Wij weten ook wat het geslacht van de baby wordt. Maar vanaf het begin van de zwangerschap hebben we onze baby al een koosnaampje gegeven en die gebruiken we nu nog steeds. Aangezien dit naampje voor zowel een jongen als een meisje kan, verspreken we ons op die manier ook niet.
Wij hebben het ook voor ons gehouden en wij zeiden iedere keer afwisselend hij/zij/het. Mijn man heeft het op een feest (decibel) aan een wild vreemde verteld omdat hij het graag kwijt wilde en ik aan mijn fysio. ZO hebben we het allebei een keer trots kunnen vertellen zondar dat familie, vrienden, kennisen er verder achter zouden kunnen komen. Wat leuk btw een jongetje! Lekker genieten van jullie geheimpje!
Wij wisten vanaf 17 wkn dat ons meiske een meiske is en hebben tegen iedereen gezegd dat we het niet wilden weten. Dan gaan ze ook niet vissen. Zelfs toen ik n weekje met mijn ouders op vakantie ben geweest m'n mond weten te houden Mijn moeder dr mond viel HEEL ver open na de geboorte toen ze hoorde dat we het al die tyd al wisten en ze het nooit heeft ontdekt
Wij waren zwanger van een tweeling en vonden het toen wel handig om het te weten. Nu wisten mensen om ons heen dat we het wisten en gingen raden. We konden het makkelijk geheim houden, omdat we toch in meervoud gingen praten en anders ging het over de bovenste of de onderste. Nu zijn we zwanger van de derde (een eenling) en ik wilde tegen iedereen vertellen dat we het niet wilde weten, maar mijn man vond dat onzin en vertelt gewoon dat we het willen weten, maar het niet doorvertellen. Hij zegt: ik kan het toch wel geheimhouden, maar ik denk dat het voor mij lastiger zou zijn, ik ben gewoon zo'n lekkere klets en aangezien we al 2 meiden hebben, ben ik bang dat als het weer een meisje wordt, ik me ga verspreken met andere dingen.... We moeten maar gaan kijken hoe we dit gaan oplossen. Misschien dat we gaan zeggen dat we het niet konden zien, omdat de kleine zo bewegelijk is of een koosnaam geven, dat is natuurlijk ook een idee!!