Dame hier is bijna 2, een prima leeftijd om te beginnen met straffen dachten we zo. Voorheen waren we van mening dat ze oorzaak/gevolg nog niet goed snapte maar nu is ze oud genoeg om dat door te hebben. Mevrouw hier is nogal van het uitdagen en zo dus ook gister.... Er stond een glas water op tafel en ik stond halverwege de kamer. Ze pakt het glas beet met een voor ons bekende blik in haar ogen Ik roep dus "pas erop he, zet dat eens heel snel terug" terwijl ik haar richting oploop. Nog geen haar van d'r verwijderd draait ze demonstratief het glas om. Dus ik word boos en zet d'r op de gang. Vervolgens hoor ik haar daar een liedjes zingen (visje,visje in het water....) Na 1 minuut doe ik de deur weer open, loop madame zo lang me de kamer binnen roepend haai haaiiiiiiii om vervolgens zelf weer naar de gang te gaan, te zeggen mammie doeidoei en de deur dicht te doen en weer gezellig te gaan doen op de gang. Tja, daar sta je dan....... 8) Hoe gaan jullie met dit soort dingen om? Mijn dame lijkt nl echt nergens van onder de indruk (dit probleem erkennen ze op het KDV, ben daar al eens over aangesproken)
Moeilijk he. Hier nog zo'n peuter, die al zelf naar de gang loopt. Daar heb je ze dus niet mee. Ik ben nog op zoek, naar iets anders, waar ze wel van onder de indruk is.
Herkenbaar.. Hier pak ik dr (wanneer ze 'echt' iets heel stouts heeft gedaan) wel een beetje hardhandig bij dr arm beet en neem dr mee naar de gang met een boos hoofd zodat ze weet dat ik echt boos ben. Meestal jammert ze dan voor een seconde of 10 maar gaat dan ook naar buiten zitten kijken, met de schoenen lopen spelen etc.. Vind het ook lastig maar blijf het gewoon zo doen.
Ja dat is wel herkenbaar! Echt uitproberen en grenzen opzoeken is dat. Ik ben pas begonnen haar dan op de Jo Frost methode te straffen en dat werkt uitstekend moet ik zeggen. Ik zet haar op een stoeltje in de gang, hurk op ooghoogte en vertel streng maar rustig waarom ze straf krijgt en dat ze daar 2 minuten moet blijven zitten tot mama haar weer komt halen. Nou de eerste keren blijft ze natuurlijk niet zitten en ben je een eeuwigheid bezig haar terug te zetten (met steeds korte duidelijke uitleg, jij moet op dit stoeltje zitten omdat ...). En dan probeert ze er idd een lolletje van te maken maar ik blijf serieus en volhardend. Tot ze er eindelijk genoeg krijgt en blijft zitten. Dan moet ze sorry zeggen (jij moet van mama op dit stoeltje zitten omdat... en ik wil dat je daar sorry voor zegt) Nou daar kan ik hier nog wel een kwartier voor uittrekken. Ik blijf die twee minuten gewoon herhalen tot ik een sorry mama te horen krijg. Ik ben wel bang geweest dat ze nooit zou blijven zitten of sorry zeggen maar uiteindelijk kiest ze echt eieren voor haar geld hoor! En uiteindelijk weet ze wel hoe het werkt en blijft ze gewoon zitten. En een waarschuwing is nu meestal al voldoende.
Tjha hier gaat het ook ongeveer op die manier, maar ik blijf toch doorzetten. Zodra ze stout is pak ik haar bij haar arm (niet enorm knijpen maar toch wel even wat "harder" dan normaal) en neem haar mee naar de gang, op de gang ga ik op haar oog hoogte zitten en zeg heel streng dat wat ze net deed niet mocht. Als ze probeert weg te kijken pak ik haar hoofdje zodat ze wel naar mij moet kijken. Als ze me zo boos ziet begint ze meestal toch wel een beetje te huilen, dan loop ik weg. Meestal jammert ze 10-20 seconden en gaat ze spelen. Toch moet ze 2 minuten blijven staan, als ze zelf eerder komt gaat ze gewoon terug en beginnen de 2 minuten opnieuw. Zodra de minuten om zijn ga ik naar haar toe, weer op oog hoogte en nogmaals zeggen wat ze net verkeerd deed. Zodra ze "Sorry" heeft gezegd geven we elkaar een knuffel en gaan we weer lekker spelen. Wat ik ook wel eens doe als ze met drinken loopt te knoeien is haar streng toe spreken, een doek geven en het zelf op laten ruimen. Dat werkte op het begin goed, tot mevrouw het leuk vond om schoontemaken en dus expres ging knoeien zodat ze mocht "poetsen". Zucht Peuter Pubers........
Zeg je er nog wel even bij op een boze toon dat mama heel boos is omdat ze nu de vloer moet schoon maken? En dat *naam* daarom 2 minuten op de trap moet zitten, omdat mama *naam* nu even niet wil zien? Dat werkt bij mijn dochter heel goed, even door de knieen zodat ik haar goed aan kan kijken. Sterre moet trouwens op een stoel zitten, ik wil de gang houden voor als ze echt vervelend doet. (nog nooit gebeurd maar ik ben nu al bang voor de peuterpuberteit.......)
