Misschien een rare titel, maar wel de vraag die momenteel door mijn hoofd spookt. In januari vorig jaar opende ik hier een topic toen mijn vriend een poging tot zelfdoding had ondernomen, waardoor hij in coma op de IC belandde. Inmiddels verblijft hij in een instelling waar hij 24/7 de juiste zorg krijgt. Van die zorg is hij de rest van zijn leven afhankelijk en hij zal, tenzij er een wonder gebeurt, nooit meer dezelfde man worden als die hij was. Wanneer ik bij hem ben reageert hij wel non-verbaal op mij, maar van verdere communicatie is geen sprake. Dan zal ik nu de titel toelichten. Op aanraden van mijn therapeut ben ik veel gaan wandelen, en dat doet me erg goed. De afgelopen tijd kwam ik tijdens het wandelen met regelmaat een man tegen. Na een tijdje raakten we aan de praat en liepen we soms een stuk samen, en dat was heel gezellig. Omdat hij ging verhuizen, heeft hij mij zijn nummer gegeven om, als ik dat wilde, contact te kunnen houden. Na enige twijfel heb ik hem een appje gestuurd, waardoor we nu al even vrij veel met elkaar appen. En ik kan niet meer ontkennen dat ik hem leuk begin te vinden.. wat gezien zijn berichtjes wederzijds is. Hij heeft aangegeven graag een keer echt af te spreken. Ik heb daarop gezegd nog even te willen wachten, mijn hoofd is momenteel een grote chaos. Het ene moment wil ik graag met hem afspreken om te kijken hoe en wat. Ik word zo blij van zijn berichtjes en het denken aan hem. Het andere moment voel ik me om die reden een slecht mens. Ik heb immers nog een vriend, hij is niet overleden. Hij is de vader van onze dochters. Laat ik hem niet in de steek als ik er voor kies af te spreken met deze man? Ik zal altijd van hem houden. Ook al is er voor ons samen geen toekomst meer. Ik vind het zo moeilijk. Ik weet niet eens of ik alweer toe ben aan een relatie of iets. Dat zal, mochten we afspreken en het lijkt iets te worden, dan duidelijk moeten worden. Hij weet dit en vindt dit oke. Tja, jullie kunnen deze keuze niet voor mij maken, dat weet ik. Ik voel me er alleen zo verward door dat ik het fijn vind om het even aan onbekenden kwijt te kunnen die er misschien met een heldere blik naar kunnen kijken… Liefs
Je bent absoluut géén slecht mens. En je verdient het om gelukkig te zijn. Ik kan me wel voorstellen dat de hele situatie ingewikkeld voor je is en ik weet niet goed wat de beste weg is, maar mijn antwoord op de vraag in je topictitel is hardgrondig nee.
Ach lieverd toch! Neeeeeee je bent geen slecht mens. Je bent super lief en super sterk! Je hebt een lading zooi over je heen gekregen waar een mens bijna niet tegen bestand is. Dat je nu nog overeind staat maakt je sterk! Het is niet raar dat je nog gevoelens hebt voor je vriend maar er is ook een realisatie dat je vriend niet meer de persoon is die hij was. Als mensen gaan scheiden is dat ook omdat ze op de een of andere manier niet meer passen en dan is dat ook lastig. Je moet je zelf de tijd gegeven om alles op de rit te krijgen en ik zou ook dit blijven delen met de therapeut. De liefde zal vast ook er nog in zitten en misschien niet weggaan maar het kan wel veranderen. Het maakt je dus geen slecht mens omdat je praat met een man. Je hebt duidelijk aangegeven hoe je er nu in staat. Weet hij ook van de omstandigheden van je man? Het is zo al fijn om een extra vriend te hebben.mocht dat later meer uit komen dan is dat ook oké. Zo lang jij de boel op de rit hebt en dingen af kunt sluiten. Ik wil je echte even een hele dikke digitale knuffel geven omdat je dit durft te delen! Je bent geen slecht persoon en denk dat aub nooit meer. ((((((((Knuffel)))))))))
Ik heb nog zo vaak aan je gedacht het afgelopen jaar. Goed om weer van je te horen, maar tegelijk had ik zo voor je gehoopt dat de situatie van je vriend meer vooruit was gegaan en dat je weer met hem zou kunnen communiceren en een redelijk normaal leven zou kunnen opbouwen. Ik heb geen directe tips op je vraag, maar kon niet wegklikken zonder een reactie en een slecht mens ben je zeker niet! Heel begrijpelijk dat je blij en gelukkig wordt van een maatje waar je zo goed mee kunt praten, dat is je zo gegund!
Och moeilijk zeg. Kan me je toppic nog herinneren. Er is dus geen kans meer dat hij zodanig hersteld. Kan hij nog denken of is dat stukje ook beschadigd. En voeld hij zich nog verlieft of merk je dit niet meer. Komt hij ooit weer thuis? Wij kunnen niet begrijpen wat er door jou hoofd gaat, maar als zijn huisje er is maar de rest niet. Wat is dan jou toekomst met hem. En afspreken kan altijd. En je gevoelens moet je eerst goed uitzoeken. Is er niet een groep op fb of iets waar je dit neer kan zetten. Sterktr
Nee natuurlijk maakt dit je geen slecht mens. Ik vind het juist sterk hoe je overkwam toen je vriend in het zkh belandde en hoe je hem steunt. En ik denk dat het heel fijn voor je is om ook aandacht voor jezelf te hebben en iemand om mee te praten.
