hart, want die heeft mijn nieuwe vriend en mn kind(eren) gevuld! Ik zal altijd aan hem blijven denken, maar zal nooit meer gevoelens voor hem krijgen! Sorry dit ging alleen over mij haha, maar ik zou dan gewoon proberen om hem te vergeten! Je brengt jezelf alleen nog maar meer in verwarring,als je op je gevoelens door blijft spelen. Je zegt dat je 100% achter je mannetje staat, dus help je alleen jezelf naar de klote door gevoelens te creeren naar iemand die je toch niet wilt. Fantaseren mag altijd natuurlijk, maar niet in de mate dat je er verlangens bij krijgt die je daadwerkelijk waar wilt maken! Succes, ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel
Inderdaad... ik had een dergelijke jeugdvlam weer gevonden op hyves en fototjes zitten kijken van zijn schattige gezinnetje.. toch gek...
Ik zit er soms best mee hoor.. Tuurlijk je mag best een leuke vent nakijken en daar eens aan denken. Maar omdat dit toch al een hele tijd speelt, vind ik het soms een beetje eng worden allemaal. Ik hoop dat ik het eens zover krijg dat ik het hele gedoe ga vergeten, alleen zit dat er eerst niet in, aangezien hij bij een vriendin op de buurt woont en ik altijd zijn auto zie staan. Dus of zij moet verhuizen of ik moet niet meer bij dr op bezoek gaan.
zolang je er niks mee doet is er toch niks aan de hand, je weet inderdaad wat je heb, maar ik denk als je er teveel over fantaseert, kan het natuurlijk wel dat je teveel met hem in je hoofd gaat zitten, denk dat je het jezelf dat een beetje moeilijk gaat maken, probeer het een plekje te geven en een beetje af te sluiten. heel veel sterkte..
meid k heb precies het zelfde was van mijn 10e tot mijn 16e ofzo verliefd op een jongen die bij mij in de straat woonde! hij had een vriendin dus is nooit iets geworden maar hij is nog nooit uit mijn hoofd geweest heb hem van mijn 16e tot mijn 21e niet meer gezien tot ik m op hyves tegen kwam en hij is getrouwd woont samen en heeft een kind! maar het gevoel blijft voor altijd het was echt mijn eerste grote liefde voor 6 jaar hahahahaha
Fantaseren mag toch? Persoonlijk kan ik me er niet zoveel bij voorstellen hoor....maar als het bij een gedachte blijft. Elmo