Ben dit keer al vroeg in de zwangerschap aan het puffen en hijgen, sinds een week of 17 is dit begonnen. Bij mijn vorige zwangerschappen had ik dit pas rond een maand of 7. Trappen lopen is een drama maar een stukje wandelen of shoppen is gewoon merkbaar zwaar geworden. Hebben meerdere dit? Vind het maar niks want heb nog 4 maanden te gaan.
Ik had het ook zo vroeg, vanaf 16 weken ongeveer. Volgens de huisarts hyperventilatie, ze stuurde me wel door naar de gyn. Volgens hem was ik zo benauwd (als ik s avonds ging slapen gevoel dat ik zowat stikte) door maagzuur, terwijl ik niet het idee had dat ik oprispingen had. Toch begonnen met omeprazol tegen maagzuur en dat heeft heel erg geholpen.
Omeprazol is sowieso wondermiddel. Ik had ook enorme maagzuuraanvallen die ik niet herkende, uitte zich in heftige koliekpijnen waarbij ik niks meer kon behalve plat liggen. Ademen deed al pijn. Omeprazol en hoppa ik kon weer ademen, wereld vn verschil. Maar was je vraag niet. Ik herken je vraag niet maar wel dat ik snel buiten adem ben. Soms al tijdens een gesprek of traplopen. Maar echt puffen en hijgen, moa, valt nog mee.
Hier ook last van maagzuur en heb daar antagal voor gekregen maar de laatste weken is de maagzuur verminderd dus neem ik die antagal ook niet meer. Nooit geweten dat maagzuur dit soort klachten kon veroorzaken. Nu met dit warme weer ben ik gewoon helemaal niet meer voorruit te branden lig uitgeput op de bank, alles inspanning is teveel.
Nou, hier ook een flink stuk erger dan de vorige keer. Toen stond ik week 30 nog als arts op een groot sportevenement, 12-14u per dag in een warme tent. Ging nog goed ook. Daarna gewerkt tot en met week 35. Nu al helemaal brak. Bekkenpijn, overdreven moe. En omeprazol neem ik al ook vitaminen en ijzer: vorige week bij controle super mooie bloedwaarden. Dus dat is t probleem niet. Het is gewoon super zwaar deze keer. Zelfs dat kortademig bij relatief weinig inspanning heb ik. Niet altijd: maar vaak krijg ik een harde buik en daardoor kortademig. Ik werk nu nog 2 weken fulltime, eigenlijk alleen omdat ‘t korte weken zijn en ik daarna een cursusweekje in het buitenland heb. Chillll! Daarna ga ik 50% werken en is t ook bijna vakantie. Of ik dan in augustus uberhaupt nog ga, valt nog te bezien.
Exact, soms lig ik gewoon in bed of op de bank en ben ik aan het hijgen zonder enkele inspanning. Mn ijzer is laag maar dat was ook het geval bij mijn vorige zwangerschappen. Echt bizar groot verschil met mijn vorige zwangerschappen. Hoe oud ben je, als ik vragen mag? Wel een heerlijk vooruitzicht heb je, 50% werken en de vakantie voor de deur.
Mijn ijzer is ook laag, maar het heeft m’n bloedwaarde nóg niet beinvloed. Dus daar zou ik geen last van mogen hebben. Ik ben nu 31. Nummer 1 is amper 2 jaar geleden dus ik verwacht niet dat het deze keer zwaarder is door de leeftijd. En ook precies dezelfde tijd in t jaar (nu al geen zin in de warme zomer). Het is gewoon zoals het is, I guess
Ja hoor, ik had dat dit keer ook al zo vroeg. Nu ben altijd de hele zwangerschap door misselijk en kan weinig eten, dus dat doet natuurlijk wel iets met je energieniveau. Daarbij ben ik nu ook 40 en bij de vorige zwangerschap was ik 35, dus dat scheelt ook wel iets. Inmiddels heb ik ook echt de conditie van een wortel. Ik hijs mezelf aan de leuning de trap op en ik doe eigenlijk weinig anders dan op de bank of op bed hangen op het moment, al het andere gaat gepaard met hijgen en puffen. Ik ben er goed klaar mee .
Daarom vroeg ik me idd af of het de leeftijd kon zijn. Ik ben inmiddels ook 40 en de zwangerschap ervoor was ik 33. Toen ging het een stuk gemakkelijker. Jij bent ook al een stuk verder, je laatste loodjes. Kan me voorstellen dat dat ook een stuk zwaarder is. Of heb je dit ook eerder ook in de zwangerschap gehad?
De hele zwangerschap is wel pittig, maar dat kwam in een eerder stadium wel vooral door de misselijkheid. De moeheid kwam zo halverwege ergens opzetten. Inmiddels is dat wel op z’n hoogtepunt, maar zoals je zegt zit ik ook wel zo’n beetje in de laatste loodjes (godzijdank ). Wat me deze zwangerschap ook heel erg tegenvalt, vergeleken bij de vorige 2, is hoe zwaar mijn buik voelt. Ik heb het idee dat mijn buikspieren echt niets meer doen en dat het hele zaakje er bij wijze van spreken af zou kunnen scheuren, dus ik draag nu al een maandje of zo een goede stevige buikband en dat scheelt wel echt veel. Jij moet nog een tijdje, veel succes!
Yes, hier ook ineens heel heftig! Zelfs als ik rustig op de bank zit, adem ik zwaar/moeilijk. Voel me alsof ik al 40+ weken zwanger ben! Herken het ook niet van de 1e zwangerschap, toen deed ik alles nog tot de dag van de bevalling Misschien combinatie van de warmte en het benauwde weer?
Ben stiekum jaloers , je bent er al bijna.. Zit net over de helft, hoop dat de tijd voorbij zal vliegen. Goede tip die buikwand ! Misschien is dat ook iets voor mij..
Ik ben ook snel buiten adem bij trappen lopen! Niet bij de gewone trap thuis, maar bijvoorbeeld 2 trappen achter elkaar op de parkeergarage uit of in het ziekenhuis... Dan bonkt m'n hart in m'n borst en moet ik even een beetje op adem komen. Niks dramatisch en het trekt snel weer weg, gelukkig. Volgens mij is dit heel normaal omdat je nou eenmaal meer bloed hebt in je lijf die rondgepompt moet worden. Bij inspanning neemt dit nog wat toe.
Hier ook hoor...ik ben nu 41, vorige zwangerschap was ik 36 en in mijn beleving ging dat ook veel makkelijker toen. Nu heel snel moe, al van een trap oplopen in eigen huis, kreeg deze keer veel eerder maagzuur (heb Antagel, en dat helpt aardig), al veel eerder vocht vasthouden in mijn voeten pfff...etc.....
Ja hier ook nu je het zegt... maagzuur begon dit keer zo vroeg en vocht vasthouden heb ik ook last van, Hiervoor nooit. Eigenlijk mag ik nie klagen, zijn allemaal kwaaltjes en geen gezondheidsproblemen.
Ik heb t meteen vanaf begin haha, mijn darmen blazen zo op en zitten hoog dat ik gauw buiten adem ben.
Herkenbaar dat had ik in het begin idd ook door die darmen maar daarna buiten adem door amper inspanningen.