Ik kan het niet beter zeggen. jij hebt zoveel over je heen gekregen in een korte periode. Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die dat hadden aangekund. Je bent een sterke vrouw en jij verdiend je geluk.
Je bent hierdoor zeker geen slecht mens! Jouw gevoelens klinken heel normaal, maar het is echt niet van iemand te verwachten zijn/haar hele leven bij iemand te blijven die er eigenlijk niet meer is. Ook al is jouw vriend niet overleden, hij is er niet meer zoals hij er was. En de rol van partner die hij had kan hij niet meer vervullen. Gun jezelf alsjeblieft alle geluk van de wereld, of dat nou met deze nieuwe man is of niet. ❤️
Ik vind juist dat je geen slecht mens bent. Zeker als jouw vriend helaas niet meer zijn rol kan vervullen zoals jullie beiden zouden zien. Waarom zou jij in de toekomst niet gewoon een levenspartner mogen hebben? Ik zou zelf wel vereist vinden dat die nieuwe levenspartner accepteert dat je voor jouw vriend ook op een bepaalde manier nog een partner bent. Want die zielsband zal blijven tot jouw huidige vriend overlijd. Op die manier kan je toch zelf ook een beetje verder met jouw leven. Het is logisch dat die nu een beetje stilstaat. Maar op termijn zeker niet schuldig voelen!
Nee, ik vind van niet. Misschien zal ik nu heel hard klinken, maar je vriend heeft zijn keuze gemaakt, als het hem wel was gelukt, had je ook door moeten gaan. Jouw valt niks te verwijten en je hebt alle recht op geluk en liefde.
Nee je bent geen slecht mens. En weet je, ook al is er (in de toekomst) een nieuwe partner... Dat zegt niks over de liefde voor je vriend. Maar je vriend kan geen partner meer voor je zijn. Hij heeft ervoor gekozen uit het leven te stappen. Jij hoeft niet jouw hele leven op te geven voor zijn keuzes. En de gevolgen daarvan. Daarnaast kan er toch naast een evt nieuwe liefdesrelatie gewoon ruimte zijn voor jouw zorg om je vriend in het verpleeghuis? Je mag echt het geluk weer vinden. En een slecht mens ben je niet. Ook niet als je weer liefde vind.
Dit inderdaad... het is echt niet vreemd dat je toch zo gevoelens ontwikkelt, liefde doet ook goed want deze situatie alleen verwerken vergt heel veel van iemand. Het alleen doen, zonder die steun/liefde is heel moeilijk.
Jij bent onverstorven weduwe zoals ze dat weleens noemen. Herkend je vriend jou nog wel als zijnde zijn vriendin? Het kan juist heel goed zijn om een man weer naast je te hebben. Ook voor je vriend. Dan hoef je de zorg voor hem niet meer alleen te dragen. Zeker als hij jou niet meer als zodanig herkend. Het lijkt me wel lastig als hij jou nog wel als vriendin/partner ziet want dan zal hij dat stukje moeten verwerken. Maar een slecht mens ben je zeker niet.
Je bent absoluut geen slecht mens... Je had je een hele andere toekomst voorgesteld, en die is ineens weg. Je realiseert dat het nooit meer wordt zoals is was.. Ik ben van mening dat je niet voor de liefde kiest, maar het is iets wat je overkomt. Neem er de tijd voor, en dan durf ik wel te zeggen dat de rest vanzelf komt. En ja, als dat met die andere man is dan is dat zo... Maar het zegt niet dat je totaal niets meer om de ander geeft toch! Dus nee, je bent absoluut geen slecht mens! ❤️
Nee dat ben je absoluut niet! Kan me voorstellen dat het dubbel voelt,... de juiste woorden ontbreken me even. Maar kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die jou dit niet gunnen.
Ik vind je absoluut geen slecht mens! Ik heb een tijd in de zorg gewerkt, oa op een afdeling voor mensen met een vorm van dementie en gedragsproblematiek. Veel bewoners daar hadden een vorm van vroege dementie of bijvoorbeeld Huntington. Velen hadden dus gewoon nog jonge partners. Velen van deze partners besloten in hun eigen leven verder te gaan en voor een een nieuwe partner te kiezen. Hiernaast kwamen ze hun zieke partner nog regelmatig bezoeken en verzorgen. Ik heb hierdoor gezien dat dat heel goed samen kan gaan. Jij verdient het om nu nog een leven op te bouwen, je hebt zoveel voor je kiezen gekregen de afgelopen tijd!
Lieve schat, jij bent absoluut geen slecht mens. Jij hebt gewoon het recht om gelukkig te zijn/worden. En als het je daarnaast ook nog lukt je vriend nog te bezoeken ben je juist een heel goed mens. Als het goed voelt vooral afspreken. Het is belangrijk om mensen in je leven te hebben.
Ik vind het fijn om te lezen dat je een sprankeltje hoop en geluk ervaart nu je deze man hebt ontmoet. Je zal altijd van je vriend blijven houden maar dat betekent niet dat je de rest van je leven 'alleen' moet blijven omdat je je schuldig voelt naar hem toe. Het is allemaal al heftig genoeg.. Je bent dus zeker geen slecht mens! Je verhaal is juist heel begrijpelijk!
Ik sluit mij aan bij bovenstaand, je bent geen slecht mens. Jij mag niet de rest van je leven opgeven, terwijl er nog zoveel uit valt te halen. Je hebt zoveel verdriet meegemaakt, wat zou het mooi zijn als je weer geluk vindt. Wel zullen mensen hier een mening over hebben en moet je je ook voorbereiden op meningen die negatief zijn.