Ik wens je alvast sterkte . De stoel werkte hier tot zo'n 20 maanden, toen was dat echt geen straf meer voor haar. De gang ook niet echt maarja geen idee wat ik dan moet om te straffen. Haar kamer/bedje vind ze helemaal geweldig dus dat wordt hem ook niet. We houden het dus maar op de gang (bij ons is de gang bij de voordeur, moet dus wel de deur op slot draaien of de knip er op doen anders gaat ze rustig naar buiten
Hahahah hoe herkenbaar.. hier was het op een gegeven moment uitdagen van mijn partner (die erbij is gekomen toen hij 1.5 was) dan zei hij Deem nu is het genoeg wil je straf? Dan zei hij doodleuk ja? Demi deur open doen... Vervolgens zat hij dan op de gang , en als ik de deur open doe en vraag of het over is zegt hij ja , knuffel kus sorry en tis klaar. Bij mijn inmiddels ex partner zei hij doodleuk nee M. deur dichtdoen.. Demi niet klaar... Moest er stiekem wel om lachen klein bijdehandje.
soms helpt het ook om eens te reageren op een manier die ze niet verwachten. bijv. in het geval van de ts dat haar dochter de beker wil pakken. ipv te zeggen laat staan, kun je ook zeggen ach wil je hem aan mama geven, dat is lief. Maar straks valt de beker dus laat hem maar staan, je mag wel even een ...... aan mama geven, want die had ik net nodig. Of als ze aan tafel met het bestek zitten te trommelen; wauw wat kan jij mooi muziek maken, kijk eens kun je het ook met de handjes? En dan even gezellig met zijn allen trommelen. Als de situatie echt om straf vraagt, probeer dan je mimiek, lichaamshouding en stem aan elkaar aan te passen. Zodat je op alle fronten ook echt boos lijkt. Kinderen hebben het vaak echt in de gaten of het nu echt echt is of dat mama er toch eigenlijk stiekem wel een beetje om moet lachen. Weeg het af, wat wil je echt niet en wat kan je negeren of met een grapje sturen. Door te vaak boos te worden of straf te geven (wil niet zeggen dat je dat doet hoor) zal je kind sinds meer negatief gedrag laten zien en maakt het straffen ook steeds minder indruk.
Zie het maar even voor je: Ik zak door mijn knieen om haar streng toe te spreken en madame slaat haar armen over elkaar en lacht me uit.
Dit doe ik inderdaad, ik heb voor mezelf op een gegeven moment bepaald van ok dat mag wel en dat mag niet. Puur omdat ik niet de hele dag boos wil zijn en omdat zij ook vrijheden moet hebben. Maar believe me, niks maakt indruk op de dame hier. Het is zo een enorm bijdehante tante (geen idee van wie ze dat heeft )
haha, dat had ik een tijd terug ook, madam zat 2 minuten in de gang. ga haar bevrijden, ligt ze te slapen
Hier werkt de gang ook niet. Als ik zeg: moet ik je op de gang zetten? Zegt ze: ja! Dat gaat dus niet werken want ze vindt het alleen maar leuk. Wat ik doe is dreigen met dingen waarvan ik weet dat ze het niet leuk vindt. Dat haar Lolli knuffel bijvoorbeeld niet mee naar boven gaat straks als ze niet luistert. Tot nu heeft zoiets altijd gewerkt , haar knuffels zijn haar heilig. Maar goed, moet je wel dingen hebben om mee te dreigen dus
Ik heb een appartement en heb in een hoek van de woonkamer een rond strafmatje. Als hij heel erg stout is geweest zet ik hem daarop met de uitleg op ooghoogte waarom en hoelang hij moet blijven zitten. Het werkt goed. Vooral als mijn man thuis is, want dan gaan wij tegen elkaar zitten praten en kijkt hij toe terwijl wij hem negeren. Hier kan hij niet tegen en dan roept hij solly.. solly mama...kom! Hij durft ook echt niet van zijn strafmatje af te komen, tot ik hem kom halen. Als ik hem op de gang zou zetten, dan zou hij niet blijven zitten en zich uitleven op alles wat daar ligt.
En wat moet je met zo'n hyperhyper kind zeg maar? Wanneer ze hier iets doet wat niet mag en ik word boos breekt echt de hel los. Slaan, trappen, janken, gooien, slopen, gillen.. hoe geef je zo'n kind straf?
Ik zou daar denk ik wel duidelijke begrenzing aangeven door zowieso te benoemen dat er niks kapot mag worden gemaakt en dat je mama ook niet pijn mag doen. Misschien een alternatief aanbieden, papier scheuren, slaan op een kussen. Of misschien lichamelijke begrenzing geven door haar stevig vast te houden totdat ze gekalmeert is. Lastig hoor, maar ik denk wel dat het een kwestie is van duidelijk laten merken dat jij de grenzen bepaalt en van consequent zijn. Hoe moeilijk dat soms ook is.